Sayt test holatida ishlamoqda!
10 Yanvar, 2025   |   10 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:48
Peshin
12:36
Asr
15:32
Shom
17:16
Xufton
18:35
Bismillah
10 Yanvar, 2025, 10 Rajab, 1446

07.01.2022 y. Oila mustahkamligi – jamiyat farovonligi

1.01.2022   4388   18 min.
07.01.2022 y. Oila mustahkamligi – jamiyat farovonligi

 اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَ الْإِنْسَانَ عَلَّمَهُ الْبَيَانَ وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى رَسُولِنَا  الَّذِي لاَ يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَى إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْيٌ يُوْحَى وَعَلَى آلِهِ وَأَصْحَابِهِ أَجْمَعِينَ أَمَّا بَعْدُ

 

OILA MUSTAHKAMLIGI – JAMIYaT FAROVONLIGI

Hurmatli jamoat! Alloh taolo o'zining komil hikmati bilan inson zotini juft qilib yaratdi. Ularning o'rtasiga ulfatchilik va muhabbat solib, oila bo'lib yashashga rag'bat paydo qiladi. Insoniyat yaratilgandan beri Alloh taolo ularni halol yo'l bilan nasl qoldirish, erda hayotni davom ettirishga targ'ib qiladi. Hozirgacha o'tgan barcha ilohiy shariatlarda, jumladan Islom shariatida ham oila qurish uchun nikoh joriy qilinib, zino harom qilingan.

Alloh taoloning bandalariga marhamati cheksiz va U Zotning ne'matlari son-sanoqsizdir. Qur'oni karimda bu haqda shunday deyiladi:

 وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَحِيمٌ

ya'ni: “Agar Allohning ne'mat(lar)ini sanasangiz, sanog'iga eta olmaysiz. Haqiqatan, Alloh kechirimli va rahmlidir” (Nahl surasi 18-oyat).

Oila qurib yashash ham Alloh taoloning ulug' ne'matlaridan biridir. Qur'oni karimda Odam alayhissalomning o'zidan unga juft yaratilgani Alloh taoloning mo''jizalaridan deb sanaladi:

 وَمِنْ آيَاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْوَاجًا لِتَسْكُنُوا إِلَيْهَا وَجَعَلَ بَيْنَكُمْ مَوَدَّةً وَرَحْمَةً

إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ

ya'ni: “Uning alomatlaridan (yana biri) – sizlar (nafsni qondirish jihatidan) taskin topishingiz uchun o'zlaringizdan juftlar yaratgani va o'rtangizda inoqlik va mehribonlik paydo qilganidir. Albatta, bunda tafakkur qiladigan kishilar uchun alomatlar bordir” (Rum surasi 21-oyat).

Alloh taoloning inoyati bilan, agar munosabatlar to'g'ri yo'lga qo'yilsa, er-xotin o'rtasidagi rishta eng mustahkam aloqa bo'ladi.

Qur'oni karimda er-xotin o'rtasidagi go'zal munosabatni shunday tasvirlanadi:

 هُنَّ لِبَاسٌ لَكُمْ وَأَنْتُمْ لِبَاسٌ لَهُنَّ

ya'ni:Ularsizlaruchun libos, sizlarularuchunlibosdirsiz(Baqara surasi 187-oyat).

Boshqa oyati karimada oilasiz erkak va ayollarning valiy (yaqin)lariga ularni uylab qo'yish buyuriladi:

 وَأَنْكِحُوا الْأَيَامَى مِنْكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَإِمَائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَرَاءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ

ya'ni: “Sizlarning orangizdagi tul (erkak va ayol)larni hamda qul va cho'rilaringizdan yaroqlilarini uylantiringiz! Agar (ular) kambag'al bo'lsalar, Alloh ularni o'z fazli bilan boyitur. Alloh (fazlu karami) keng va dono zotdir” (Nur surasi 32-oyat).

Oila qurib yashash – payg'ambarlarning sunnatidir. Jumladan Payg'ambarimiz alayhissalom ham bizni nikohlanib yashashga buyurganlar. Mazhabimizga ko'ra mo''tadil holatda nikohlanish – sunnatdir. Zero Payg'ambarimiz alayhissalom shunday marhamat qiladilar:

﴾ النِّكَاحُ من سُنَّتِي فمَنْ لمْ يَعْمَلْ بِسُنَّتِي فَليسَ مِنِّي ، و تَزَوَّجُوا ؛ فإني مُكَاثِرٌ بِكُمُ الأُمَمَ ، و مَنْ كان ذَا طَوْلٍ فَلْيَنْكِحْ  و مَنْ لمْ يَجِدْ فَعليهِ بِالصِّيامِ، فإنَّ الصَّوْمَ لهُ وِجَاءٌ﴿

ya'ni: “Nikoh mening sunnatimdir, kim sunnatimga amal qilmasa, mendan emas. Uylaninglar, men ummatlar oldida sizlarning ko'pliklaringiz bilan faxrlanaman. Ey yoshlar jamoasi! Sizlardan kim oila boqishga qodir bo'lsa, uylansin. Kim nafaqaga qodir bo'lmasa, ro'za tutishni lozim tutsin. Chunki u shahvatni jilovlashdir” (Imom Ibn Moja Oisha raziyallohu anhodan rivoyat qilganlar).

Payg'ambarimiz alayhissalom nikohlanish har ikki tomonga ne'mat ekanini bayon qilib aytadilar:

﴾ مَن رَزَقَهُ اللَّهُ امرَأَةً صَالِحَةً فَقَد أَعَانَهُ عَلَى شَطرِ دِينِهِ، فَليَتَّقِ اللَّهَ فِي الشَّطرِ الثَّانِي ﴿

(أخرجه الامام الحاكم عن أنس بن مالك رضي الله عنه)

ya'ni: “Kimga Alloh taolo solih ayol nasib qilgan bo'lsa, unga dinini yarmida yordam qilibdi, ikkinchi yarmida Alloh taolodan taqvo qilsin!” (Imom Tabaroniy va Imom Hokim rivoyat qilishgan).

Soliha ayol –bolalarining tarbiyasi, erning ibodati va boshqa ishlarda juftiga eng yaxshi ko'makchidir.

Hanafiy mazhabimizda nikohlanish – ibodat uchun uzlatga chekinishdan afzaldir.

Albatta, oila o'zaro hurmat va muhabbat ustiga quriladi. Shunda er-xotin yaxshi va yomon kunlarda bir-biriga suyanchiq, hamdard va yordamchi bo'la oladi. Agar oilalar avvaldan nikoh orqasidan boylikka, obro'ga ega bo'lish va hokazo g'arazli maqsadlar bilan qurilsa, uzoqqa bormasligi aniq.

Katta orzu havaslar bilan nikohlangan yoshlarning o'rtalariga biroz vaqt o'tgach, tushunmovchilik ham bo'lib turadi. Alloh taolo bunday kishilarga tanbeh berib shunday deydi:

 وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ ۚ فَإِن كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَىٰ أَن تَكْرَهُوا شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا

ya'ni: “...Ular bilan totuv turmush kechiringiz. Agar ularni yomon ko'rsalaringiz, (bilib qo'yingki,) balkim sizlar yomon ko'rgan narsada Alloh (sizlar uchun) ko'pgina yaxshilik paydo qilishi mumkin” (Niso surasi 19-oyat).

Alloh taolo ayollarga chiroyli muomala qilishga buyurmoqda. Fahshga yurmagan, itoatsizlik qilmagan ayolini biror sabab: (xunuklik, yomon xulqlilik) tufayli xush ko'rmagan erkaklarga oyati karimada sabrli bo'lish tavsiya qilinmoqda. Shoyadki Alloh bu oila rishtasi orqali ularga yaxshiliklar, xususan solih farzandlar ato etsa. Bu borada Payg'ambarimiz alahissalom shunday deydilar:

 لا يَفْرَكْ مُؤْمِنٌ مُؤْمِنَةً إنْ كَرِهَ مِنْهَا خُلُقاً رَضِيَ مِنْهَا آخَرَ   (رواه الامام مسلم عن أَبي هريرة رضي الله عنه) ﴿

ya'ni: “Mo'min mo'minani yomon ko'rmasin, agar uning bir xulqini xush ko'rmasa, boshqasidan rozi bo'ladi” (Imom Muslim rivoyatlari).

Haqiqatan ham mukammal er yoki mukammal xotinni topish amri mahol ish. Chunki hammada ham ozmi-ko'pmi kamchilik bo'ladi. Beayb Parvardigor! Er ayolining mana shunday kamchiliklarini uning yaxshiliklari evaziga kechirishi, ba'zilaridan ko'z yumishi lozimdir.

Shayx Abu Muhammad ibn Abu Zayd ilm va diyonatda yuqori martabali kishi edilar. U zotning yomon xulqli jufti bo'lib, haq huquqlarga rioya qilmas, shayxga tili bilan aziyat berardi. U zotni bunday xotinga sabri uchun odamlar malomat qilishardi. U kishi: “Haqiqatda, Alloh taolo menga salomatlik, ilm va mulk ne'matlarini komil qilib bergan. Balki u bir gunohim sababli menga nasib qilgandir, undan ajrashsam, yanada kattaroq sinov kelishidan qo'rqaman”, –deganlar (Tafsiri Tabariy kitobidan).

Oila mustahkam bo'lishining eng muhim asosi – er-xotin o'z huquq va majburiyatlariga rioya qilishlaridir. Erning oiladagi vazifalari haqida Payg'ambarimiz alayhissalomdan so'ralganda shunday deydilar:

﴾ أن تُطْعِمَها إذا طَعِمْتَ ، وتَكْسُوها إذا اِكتسَيتَ ، ولا تَضْرِبِ الوَجْهَ ، ولاَ تُقَبِّحْ ﴿

(رواه الامام أبو داود عن حكيم بن معاوية رضي الله عنه)

ya'ni: “O'zingiz taomlansangiz, uni ham taomlantirasiz, kiyinsangiz, kiyintirasiz, yuzga urmang! Haqorat qilmang!” (Imom Abu Dovud rivoyat qilganlar).

Buyuk sahoba Ibn Abbos raziyallohu anhu aytadilar: “Ayolim men uchun bezangani kabi, men ham u uchun ko'rkam bo'lishni xush ko'raman”.

Payg'ambarimiz alayhissalomdan alayhissalom risoladagi kelin haqida esa shunday deganlar:

 إِذَا صَلَّتْ الْمَرْأَةُ خَمْسَهَا وَصَامَتْ شَهْرَهَا وَحَفِظَتْ فَرْجَهَا وَأَطَاعَتْ زَوْجَهَا قِيلَ لَهَا ادْخُلِي الْجَنَّةَ مِنْ أَيِّ أَبْوَابِ الْجَنَّةِ شِئْتَ (رواه الامام ابن حبان عن أبي هريرة رضي الله عنه) ﴿

ya'ni: “Agar ayol besh vaqt namozini o'qisa, Ramazon ro'zasini tutsa, avratini haromdan saqlasa va eriga itoat qilsa, u ayolga: “Jannatga xohlagan eshigidan kir!”, – deyiladi” (Imom Ibn Hibbon rivoyatlari).

Dinimizda nikohlanish va oilani saqlab qolishga qattiq targ'ib qilinsada, imkon bo'lmaganda oxirgi chora sifatida taloq-ajralish joriy qilingan. Ya'ni, zarurat bo'lganda, hech iloj qolmaganda, ajralish joiz, bir umr zulm ko'rib yashashga er ham, xotin ham majbur emas.

Bu o'rinda muhimi shuki, nikoh ham bir og'iz so'z bilan bog'langani kabi, uning uzilishi ham bir og'iz so'z bilan bo'ladi. Afsuski, gohida nikoh-taloq masalalaridan bexabar er-xotinlarning kelishmovchiligi erning o'rinsiz taloq aytishi bilan tugaydi.

Alloh taolo erkakka uch marta taloq qilish haqqini bergan. Albatta, bu ishda ham chegara bor. Taloqlar soni uchtaga etmasdan, erkak aqlini yig'ib olishi kerak. Gohida johil er uchta imkoniyatini birvarakayiga aytib, qayta yarashish imkoniyatini yo'qqa chiqaradi.

Alloh taolo Qur'oni karimda ayollarga go'zal muomalada bo'lishga targ'ib qilib, ularga zarar berish maqsadida ushlab turishdan qaytaradi. Bu ishni “haddan oshish” va “zulm” deb atadi. Taloq masalasi Alloh taoloning oyatlaridandir. Bu haqda oyati karimada shunday deyilgan:

 وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَلَا تُمْسِكُوهُنَّ ضِرَارًا لِتَعْتَدُوا

وَمَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَلَا تَتَّخِذُوا آَيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا

ya'ni: “Hotinlarni taloq qilganingizda ( ular idda) muddatiga etsalar, bas, ularni yaxshilik bilan olib qolingiz yoki yaxshilik bilan javoblarini beringiz. Ularga zulm qilib, zararlantirish niyatida ushlab turmang! Kim shunday qilsa, demak, o'ziga zulm qilibdi. Allohning oyatlarini hazil bilmangiz!...” (Baqara surasi 231-oyat).

Demak, musulmon er xotinini yaxshilik bilan olib qolishi yoki (ortiq oilani saqlab qolish imkoni bo'lmasa) yaxshilik bilan javobini berishi kerak. Aks holda Alloh taoloning oyatlarini hazil bilish, engil sanash ular bilan “o'ynashish”ning oqibati yomon bo'ladi. Allohning azobi zolimlarni qattiq tutadi.

Ba'zi kishilar taloq qilish gunoh ekan, Alloh taoloning Arshi titrar ekan deb, xotiniga “taloq” lafzini aytmay, lekin o'zlari boshqaga uylanib yuraveradilar. Nohaq, hech bir sababsiz taloq qo'yish dinimizda qoralanadi. Lekin oilani saqlashni imkoni bo'lmaganda, taloq ham bir chora. Har qanday holatda taloq aytish gunoh, hech qachon taloq aytmaslik kerak, degan gap Qur'oni karimda ham, hadisi shariflarda ham, hatto ulamolarimizning so'zlarida ham uchramaydi. Aksincha, xotinni arosatda qoldirib, talog'ini bermasdan yurish gunoh bo'ladi, zulm hisoblanadi.

Ba'zilar esa xotinidan butunlay ajralmoqchi bo'lgan kishi “uch taloq” aytishi shart ekan degan mutlaqo noto'g'ri fikrda yuradilar. Aslida ajrashmoqchi bo'lgan kishi xotiniga: “Seni bir taloq qildim” deyishi ham kifoya. Birdaniga “uch taloq” aytish qattiq gunoh hisoblanadi. Chunki bunday qilish bir tomondan Alloh taolo bandaga bergan uchta imkoniyatni birdaniga yo'q qilish bo'lsa, boshqa tomondan qayta yarashish imkonini ham yo'qqa chiqaradi. Bu mavzuda quyidagi hadisi sharif rivoyat qilingan:

قَالَ مَحْمُودُ بْنُ لَبِيدٍ أُخْبِرَ رَسُولُ اللهِ صَلَي الله عَلَيْهِ وَسَلَّم عَنْ رَجُلٍ طَلَّقَ امْرَأَتَهُ ثَلاَثَ تَطْلِيقَاتٍ جَمِيعًا فَقَامَ غَضْبَانًا ثُمَّ قَالَ: ﴿أَيُلْعَبُ بِكِتَابِ اللهِ وَأَنَا بَيْنَ أَظْهُرِكُمْ حَتَّى قَامَ رَجُلٌ وَقَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ أَلاَ أَقْتُلُهُ (رَوَاهُ الامام النَّسَائِيُّ)

ya'ni: “Mahmud ibn Labiyd raziyallohu anhu aytadi: “Rasululloh sallallohu alayhi vasallamga bir kishi o'z xotinini jamlab uch taloq qo'ygani xabar qilindi. Shunda U Zot g'azablanib, o'rinlaridan turdilar-da: “Men ichingizda turib, Allohning kitobini o'yin qilinadimi?!dedilar. Hattoki bir odam o'rnidan turib: “Yo Rasululloh! Uni bo'yniga uraymi?” – deb yubordi” (Imom Nasaiy rivoyati).

  Alloh taolo oila masalalarida aksar o'rinlarda erkaklarga xitob qilgan. Bu – oilada erkakning mas'ulligiga ishora! Bu rahbarlik vazifasini suiste'mol qilib, uni ojizalarga zulm qilishga vosita qilib olmaslik kerak. Biz ham mo'min-musulmon aka-ukalarimizni dinimizning oila mavzusidagi buyruqlariga amal qilish, olijanoblik va mardlik bilan ish tutishga chaqiramiz.

Hurmatli jamoa! Hozirgi kunda soha mutaxassislari yaqin qarindoshlar o'rtasidagi nikoh ko'payotgani, bu esa ba'zi bir salbiy oqibatlarga olib kelayotganini aytmoqdalar.  Shariatimizga ko'ra aka-uka va opa-singillar o'zaro quda bo'lishlari joiz. Chunki Niso surasining 23-oyatida uylanish mumkin bo'lmagan yaqin qarindoshlar haqida batafsil bayon qilingan bo'lib, unda amaki va ammaning qizlari, tog'a va xolaning qizlari uylanish mumkin bo'lmagan qarindoshlarga kirmagan. Shariat ularga uylanishni man qilmagan.

Ammo ba'zi ulamolar qarindoshlar o'rtasidagi nikohni joiz deb bilsalarda, imkon qadar begonalardan uylanishga targ'ib qilganlar. Bularning boshida Hazrati Umar raziyallohu anhu zikr qilinadilar. Ibn Hajar Asqaloniy rahimahulloh “At-Talxisul-habiyr” nomli kitoblarida keltirishicha, Hazrati Umar raziyallohu anhu faqat yaqin qarindoshlari bilan quda-anda bo'ladigan Bani Soibga qarata: “Nega sizlar juda nimjon va zaiflashib ketgansizlar? Bo'ldi endi, bundan keyin zaifhol bo'lmasligingiz uchun nikohda begonalardan olinglar!”, – deganlar.

Bundan tashqari  Imom Abu Homid G'azoliy rahimahulloh qarindoshlar o'rtasidagi nikohda begonalardan farqli o'laroq iymanish, tortinish va hayo kuchli bo'lishini ta'kidlaganlar. Bu esa o'rtadagi muhabbatga to'siq bo'ladigan narsadir.

Alloh taolo oilalarimizga fayzu barokat ato qilsin! Oila ahlimiz bilan chiroyli muomalada yashab o'tishni nasib qilsin! Yangidan oila qurayotgan yoshlarimizning o'rtalarini yaxshilikda jamlasin! Omin!

 

Muhtaram imom-domla! Kelgusi juma ma'ruzasi Islomda omonatdorlik, va'daga vafo fazilatimavzusida bo'ladi, inshaalloh.

 

 

Juma mav'izalari
Boshqa maqolalar
Maqolalar

Dunyo tarixidagi eng yaxshi ummat

9.01.2025   4211   10 min.
Dunyo tarixidagi eng yaxshi ummat

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Hech shubha yo‘qki, xalifa Usmon ibn Affon roziyallohu anhuning o‘limlariga sabab bo‘lgan hodisalardan tortib hazrati Aliy ibn Abu Tolib roziyallohu anhuning o‘limlarigacha bo‘lgan davrda bo‘lib o‘tgan hodisalar Islom uchun, musulmon ummati uchun misli ko‘rilmagan musibat bo‘ldi.

Ushbu hodisalar tufayli musulmon ummati o‘rtasida bo‘linish yuz berdi. O‘sha paytgacha bir tanu bir jon bo‘lib, butun dunyoga Islom nurini taratib kelayotgan, butun insoniyatga xayru barakani ulashib kelgan dunyo tarixidagi eng yaxshi ummat ichida darz paydo bo‘ldi. Avvallari bu ummat vakillari ixtilof nimaligini bilmas edilar. Vaqti kelib, ular avval ikkiga, keyinroq uchga bo‘linib ixtilof qildilar. Xuddi o‘sha mash’um hodisalar tufayli boshlangan bu bo‘linishlar sekin-asta davom etib, musulmon ummatining sog‘lom tanasi ichidan turli-tuman toifalar chiqdi. Shiy’a, rofiza, xavorij va shunga o‘xshash boshqa har xil toifalarning kelib chiqishi aynan ana shu hodisalardan boshlangan edi.

Mazkur hodisalar tufayli musulmon ummati avval hokim shaxs haqidagi ba’zi mulohazalar bilan bahs boshlagan bo‘lsa, oxiri kelib iymon va kufr borasida bahs qiladigan, bir-birini kufr­ga ketganlikda ayblaydigan darajaga yetdi.

Ushbu hodisalar, avvalo, fitnachilarning hazrati Usmonga u kishi ishga qo‘ygan ba’zi voliylar haqida shikoyat qilishlari bilan boshlangan edi. Oxiri kelib xorijiylar o‘zlariga muxolif bo‘lganlarni, hatto hazrati Aliydek zotni kofirlikda ayblay boshlashdi. Tabiiyki, qarshi tomondan ham o‘ziga yarasha javob bo‘ldi.

Ushbu hodisalar tufayli musulmon ummati ichida bir-birining qonini o‘zi uchun halol bilish va bir-birini o‘ldirishni ravo ko‘rish boshlandi.

Birinchi marta fitnachilar hazrati Usmon roziyallohu anhuning qonlari va mollarini o‘zlariga halol hisoblab, u kishini o‘ldirib, mollarini talashdi. Ana shu nobakorlik oqibatida ishlar rivoj topib, «Tuya hodisasi»da, «Siffin»da bir necha o‘n minglab kishi halok bo‘ldi. Xorijiylar bilan bo‘lgan alohida hodisalarni qo‘shadigan bo‘lsak, bu hisob yana ham ortadi.

Bir tanu bir jon bo‘lib, dunyo xalqlarini birin-ketin bandalarning bandalarga sig‘inishidan Allohning ibodatiga, noto‘g‘ri dinlarning jabridan Islomning adolatiga, dunyo torligidan oxirat kengligiga, johiliyat zulmatlaridan Islom nuriga chiqarayotgan ummat bir-birini Robbiga ibodat qilishdan chiqarish, bir-biriga jabr qilish, Islomning kengligidan ixtilof torligiga, Islom nuridan jaholat zulmatiga o‘ta boshladi.

Ushbu hodisalar tufayli musulmon ummatining guli, yetakchi kuchi bo‘lmish sahobai kiromlarning ko‘pchiligi nobud bo‘ldilar. Ularning ma’naviy kuchlariga futur yetdi.

Ushbu hodisalar tufayli musulmon ummati boshiga tushgan musibatlarni birma-bir sanab chiqish nihoyatda og‘ir ish. Shuning uchun bu borada gapni qisqa qilganimiz ma’qul.

Endi ijozatingiz bilan mazkur hodisalarga baho berish haqida bir necha og‘iz so‘z.

Bu hodisalar bo‘lib turgan vaqtlarning o‘zidayoq ularga baho berish boshlangan. Unda har bir tomon o‘zini haq, o‘zgani nohaq deb bilgan. Tarafkashlik bo‘lib turgan joyda bundan boshqa narsa bo‘lishi mumkin ham emas. Ammo mazkur hodisalarga baho berish ular bo‘lib o‘tganidan keyin nihoyatda avj olgani kutilmagan hol. Ushbu hodisalar bo‘lib o‘tgandan keyin turli sabablarga ko‘ra ularni baholash, «kim nima qilgan-u, kim nima qilmagan, aslida nima qilish kerak edi», kabi mavzularda munozaralar qizib ketgan. Bu borada har kim o‘sha to‘palonlar yuz bergan vaqtdagi har bir harakat va sakanot, har bir og‘iz gap va so‘zdan o‘z fikrini qo‘llashga, o‘zganing fikrini rad qilishga dalil izlagan. Tarafkashlik va nizo olovida qizib ketib, dalil topa olmay qolgan paytlarda o‘zidan qo‘shib yuborishlar bo‘lmaganiga esa hech kim kafolat bera olmaydi.

Tarafkashlik avj olgan joyda har kim o‘zining haq ekanini isbot qilishga urinib, o‘zida bo‘lmagan yaxshi sifatlarni bemalol da’vo qilganidek, o‘zida bo‘lgan salbiy sifatlarni taraddudsiz inkor etadi. Shu bilan bir vaqtda, qarshi tarafning barcha yaxshiliklarini inkor etgan holda, barcha yomonliklarni unga ag‘daradi. Mana shu jarayonda nima bo‘lsa bo‘ladi.

Islom ummati yolg‘on nima ekanini bilmas edi. Ammo fitnachilar o‘z qilmishlarini xaspo‘sh­lash, odamlarni ortlaridan ergashtirish maqsadida bu ummat ichiga «yolg‘on» degan illatni olib kirishdi. Jumladan, ular: «Bizga Aliydan xat keldi» «Bizga Oishadan xat keldi», «Bizga falonchidan xabar keldi» «U debdi», «Bu debdi» degan yolg‘onlarni ham tarqatishgan edi.

Fitnachilar mazkur mash’um hodisalar o‘tib ketganidan keyin ham o‘z tarafini olib, o‘zgani tanqid qilishda davom etaverishdi. Bu narsalar asta-sekin avj ola boshladi. Tarafkashlikda uchiga chiqqan tomonlar esa o‘z gaplarini tasdiqlash uchun oyat va hadislarni nohaq ta’vil qilganlari yetmagandek, yolg‘onlar to‘qib, hatto ularga hadis sifatini berishgacha yetib borishdi.

Ammo mas’ul kishilar, ulamolar bu nobakorlikni darhol bo‘g‘ib tashlash yo‘liga o‘tdilar. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamga oid barcha rivoyatlar yaxshilab himoya qilindi. Hadislarning darajalarini aniqlashning mustahkam qoidalari ishlab chiqildi. Bu borada fitnachilarning fitnasi o‘tmadi.

Ammo tarixchilar keltirgan rivoyatlarga bu qadar e’tibor qaratilmadi, chunki tarix haqidagi rivoyatlar din va e’tiqod masalalari bo‘yicha rivoyatlar ahamiyatiga ega emas, degan o‘y bor edi. O‘sha paytlarda bo‘lib o‘tgan hodisalar haqidagi rivoyatlar to‘plandi. Ammo ularni saralash va yaroqsizini tashlab yuborish ishlari qilinmadi. Bu narsa ayniqsa hukmdorlik uchun o‘zaro kurash olib borgan toifalarga qo‘l keldi. Ular turli asossiz rivoyatlardan o‘z manfaatlari yo‘lida foydalanish bilan birga, yetmay qolgan joylariga o‘zlaridan qo‘shib yuborishdi.

Asta-sekin sahobai kiromlarga til tekkizish boshlandi. Til tekkan sahobiyning tarafdorlari o‘ziga yarasha javob berishdi. Har kim o‘zi ergashgan shaxsni ulug‘lashga o‘tdi.

Ayniqsa, hazrati Aliy roziyallohu anhu haqlarida bunga o‘xshash gap-so‘zlar ko‘p uchraydi. Ba’zi g‘uluvga ketgan toifalar u zotni ilohlik darajasigacha ko‘targan bo‘lishsa, xorijiylarga o‘xshash kimsalar: «Kufrga ketdi», deyishgan.

Yana boshqa bir toifalar hazrati Aliy roziyallohu anhuning taraflarini olish maqsadida u zotni mazlum qilib ko‘rsatishga urinib, bosh­qa bir nechta katta sahobalarni esa kofirga chiqarib qo‘yishgan.

Bu masalalarga bag‘ishlangan majlislar, janjallar bo‘ldi, kitoblar yozildi, xutbalar o‘qildi. Nima bo‘lsa bo‘ldi, lekin ixtilof ko‘payib boraverdi.

Nihoyat, musulmonlar jumhuri – ahli sunna val ja­moa bu masalada ijmo’ ila eng adolatli va so‘nggi nuqtani qo‘ydi: orada bo‘lib o‘tgan ko‘ngilsiz hodisalarda hazrati Aliy va u zotning ta­rafdorlari haq bo‘lganlar. Ular haqida boshqacha gap bo‘lishi mumkin emas. Bunga dalil va hujjatlar yetarli. Ularning eng ishonchli va kuchlisi Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamdan vorid bo‘lgan sahih hadislardir. Xususan, Ammor ibn Yosir roziyallohu anhu va Zul Sadyaynining hazrati Aliy roziyallohu anhuning fazilatlari haqidagi, kelajakda bo‘ladigan fitnalar haqidagi hadislari fikrimizga dalil bo‘la oladi.

Orada bo‘lib o‘tgan ko‘ngilsiz hodisalarning aybdorlari Ibn Saba’ boshliq fitnachilar va xorijiylardir, barcha qilingan gunohlar ularning bo‘ynida. Ular haqida boshqa gap bo‘lishi mumkin emas.

Fitnachilar asosan Misr, Basra va Kufada tuxum qo‘yib, urchib ketishdi. Fitnaning bosh qarorgohi Misr edi. Uning Islom jamiyatining markazidan uzoqda joylashgani, u yerda haqiqiy ulamolarning, xususan, sahobalarning kam bo‘lgani va boshqa shunga o‘xshash omillar fitnachilarning o‘z fikr-mulohazalarini avom xalqqa yetkazishlariga katta imkon berar edi.

Orada bo‘lib o‘tgan ko‘ngilsiz hodisalarda fitnachilarga ham, hazrati Aliy roziyallohu anhuga ham qo‘shilmagan, balki u zotga talab qo‘yib, talabi bajarilgandagina bay’at qilishlarini ayt­gan toifa ham bor edi. Ularning gaplari va qilgan ishlari «Tuya» va «Siffin» hodisalaridan hammamizga ma’lum. Ushbu toifaning mashhur shaxslari sifatida Talha ibn Ubaydulloh, Zubayr ibn Avvom, Muoviya ibn Abu Sufyon va Amr ibn Os roziyallohu anhumni eslash mumkin. Ahli sunna val jamoa musulmonlari ularni: «Xato ta’vil va ijtihod qilganlar», deb baholaydi. Ular haqoratlanmaydilar, yomonlanmaydilar. Balki sahobiy bo‘l­ganlar boshqa sahobai kiromlar bilan bir qatorda ko‘riladi.

Ulamolarimiz va musulmonlar jumhuri bu ishda g‘oyatda talabchan bo‘lgani sababli bu haqda har bir musulmon shaxs e’tiqod qilishi lozim bo‘lgan narsani aqiyda kitoblarimizga bitib ham qo‘yganlar.

Jumladan, ahli sunna val jamoaning eng mash­hur aqiyda kitoblaridan biri bo‘lmish «Aqiydai Tahoviyya»da quyidagilar aytiladi:

«Biz ularning hammalari haqida yaxshilik bilan: «Robbimiz, bizni va bizdan avval iymon bilan o‘tgan birodarlarimizni mag‘firat qilgin, iymon keltirganlarga nisbatan qalbimizda g‘ashlik qilmagin. Robbimiz, albatta, Sen o‘ta shafqatlisan, o‘ta rahmlisan», deymiz (Hashr surasi, 10-oyat).

Alloh taolo bizning qo‘llarimizni o‘z vaqtida bo‘lib o‘tgan fitnadan asragan. Biz Allohdan tillarimizni ham mazkur fitnadan saqlashini so‘raymiz».

«Islom tarixi» birinchi juzi asosida tayyorlandi

Maqolalar