Hammamiz ham o‘g‘il uylantirsak, qiz chiqarsak – farzandlarimizning baxtu kamolini ko‘rsak, deb orzu qilamiz. Mehnatlarimiz ham, duolarimiz ham farzandi zurriyodlarimiz uchun.
Shu tabiatimizga ko‘ra, qizimizga sovchi kelsa, “Uyi bormi, tayinli ish joyi bormi, mashinasi bormi? deb boshlagan savolimiz aylanib-aylanib yotoqxona krovati, kir mashinasi, muzlatgich, changyutgich kabilarga boradi va qaynota-qaynonasi bilan birga yashaydimi, alohidami? qabilida yuzlab savollar so‘raladi.
Ammo shu savollar ichida ko‘pincha asosiy savollar so‘ralmay qoladi: Rabbini taniydimi, Ibodatga mahkammi, Qur’oni karimni o‘qiydimi, halol-haromni biladimi? Ertaga tug‘ilajak farzandlariga halol luqma yedirish uchun tunni kunga ulab ishlaydimi?
Zero, dunyo hayotidan maqsad – Jannatga erishmoqdir. Jannatga yetishmoq esa Alloh taoloning roziligi bilan bo‘ladi. Rabbimizning rizosi esa Uning amrlarini bajarmoq, qaytarganlaridan qaytmoq tufayli hsoil qilinadi. Tabiiyki, ikki yoshning birgalikda hayot kechirishi ham Jannatga erishish yo‘lidagi qadamlardan biridir. Qachonki yoshlar shunga intilsa!
Ammo shuncha narsani bilamiz-u, dinimiz biz musulmon oilalarning qachon kundalik hayotiga aylanishini bilmaymiz. Yoshlarimiz qachon namoz bilan turib, namoz bilan yotishni odat qiladi. Qur’oni karimni hayoti markaziga qachon qo‘yadi. Qachon Qur’on deb nafas olib, Qur’on deya nafas chiqaradi? Shuni anglab olmog‘imiz uchun bizga qabristonlarda o‘tganlar ortidan o‘qishimiz kerak bo‘lgan suralar, oyatlar talqin etildi. Tug‘ilganda o‘qidik, janozada o‘qidik, ochilishda o‘qidik, yopilishda o‘qidik... Tiriklarning o‘qiganlarni uqib olishiga ehtiyoji yo‘q kabi tushundik va o‘zimizga zarur bo‘lgan ishtiyoq ila o‘qimadik...
Savolni to‘g‘ri so‘rashimiz kerak. Bu yigit qo‘lni qo‘lga, ko‘ngilni ko‘ngilga bog‘lab yo‘lga chiqyaptimi? Shu qizga Jannatda ham yetishmoqni niyat qilyaptimi?
Jannatda ham birga bo‘ladigan juftlarni so‘raylik.
Jannatda ham birga bo‘ladigan juftlarni topaylik.
Jannatdagi juftimiz bo‘lsin deya juftimizning qadriga yetaylik.
Rabbimiz dunyodagi uylarimizni Jannat timsoli o‘laroq go‘zal hayot kechirmog‘imizni va oxiratda Jannatiga va jamoliga yetishmog‘imizni nasib aylasin.
“Pul yemas ota” jome masjidi imom-xatibi Muzaffarxon A’ZAM tayyorladi.
Abu Qatoda roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:
«Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning oldilaridan bir janoza olib o‘tildi, shunda u zot alayhissalom: "Tin oluvchi va undan tin olinuvchi", dedilar.
"Yo Allohning Rasuli, tin oluvchi va undan tin olinuvchi nima?" deyishdi.
U zot alayhissalom: "Mo‘min banda (vafot etsa) dunyoning qiyinchiliklaridan istirohat oladi. Fojir banda (o‘lsa) undan bandalar, elu yurtlar, dov-daraxtlar va jonzotlar qutuladilar", dedilar» (Imom Buxoriy va imom Muslim rivoyati).
Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi:
«Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Birortangiz vafot etganida unga o‘rni ertayu kech ko‘rsatib turiladi: agar jannat ahlidan bo‘lsa, jannat ahlidan ekani, do‘zax ahlidan bo‘lsa, do‘zax ahlidan ekani. "Alloh seni qiyomat kuni qayta tiriltirgunicha sening o‘rning mana shudir", deyiladi", dedilar» (Imom Buxoriy va imom Muslim rivoyat qilishgan).