Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Xudoning o‘lgani va Uning qayta tirilmasligi haqidagi Fridrix Nitsshening solgan jari kimlargadir juda ham yoqib tushdi. Bu jarchi kim ekani, uning shaxsiyati, ruhiy xasta ekani va boshqa olmillar bilan hech kim qiziqmadi. O‘sha vaqtdagi oqim shunday edi. Uzoq yillar davomida o‘zlariga zulm o‘tkazib kelgan cherkovga qarshi har bir so‘z ko‘pchilikka ayni haqiqat bo‘lib ko‘rinar edi. Xudoning o‘lganiga ishonch hosil qilganlaridan keyin xudosizlik mafkurasini joriy qilishni boshladilar. Mazkur mafkura Din Xalverzonning ta’biri bilan aytgandan quyidagi ko‘rinishni oldi:
Xudoni inkor qilish
Xudosizlikning fundamental (tamal) qoidasi barcha g‘ayritabiiy narsalarni, shu jumladan, Xudoni ham inkor qilishdir. Ular uchun faqat moddiyat mavjud.
Xudosizlarlarning fikricha, Xudoga ishonish insonning o‘z fikr-xayollari va istak-xohishlarining intiqosidir. Xudo insonning o‘z shaklu shamoiliga ko‘ra yaratmagan, aksincha, inson Xudoni o‘z shaklu shamoyiliga ko‘ra yaratib olgan (Injilda «o‘z suratidek qilib» deyilgan).
Mo‘jizalarni inkor qilish
Xudoning borligi haqidagi fikrni inkor qilgandan keyin mo‘jizalar – ilohiy aralashuv mahsuli – yuz berishi mumkin emas, degan xulosa chiqarish mantiqqa muvofiq bo‘ladi. Xudosizlarning fikricha, Injilda bayon qilingan mo‘jizalar uning mualliflari muayyan diniy maqsadlardan kelib chiqqan holda to‘qib chiqargan uydirmalardir.
Evolyutsiya
Xudosizlarning ta’kidlashicha, koinotning borligi va uning murakkabligini evolyutsiya nazariyasi ilgari surgan tamoyillardan kelib chiqqan holda to‘liq izohlash mumkin. Shaxsiyat va ong (aql) ham evolyutsion jarayonning mahsuli bo‘lib, ularni kimyoviy va biologik elementlarning o‘zaro ta’sirlashuvi nuqtayi nazaridan qoniqarli darajada izohlash mumkin. Shunday qilib, hech qanday «mashinaning ruhi» yo‘q.
Inson
Xudosizlar dinga ahloqiy taqiqlar majmuasi va real voqelikdan qochish usuli deb qaraydilar. Din omi odamlarni qo‘rquvdan xalos qiladi, xolos. Xudosizlarning fikricha, insoniyat hayot uchun kurashish va qiyinchiliklarni bartaraf etish uchun din tushovlaridan qutulib, muammolarga tik qarashi va yechimni o‘zidan, aql va ilm-fandan izlamog‘i darkor.
Ilm-fan
Xudosizlar ilmiy anglash usuli haqiqat va bilim tomon olib boruvchi yagona ishonchli yo‘ldir, deb qat’iy ishonadilar. Xudosizlarning fikricha, ong va iymon, ilm-fan va din, empirik tajriba va vahiy o‘rtasida murosasiz ziddiyat, adovat, qarama-qarshilik bor bo‘lib, haqiqat va bilim tomon olib boruvchi bu ikki yo‘l bir-birini inkor qiladi.
Hamma narsa haqida
Xudosizlar insondan tashqarida ahloqning mutlaq etaloni, andozasi (masalan, muqaddas Xudo) borligini inkor qiladilar. Ularning ta’kidlashicha, insoniyat ahloqiy fe’l-atvorga rioya qilish uchun yetarli sababga ega bo‘lish uchun o‘zidan tashqaridagi mutlaq ahloq me’yorlariga muhtoj emas. Inson azaldan ezgulik, yaxshilikka moyil, bu tug‘ma mehr-oqibatni ro‘yobga chiqarish uchun diniy evrilish emas, balki ta’lim, maorif kerak.
O‘lim
Inson o‘lgach, yaxlit va ongli shakldagi mavjudlikdan to‘xtaydi. «Ikkinchi Gumanistik manifest» (1973 y.) mualliflarining yozishicha, «tana o‘lgandan keyin yashashda davom etishining hech qanday ishonchli dalolati yo‘q».
«Olam va odam, din va ilm» kitobi asosida tayyorlandi
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Bu kashfiyotlarga sabab bo‘lgan shart-sharoitlar uchta asosiy banddan iborat:
1. Yevropa mamlakatlari Sharq bilan savdo-sotiq qilishda duch kelgan qiyinchiliklar.
2. Pul metali sifatida oltin tanqisligi.
Yevropaning iqtisodiy taraqqiyoti tobora ko‘proq pul talab qilar edi. Bu taraqqiyotning asosiy yo‘nalishi tovar xo‘jaligining, savdo-sotiqning o‘sishi edi. Buyuk geografik kashfiyotlarga sabab bo‘lgan yana bir muhim omil ham shunga bog‘liq: Yevropada shakllanib borayotgan kuchli absolyutist (mutlaq) monarxiyalarga dabdabali saroylar, yollangan armiyani ta’minlash uchun ulkan mablag‘lar kerak bo‘layotgan edi. Ana shu davlatlar yirik dengiz ekspeditsiyalarini tashkil etishi mumkin edi. Bundan tashqari, yakka shaxslarning bu qadar xarajatlarga imkoni yo‘q edi. Shuning uchun bu kashfiyotlarda feodal tarqoq mamlakatlar emas, aynan markazlashgan davlatlar (Ispaniya, Portugaliya, Angliya) asosiy o‘rin tutgani tasodif emas. Biroq, bunday ekspeditsiyalar uchun savdogarlar ham mablag‘ ajratar edi. Shuningdek, katolik cherkovi ham qo‘shimcha yerlar, katta daromadlar va yangi qavmlarga ega bo‘lish istagida bunday istilolarga «oq fotiha» berar edi.
Bunday davr uchun muqarrar bo‘lgan feodal mulklarning parchalanish jarayoni Yevropa mamlakatlarida har qanday yo‘l bilan uzoq qit’alarda boylik va yerlarni qo‘lga kiritishga intiluvchi ko‘plab avantyuristlarning paydo bo‘lishiga olib keldi. Bular qaramlik va qashshoqlikdan qutulishni orzu qilib yurgan zodagonlar va dehqonlar edi.
3. Fan-texnikaning, ayniqsa kemasozlik va dengiz navigatsiyasining rivojlanishi. XV asrda yangicha tuzilishga ega bo‘lgan kemalar – karavellalar paydo bo‘ldi. Uning to‘shi (kil, pushtak) bor bo‘lib, yelkanlar bilan shunday jihozlangan ediki, yonboshdan esgan shamolda ham yura olara edi. Shuningdek, o‘sha davrga kelib kompasdan tashqari astrolyabiyalar, ya’ni kenglikni aniqlovchi asboblar hamda anchagina ishonchli xaritalar – portolanlar ham paydo bo‘lgan.
Buyuk geografik kashfiyotlar oxir-oqibatda mustamlaka tizimining vujudga kelishiga olib keldi. Agar XVI asrda Yevropada kapitalizm rivojlana boshlagan bo‘lsa, agar Yerovpa iqtisodiy jihatdan boshqa qit’alarning xalqlaridan o‘zib ketgan bo‘lsa, bunga mustamlakalarning talon-taroj qilinishi va ayovsiz ekspluatatsiya qilinishi ham sabab bo‘lgan.
Mustamlakalar darhol kapitalistik usullar bilan ekspluatatsiya qilina boshlamagan, ular darhol xom ashyo manbaiga va yangi bozorlarga aylanmagan. Avval ular obdon talon-taroj qilingan, birlamchi kapital (sarmoya) to‘plash manbai bo‘lib xizmat qilgan. Ispaniya va Portugaliya mustamlakalarni feodal usullar bilan ekspluatatsiya qilgan birinchi mustamlakachi davlatlar bo‘lishgan.
Bu yerlarda zodagonlarga odatdagi qishloq xo‘jalik mahsulotlari emas, balki oltin, kumush yoki hech bo‘lmaganda Yevropada qimmat baholarga sotish mumkin bo‘lgan anvoyi mevalar kerak edi. Ular hindularni oltin va kumush konlarda ishlashga majburlashar, bo‘ysunmaganlarni butun-butun qishloqlari bilan yo‘q qilib yuborishar edi. Guvohlarning aytishicha, konlar atrofida chirib yotgan yuzlab murdalarning badbo‘y hidi anqib yotar edi. Shakarqamish va qahva plantatsiyalarida ham yerlik aholi ana shunday usullarda ekspluatatsiya qilinar edi.
Yerlik aholi bunday og‘ir mehnatga bardosh bera olmay, yoppasiga qirilib bitar edi. Ispanlar Espanola (Gaiti) orolida ilk bor paydo bo‘lgan paytda u yerda millionga yaqin aholi yashar edi, biroq XVI asrning o‘rtalariga kelib ular bitta qo‘ymay qirib tashlandi. Ispanlarning o‘zi ham XVI asrning birinchi yarmida amerikalik hindularni qirib tashladik, deb hisoblashar edi.
Biroq, ispanlar ishchi kuchini yo‘q qilib, o‘z mustamlakasining xo‘jalik asosiga putur yetkazishdi. Yetishmayotgan ishchi kuchini to‘ldirish maqsadida Amerikaga afrikalik qoratanlilarni olib kelishga to‘g‘ri keldi. Shunday qilib, mustamlakalar paydo bo‘lishi bilan quldorlik qayta tiklandi.
Ispanlar tomonidan Amerika yerlarining mustamlaka qilinishi konlarga, shakarqamish va tamaki plantatsiyalariga haydab kelingan son-sanoqsiz yerlik aholini majburlab ishlatish yo‘li bilan, bo‘ysunmaganlarni ommaviy qirg‘in qilish yo‘li bilan amalga oshirildi (Yamayka orolida XVI asrning birinchi yarmida 50 mingdan ortiq yerlik aholi halok bo‘lgan, Peru va Chilida esa XVI asrning ikkinchi yarmida hindularning soni besh baravar kamayib ketgan), oqibatda bir necha o‘n yildan so‘ng ishchi kuchi keskin kamayib ketdi. Mustamlakachilar Afrikadan qullar olib kela boshlashdi. Jismonan chidamliroq bo‘lgan qoratanlik afrikaliklar ispan mustamlakalaridagi asosiy ishchi kuchiga aylandi.
Qul savdosi serdaromad ish chiqib qoldi: Afrikada qabila boshliqlarini ichirib, suv tekin taqinchoqlar bilan aldab, qullarni juda arzonga sotib olish va Amerikada ularni 20-30 baravar qimmatga sotish mumkin edi. Ba’zan qullar umuman sotib olinmas, balki ularni kuch ishlatib, tutib olib, kemaga yuklashar va Amerikaga olib ketishar edi. Ispan mustamlakalariga har yili 6-8 ming qoratanli qullar olib kelinar edi. (Manba: allbest.ru).
(Bu ishlarning barchasi Yevropa uyg‘onishining gumanizm – insonparvarlik shiori ostida amalga oshirilganmi?)
Yevropada dinga bo‘lgan munosabatda ham keyinroq o‘zgarish yuz berdi. Bir guruh dinsiz bo‘lib ketdi. Bir guruh dinni cherkovga qamab olib, bu har kimsaning o‘z ishi deyish bilan kifoyalandi. Ammo Darvinning asl shogirdlari dinni Karl Marks boshchiligida xalq uchun afyun deb e’lon qildilar va uni batamom yo‘q qilib yuborishga bel bog‘ladilar. Karl Marksning xayolini Lenin va uning safdoshlari Rossiyada va unga qaram bo‘lgan diyorlarda hayotga tatbiq qildilar. Lenin tuzgan davlat dunyo tarixida kufrni o‘ziga shior qilib olgan birinchi davlat bo‘ldi. Ular dunyoning o‘zlariga qaram bo‘lgan barcha yurtlarida «ilmiy ateizm» asosida dinga va dindorlarga qarshi qatag‘on o‘tkazdilar. Son-sanoqsiz ibodatxonalar yer bilan yakson qilindi. Diniy xodimlar va ulamolar qatl qilindi, qamaldi va surgun qilindi. Diniy kitoblar va dinga bog‘liq madaniyat durdonalarni olovga yoqildi. Ilmiy ateizm ta’limotlari dunyodagi yagona to‘g‘ri e’tiqod sifatida barchaga majburiy ravishda talqin qilindi.
«Olam va odam, din va ilm» kitobi asosida tayyorlandi