Ko‘plab mo‘tabar tabaqot kitoblarida Abu Mansur Moturidiy haqida batafsil ma’lumot kamligini ulamolar afsus bilan tilga oladilar. Bu haqda shayx Balqosim G‘oliy “Abu Mansur Moturidiy hayotuhu va arouhul aqodiya” (Abu Mansur Moturidiyning hayoti va e’tiqodiy qarashlari) asarida quyidagilarni yozgan:
“Hijriy III asrning oxiri va IV asrning boshlarida shariatni chetga qo‘yib, aqlni asosiy mezon qilib olgan mo‘tazila firqasi paydo bo‘ldi. Ular e’tiqodiy masalalarda jumhur ulamolarning tutgan yo‘llariga qarshi chiqishdi va jannatda Alloh taoloni ko‘rish, qabr azobining haqligi kabi masalalarda ahli sunna e’tiqodini inkor qilishdi. Hatto Alloh taoloning kalomi Qur’onni maxluq deb odamlar orasida bid’at e’tiqodni yoyishdi. Aqlga suyanib sahih hadislarni inkor qilishdi va Qur’on oyatlarini botil ta’villar bilan ta’vil qilishdi. Ularning bu buzuq e’tiqodi avom xalq orasida tarqaldi. Mana shunday tahlikali holatda Islom olami ularning aqliy dalillariga raddiya beradigan, musulmonlarni botil e’tiqodga o‘tib ketishlaridan naqliy va aqliy dalillar bilan qaytaradigan kuchli olimga muhtoj edi. Allohning irodasi bilan bu sharaf Imom Moturidiyga nasib etdi. Qiyomatga qadar dunyoga keladigan barcha musulmonlar u zotning haqlariga duo qilishlari lozim. Chunki Imom Moturidiy mo‘taziliylarga ham aqliy, ham naqliy raddiya berib, bu botil e’tiqod yoyilib ketishining oldi olinishiga sababchi bo‘ldi. Ming afsuski tarix kitoblarida butun Islom ummati ulug‘lasa arziydigan bu zotning tarjimayi holi batafsil yoritilmagan. Xulosa qilib aytganda, o‘z davrida adashgan oqimlarga raddiyalar berib, ularning xatolarini bayon qilgan va musulmonlarga beqiyos xizmat qilgan Imom Moturidiyning hayotini keng yoritib bermagan tarix bu buyuk zot oldida qarzdordir”.
Ahli sunna val jamoaning imomi sanaladigan bu zotning hayoti va faoliyati mashhur tabaqot kitoblarida yoritilmasdan qolgani yoki yoritilganlarida ham ma’lumotlar juda kamligi haqida ko‘plab sabablar aytilgan. Bu borada Doktor Balqosim G‘oliy quyidagi to‘rtta sababni bayon qiladi:
Mazkur sabablarning eng asosiysi Abu Mansur Moturidiyning o‘sha paytdagi Abbosiylar davlatining poytaxti, ilm-fan markazi bo‘lgan Bag‘doddan uzoqda, Bag‘dod bilan o‘rtadagi aloqasi yaxshi bo‘lmagan Somoniylar davlatida yashagani hisoblanadi.
Abdulqodir Abdur Rahim,
Imom Buxoriy nomidagi Toshkent Islom
instituti o‘qituvchisi
Ali ibn Abu Tolib roziyallohu anhu aytadilar: “Qachonki, Allohning yordami va g‘alabasi kelsa” oyati nozil bo‘lganidan keyin Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam betob bo‘ldilar.
Payshanba kuni u zot alayhissalom boshlarini bog‘ich bilan bog‘lab, odamlarning oldiga chiqdilar. So‘ngra minbarga chiqib, o‘tirdilar. Ranglari sarg‘aygan, ko‘zlari yoshlanib turgan edi. Keyin Bilolni chaqirib, Madinada: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning vasiyatlariga to‘planinglar. Zero, bu Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning sizlarga oxirgi vasiyatlari» deb nido qilishga buyurdilar.
Bilol roziyallohu anhu odamlarni chaqirdi, kattayu kichik – hamma to‘plandi. Uylarning eshiklari ochiqligicha qoldi, bozorlar ham o‘z holiga tashlab kelindi. Hatto bokira qizlar ham parda ortidan Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning vasiyatlarini eshitish uchun chiqib keldilar. Masjid yig‘ilganlar uchun torlik qilib qoldi.
Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam: “Orqadagilarni ham sig‘diringlar”, dedilar. So‘ng u zot sollallohu alayhi vasallam yig‘lab: “Innaa lillaahi va innaa ilayhi roji’un”, dedilar. Allohga hamdu sano aytdilar, payg‘ambarlarga, jumladan o‘zlariga ham salovot yo‘lladilar. Keyin uzun xutba o‘qidilar, jumladan bunday dedilar:
«Ey odamlar! Alloh taolo sizlarni qiyomatda katta bir tepalikka to‘playdi. U kun og‘ir kundir. “U kunda molu-davlat va bola-chaqa foyda bermas”. Yetkazdimmi? Ey odamlar! Tillaringizni saqlanglar, ko‘zlaringizni yig‘latinglar, qalblaringizni bo‘ysundiringlar, badanlaringizni charchatinglar, dushmanlaringizga qarshi kurashinglar, masjidlaringizni obod qilinglar, iymoningizda ixlosli bo‘linglar. Birodarlaringizga xayrixoh bo‘linglar, o‘zingiz uchun oxiratga yaxshi amal qilib jo‘natinglar, farjlaringizni saqlanglar, mollaringizdan sadaqa beringlar. Bir-biringizga hasad qilmanglar, yaxshiliklaringiz ketib qoladi. Bir-biringizni g‘iybat qilmanglar, halok bo‘lasizlar. Yetkazdimmi?»
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Kimki bir mo‘minning aybini yashirsa, qiyomat kuni Alloh taolo uning aybini yashiradi”.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Kim odamlarning (bir rivoyatda: musulmonlarning) obro‘sidan tilini tiysa, qiyomat kuni Alloh uning toyilishini (xatosini) kechiradi”.
Bir musulmonning obro‘sini to‘kmay, yaxshilik qilgani sababidan Alloh taolo ham uni kechirim deb atalmish ulkan yaxshilik bilan mukofotlaydi.
Yorqinjon qori FOZILOV