Sayt test holatida ishlamoqda!
23 Dekabr, 2024   |   22 Jumadul soni, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:21
Quyosh
07:46
Peshin
12:27
Asr
15:17
Shom
17:01
Xufton
18:21
Bismillah
23 Dekabr, 2024, 22 Jumadul soni, 1446

Tasavvuf haqida tasavvur: KUNDALIK VAZIFALAR

15.11.2020   4067   22 min.
Tasavvuf haqida tasavvur: KUNDALIK VAZIFALAR

Tariqatdagi kishining kundalik vazifalari aniq bo'ladi. Bunda u avvalo kundalik farz va vojib amallarga alohida e'tibor beradi. O'zining burchi bo'lgan bu amallarni ixlos bilan, bekamu ko'st ado etadi. Shu bilan birga, mandub bo'lgan nafl ibodat, amal va zikrlardan o'z holiga qarab bajarib turadi.

Har bir musulmon uchun bu kabi nafl ishlarning eng oz chegarasining o'lchovi bo'lishi kerak. Qolgani esa shaxsga qarab belgilanadi. Agar o'zida rag'bat va imkoniyat sezsa, mazkur amallarni ko'paytirib boradi. Ba'zi bir sabablarga ko'ra o'sha amallarni o'z vaqtida bajara olmay qolsa, keyin ado qilib boradi.

Bu kabi kundalik vazifalarni Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning o'zlari ham qilib yurganlar va ummatlariga ham shunday qilishni o'rgatganlar. Bu borada rivoyatlar juda ko'p. Biz faqat birgina misol bilan kifoyalanamiz.

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ: أَنَّ رَسُولَ اللهِ ﷺ قَالَ: «مَنْ قَالَ: لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَحْدَهُ لَا شَرِيكَ لَهُ، لَهُ الْمُلْكُ، وَلَهُ الْحَمْدُ، يُحْيِي وَيُمِيتُ، وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ، فِي يَوْمٍ مِائَةَ مَرَّةٍ، كَانَ لَهُ عِدْلُ عَشْرِ رِقَابٍ، وَكُتِبَتْ لَهُ مِائَةُ حَسَنَةٍ، وَمُحِيَتْ عَنْهُ مِائَةُ سَيِّئَةٍ، وَكَانَ لَهُ حِرْزًا مِنَ الشَّيْطَانِ يَوْمَهُ ذَلِكَ حَتَّى يُمْسِيَ، وَلَمْ يَأْتِ أَحَدٌ بِأَفْضَلَ مِمَّا جَاءَ بِهِ إِلَا أَحَدٌ عَمِلَ أَكْثَرَ مِنْ ذَلِكَ. وَبِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنِ النَّبِيِّ ﷺ قَالَ: «مَنْ قَالَ: سُبْحَانَ اللهِ وَبِحَمْدِهِ، مِائَةَ مَرَّةٍ، حُطَّتْ خَطَايَاهُ وَإِنْ كَانَتْ أَكْثَرَ مِنْ زَبَدِ الْبَحْرِ».

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:

«Rasululloh sollallohu alayhi vasallam:

«Kim bir kunda yuz marta «Laa ilaaha illallohu, vahdahu laa shariyka lahu, lahul mulku va lahul hamdu, yuhyi va yumiytu va huva alaa kulli shay'in qodiyr» desa, bu uning uchun o'nta qulni ozod qilishga barobar bo'ladi, unga yuzta hasana bitiladi va undan yuzta yomonlik o'chiriladi. Bu unga o'sha kuni shaytondan saqlanish bo'ladi. O'sha hol kech kirguncha davom etadi. Birov undan ko'ra afzal narsa qila olmaydi. Illo, kim o'shandan ko'proq qilgan bo'lsagina, ko'proq savob bo'lishi mumkin», dedilar.

Yana shu sanad bilan Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Kim bir kunda yuz marta «Subhanallohi va bihamdihi», desa, uning xatolari hatto dengiz ko'piklaricha bo'lsa ham, o'chiriladi», dedilar».

Buxoriy, Muslim va Termiziy rivoyat qilishgan.

Bu hadisi sharifda alohida so'zlar va jumlalarni ma'lum adadda zikr qilish haqida so'z bormoqda. Demak, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan naql qilingan iboralar ila sanab zikr qilish katta savobga, gunohlarning kechirilishiga va boshqa foydalarga erishtiradi. Bu ishlarni qilgan odam sunnatga muvofiq ishni qilgan bo'ladi.

Muridning boshqa vazifalari ham aynan sunnatga muvofiq bo'lishi lozim. Bu vazifalarni «virdlar» ham deyiladi. Ikkisining ham ma'nosi bir.

Odatda kundalik vazifalarning eng oz chegarasidagilarini tanlashda har bir tariqat mashoyixlari o'zlarining ilm va ehsos doiralaridan kelib chiqib, turlicha ijtihod qilganlar. Biz boshqa tariqatlar yoki ularning vird tanlashdagi farqlari haqida gapirib o'tirmay, Naqshbandiya tariqati mashoyixlari ixtiyor qilgan kundalik vazifalar haqida qisqacha ma'lumot berib o'tamiz.

Naqshbandiya tariqatidagi murid zikrni boshlashdan oldin tavba qiladi. Tahorat qilib, qazo namoz yoki shukri vuzu' namozini ado etadi. Yana tavba qilib, butun vujudi ila diqqatini jamlab, zikrga hozirlanadi.

Yuz marta «Astag'firullohal Aliyyal Aziym allaziy laa ilaaha illaa huva va atubu ilayhi»ni aytadi.

Yuz marta «Laa ilaaha illallohu»ni aytadi.

Yuz marta «Allohumma solli alaa»ni oxirigacha o'qiydi.

Yuz marta Ixlos surasini o'qiydi.

Murid imkoni boricha ko'proq lafzi jalolani – «Alloh» lafzini ixlos bilan takrorlab yuradi.

Odatda mazkur zikrlar bomdod namozidan keyin, quyosh chiqquncha qilinadi.

Shuningdek, bomdod namozidan keyin Yosin surasini qiroat qilish ham kundalik virdlar ichida bor.

Quyosh chiqqandan keyin ikki rak'at ishroq namozi o'qiladi.

Choshgoh vaqti kirganda esa zuho – choshgoh namozi o'qiladi.

Peshin namozidan keyin Mulk – «Taborak» surasi qiroat qilinadi.

Asr namozidan keyin «Amma» surasi qiroat qilinadi.

Shom namozidan keyin ikki rak'at avvobiyn namozi o'qiladi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning hadisi shariflarida bu namoz aynan shunday nom ila zikr qilingan. O'ziga «tariqat shayxi» nisbatini beradigan ba'zi bir muhtaramlar bu namozni nima uchun «Tuhfai Rasul» deb nomlab olganlarining sababini bila olmadik.

Yotishdan oldin ham to'rt rak'at namoz o'qib yotiladi. Kechasi esa sunnatga muvofiq tahajjud namozi ado etiladi.

Shuningdek, Naqshbandiya tariqatida nafl ro'zalarga ham alohida e'tibor berilgan.

Rajab oyida eng ozi uch kun nafl ro'za tutiladi.

Sha'bon oyida o'n besh kun ro'za tutiladi.

Shavvol oyida olti kun ro'za tutiladi.

Zulhijja oyida to'qqiz kun ro'za tutiladi.

Muharram oyining to'qqizinchi va o'ninchi kunlari ro'za tutiladi.

Har haftaning dushanba va payshanba kunlari ham ro'za tutiladi.

Har oyning o'n uch, o'n to'rt va o'n beshinchi kunlari ro'za tutiladi.

Mazkur virdlar bir shayxdan boshqasida biroz farq qilishi mumkin.

Alohida ta'kidlab o'tish lozimki, Sunnati mutohharada kelgan va turli munosabatlar ila qilinadigan zikrlarni yaxshilab o'rganib, o'z o'rnida ado etib yurish lozim.

Misol uchun, farz namozlar ortidan ado etiladigan zikrlar bor. Bu zikrlarni ado etish bizda qadimdan yo'lga qo'yilgan. Hattoki ba'zi bir kishilar nazdida namozning bir qismidek ko'rinib qolgan. Aslida esa ular namozdan tashqaridagi  zikrlardir.

Ammo ming afsuslar bo'lsinkim, bundan boshqa zikrlarni ado etish hatto tariqat shayxi bo'lgan kishilarda ham kam mulohaza qilinadi. Misol uchun, ertalab va kechqurun, bomdod va shom namozlaridan keyin o'qiladigan duolar bor. Bugungi kunimizda ularni muntazam o'qib yuradigan odamni topish qiyin. Shuningdek, markabga minganda o'qilishi kerak duo bor, uni Rasululloh sollallohu alayhi vasallam deyarli har doim o'qir edilar. Ammo bizda bu narsa tark etilgan. Shunga o'xshash, har bir maqomda va munosabatda o'qiladigan duo va zikrlar bor. Ularni o'z o'rnida ado etishni yo'lga qo'ymog'imiz lozim.

 

HATMI HOJAGON

Naqshbandiya tariqatidagi soliklarning to'planib ado etadigan zikrlarining nomi «xatmi xojagon»dir.

Bu narsaning boshqa tariqatlardan farqi shuki, unda faqat naqshbandiylar ishtirok etib, begonalar ishtirok etmaydi.

Bu xatm ikkiga – «xatmi xojagoni kabir» va «xatmi xojagoni sag'ir»ga bo'linadi.

Zikr halqasidagi kishilarning soni o'n kishidan ortiq bo'lsa, xatmi xojagoni kabir qilinadi.

Agar ishtirokchilar o'n kishidan oz bo'lsa, xatmi xojagoni sag'ir qilinadi.

Hatmi sag'ir bilan xatmi kabir orasida ikkita farq bor.

Hatmi sag'irda «Alam nashroh laka» surasini etmish to'qqiz marta o'qish yo'q. Shuningdek, unda Ixlos surasini ming bir marta o'qish o'rniga besh yuz marta «Ya Boqiy! Antal Boqiy!» aytiladi.

Hatmi xojagonning ijrosi quyidagicha bo'ladi:

«Naqshbandiya tariqatiga mansub bir to'p kishilar qulay va bo'sh joyga halqa shaklida tiz cho'kib o'tiradilar. Bir kishi eshik va tuynuklarni yopib, tashqaridagi kishilar ko'rmaydigan darajaga keltiradi.

Tariqatda tajribali va kishilar orasida obro'si bor kishi xatmni boshqaradi. Iloji bo'lsa, xatm bo'layotgan joy qorong'ilashtiriladi. Zokirlar fikrlarini bir joyga jamlashlari uchun ko'zlarini yumib olishlari maslahat beriladi.

Yuzta kichik, o'nta kattaroq toshlar keltiriladi. Bir kishi katta toshlarni boshliq oldiga qo'yib, yuzta kichik toshlarni xatmning qolgan ishtirokchilariga bo'lib beradi. Agar xatmda ishtirok etayotganlar o'nta yoki undan ortiq bo'lsalar, kichik toshlarning yigirma bittasi boshliqqa, qolgan etmish to'qqiztasi boshqa odamlarga tarqatiladi.

Albatta, asosiy maqsad sanoqni to'g'ri qilish bo'lgani uchun, tosh o'rniga tasbeh yoki hisobga qulay boshqa narsalardan foydalanish ham mumkin.

Shundan so'ng xatm boshlanadi.

Avval halqaboshi: «Astag'firulloh! Astag'firulloh! Astag'firullohal Aziym al Kariym, Robbul arshil aziym va atubu ilayhi», deydi.

Keyin surai Fotiha o'qiladi.

Halqaboshi bilan birga uning o'ng tarafida o'tirgan olti kishi jami etti marta Fotihani o'qiydilar.

So'ngra salavoti sharif boshlanadi.

Jamoadagi kishilar qo'llaridagi toshlar adadicha salavot aytadilar. Ular toshlarni o'ng qo'llarida tutgan hollarida «Allohumma solli 'alaa sayyidina Muhammadin va 'alaa oli sayyidina Muhammad», deb har safar bir toshni o'ng qo'llaridan chap qo'llariga o'tkazadilar.

Salavoti sharifni tamomlaganlaridan keyin etmish to'qqiz marta «Alam nashroh laka» surasi o'qiladi. Har bir ishtirokchi faqat o'zi eshitadigan darajada past ovozda qiroat qiladi.

Bu o'qish tamom bo'lganidan keyin bir kishi yigirma bir dona toshni halqaboshiga, qolganlarini jamoa a'zolariga yana qaytadan tarqatadi.

Keyin halqaboshi o'n marta Ixlos surasini o'qiydi. Qolganlar yana toshlarni chap qo'llaridan o'ng qo'llariga o'tkazib, Ixlos surasi adadini ming bir martaga etkazadilar.

So'ngra yana etti marta Fotiha surasi o'qiladi. Bu safargi o'qishda halqaboshi bilan birga uning chap tarafida o'tirgan olti kishi ishtirok etadilar.

Yana yuz marta salavoti sharif aytiladi. Undan so'ng duo boshlanadi.

Duoxon Naqshbandiya tariqati shayxlari silsilasidagi zotlarning nomlarini birin-ketin, o'rtacha ovoz bilan atab chiqadi. Boshqalar har bir shayxning nomlari zikr qilinganda duo qilib, u zotning ruhoniyatidan istimdodga, ya'ni ma'naviy-ruhiy madad olishga harakat qiladi.

Yig'ilganlar o'n kishidan oz bo'lsa, xatmi xojagoni sag'ir qilinadi.

Unda istig'for, Fotiha va salavoti sharifdan so'ng halqaboshi besh marta «Ya Boqiy! Antal Boqiy!»ni takrorlaydi. Jamoat a'zolari o'ng qo'llaridagi toshlarini chap qo'llariga o'tkazgan holda uni besh yuz marta takrorlaydilar. Qolgani xatmi kabirdagi kabi davom etadi.

Hatmi xojagonni har kuni Asr namozidan keyin qilish odobdandir.

Imkoni bo'lmasa, hech bo'lmaganda, haftada ikki marta qilish kerak.

Buning uchun alohida izn olishning keragi yo'q. Muridlar ichida kim buni bilsa, qilaveradi.

Ba'zi bir guruhlar, xatm o'tkazish uchun ham izn kerak, deydilar.

 

ROBITA

To'g'risini aytadigan bo'lsak, robita haqidagi maqolani bu kitobga kiritish yoki kiritmaslik haqida uzoq bosh qotirdik. Tasavvufga oid ixtiloflar ichida bugungi kunda eng ko'p tortishilayotgan masalalardan biri bo'lgan robita masalasi bizning diyorlarimizda deyarli zikr qilinmas edi. Ba'zi bir soliklardan so'ralganda, ularning robita haqida aniq tasavvurga ega emasligi ham buning dalili edi.

Ammo bugungi kunda diyorimizga chetdan kelgan tasavvuf o'zi bilan bu masalani ham olib keldi. Chetdan kelgan shayxlarga qo'l bergan muridlar ayni shu masalani alohida ehtimom bilan so'zlayotganlari ko'pchilikni o'ylantirib qo'ydi. Shu bilan birga, chetdan kelgan tasavvuf kitoblari tarjimalari orqali ham robita masalasi kishilar orasida ozmi-ko'pmi, tarqaldi. Shu bois robita xususida ham imkon qadar ma'lumot berishga intildik.

«Robita» arabcha so'z bo'lib, «bog'lanish» ma'nosini anglatadi. Tasavvuf istilohidagi robita muridning zikr avvalida xayolan o'z shayxiga bog'lanib, uning siymosini ko'z o'ngiga keltirib, undan ma'naviy-ruhiy madad olishidir.

Amalda bu robitaning oldida ham bir robita, ortida ham bir robita bo'ladi. Zikr qilmoqchi bo'lgan solik oldin o'limni ko'z oldiga keltirib, o'lim robitasi – robitai mavt qiladi. Bu robita o'z me'yoriga etganda shayxining siymosini ko'z oldiga keltirib, robitai shayx qiladi. Bu ham bir me'yoriga etganda, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni ko'z oldiga keltiradi va shundan so'ng o'zini Alloh taolo ko'rib turgandek his qilib, robitai huzur qiladi.

Robitai mavt bilan robitai huzur haqida so'fiylar bilan hech kim tortishmaydi. Ammo robitai shayxda so'fiylar bilan boshqalarning hammasi tortishadi. Hatto ba'zi so'fiylar ham qarshi tarafda bo'lishadi.

Robitai shayxni tan olmaydiganlar ham har xil bo'ladilar. Ularning ichida: «Bu narsani aqlimga sig'dira olmayapman», deganlaridan tortib, «Robitai shayx shirkdan boshqa narsa emas», deganlarigacha bor.

Dastlabki so'fiylarda robitai shayxning zikrini uchratmadim. Ammo tariqat rivoj topgan paytdagi so'fiylarning hammasi robitani asosiy omillardan biri sanaydilar. Ular: «Fano fishshayx» bo'lmaguncha, «fano firrasul» va «fano fillah» bo'lmaydi, ya'ni shayxga foniy bo'lmaguncha, Rasulga va Allohga foniy bo'lmaydi», deydilar.

Robita haqida bahs yuritgan tasavvuf kitoblarining barchasida robitai shayx tasavvufdagi eng zarur ishlardan biri sifatida zikr qilinadi. Ba'zi kitoblarda nafaqat tirik shayxlarga, balki vafot etib ketgan shayxlarga ham robita qilish haqida so'z boradi.

Doktor Saljuq Eroydin o'zining «Tasavvuf va tariqatlar» degan kitobida «Robita haqidagi risola» kitobidan foydalanib, quyidagilarni aytadi:

«Mavlono Holid vafot etgan murshiddan ham robita orqali fayz olish mumkinligini aytadi. «Bu kabi hollarda murshidning qabriga yaqinlashib, salom beriladi va qabrning oyoq tarafida turib, bir marta Fotiha surasini, o'n bir marta Ixlos surasini va bir marta «Oyatul Kursiy»ni o'qib, savobini mayyitning ruhoniyatiga hadya etiladi. So'ngra uning ma'naviyatiga tavajjuh qilinib, robita qilinadi», deganlar».

Shu erda biz Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning qabrlarini ziyorat qilganda ham bu kabi narsa yo'qligi, balki sahobai kiromdan boshlab bugungi mo'min-musulmonlargacha – hamma-hamma faqat salom berish bilan kifoyalanishini eslatib o'tmoqchimiz.

Robitai shayx shariat hukmlariga to'g'riligini isbot qilish so'ralganda, so'fiylar Moida surasidagi «Va Unga vasila izlang» oyatini dalil qiladilar va: «Robitai shayx qilish ayni Allohga etishish uchun vasila izlashdir», deydilar.

Albatta, bu iqtibos bir oyatning ichidan olingandir. Oyati karimaning to'liq shakli quyidagicha bo'ladi:

يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ ٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱبۡتَغُوٓاْ إِلَيۡهِ ٱلۡوَسِيلَةَ وَجَٰهِدُواْ فِي سَبِيلِهِۦ لَعَلَّكُمۡ تُفۡلِحُونَ٣٥

«Ey iymon keltirganlar! Allohga taqvo qilinglar va Unga vasila axtaringiz hamda Uning yo'lida jihod qilingiz. Shoyadki, yutuqqa erishsangiz» (Moida surasi, 35-oyat).

Agar tafsirlarni varaqlaydigan bo'lsak, ularning birortasida ham ushbu oyatdagi «vasila» so'zi robitai shayx ma'nosida tafsir qilinmaganini ko'ramiz.

Boshqa tafsirlarni qo'yib turib, so'fiylarning tafsirlarini olaylik. Eng katta so'fiylardan bo'lmish, tasavvuf haqida birinchilardan bo'lib kitob yozgan imom Abdulkarim Qushayriy rahmatullohi alayhi o'zlarining «Latoiful ishorot» nomli tafsirlarida mazkur oyatning tafsirida «vasila»ga etti xil ma'no berganlar. Ammo bu ma'nolar ichida robitai shayx ma'nosi yo'q.

Shuningdek, tasavvuf uslubidagi eng mashhur tafsirlardan biri bo'lmish «Ruhul ma'oniy»ning sohibi imom Olusiy rahmatullohi alayhi ham bu oyatni uzundan-uzoq tafsir qilganlar, ammo bu tafsirda «vasila»ning ma'nosi robitai shayx ekanligi mutlaqo zikr etilmagan.

Robitai shayx masalasida katta jonbozlik ko'rsatgan naqshbandiylar mazkur oyatning ma'nosidan robitai shayxni anglash mumkinligiga xoja Ubaydulloh Ahror rahmatullohi alayhining gaplarini misol keltiradilar. U kishi bu gapni so'fiylar robitai shayxning haq ekaniga dalil sifatida keltiradigan Tavba surasidagi «Va sodiqlar bilan birga bo'ling» oyatining ma'nosini tushuntirish borasida aytgan ekanlar.

Ammo «Rashahot»da bu borada xoja Ubaydulloh Ahror rahmatullohi alayhidan naql qilingan matnda sodiqlar bilan birga bo'lish ikkiga bo'linishi: birinchisi – ularning suhbatini lozim tutish bo'lsa, ikkinchisi – ular ila doimiy ravishda ma'naviy bog'lanish bardavom bo'lishi lozimligi aytilgan. Shayxning suratini ko'z oldiga keltirib, zikr qilish aytilmagan.

Hozirgi kunimizda tasavvufga da'vat qilib kelayotgan mashhur ulamolarimiz robitai shayx masalasini chetlab o'tadilar. Tasavvuf tarafdorlari bo'lgan ko'pgina kishilar o'zaro suhbatlarda bu masalani hech fikrlariga joylay olmayotganlarini aytadilar.

Bu borada o'rtacha echim topilishi mumkinmi, degan savol meni ko'p o'ylantirib kelardi. Savolga javobni Naqshbandiya tariqatining mashhur shayxlaridan bo'lgan Imomi Robboniy va Mavlono Holid rahmatullohi alayhimoning robita haqidagi bayonotlaridan topdim.

Imomi Robboniy rahmatullohi alayhi robitai shayx komil murshidga bo'lishini ta'kidlaydilar va bu ishga loyiq shayxni quyidagicha ta'riflaydilar:

«Komil murshidning bir nazari qalb xastaliklarining shifosidir. Uning bir tavajjuhi ma'naviy xastaliklarni daf etadi. Bu kamolotning sohibi bo'lgan zot vaqtning imomi va zamonning xalifasidir. Qutblar uning maqomi soyasidan panoh topadilar. Mamlakatlarning murshidi bo'lgan buyuklar uning ummonlar kabi muazzam kamolotidan tasalli olurlar».

Mavlono Holid rahmatullohi alayhi: «Robita muridning murshidi komilning suratini xayoliga olib, uning ruhoniyatidan foydalanishidan iboratdir», deydilar. O'sha murshidi komil «shuhud maqomi»ga etishgan bo'lishi shartligi ham ta'kidlangan haqiqatdir.

Bu haqda shayx Muhammad As'ad Irbiliy rahmatullohi alayhi:

«O'ziga robita qilinadigan shayxning holi va axloqi Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning hollari va axloqiga tobe bo'lmaguncha, robitadan kutilgan fayz yuzaga chiqmaydi. Robita qiladigan solik esa shayxining Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning axloqlari ila axloqlanganligini shariat va tariqat o'lchovi ila tahqiq etishi farzdir. Aks holda robita qiluvchi ham, qilinuvchi ham parishon bo'ladi», deydilar.

Agar bu ma'nolarni bugungi kunga tatbiq qilmoqchi bo'lsak, yuqoridagi satrlarda vasfi zikr qilingan, bir nazari qalb xastaliklarining shifosi bo'lgan, bir tavajjuhi ma'naviy xastaliklarni daf etadigan, vaqtning imomi va zamonning xalifasi bo'lgan, qutblar uning maqomi soyasidan panoh topadigan, mamlakatlarning murshidi bo'lgan buyuklar uning ummonlar kabi muazzam kamolotidan tasalli oladigan, holi va axloqi Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning hollari va axloqiga tobe bo'lgan va shuhud maqomiga erishgan murshidi komilni topishimiz lozim bo'ladi. Allohning fazli cheksiz, shunday zotni topib qolsak, ajab emas.

 

KYeYINGI MAVZU:

Valiylar va karomatlar

Valiy hech qachon nabiy martabasiga eta olmaydi

Avliyolarning karomatlari

Alloh taologa xos sifatlar hech kimga mo''jiza ham, karomat ham bo'lmaydi

Karomat tushunchasi va turlari

 

Kutubxona
Boshqa maqolalar
Maqolalar

Jinlar va shaytonlar orasidagi farqlar

23.12.2024   871   12 min.
Jinlar va shaytonlar orasidagi farqlar

Bismillahir Rohmanir Rohiym

ULUG‘ HISOB-KITOB BO‘LISHI BAYONI


 - 55حِسَابُ النَّاسِ بَعْدَ الْبَعْثِ حَقٌّ فَكُونُوا بِالتَّحَرُّزِ عَنْ وَبَالِ

Ma’nolar tarjimasi: Qayta tirilishdan keyin insonlarning hisob berishlari haqdir, shunday ekan (ey insonlar) yomon oqibatdan (qiyomatda yomon hisobga yo‘liqishdan) saqlanishda bo‘linglar.


Nazmiy bayoni:

Qiyomatda hisob bo‘lmog‘i aniq,
Yomon oqibatdan saqlan, xaloyiq.


Lug‘atlar izohi:

حِسَابُ – mubtado.

النَّاسِ – muzofun ilayh.

بَعْدَ – zarfi zamon.

الْبَعْثِ – muzofun ilayh. Lug‘atda “yuborish”, “jonlantirish”, “uyg‘otish” kabi ma’nolarni anglatadi.

حَقٌّ – xabar. Voqelikning berilgan hukmga muvoq bo‘lishi haq deyiladi.

كُونُوا– noqis fe’l, oxiridagi واو ismi.

بِ – “majoziy zarfiyat” ma’nosida kelgan.

تَّحَرُّز – “saqlanish”, “o‘zini asrash” va “ehtiyot bo‘lish” ma’nolarini anglatadi. Jor majrur كُونُوا ning xabari ekaniga ko‘ra nasb o‘rnida turibdi.

وَبَالِ – “zarar”, “halokat” ma’nolarida bo‘lib, yomon oqibatga olib boruvchi narsalarga nisbabtan ishlatiladi. Jor majrur تَّحَرُّز ga mutaalliq.


Matn sharhi:

Bayt mazmunidan, ey insonlar, kelajakda hisob-kitob bo‘lishi haqdir, shuning uchun o‘tkinchi narsalarga aldanib qolmanglar, zimmalaringizdagi Alloh taoloning haqlarini ham, insonlarning haqlarini ham ado etinglar, agar hozir ado etmasangiz, ulug‘ hisob-kitob kunida badalini to‘laysizlar, degan ma’no tushuniladi.

So‘fi Ollohyor bobomiz qayta tirilgandan keyingi hisob-kitobni quyidagi sodda va ravon so‘zlari bilan bayon qilgan:

Udur hokim nechukkim hukm qildi,
Tiril degach hama olam tirildi.

                                                                  * * *

Yig‘ar mahshar yerida barcha jonni,
So‘rar bandasidin yaxshi-yomonni.

Qur’oni karimda zarra miqdorichalik yaxshiligu yomonlikning hisob-kitobi bo‘lishi xabar berilgan: “Bas, kimki (dunyoda) zarra miqdorida yaxshilik qilgan bo‘lsa, (qiyomat kuni) uni ko‘rar. Kimki zarra miqdorida yomonlik qilgan bo‘lsa ham, uni ko‘rar”[1].

 Ya’ni o‘sha kunda insonlar hisob-kitob joyidan yaxshi va yomon qilgan amallarining samaralarini ko‘rish uchun guruh-guruh bo‘lib qo‘zg‘aladilar. Tuproq zarrasi vaznidagi yaxshi amalni qilgan bo‘lsa, uni o‘zining amallari yozilgan sahifada borligini ko‘radi va o‘shanga loyiq mukofotni oladi. Ibn Abbos roziyallohu anhu zarra haqida: “Kaftingizni yerga qo‘yib ko‘targanda unga yopishgan har bir tuproq zarradir,” – degan.

Hisob-kitob kunida har bir bandaning dunyoda qilib o‘tgan barcha amallari yozilgan kitob chiqariladi va hamma o‘z kitobini o‘qiydi: “Biz har bir insonning amalini bo‘yniga ilib qo‘ygandirmiz. Qiyomat kunida unga ochiq holda uchratadigan kitobni (Nomai a’molini) chiqarib berurmiz. (Unga aytilur): “Kitobingni o‘qi! Bugun o‘z shaxsing o‘zingga qarshi yetarli hisobchidir”[2].

Ya’ni o‘sha kunda qilingan barcha yaxshiyu yomon amallar sohibidan aslo ajramaydi. Hammaga amallari yozilgan kitob ochiq holatda ko‘rsatiladi. Bu kitobda yaxshi ishlar ham, yomon ishlar ham, ochiq-oydin ko‘rinib turadi, birortasi ham pinhon qolmaydi. Kitob sohibiga, amallaring yozilgan kitobni o‘qi! Bugungi kunda qilgan amallaringga o‘zing guvohlik berasan! Boshqa guvoh yo boshqa hisobchiga muhtoj bo‘lmaysan, – deyiladi.

Qilingan yaxshi ishlarning mukofotlari ko‘paytirib beriladi, yomon ishlarga esa ko‘paytirilmasdan jazo beriladi:

“Kimki (bir) hasana (savobli ish) qilsa, unga o‘n barobar (ko‘paytirib yozilur). Kimki (bir) yomon (gunoh ish) qilsa, faqat o‘sha (gunoh) miqdorida (bir gunohga yarasha) jazolanur. Ularga nohaqlik qilinmagay”[3].

Ushbu o‘n baravar oshirib mukofotlash ham aslida ko‘p mukofot berishning eng ozi hisoblanadi. Chunki gohida yetti yuz baravariga beriladigan yoki undan ham ko‘piga beriladigan mukofot beriladi. Yomon amal qilganlarga esa qilgan yomonliklaridan oshiqcha jazo berilmaydi, qilgan yomonligiga belgilangan jazoning o‘zigina beriladi. Yaxshi amallarning mukofotini ko‘paytirib berish, Alloh taoloning fazlu marhamati bo‘lsa, yomon ish qilganlarni qilmishlariga yarasha jazolashi U zotning adolati hisoblanadi.

Shuningdek, kofir jinlarning ham azobga giriftor etilishini ulamolar bir ovozdan ta’kidlaganlar. Jin surasida quyidagicha xabar berilgan:

“Ammo (yo‘ldan) ozganlarga esa, bas, ular jahannamga o‘tin bo‘luvchi kimsalardir”[4].

Ya’ni to‘g‘ri yo‘ldan ozib, iymon keltirmagan kofir jinlar, kofir insonlar kabi jahannamga “o‘tin” bo‘ladilar.

Ammo mo‘min jinlarning jannatga kirishlari to‘g‘risida ixtilof bo‘lib, bu haqida Badriddin Shibliy Hanafiy[5] o‘zining mashhur “Okomul marjon fi ahkamil jan”[6] kitobida to‘rt xil so‘zni keltirgan.

 

MO‘MIN JINLARNING JANNATGA KIRISHLARI HAQIDAGI QARASHLAR

“Ulamolar mo‘min jinlarning jannatga kirishlari haqida to‘rt xil qarashni aytganlar:

1. Jumhur ulamolar mo‘min jinlarni jannatga kiradi, deb hisoblaydilar. Ushbu qarashni Ibn Hazm “Milal” kitobida Abu Ya’lo, Abu Yusuf va boshqa ko‘pchiliklardan rivoyat qilgan;

2. Jinlar jannatga kirmaydilar, balki uning atrofida bo‘ladilar. Insonlar ularni ko‘radilar, ular esa insonlarni ko‘rmaydilar. Ushbu qarash Molik, Shofi’iy, Ahmad, Abu Yusuf va Muhammadlardan rivoyat qilingan;

3. Jinlar A’rofda[7] bo‘ladilar;

4. Bu haqida hech qanday gap aytmaslik”[8].

 

JINLAR VA SHAYTONLAR ORASIDAGI FARQLAR

Jinlar va shaytonlar orasidagi farqlar haqida “Aqidatul mu’min” kitobida quyidagilar yozilgan: “ Jinlar ikki turli bo‘ladi:

1. Shaytonlar. Bularda hech qanday yaxshilik bo‘lmaydi;

2. Jinlar. Bular orasida solihlari ham, yomonlari ham bo‘ladi.

Jinlarning holati insonlarga o‘xshash bo‘lib, ular orasida xushfe’llari ham, badfe’llari ham, mo‘minlari ham, kofirlari ham bo‘ladi.

Shaytonlar aslida jinlarning vakillari hisoblanadi. Zero, iblisning jinlardan bo‘lgani Qur’oni karimda xabar berilgan:

“Eslang, (Ey Muhammad!) Farishtalarga Odamga sajda qiling, deyishimiz bilan sajda qildilar. Faqat iblis (sajda qilmadi). U jinlardan edi. Bas, Parvardigorining amriga bo‘yin sunishdan bosh tortdi”[9].

Shayton ilohiy rahmatdan quvilib, barcha yaxshiliklardan kesilgach, mazkur ishlar uning zurriyotlariga ham meros bo‘lib o‘tgan. Shuning uchun shaytonlarda aslo yaxshilik bo‘lmaydi, ular faqat yomonlikni biladilar va doim yomonlikka chaqiradilar. Bularning holatiga ilon ancha yaqin misol bo‘la oladi. Ya’ni ilondan faqat ilon tug‘iladi, ilon nasli borki, barchasi doim zahar solish payida bo‘ladi. Xuddi shu singari, shaytonlardan ham faqat shaytonlar tug‘iladi, shayton nasli borki, doim odam bolalarini yo‘ldan urish payida bo‘ladi.

Shuningdek, aslida shayton bo‘lmagan jin va insonlar ham iflos ishlarni qilishlari va tug‘yonga ketishlari sababli shaytonga aylanib boradilar. Shaytonga aylanganlarining ashaddiylari “Marid” deyiladi, yanada bundan ham ortiq tug‘yonga ketganlari “Ifriyt” deb nomlanadi.

Shaytonlarning vasvasa qilishlari haqida Qur’oni karimda shunday xabar berilgan:

“Shuningdek, har bir payg‘ambarga insu jinning shaytonlarini dushman qilib qo‘ydik. Ular aldash maqsadida soxta xushsuxanlik bilan bir-birlariga vasvasa qiladilar”[10].

Ushbu oyat shaytonlarning insonlardan ham, jinlardan ham bo‘lishiga dalolat qiladi. Jinlarning turli bo‘lishi haqida esa ularning tilidan hikoya tarzda shunday xabar berilgan:

“Va albatta, bizdan solihlar ham va boshqalar ham bor. Turli guruhlar bo‘lgan edik”[11].

Ushbu oyatda esa jinlarning oralarida solihlari ham bo‘lishi bayon qilingan”[12].


Keyingi mavzular:
Nomai a’mol berilishi haqidagi e’tiqodimiz.

 


[1] Zalzala surasi, 7, 8-oyatlar.
[2] Isro surasi, 13, 14-oyatlar.
[3] An’om surasi, 160-oyat.
[4] Jin surasi, 15-oyat.
[5] Badriddin Shibliy Hanafiy  hijriy 712 yilda Damashqda tug‘ilgan. Hanafiy mazhabidagi ulug‘ muhaddis olimlardan biri bo‘lgan bu zotning “Fusul fi ahvali Rasul”, “Kashful ibham bisharhil ahkam”, “Nashrul a’lam fi ahkamis salam”  va “Okomul marjan fi ahkamil jan” kabi ko‘plab asarlari bo‘lgan. Hijriy 796 yilda vafot etgan.
[6] “Okomul marjon fi ahkamil jan” kitobi jinlarga taalluqli hukmlarni bayon qiluvchi eng mo‘tabar asarlardan biri hisoblanadi. Unda jinlarning mavjudligi,  ularning sinflari, sahoba jinlar, mo‘min jinlarning jannatga kirishlari haqidagi qarashlar kabi rang-barang mavzulardagi  ma’lumotlar jamlangan. Badriddin Shibliydan keyingi olimlar jinlar to‘g‘risidagi ma’lumotlarni bayon etishda, asosan, ushbu kitobdan foydalanishgan. “Fathul Boriy sharhu Sahihil Buxoriy”dek mo‘tabar kitobda ham agarchi nomi bayon qilinmagan bo‘lsa-da, ushbu kitobdan iqtibos keltirilgan.
[7] “A’rof – jannat bilan do‘zaxni ajratib turadigan devor, arasot. Bu joy jannatga ham, do‘zaxga ham kirmagan, ya’ni vaqti soati kelib, Alloh taolo ularni jannatga kiritgunga qadar ma’lum muddat turadigan kishilarning joyidir”. Qarang:  Shayx Abdulaziz Mansur. Qur’oni karim ma’nolarining tarjima va tafsiri.  – Toshkent: “Toshkent islom universiteti” nashriyot-matbaa birlashmasi, 2006. – B. 151.
[8] Badriddin Shibliy Hanafiy. Okomul marjon fi ahkamil jan. – Qohira: “Dorul haram litturos”, 2009.  – B 155.
[9] Kahf surasi, 50-oyat.
[10] An’om surasi, 112-oyat.
[11] Jin surasi, 11-oyat.
[12] Abu Bakr Jobir Jazoiriy. Aqidatul mu’min. – Madinai munavvara: “Maktabatul ulum val hikam”, 2009. – B. 122.

Kutubxona