Sayt test holatida ishlamoqda!
05 Yanvar, 2025   |   5 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:49
Peshin
12:33
Asr
15:27
Shom
17:11
Xufton
18:30
Bismillah
05 Yanvar, 2025, 5 Rajab, 1446

Tarbiyaning achchiq mevaci

10.05.2019   4168   10 min.
Tarbiyaning achchiq mevaci

Odatiy kunlardan biri. Avtobus yo‘lovchilar bilan to‘la. O‘zimga qulay joyga turib olib, bahor manzarasini oynadan tomosha qilib boraman. Maktabdan qaytayotgan bolajonlarning chug‘ur-chug‘uri xuddi avtobusga qamalib qolgan gala-gala qushlarning ovoziga o‘xshab ketadi. Shuncha shovqin-suronning ichida kimningdir uzuq-yuluq gapi qulog‘imga chalindi:

- Qanaqasini oldingiz?

- Namoz o‘rgatadigan kitob. Diniy qo‘mitaning muhri tushirilgani o‘tar ekan. Bekor o‘tirmay “u-bu” o‘rganlaring, deyishibdi. Pulim shunga yetdi.

- Ha, mayli, shunisiga ham shukr...

Beixtiyor orqamga o‘girildim. Oldi o‘rindiqda bo‘ylari pastgina, rangi qoramtir, ozg‘in, ko‘zlari mungli o‘rta yoshlardagi bir ayol. Orqasidagi yoshi kattaroq ayol tomonga damba-dam o‘girilib, hasrat qilib qo‘yadi...

- Kim so‘rasa, bir yillik harbiy xizmatga ketgan deyapman. Boshqa nima ham derdim. Qayerdaligini qanday aytaman. Agar bir yildan keyin yana so‘rashsa, harbiy sohada ko‘tarilib, komandirovkaga ketgan deb qo‘ya qolaman. E-e-e, yig‘layverib ko‘zimda yosh qolmadi, olti oy bo‘ldi ketganiga. Haligi gap bor-ku, “o‘lgan o‘lib ketarkan, qolganlar yashashi kerak”, deya mana yig‘lamay ham qo‘ydim...

- Chakki bo‘libdi. Hay, mayli siqilmang, buyog‘iga o‘zingizni asrang. Boshga tushganini ko‘z ko‘radi. Bundan yomoni bo‘lishi ham mumkin edi-ku!

- Ha, tinmay Xudodan so‘rayman, duo qilaman...

Gapning siyoqidan onaizor siqilab turgani, farzandiga biror korhol bo‘lgani sezilib turardi. Gaplashib ketayotgan orqadagi ayol yo qo‘shnisi yo biror qarindoshi bo‘lsa kerak: dardini aytib biroz tin olmoqchi bo‘lsa kerak...

Bekatlarda yo‘lovchilar tushib, salon ancha bo‘shadi. Ayniqsa g‘ujur-g‘ujuri quloqni qomatga keltirayotgan chug‘urchuqlar tushgach, avtobus ichi tinchidi-qoldi. Xayriyat! Boyagi mushtipar opaxonning to‘g‘risida joy bo‘shadi. O‘sha yerga o‘trib oldim. Qo‘lida yirtilay-yirtalay deb turgan hamyoni. O‘shandan uvadasi chiqqan bir bo‘lak qog‘ozni chiqardi. Uzun ro‘yxat yozilgan. Ona ro‘yxatni belgilab, har birining to‘g‘risiga narx yoza boshladi. Asta so‘radim:

- Bozorlikmi, opa?

- Ha, har oy olib boraman. Narxini yozib xo‘jayinimga ko‘rsatishim kerak. Mana ikki xalta to‘la narsa.

Haqiqatda oyoq tomonda katta ikkita xaltada mayda-chuydalar liq to‘la.

- Kechirasiz, xafa ko‘rinasiz. Biror musibat yuz berdimi?

Ha, boshimizga shunaqa kunlar ham bor ekan. Bolam yomon yigit emasdi. Hammaga qo‘lidan kelganicha yordam berardi. Ko‘pchilikni ishlik qilib qo‘yardi. O‘zining o‘rniga qo‘yib bo‘lsa ham insonlarga ko‘maklashardi. Epchil, uddaburon yigit edi. Nima bo‘ldi-yu, o‘sha kuni kechqurun uydan chiqib ketdi. Qayergaligini aytmadi. Ancha hayalladi. Kelavermadi. Tong ham otdi. Ming xavotirdan o‘lay dedim. O‘sha kuni politsiya mahkamasida ekanligi xabari keldi. Avvaliga eshitib, tushunmay garang bo‘ldim. Xo‘jayinim ikkimiz o‘sha yerga yugurdik. Afsuski, bir kun oldin uyidan ozod qushday uchgan bolam, ertasiga jinoyatchiga aylanib-ulguribdi. Qo‘llarida kishan, boshi egik. Yuz-ko‘zlari qontalash, momataloq. Yonida yana uchta o‘rtoqlari ham bor. “Voy bola-a-m”, deb dod soldim. Sho‘ring qurgurlar, o‘g‘lim va yana uchta o‘rtog‘i - to‘rt kishi bo‘lib bir yigitni do‘pposlashibdi, o‘lasi qilib kaltaklashibdi. Xullas kaltak yegan bola reanimatsida ekan. Xullas tergov, surishtiruv, ayblov, shikoyatlar boshlanib ketdi. Otasi ikkimiz nima bo‘lsak, bo‘ldik. Xo‘jayinim bu ko‘rgulikni ko‘tarolmay, esdan og‘ay dedilar. Ruhiy shifoxonada ancha davolandilar. Hozir ham ahvollari haminqadar. Uyqu dori ichib, ko‘p-ko‘p uxlaydilar. Deyarli gapirmaydilar. O‘zim infarkt bo‘ldim. Dori bilan tikkaman.

- Anavi bola tuzalib ketdimi, keyin?

- Uch oy deganda o‘ziga keldi. Yana bilmadim. Sudda sog‘ga o‘xshab ko‘rindi, atay yotib olgan bo‘lishi ham mumkin. Unisi Xudoga ayon... Uyidagilar shikoyat yozishdi. Jarima to‘latmoqchi bo‘lishdi. To‘lashga umuman ikonimiz, qurbimiz yetmaydi, nachora. Bolamga 8 yil berishdi. Ozodlikdan mahrum bo‘ldi. Umidim - shoyad avfga loyiq ko‘rishsa... Uning uchun ham o‘zim kechirim so‘rayman, qayerga bo‘lsa ham boraman. Bechoraginam, mana xatlarini ko‘ring-da! Tinmay uzr aytadi. Meni yig‘latgani uchun afsus chekadi. Qamoqdan o‘ziga kerakli narsalarni so‘rab xat yozibdi. Mana hozir ham ro‘yxat yozib yuborgan. Shularni to‘ldirib yuribman. Manavi dorilarim, bunisi esa yuragimni kardiogrammasi. Bu xo‘jayinimga ichirayotgan dorilarim ro‘yxati, tepada ularga qo‘yilgan tashxis ham bor. Mana o‘qib ko‘ring. U boyagi eskirib ketgan hamyonidan ketma-ket qog‘ozlarni chiqarib ko‘rsata boshladi. Ha, deya bosh siltayman. Sabr tilayman.

- Boyagi namoz o‘rgatadigan kitob...

- Ha, uni qamoqda tarbiyasi og‘ir bolalarga tavsiya qilishibdi. Bekor yurmay kitob o‘qilaring, deya. Shuning uchun olgandim.

- Bu qiyin holatda ro‘zg‘orni kim tebratyapti?

- O‘zim... Katta o‘g‘lim ham qarashadi.

- Dastyorlikka qizlar bormi?

- Yo‘q-da! Men ahmoq o‘g‘il bolalar ichida katta bo‘lganim, akalarimdan ko‘p dakki yeganim uchun katta bo‘lsam, faqat o‘g‘il ko‘raman, qizlik bo‘lmayman deb qattiq niyat qilganman. Mana niyatga yarasha ikki o‘g‘lim bor. Dardkash, mehribon qizim yo‘q. O‘g‘illarimdan biri ham mana bunaqa ish qilib, yuzimizni yerga qaratib qo‘ydi. Ayni arimiyaga boradigan, o‘qib-pul topadigan, belimga quvvat bo‘ladigan mahalida-ya... Qayerda adashdim, qanday xato qildim. Gul yoshligi xazon bo‘lmasa deb qo‘rqaman... Duv-duv oqqan yoshlar qamoqdan kelgan maktubni namladi. Sazoyi bo‘lib qolgan onaning hasratini eshitib turganlar ham yig‘ladi.

Onaizor bekatiga yetgach, apil-tapil ikkita xaltasini sudrgancha eshik tomon shoshdi. G‘ijimlangan pulni chiptachiga uzatdi-yu, qayergadir shoshib ko‘zdan g‘oyib bo‘ldi. O‘zi ketsa ham gaplari qulog‘imdan ketmas, farzandiga yig‘lab nola qilishi yuragimni o‘yib yuborganday bo‘lardi. Men ham onaman, axir... Unga achindim. Duo qildim. Chayqalib-chayqalib borayotgan avtobus xayolimni ham chalkashtirib yubordi. Hissiyotlar biroz jilovlandi. Aqlga issiqlik yugurdi. Tavba, qochgan ham, quvgan ham Xudo deydi, deb bekorga aytishmagan ekan. Bu yerda qamalgan bolasiga bir ona kuysa, u yerda to‘rt kishi changalida kaltaklangan bolasiga boshqa ona kuyadi. Bu tarbiyaning achchiq mevasi.

Shularni o‘ylab borarkanman, o‘rtog‘i bilan pulini hisoblayotgan yonimdagi bola do‘stiga shipshidi:

- Ahmoq, 1000 so‘m berma!

- Nega?

- 500 so‘p yetadi, biz hali kichkinamiz. Pulingni qolganini ko‘rsatma, berkitib qo‘yaver!

- Bolajon nechanchi sinfda o‘qiysan?

- 3 sinfda.

- Yo‘l kira 500 so‘m emas, 1200 so‘m-ku.

- Nima qipti?

- Avtobus ham davlatning mulki, benzin ketadi, qancha joyga beminnat oborib-obkeladi. Taksiga chiqsang, shuncha yo‘l uchun qancha oladi?

- 4000-5000 oladi, buni bilaman.

- Bilsang, to‘g‘ri to‘lab qo‘y. Chiptachining yana jahli chiqmasin!

- Nima-a-a, adamga bitta etsam bo‘ldi, qamatvoralla!

- Adang kim?!

- Ichki ishlarda katta rahbar bo‘lib ishlaydilar, chundizmi? Hech kimdan qo‘rqmiman!

Bu ham tarbiyaning achchiq mevasi.

Ey, Xudo, hech kimni farzandi kuydirmasin, yuzini yerga qaratmasin ekan. Ilgari yoshroq paytimda bunaqa gaplarni eshitib, ha-a, deya uncha e’tibor bermasdim. Ammo o‘zim ona bo‘lgach, farzand o‘stirgach, qo‘rqib ketaman. Bolam dunyoga kelganda bir sevingandim, bir sevingadim! Katta bo‘la boshlagach, ming hadikdaman. Go‘dakligida qornini, sog‘ligini o‘ylaysiz, ehtiyotlab parvarishlaysiz. Ulg‘aya boshlagach, jamiyatga kira boshlagach, fikrini, e’tiqodini, xulqini himoya qila boshlarkansiz. Shuni tarbiya deb atasalar kerakda. Bejizga dinimiz farzand tarbiyasiga qattiq e’tibor qaratmagan.

“Tarbiya dindandir. Rosululloh sallollohu alayhi vasallam dedilar: “Ota o‘z farzandiga chiroyli odobdan ko‘ra yaxshiroq hadiya berolmaydi”. (Termiziy va Ahmad rivoyati)

Ota-onaning bolasiga qilgan eng yaxshi mukofoti – chiroyli tarbiya berishidir. Betarbiya farzand ota-onaning sho‘ri, jamiyatning og‘rig‘i, - Alloh saqlasin - , Oxiratda yomon oqibat sababchisi.

Ey, do‘stim, balki siz ham juda aqlli, imonli, ijtimoiy mavqe’i, moliyaviy qudrati baland bo‘lgan otalarni ko‘p ko‘rgandirsiz, ammo ular farzandlari sababidan baxtsizdirlar. Boshqa tomonda esa ba’zi ota-onalar ko‘zlari quvnayotgani, hayotlari chiroyli o‘tayotganining guvohi bo‘lasiz. Bu ham farzandlari tufaylidir”.[1]

Bu dunyoda ham, Oxiratda ham baxtli bo‘lishni istagan inson farzandi tarbiyasiga bee’tibor bo‘lmasin. Agar ota-ona bolasiga Allohni erta tanitgan, vijdonli, halol qilib tarbiyalagan, diniy axloq va odoblarga o‘rgatgan bo‘lsa, farzand qay sohada, qay mansabda ishlamasin, halollikdan, to‘g‘rilikdan ajramaydi. Ota-ona yuzini shuvut qilmaydi. Tarbiyaning totli mevasidan bahramand bo‘lib yashaydi.

 

Xadichai kubro ayol-qizlar bilim yurti

 o‘qituvchisi N.Saidakbarova

 

[1] Muhammad Rotib Nobulusiy, “Avladuna – al-varoqatur robihatul avla”

Maqolalar
Boshqa maqolalar

"Qur’oni Karimning yetti harfda nozil bo‘lishi" nima degani?

4.01.2025   2287   11 min.

Bismillahir Rohmanir Rohiym

Rasululloh  sollallohu alayhi vasallam Qur’oni karimni  Alloh taoloning  huzurida qanday bo‘lsa shunday holida Jabroil alayhissalomdan qabul qilib olganlar. Qur’oni karim yetti harfda nozil bo‘lgan.

Turli yo‘llar bilan rivoyat qilingan sahih hadislarda Rasululloh  sollallohu alayhi vasallam Qur’oni karim yetti harfda nozil bo‘lganini ochiq-oydin bayon qilganlarini ko‘ramiz.

عن ابن عباس رضي الله عنهما   عن النبي صلى الله عليه وسلم  قال  اقراني جبريل على حرف فراجعته فلم ازل استزيده و يزيدني حتى انتهى الى سبعة احرف

Ibn Abbos roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi: “Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Jabroil menga bir harfda qiroat qildirdi. Unga murojaat qilib, ziyoda qilishini so‘rayverdim, nihoyat yetti harfga yetdi ”, dedilar”.

Arab tilida “harf” so‘zining ma’nosi bir narsaning old yuz tarafi, bir narsaning burilishi, ya’ni buzilishi va bir narsaning miqdori, o‘lchovi singari ma’nolarini bildiradi.

Ibn Jazariy rahimahullohning so‘ziga ko‘ra, “harf” so‘zi “qiroat” ma’nosida ham kelgan: “Shomliklar Ibn Omirning harfida (ya’ni qiroatida) qiroat qiladilar”. Gohida “harf” so‘zi “ma’no” va “jihat” degan ma’nolarda ham ishlatiladi.

Biz so‘z yuritayotgan mavzuda esa bu so‘z o‘zining birinchi, ya’ni “old- yuz taraf” degan ma’nosida ishlatiladi. “Qur’oni Karimning yetti harfda nozil bo‘lishi” deganda, yetti vajh, ya’ni ko‘rinish degan ma’no tushuniladi.

Ulamolar jumhuri Usmoniy mus'hafning rasmi yetti harfni ko‘taradigan shaklda yozilgan degan fikrga moyil bo‘ladilar. Qozi Abu Bakr ibn Toyyib Boqilloniy ushbu fikrni ixtiyor qilib shunday deydi:

“Sahih gap shuki, darhaqiqat ushbu “yetti harf” dan tarqalgan va zohir bo‘lgan, imomlar u zotdan zabt qilishgan. Usmon va sahobalar “yetti harf” ni mus'hafda sobit qilganlar va uning sahihligi xabarini berganlar. Mutavotir darajada sobit bo‘lmaganlarini esa tushirib qoldirganlar ”.

Qur’oni Karimning yetti harfda nozil bo‘lgani haqidagi mavzu eng nozik mavzulardan biridir. Bu mavzuning nozikligi bir necha omilga bog‘liq.

Avvalo Qur’oni karimning yetti harfda nozil bo‘lgani sahih va mutavotir hadisi shariflar bilan sobit bo‘lgan. Qolaversa, Qur’oni karimning yetti harfda nozil bo‘lishi nima ekanligini o‘sha hadisi shariflardan tushunib olishimiz mumkin. Buning ustiga, “yetti harf”dan aynan nima ko‘zda tutilganini ham mazkur hadisi shariflardan bilib olish mushkul. Tabiyki, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam va u zotning davrlarida yashagan sahobai kiromlar bu narsalar haqida yaxshi bilganlar. Ular o‘sha o‘zlari yaxshi bilishlariga suyanib, o‘zaro muomala qilganlar.

Shu o‘rinda “o‘zlari tushungan bo‘lsalar yaxshi, ammo kelajak avlodlar uchun bu masalani bayon qilib qo‘ysalar bo‘lmasmidi?”, degan savol tug‘uladi. O‘zlari uchun oddiy bo‘lgan masalani kelajakda boshqalar tushunmay qolishini kim o‘ylabdi deysiz. Bundan ham muhimi, ular bunga o‘xshash oddiy narsalarga vaqt ham topmaganlar. U azizlar butun dunyoni islom hidoyatiga boshlashdek ulkan ishtiyoq bilan yashaganlar. Ular o‘zlari erishgan ulkan baxtga o‘zgalar ham tezroq erishishi haqida bosh qotirar edilar. Bunaqangi bahslarga vaqtlari ham xohishlari ham yo‘q edi. Xofiz abu Xotim ibn Hibbon Bustiy: “Odamlar bu masalada o‘ttiz besh xil fikr aytishgan”, deydi.

Imom Jaloliddin Suyutiy rahmatullohi alayh “Al-Itqon fi ulumil Qur’an” nomli kitoblarida bu masalada qirq xil fikr borligini bildirganlar. Lekin bu fikrlarning aksarini sahih naql hamda sog‘lom mantiq qo‘llab-quvvatlamaydi. Bu xususidagi xato “yetti harf” ning ma’nosini uzil-kesil tayin qilishni xohlash oqibatida kelib chiqqan. Biroq ibn A’robiy aytganidek yetti harfning ma’nosi xususida matn ham, asar ham kelmagan. Kishilarning ixtilofi uni tayin qilishdadir.

Shu yerda Qur’oni karimning yetti harfda nozil bo‘lishi nima ekanini tushunish uchun harakat qilib aytilgan fikrlardan ba’zilarini keltirib o‘tsak, foydadan holi bo‘lmasa kerak. Chunki, bizda ham ba’zi bir kishilar xuddi shu gaplarni gapirishga va yozishga o‘tmoqdalar.

“Yetti harf” dan murod nima ekanini bayon qilmoqchi bo‘lganlar o‘zlaricha tirli fikrlarni aytganlar. Ana shu fikrlardan ba’zilarini ko‘rib chiqamiz.

Qur’oni Karimning yetti harfda nozil bo‘lishi arab tilining yetti lahjasida nozil bo‘lishidir.  

Bu fikrni olg‘a surganlar o‘sha arab lahjalarini sanab ham o‘tadilar. Ba’zilar ularni quyidagi lahjalardan iborat, deyishadi:

1.​Quraysh;
2.​Huzayl;
3.​Tamim;
4.​Azd;
5.​Rabi’a;
6.​Havozin;
7.​Sa’d ibn Bakr.

Boshqalari esa avvalgilarga xilof ravishda quyidagi lahjalarni sanab o‘tadilar:

1.​Huzayl;
2.​Kinona;
3.​Qays;
4.​Zobba;
5.​Tayyimur-Ribob;
6.​Asad ibn Huzayma;
7.​Muzor.

Ammo Qur’oni karimda ushbu zikr qilib o‘tilgan qabilalardan boshqalarning ham lahjalari bordir. Ularning barchasi Quraysh lug‘atida o‘z aksini topgan. Abu Bakr Vositiy o‘zining “Al- Irshad fil-qiroatil-arsh” kitobida bu lahjalarni qirqtagacha yetkazgan.

Ko‘plab ulamolar “yetti harf” dan murod arablarning yetti lahjasidir, degan gap mutlaqo to‘g‘ri kelmasligini ta’kidlaganlar. Avvalo, qaysi lahjalar ko‘zda tutilgani ma’lum emas. Qolaversa, Qur’oni karimning yetti harfda nozil bo‘lganligi haqidagi hadisi shariflarning birida Umar ibn Xattob roziyallohu anhu Hishom ibn Hakam roziyallohu anhu bilan ixtilof qilib, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga boradilar va u zot Qur’oni Karimning yetti harfda nozil bo‘lganini aytadilar. Holbuki, ibn Xattob roziyallohu anhu ham Hishom ibn Hakam roziyallohu anhu ham arab tilining quraysh lahjasida so‘zlashadigan odam edilar. Agar gap lahjada bo‘lganida, ular ixtilof qilmas edilar.

1.​Qur’oni karimning yetti harfda nozil bo‘lishi yetti qiroatda nozil bo‘lishidir. Shuning  uchun ham Islom olamida yetti hil qiroat tarqalgan.

Xalil ibn Ahmaddan hikoya qilinganidek, “Yetti harfdan murod qiroatlardir”, degan fikr, xususan bu gapni aytuvchi mashhur yetti qiroatni nazarda tutayotgan bo‘lsa, shubhasiz, bu eng zaif fikrdir .

Bu haqiqatga to‘g‘ri kelmaydigan gap. Sababi yetti qiroat degan so‘z keyingi davrlarda paydo bo‘lgan. Nubuvvatdan keyingi davrlarda qiroatlar ko‘p bo‘lgan. Keyinchalik  ulomolar  qiroatlar ichidan eng mashhurlarini tanlab, yetti qiroatni ixtiyor qilganlar.  

2.​Qur’oni karimning yetti harfda nozil bo‘lishi muayyan adadni taqozo qilmaydi. Arablarda “yetti” so‘zi gohida cheklanmagan adadga nisbatan ishlatiladi.

Qur’oni karimning yetti harfda nozil bo‘lishi haqidagi hadisi shariflarda  aynan olti bilan sakkiz orasidagi yetti adadi xususidadir. Ba’zilar “yettidan  murod haqiqiy adad emas, balki osonlashtirish, yengillashtirish  hamda kenglikdir. Yetti so‘zi birliklarda “yetti”, o‘nliklarda “yetmish”, yuzliklarda “yetti yuz” shaklida mutlaq ko‘plikni ifoda qilish uchun ishlatiladi” deydilar. Suyutiy matnlarga suyanib, bu so‘zni kuchli tarzda rad qilgan.

Demak, “yetti” lafzidan ko‘plik emas, balki aksar ulamolar tushunganlaridek, aniq son maqsad qilingan.

Ibn Hibbon aytganidek, "Yetti – ko‘pchilikning nazdida aniq adaddagi sondir".

Qur’oni karim xususidagi “yetti harf”dan murod “yetti ilmdir”.

Ba’zilar “Qur’oni karim yetti harfda nozil qilingan, degani unda yetti katta ilm bayon qilinganidir”, deyishadi. Ular o‘zlaricha mazkur yetti ilm quyidagilardan iborat ekanini aytganlar:

1.​Ilmul-insha’ val-iyjad (mavjudotning paydo qilinishi, yaratilishiga doir ilm);
2.​Ilmut-tavhid vat-tanzih (Alloh taoloning tavhidi tanzihiga doir ilm);
3.​Ilmu sifatiz-zat (Alloh taoloning Zotiga doir ilm);
4.​Ilmu sifatil-fe’l (Alloh taoloning ishlariga doir ilm);
5.​Ilmu sifatil-afvu val-azab (Alloh taoloning kechiruvi va azobiga doir ilm);
6. Ilmul-hashr val-hisab (qiyomatda qayta tirilish va hisob-kitobga doir ilm);
7.​Ilmun-nubuvva (payg‘ambarlik haqidagi ilm).

Bu albatta, hadisi sharifni o‘zlaricha chuqur, botiniy tarzda tafsir qilishlaridir. Alloh taolo bu ma’noda hech qanday dalil nozil qilmagan.

3.​ Boshqa bir toifaning fikriga ko‘ra “yetti harf”- dan murod quyidagi yetti narsadir:

1.​Mutlaq va muqayyad;
2.​Om va xos;
3.​Nass va muavval;
4.​Nosix va mansux;
5.​Mujmal va mufassar;
6.​Istisno;
7.​Uning qismlari.

Albatta, bu gap ham hech qanday dalil va hujjatga asoslanmay, xayoldan aytilgan gapdan boshqa narsa emas. Mazkur istilohlar usuli fiqh atamalari bo‘lib, tafsiloti usuli fiqh kitoblarida keladi.    

4. ​“Yetti harf”- dan murod  bir hadisda zikri kelgan  yetti narsadir:

Bunday fikr egalari “yetti harfni” tushuntirib,ochib berishda zaif hadisga suyanadilar. Ibn Mas’ud  roziyallohu anhudan rivoyat qiladilar va Nabiy sollallohu alayhi vasallamga ko‘taradilar.  

U zot Nabiy sollallohu alayhi vasallam “Avvalgi kitob bir eshikdan bir vajhda nozil qilingan edi. Qur’on esa yetti eshikdan yetti harfda nozil qilindi: zojir,omir, halol, harom, muhkam, mutashobih, amsol. Halolni halol deng, haromni harom deng, masallardan ibrat oling, mutashobihlariga iymon keltiring,va “Unga iymon keltirdik, barchasi Robbimiz huzuridandir”, deng!”.

Yuqoridagi hadisdan shunday hulosa kelib chiqadi Qur’oni karimning  “yetti harfda” nozil bo‘lishi uning ichida quyidagi yetti narsaning borligidir:  

1.Zojir- zajr qiluvchi, ya’ni qaytariqlar borligi.
2.Omir- amr qiluvchi oyatlar borligi.
3.Halol- halolni bayon qiluvchi oyatlar borligi.
4.Harom- haromni bayon qiluvchi oyatlar borligi.
5.Muhkam- ma’nosi boshqasiga o‘hshamagan ochiq-oydin oyatlar borligi.
6.Mutashobih- ma’nosi boshqasiga o‘xshash, tushunish uchun urinish kerak bo‘ladigan oyatlar borligi.
7.Amsol- masallar, ibratli qissalar borligi.

Ibn Abdulbarr: “Ahli ilmlar nazdida ushbu hadis sobit emasdir, bu hadisning zaifligiga ijmo’ qilingan”, degan.

5. “Yetti harf”- dan murod   ma’nolari bir hil, lafzlari har xil bo‘lgan yetti ko‘rinishdir.

Masalan:

أقبِل, هَلُمَّ, تعال “oldinla”, “bu yoqqa”, “kel”;

“عجِّل, أسرع “shoshil”, “tezla”;

 “أنظر, أِّخِّر, أمهل” “shoshma”, “kechik”, “vaqt ber ”.

Bu yerda bir so‘zning ma’nosini anglatish uchun boshqa so‘zlar ishlatilmoqda. Shu va boshqa ma’lumotlarni sinchiklab o‘rgangan mutaxasis ulamolarimiz, Qur’oni karimning  yetti harfda nozil bo‘lishi Qur’oni karimning ba’zi so‘z va harflarini talaffuz qilishda ijozat berilgan yetti tur,  xilma-xillikdir, dedilar.

Rustam Nishonov