Bugun, 29 may – Ramazon oyining fayzli kunida O‘zbekiston musulmonlari idorasi raisi, muftiy Usmonxon Alimov hazratlari Toshkent shahri Olmazor tumani “Siroj Solih” jome masjidining yangidan barpo etilayotgan binosining birinchi g‘ishtini qo‘yib berish uchun tashrif buyurdilar. Jome masjid poydevoriga tamal toshini qo‘yish jarayonida muftiy hazratlari ushbu masjid mo‘min-musulmonlar uchun ziyo va hidoyat tarqatuvchi, yoshlar ma’rifati yuksalishida hissa qo‘shadigan dargoh bo‘lishini tilab, duoi xayrlar qildilar.
Toshkent shahrining Qora-qamish mavzesidagi “Siroj solih” jome masjidi 1990 yillarda Sobiq sho‘rolar davridagi qatag‘on siyosati oqibatida o‘z yurtidan chiqib ketishga majbur bo‘lgan Sirojiddin Solih ismli vatandoshimizning vasiyatiga ko‘ra, u kishining mablag‘lari hisobidan qurilgan.
Qariyb 30 yil mobaynida masjid ta’mirtalab holga kelib qoldi. Qolaversa, oxirgi paytlarda masjid jamoati sezilarli darajada ortib, xonaqoh torlik qilayotgan edi. Mahalla ahli ezgu niyat bilan masjidni qayta qurish taklifini ilgari surishdi. Ushbu xayrli tashabbus mutasaddi tashkilotlar tomonidan qo‘llab-quvvatlangach shu yilning yanvar oyida masjidda qayta qurish ishlari boshlab yuborildi.
2000 metr kvadrat maydonida quriladigan masjid loyihasi o‘ziga xosligi, milliy hamda zamonaviy masjidlarning uslublarini o‘zida aks ettirganligi bilan ajralib turadi. Xonaqoh va pastki qism jami 3500 namozxonni sig‘dirishga mo‘ljallangan. Shuningdek, ayollar uchun alohida tahoratxona va namozxona o‘rin olishi rejalashtirilgan.
Tadbirda ulamolar, mahalla faollari, mo‘ysafid otaxonlar va keng jamoatchilik vakillari ham ishtirok etishdi.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi Masjidlar bo‘limi
Bir kuni boy ota o‘g‘li kambag‘allik nima ekanini tushunishi uchun uni faqir oilaga olib bordi. Ular o‘sha oilada bir necha kun yashab, so‘ng qaytib kelishdi. Ota o‘g‘lidan so‘radi:
– Bu qilgan safarimizdan qanday xulosalar chiqarding?
O‘g‘li bunday javob berdi:
– Bizda katta uy, ularda odiy. Lekin ularning bag‘ri keng ekan. Agar biznikiga kelib shuncha vaqt yashamoqchi bo‘lganlarida biz rozi bo‘lmasdik, menimcha. Biz kerakli narsalarni do‘kondan olamiz, ular aksarini o‘zlari yetishtirarkan. O‘zlari mehnat qilib yetishtirgani uchun isrof qilishmas ekan. Bizda uy ishlarini xizmatkor qiladi, ular esa bir-biriga yordam berisharkan. O‘zaro mehr-oqibatlari ham havas qilarli. O‘ylab qarasam, aslida ularmas, biz kambag‘al ekanmiz...
Ota bu javobni eshitib o‘ylanib qoldi. O‘g‘li bunday javob berishini kutmagan edi.
Aslida biz o‘zimizda bor narsaga emas yo‘q narsaga intilamiz olishga, erishishga xarakat qilamiz. Bizdagi bor narsa kimlar uchundir orzu ekanini unutamiz. Gohida qanchalik biz boy ekanimizni anglash uchun o‘z hayotimizga boshqacha nazar bilan qarashimiz kerak bo‘ladi.
Akbarshoh Rasulov