Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Xindistonning buyuk ulamolaridan Mahmud Devbandiy va u kishining shogirdi Husayn Ahmad Madaniy hind diyorini ingliz mustamlakachilaridan ozod qilib, yana musulmonlarga o‘tkazishga harakat qilishganini sezgan Angliya hukumati bu ikki zabardast olimni O‘rta Yer dengizidagi Malta oroliga surgun qilib, shu yerda hibs qilgan.
Qamoqxonaga kirayotgan paytda Mahmud Devbandiy yig‘lab yuborgan ekanlar. Shunda shogirdlari Husayn Ahmad Madaniy nega yig‘layotganlarini so‘raganida «Endi Ramazonda Qur’on xatmini qayerda eshitaman?» degan ekanlar. Ikkovlari ham olim bo‘lishgan ekanlar-u, lekin murattab qori emas ekanlar. Ramazonga to‘qqiz oy qolgan paytda Husayn Ahmad Madaniy bir Mus'haf toptirib, 9 oy ichida Qur’onni yod olib, Ramazonda xatmga o‘tib bergan ekanlar. Shunda ustozlari: «To qiyomatga qadar avlodingdan qori uzilmasin!» deb duo qilgan ekanlar.
Husayn Ahmad Madaniydan uchta o‘g‘il qolgan. Ular As’ad Madaniy, Arshad Madaniy, Asjad Madaniy. Bir qizlarining uyida 40 ta murattab qori bor ekan. Arshad Madaniyning 10 ta farzandi (7 o‘g‘il, 3 qiz) bor, hammasi murattab qori ekan.
Buyuk ustozni ziyorat qilish maqsadida odamlar Hindistondan kemaga chiqib, Maltaga borishar ekan. Inglizlar esa ularni qamoqxonaga qo‘ymagach, hech bo‘lmasa, shu yerda ustoz bor-ku, bizga ziyorat savobini berar deya, qamoqxona atrofini aylanib, duo qilib ketishaverarkan.
Shunda Husayn Ahmad Madaniy ustozlariga: «Ustoz, bizni ziyorat qilgani kelayotgan odamlarning keti uzilmaydi, lekin ularni bizga ko‘rsatishmayapti, shu yerni aylanib-aylanib qaytishayotgan ekan» desa, Mahmud Devbandiy aytgan ekanlar: «Qarab turgin, bularning ixlosi sabab Alloh taolo ularning bolalarini qori qiladi!».
Devband qishlog‘ining narirog‘ida Amroha degan kichkina qishloq bor. U yerda 5000 ta murattab qori bor. Undan ham narida Kandehla degan qishloq bor. Unda esa bironta ham murattab qori bo‘lmagan ayol yo‘q!
Ustoz Yorqinjon qori rahimahulloh
Boshqalarga qalbingiz, aqlingiz, molingiz ila yordam bering. Yordamingiz, amalingiz faqat Alloh taoloning rizoligi uchun bo‘lsin. Qilgan yaxshiligingizni eslab yurishdan saqlaning. Aksincha, birov sizga yaxshilik qilsa, uni doim yodingizda tuting. Zero, Alloh taolo Baqara surasining 264-oyati karimasida: «Ey iymon keltirganlar! Molini odamlar ko‘rsin deb beradigan, Allohga va oxirat kuniga ishonmaydigan kimsaga o‘xshab, (bergan) sadaqalaringizni minnat va ozor bilan yo‘qqa chiqarmang!..» deb marhamat qildi.
Qarshingizdan chiqadigan har qanday ko‘ngilsizlikni muvaffaqiyat keltiradigan hayot tajribalaridan biri deb biling. Zero, tun naqadar uzun bo‘lmasin, albatta, quyosh chiqishi bordir. Aytishadi-ku, muvaffaqiyat narvondir, ikki qo‘ling cho‘ntakda bo‘la turib, unga ko‘tarila olmaysan, deb.
Bir burda nonga ham Allohga hamd ayting, shukr qiling. Doim ham to‘kin-sochinlik bo‘lavermaydi. O‘tayotgan kuningizdan noliyvermang, qanoatli bo‘ling. Hasad qilishdan saqlaning. Zero, Alloh taolo bandalarini O‘zi siylagan ne’matlar bilan xoslab qo‘ygan. Boshqalarning o‘sha ne’matlardan mahrum bo‘lishlariga orzumand bo‘lmang, aksincha, Alloh sizni ham ne’matlantirishini, barakotini so‘rang.
Har kuni Alloh azza va jalladan afv va ofiyat so‘rashni unutmang. Imom Termiziy rivoyat qilgan hadisda Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Allohdan afv va ofiyat so‘ranglar. Chunki biror kishiga iymondan keyin ofiyatdan-da yaxshirog‘i berilmagan”[1], deya marhamat qilganlar.
Alloh taolodan foydali ilm va keng rizq so‘rang. Boisi, ilm o‘zgalar tortib ololmaydigan xazinadir. Johilning qo‘lidagi ming dinor bir hovuch tuproqqa aylanadi, ilm talabidagi kimsaning qo‘lidagi bir siqim tuproq esa, ming dinorga.
Aliy ibn Abu Tolib roziyallohu anhu ilmning fazli borasida: “Ey Kumayl, ilm mol-dunyodan yaxshiroqdir. Ilm seni muhofaza qiladi, molni esa sen qo‘riqlaysan. Ilm – hokim, mol esa mahkumdir. Molni berganing sari kamayaveradi. Ilm esa tarqatish orqali ko‘payib boradi”, deganlar.
Ilm mag‘rurlikni so‘ndiradi. G‘urur go‘yo bananning po‘stlog‘iga o‘xshaydi. Muvaffaqiyat cho‘qqisiga ko‘tarilayotganingizda, u sabab toyib ketasiz. Foydali ilm so‘rash borasida Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Alloh taolodan manfaatli ilm so‘ranglar va foyda bermaydigan ilmdan panoh tilanglar”, deganlar.
O‘zingiz va atrofingizdagilar birdek baxtli bo‘lishi uchun ularning har birini baxtiyor qilishga harakat qiling. Yig‘i orasida kula olmaganingizdek, atrofingizdagilar zulmat qa’rida bo‘lgan bir holda, siz tong yog‘dusi ichra tura olmaysiz. Axir, insonning baxti uning ko‘magi sabab muvaffaqiyatga erishganlarning adadi bilan belgilanadi. O‘ziga to‘q kishilardan bo‘lsangiz davlatingizdan ozroq berish ila boshqalarning saodatiga hissangizni qo‘shing. Bordi-yu, qo‘lingiz kaltalik qilsa, bir og‘iz shirin so‘z bilan bo‘lsa-da, bu jarayonda ishtirok eting.
Qora kuningizda sizga yordam qo‘lini cho‘zgan, dunyo to‘nini teskari kiyganida siz bilan birga yelkadosh bo‘lgan, ba’zan yaqinlaringiz tashlab ketib yolg‘iz qolganingizda sizni jarlikdan olib chiqqan kishilarni unutmang...
Nabiy sollallohu alayhi vasallam ham minnatdorchilik bildirish mo‘minlarning sifati ekanini ta’kidlab: “Odamlarga tashakkur aytmagan kishi, Alloh azza va jallaga ham shukr qilmaydi”, deganlar va yana boshqa bir hadislarida yaxshilikni mukofotlashni o‘rgatib, shunday deya marhamat qilganlar: “Kim sizlarga bir yaxshilik qilsa, uni mukofotlab qo‘yinglar. Taqdirlashga arzirli biror narsa topa olmasangiz, haqqi ado bo‘ldi deb o‘ylaguningizgacha uning haqqiga duo qilib qo‘ying” (Imom Abu Dovud rivoyati).
Siz bilmay xafa qilgan insonlaringizni ismini yodingizda tuting va, albatta, uzringizni ayting. Odamlarni hisob-kitob qilmang, odamlarni muhokama qilish vaqtni behuda ketkazishdan boshqa narsa emas.
Hasson Shamsiy Poshoning "Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar" nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Imom Termiziy rivoyati.