Alloh taolo bunday marhamat qiladi: “Ey, iymon keltirganlar! Sizlardan avvalgilarga farz qilinganidek, sizlarga ham ro'za farz qilindi. Shoyadki, taqvodor bo'lsalaringiz” (Baqara surasi, 183-oyat).
Taqvo – Ramazon ro'zasining g'oyasidir. Ya'ni ro'zadan ko'zlangan maqsad – taqvodir. Buning uchun banda Alloh taolo harom qilgan amallardan qaytishi, buyurgan amallarni ado etishi lozim.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim yolg'on gapirishni va unga amal qilishni qo'ymasa, uning taomi va sharobini tark qilishiga Allohning ehtiyoji yo'q”, dedilar (Imom Buxoriy rivoyati).
Axir, inson faqat taomdan hamda ichimlikdan o'zini tiysa-yu, lekin yolg'on so'zlashni, g'iybatni, sudxo'rlikni, odamlarning obro'sini to'kishni tark etmasdan ro'za tutishi mumkin-mi?!
Ro'za bandani nafsiga qarshi turishga, g'azabini yutishga va odamlardan etgan ozorlarga sabrli bo'lishga o'rgatadi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam dedilar: «Ro'za qalqondir. Ro'zador fahsh so'z aytmasin, johillik ham qilmasin. Agar biror kishi u bilan urishmoqchi yoki so'kishmoqchi bo'lsa, “Men ro'zadorman”, desin».
Ro'za bandani Alloh taolo uni hamisha kuzatib turganini his qilishga hamda har bir ishni faqat xolis Alloh uchun ado etishga o'rgatadi.
Shunday ekan, ro'za faqat taom va sharobdan tiyilish emas, balki nafsni taqvo bilan tarbiyalashdir.
Alloh taolo bunday marhamat qiladi: “Albatta, taqvodorlar jannatu anhorlardadirlar. Sidq o'rindiqda, qudratli Podshoh huzuridadir” (Qamar surasi, 54-55-oyatlar).
Davron NURMUHAMMAD
#Maqola #Ixtilof #G‘uluv
Islomda "g‘uluv" din ilmini anglashda haddan oshishdir. Alloh taolo bunday ogohlantiradi: "Ayting: "Ey ahli kitoblar! Diningizda haddan oshmangiz va oldindan adashgan va ko‘plarni adashtirgan hamda to‘g‘ri yo‘ldan chalg‘iganlarning havoyi nafslariga ergashmangiz!" (Moida surasi, 77-oyat).
Rasululloh alayhissalom "Alloh taolo shariatda ziyoda chuqur ketuvchilar halok bo‘ldilar", deb uch marta aytishlarida, dinda haddan tashqari ziyodalik qilish insonni halok qilish bilan teng ekanligidan ogohlantirmoqdalar.
Dinda g‘uluvga ketish musulmon jamiyatlarida ixtilof va guruhbozlikka, fitnaga va oxir-oqibat aqidaning buzilishiga olib keladi. Islom tarixida xavorij, mo‘tazila va boshqa oqim va toifalarning vujudga kelishi ham, asosan, dinda g‘uluvga ketish natijasida sodir bo‘lgan.
Ayni vaqtda, g‘uluvga berilganlar dinni o‘ta og‘ir va mashaqqatli tushuntirganlari bois odamlar to‘g‘ri yo‘ldan adashib, undan bezib qoladilar. Dinda g‘uluvga ketish haqida so‘z yuritilganda aqidaparast oqimlarning aqidaviy masalalarda g‘uluvga ketganlari va ularning xatolari hamda bu e’tiqodlari sof islomiy ta’limotlarga naqadar zid ekanini eslamasdan iloji yo‘q.
G‘uluvga ketish, sarkashlik, itoatsizlik, manmansirash kabi illatlardan xoli bo‘lgan o‘tmish ajdodlarimiz dinimizni asrab-avaylab, bizgacha yetkazdilar. Shunday ekan, dinning musaffoligini asrash va uni kelajak avlodga asl xolicha yetkazish bizning vazifamizdir.
Abdug‘offor Hakimov, Mingbuloq tumani "Qo‘sh qishloq" jome masjidi imom-xatibi