Doktor Muhammad Rotib Noblusiy aytadilar: Amsterdamda yashovchi imom o‘g‘li bilan (11 yil mobaynida) tanigan va tanimagan kishilarga har juma "Jannatga boshlovchi yo‘limiz" nomli kichik bir risolani tarqatib chiqar ekan. Bir safar juma kuni xavo sovub, yomg‘ir tinimsiz yog‘di. Imom xasta bo‘lganligi bois namozga boraolmadi. 

O‘g‘il otasidan jumaga yolg‘iz borishga izn so‘radi. Jala quyishiga qaramay bola qo‘lidagi kitoblarni tarqatib chiqdi. Tarqatayotgan kitobning oxirgisi qoldi va uni berish uchun tasodifan yo‘liqqan bir uyning eshigini taqillatdi. Ammo hech kim chiqmadi. Takror-takror taqillatdi, ammo yana javob bo‘lmadi. Yo‘lida davom etar ekan, negadir o‘sha uyning eshigini yana taqillatib, kitobni berib ketkisi kelaverdi. Endi bu safar eshikni qattiqroq urib, egasini chaqira boshladi. Eshik ochildi, undan o‘ta umidsiz va maxzun bo‘lgan bir ayol chiqdida, "eshitaman bolakay, nima yordam qilay" dedi. Bola dunyoni yoritar darajadagi nurli yuzi bilan tabassum qilib: "Uzr Onajon, bezovta qildim, lekin sizga bir gap aytay Alloh sizni yaxshi ko‘radi, shuning uchun meni sizga yubordi va men sizga ushbu kitobni bergani keldim" dedi. Umidsiz bo‘lib turgan ayol kitobni uning qo‘lidan olar ekan "bolajonim rahmat senga" deya kuzatdi. 

Keyingi juma kuni namozdan so‘ng bir ayol "men Islomni qabul qildim" deya ovoz berdi. U ayol so‘zida davom etib: erim vafot etdi va meni yolg‘iz xolimda umidsiz qilib tashlab ketdi. O‘zimni osmoqchi bo‘lib, arqon va kursini olib keldim. Bo‘ynimga arqonni osib, endi kursini tepib yubormoqchi bo‘lgan edim, eshigimni kimdir taqillatib, chaqirib qoldi. O‘zimga-o‘zim eshikni ochmayman dedim. Lekin kimdir eshigimni tinimsiz taqillatar va hatto qattiq ura boshladi. Kim ekan dedimda, bo‘ynimdan arqonni olib, eshikni ochdim. Qarasam kichik bir farishta bola, menga tabassum qilib, o‘lik qalbimni tiriltiradigan bir gapni aytdi: "Onajon sizni Alloh yaxshi ko‘radi, shuning uchun meni sizga yubordi" dedida, "Jannatga boshlovchi yo‘limiz" degan risolani qo‘limga tutqazdi. Qaytib kirib, arqon va kursini joyiga qo‘yib, kitobni o‘qiy boshladim. Men eng baxtli ayolga aylandim, chunki men Allohni endi tanidim. 

Ha azizlar! Bir-birimizni yaxshilikka chorlash barchamizning vazifamizdir. Qaranki kichik bir bola, bir ayolni dordan va do‘zaxdan qutqarib qoldi. 

O‘zimizga bir savol beraylik, biz nima qildigu yoki nima qilyapmiz?!

Yahyo domla Ubaydulloh o‘g‘li tarjimasi
Olmazor tumani ''Imom at-Termiziy'' jome masjidi imom xatibi