Пайғамбар алайҳиссалом Аллоҳ таоло Қуръонда:

وَمَا كُنْتَ تَتْلُو مِنْ قَبْلِهِ مِنْ كِتَابٍ وَلَا تَخُطُّهُ بِيَمِينِكَ إِذًا لَارْتَابَ الْمُبْطِلُونَ

яъни: “Сиз илгари бирор китобни тиловат қилувчи эмас эдингиз ва қўлингиз билан хат ҳам ёзган эмас эдингиз. Акс ҳолда бузғунчилар, албатта, шубҳага тушган бўлур эдилар” (Анкабут сураси, 48-оят), деб гувоҳлик берганидек, ўқишни ҳам, ёзишни ҳам билмайдиган бесавод бир киши эдилар. Шунинг учун ҳам Расулуллоҳ саллаллоҳу лайҳи саваллам ўзларига келган ваҳийни нозил бўлиш вақтидаёқ ёдлаб олишга ҳаракат қилар эдилар. Бунга қуйидаги оятда ишора қилинган:

لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ. إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآَنَهُ. فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآَنَهُ. ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ.

яъни: “(Эй, Муҳаммад! Қуръонни) тезроқ (ёдлаб) олиш учун тилингизни у билан (кўп) ҳаракатлантираверманг. Зеро, уни (Сизнинг дилингизда) жамлаш ҳам, (тилингиздаги) қироати ҳам Бизнинг зиммамиздадир. Бас, қачон Биз (Жаброил тилида) уни ўқисак, Сиз ҳам уни ўқишга эргашинг! Сўнгра уни (Қуръонни) баён қилиб бериш ҳам, албатта, Бизнинг зиммамиздадир” (Қиёмат сураси, 16-19-оятлар).

Расулуллоҳ саллаллоҳу лайҳи савалламнинг бир нечта котиблари бўлиб, улар Қуръон оятларини суяк, ҳурмо барглари, япалоқ тош ва шунга ўхшаш нарсаларга ёзиб борар эдилар. Ёзилган оятлар Расулуллоҳ саллаллоҳу лайҳи савалламнинг уйларида турар, котиблар ҳам ўзлари ёдлашлари учун ундан кўчирма олар эдилар. Пайғамбар алайҳиссалом уларга ҳар бир оятни суранинг қайси жойига қўйилишини кўрсатиб берар эдилар.

Уламолар ўртасида суралардаги оятларнинг жойлашиш тартиби тавқифий (яъни, Расулуллоҳ саллаллоҳу лайҳи саваллам томонидан белгиланган) эканлиги ҳақида ҳеч қандай ихтилоф йўқ. Бунга Усмон ибн Ос разияллоҳу анҳудан ривоят қилинган ушбу ҳадис далил бўлади. У киши шундай деганлар: “Мен Расулуллоҳ саллаллоҳу лайҳи савалламнинг ҳузурларида ўтирган эдим. Шу пайт У зот кўзларини бир юмиб очдилар ва шундай дедилар: “Ҳозир ҳузуримга Жаброил алайҳиссалом келиб мана бу оятни мана бу сурага қўйишимни буюрдилар”:

إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ وَإِيتَاءِ ذِي الْقُرْبَى وَيَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَالْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ

яъни: “Албатта, Аллоҳ адолатга, эзгу ишларга ва қариндошга яхшилик қилишга буюради ҳамда бузуқчилик, ёвуз ишлар ва зулмдан қайтаради. Эслатма олурсиз, деб (У) сизларга (доимо) насиҳат қилур” (Наҳл сураси, 90-оят).

Сураларнинг жойлашиши тартиби ҳақида эса, уламолар бир нечта фикрлар билдиришган. Баъзилари, уни саҳобаларнинг ижтиҳодлари орқали тартиб қилинган деса, бошқалар, тавқифий деб айтишган. Бу фикрларнинг тавқифий дегани қувватлироқ. Дарҳақиқат, Қуръонни тўлиқ ёдлаган Ибн Масъуд разияллоҳу анҳу каби баъзи саҳобалар Пайғамбар алайҳиссалом билан Жаброил алайҳиссалом ўрталарида бўладиган Қуръон дарсларида ҳозир бўлишган. Ўшанда Қуръоннинг сура ва оятлари ана шу тартибда қироат қилинар эди.

Расулуллоҳ саллаллоҳу лайҳи савалламнинг энг машҳур котиблари тўрт халифа, Убай ибн Каъб, Зайд ибн Собит, Муовия ибн Абу Суфён, Язид ибн Абу Суфён, Муғира ибн Шуъба, Зубайр ибн Аввом, Холид ибн Валид разияллоҳу анҳумлардир. Абдуллоҳ ибн Масъуд, Солим ибн Маъқал, Муоз ибн Жабал, Убай ибн Каъб, Зайд ибн Собит разияллоҳу анҳумлар Пайғамбар алайҳиссаломнинг даврларида Қуръонни мукаммал ёдлаган саҳобалар жумласидандир.

Қуръондаги Маккий ва Маданий суралар

Юқорида айтиб ўтилдики, Қуръони карим қарийиб йигирма уч йил давомида нозил бўлди. Бу муддат икки қисмга бўлинади: Расулуллоҳ саллаллоҳу лайҳи саваллам Маккада ҳижратдан олдин яшаган ўн уч йил ва ҳижратдан кейин Мадинада яшаган ўн йил. Айнан мана шу жиҳатдан Қуръон суралари Маккий ва Маданийга ажратилади. Қуръони каримни тушунишда сураларнинг Маккий ва Маданийга ажратиш катта аҳамият касб қилади. Оятнинг носих (бекор қилувчи) ва мансух (бекор қилинган) эканлиги уни Маккий ёки Маданий эканлигини билишга боғлиқдир.

Уламолар ўртасида Маккий ва Маданий суралар ҳақида уч хил атама мавжуд:

Биринчи, Маккий деб Маккада нозил бўлган сурага айтилади, гарчи у ҳижратдан кейин нозил бўлган бўлса ҳам. Маданий деб, Мадинада нозил бўлган сурага айтилади. Бу фикрга биноан сафар вақтида (Макка ва Мадинадан ташқарида) нозил бўлган суралар Маккий ҳам эмас, Маданий ҳам эмас, балки у алоҳида учинчи қисмдир.

Иккинчи, Маккий – Макка аҳолисига қарата хитоб қилинган оятлар, Маданий – Мадина аҳолисига қарата хитоб қилинган оятлар.

Учинчи, энг машҳур фикр, Маккий – ҳижратдан олдин нозил бўлган сура, Маданий – ҳижратдан кейин нозил бўлган сура, гарчи у Маккада нозил бўлган бўлса ҳам. Мисол учун, Нисо сураси, Моида сурасининг 3-оятидаги “Бугун мен сизларга динингизни комил қилиб бердим” жумласи. Яҳё ибн Саламдан шундай ривоят ҳам бор: Маккада ва Пайғамбар алайҳиссалом Мадинага етиб бормай туриб йўлда нозил бўлган суралар Маккий, Мадинага келганларидан кейинги сафарлари давомида нозил бўлган суралар Маданийдир. Бундан ҳижрат сафари мобайнида нозил бўлган сурани ҳам Маккий деб аташ маълум бўлади.

Уламолар Қуръон сураларининг қайсилари Маккий ва қайсилари Маданий эканлиги устида тортишганлар. Баъзилар Қуръондаги 19та сура Маданий эканлигига уламолар иттифоқ қилганларини айтишган. Улар: Бақара, Оли Имрон, Нисо, Моида, Анфол, Тавба, Нур, Аҳзоб, Қитол, Фатҳ, Ҳужурот, Мужодала, Ҳашр, Мумтаҳана, Жумъа, Мунафиқун, Талоқ, Таҳрим, Наср. Қолган суралар Маккий бўлиб, уларнинг баъзисига иттифоқ қилинган бўлиб, уларнинг сони 71та, баъзиси устида ихтилоф бор, улар 24та. Маккий эканлиги устида ихтилоф бўлган суралар қуйидагилар: Фотиҳа, Юнус, Раъд, Ҳаж, Фурқон, Ёсин, Ҳадид, Соф, Тағобун, Инсон, Мутаффифин, Балад, Валлайл, Қадр, Баййина, Залзала, Одиёт, Такосур, Маъун, Кавсар, Ихлос, Фалақ, Нос. Эҳтимол бу суралар устидаги ихтилофнинг асосий сабаби, бу сураларнинг кўпчилигининг баъзи оятлари Маккий, баъзилари Маданий бўлганлигидир.

Маккий ва Маданий сураларнинг бир-биридан фарқи

Уламолар сураларнинг Маккий ёки Маданий эканлигини ажратадиган белгиларни аниқлашган бўлиб, улар қуйидагича;

• Фарз, вожиб, ҳад каби аҳкомларни баён қилувчи оятларнинг кўпчилиги Маданийдир. Маккий оятларда эса, диндаги бош мақсад, у ҳам бўлса Аллоҳнинг бирлиги, Унинг мавжудлигига ҳужжат ва далиллар келтириш, ширк пойдеворларини бузиш, қалбларни разолатдан поклашга, гўзал ахлоқли бўлишга ундаш баён қилинган. Маккий оятлар ичида бундай маъноларнинг бўлиши инсонларнинг ўша вақтдаги руҳий ҳолатларини тўғрилаш учун жуда-жуда зарур эди. Дарҳақиқат, Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам келганларида у ердаги кишиларнинг қалбига ширк ўрнашиб олган, улар бутларга, санамларга ибодат қилар эдилар. Охират ҳаёти ҳақида ҳеч қандай тушунчага эга эмас, у ердаги савоб ва азобдан бехабар эдилар. Шундай экан, уларга ўзларининг аҳволларига муносиб йўл кўрсатилиши, мерос, савдо-сотиқ ва бошқа қонунлар ҳаётларига киритилиши лозим эди. Шунинг учун ҳам Қуръон биринчи навбатда уларнинг қалбидаги ширкни илдизи билан қўпориб ташлашни, улар чўмиб юрган ифлосликларнинг гуноҳ ва зарарларини бартараф қилишни мақсад қилди. Сўнгра уларга, Аллоҳни, охират кунини эслатди, уларга қиёмат кунини, унда бўладиган қўрқинч ва дахшатларни тавсифлаб берди. Жаннат ва дўзах ҳақида ниҳоят даражада кенг баён қилди. Улардан олдин яшаб ўтган қавмлар ҳаётидан мисоллар келтирди, уларга қилмишлари оқибатидан етган балолар ҳақида баён қилди. Шунингдек, уларни ақллари орқали ҳидоят топишлари учун ўзлари ҳақида, уларни ўраб турган атроф-муҳит ҳақида тафаккур қилишга чақирди.
• Маккий сураларда хитоб гоҳида “ياايهاالناس” (эй, инсонлар), гоҳида “يا بني آدم” (эй, Одам болалари) сийғасида келса, Маданий сураларда кўпинча “يا ايها الذين آمنوا” (эй, имон келтирганлар) сийғасида келади. Маданий сураларда хитоб “ياايهاالناس” (эй, инсонлар) сийғасида фақат еттита оятдагина келган. Улардан иккитаси Бақара сурасида бўлиб, улар 21-оятда “يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ” (эй, инсонлар раббингизга ибодат қилинг) ва 168-оятда “يَا أَيُّهَا النَّاسُ كُلُوا مِمَّا فِي الْأَرْضِ حَلَالًا طَيِّبًا” (эй, инсонлар Ер юзидаги ҳалол пок нарсалардан енглар), тўрттаси Нисо сурасида бўлиб, улар 1-оятда “يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ” (эй, инсонлар Раббингизга тақво қилинг), 133-оятда “إِنْ يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ أَيُّهَا النَّاسُ وَيَأْتِ بِآَخَرِينَ” (Агар хоҳласа, эй, инсонлар, сизларни йўқ қилиб, бошқаларни келтиради), 170-оятда “يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّكُمْ” (Эй, инсонлар! Пайғамбар сизларга Раббингиздан Ҳақни келтирди) ва 174-оятда “يَا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَكُمْ بُرْهَانٌ مِنْ رَبِّكُمْ” (Эй, инсонлар! Сизларга Раббингиздан ҳужжат (Пайғамбар ва мўъжизалар) келди). Биттаси, Ҳужурот сураси 13-оятда “يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى” (Эй, инсонлар! Дарҳақиқат, Биз сизларни бир эркак (Одам) ва бир аёл (Ҳавво)дан яратдик).
• Маккий оятлар Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи васаллам ва бошқа мусулмонлар ёдлашлари осон бўлиши учун Маданий оятларга қараганда қисқароқ шаклда нозил бўлган. Масалан, Маданий сура бўлмиш Анфол сураси 75 оятдан иборат бўлса, Маккий сура бўлмиш Шуаро сураси 227 оятдан тошкил топган. Ваҳолангки, ҳар икки суранинг ҳажми ярим порадан иборат. 28-порадаги суралар Маданий – Соф ва Тағобун суралари устида ихтилоф бор – бўлиб, улар 137 оятдан иборат бўлса, 30-порадаги суралар Маккий бўлиб, ундаги оятлар миқдори 570тани ташкил этади.
• Мунофиқлар ҳақида зикр қилинган суралар – Анкабутдан ташқари – Маданийдир. Чунки, Маккада мунофиқлар бўлмаган.
• Сажда ояти келган сураларнинг барчаси Маккийдир, фақатгина Ҳаж сурасигина Маданийдир.
• “كَلَّا” (Йўқ (ундай эмас)) калимаси келган ҳар бир сура Маккийдир. Бундаги ҳикмат шуки, инкор, нафрат маъносидаги ибораларни фақатгина ўша вақтда Маккада яшаб турган зўравон-золимларгагина ишлатиш ўринли бўлган. Мадина аҳли бўлган яҳудийлар эса, заифҳол кишилар эдилар. Шунинг учун уларга нисбатан ўз ҳолатларига мос тарзда хитоб қилишга риоя қилинган.

Ўзбекистон мусулмонлари идораси

раисининг биринчи ўринбосари

Ҳомиджон Ишматбеков

https://t.me/tuhur

Янги Ўзбекистонда амалга оширилаётган сермаҳсул ислоҳотлар нафақат мамлакатимизда, балки халқаро майдонда ҳам фаол қўллаб-қувватланмокда. Бу ислоҳотлар, бу ўзгаришлар янги Ўзбекистонни Ренессанс босқичига олиб чиқади.

Сўнгги йилларда мамлакатимизда диний соҳада амалга оширилаётган янгиликлар буюк алломаларимиз меросини илмий асосда чуқур ўрганиш имкониятини яратмоқда. Мана шундай том маънодаги ислоҳотлардан бири Самарқандда, Имом Бухорий мақбарасининг ёнгинасида Ҳадис илми мактабининг ташкил этилгани бўлди. Бу ерда яратилган имкониятлар дунёнинг ривожланган давлатлари нуфузли университетларидаги шароитлардан устун бўлса борки, асло қолишмайди. Ҳадис илми мактабида дарслар мамлакатимиз ва хорижнинг етакчи уламолари томонидан олиб борилади.

Бу йил Ҳадис илми мактаби талабаси бўлдим. Бу мактабда таълим олиш ҳам юксак шараф, ҳам улкан масъулиятдир. Буюк аждодларимизнинг исломий меросини тиклаш, халқимизга етказиш, илм, одоб ва ақлу заковатда ўрнак бўлишни зиммамиздаги бурч деб биламан. Менга билдирилган ишончни, албатта, оқлайман.

Азимжон Шерматов,

Хадис илми мактаби 1-босқич талабаси

Сўнгги йилларда Ўзбекистоннинг халқаро майдондаги нуфузи тобора юксалиб бораётганига гувоҳ бўлаяпмиз. Президентимиз томонидан 2017 йил Бирлашган Миллатлар Ташкилоти Бош Ассамблеясида билдирилган долзарб таклифлар амалиётга татбиқ этилгани Ўзбекистон ташаббусларининг нечоғлик муҳим ва ҳаётий эканини кўрсатиб беради.

Ана шундай таклифлардан бири – “Маърифат ва диний бағрикенглик” тўғрисидаги резолюциянинг қабул қилиниши эди. Ҳақиқатда, бугунги кунимизнинг ўткир муаммоси бўлган жаҳолатга қарши курашиш учун биринчи галда зарур бўлган омил бу – илм-маърифатни кенг ёйиш, бағрикенглик ғояларини ҳаётга татбиқ этиш, дўстлик-биродарлик муҳитини янада мустаҳкамлаш ҳисобланади.

Самарқандда ташкил этилган Ҳадис илми мактаби ҳам маърифат тарқатувчи муҳим илм маскан экани билан алоҳида аҳамиятга эга. Мен бу йил оғир саралаш босқичларидан ўтиб талабаликка қабул қилинганимдан жуда ҳам хурсандман. Келажакдаги мақсадим, аждодларимиз тарқатган ислом маърифатини чуқур ўрганиб, ислом  илоҳиёти соҳасида етук кадр бўлиб етишиш ҳисобланади. Ҳадис илми мактабида эса бунинг учун барча шароитлар яратиб берилган.

Азамат Убайдуллаев,

Хадис илми мактаби 1-босқич талабаси

Давлатимиз раҳбари жорий йил 31 август куни Ўзбекистон Республикаси мустақиллигининг йигирма тўққиз  йиллигига бағишланган тантанали маросимдаги нутқларида Ўзбекистонда янги бир уйғониш – Учинчи Ренессанс даврига пойдевор яратилаётгани, бугунги Ўзбекистон – кечаги Ўзбекистон эмаслиги, бугунги халқимиз ҳам кечаги халқ эмаслигини қайд этиб, халқимизни бугунги мураккаб даврда келажакка ишонч билан ўз олдига қўйган мақсад сари дадил қадам ташлашга ундадилар.

Ҳа, Ўзбекистон янги бир уйғониш даврини бошламоқда. Мамлакатни янги тараққиёт босқичига кўтариш учун, аввало, янги авлод кадрларни тайёрлаш заруратидан келиб чиқиб, юртимизда янги тоифадаги мактаблар – Президент мактаблари, ихтисослашган ва ижод мактабларини барпо этиш, соҳа эҳтиёжларидан келиб чиқиб ўрта махсус ва олий таълим муассасаларини ташкил этиш борасидаги ишлар узлуксиз давом эттирилмоқда.

Жумладан, Президентимиз ташаббуслари билан Самарқандда Ҳадис илми мактабининг ташкил этилиши биз ёшлар танлаган мутахассислигимиз бўйича профессонал таълим олишимиз учун катта замин бўлишига хизмат қилади.

Албатта, ушбу ислоҳотларнинг замирида “Жаҳолатга қарши - маърифат” шиори асосида халқимизнинг бой тарихи, илмий, маънавий меросини ҳар томонлама ўрганиш, энг муҳими, ислом динининг асл инсонпарварлик моҳиятини чуқур очиб бериш ғояси мужассамдир.

Азимжон Шерматов,

Хадис илми мактаби 1-босқич талабаси

Бугун шундай даврда яшаяпмизки, бирор тадбир, маросим у ёқда турсин, баъзан ҳатто кўчага чиқишга ҳам иккиланиб, ҳадиксираб қоляпмиз. Бунинг асосий сабаби барчага маълум – коронавирус. Бу офат анъанавий турмуш тарзимизни издан чиқариб юборди.

Лекин, шундай бўлса-да, карантин даврида ҳам фидойилик кўрсатиб, халқ, эл манфаатини йўлида хизмат вазифасини сидқидилдан бажараётган инсонлар замонамизнинг чинакам қаҳрамонларидир. Улар – шифокорлар, ҳуқуқ-тартибот идоралари ходимлари, давлат ва жамоат ташкилотлари вакиллари...

Бундай фидойи инсонлар сафида динимиз жонкуярлари бўлган имом-хатиблар, отинойилар ҳам борлиги кишини қувонтиради.

Бугун пойтахтимиздаги Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф мажмуасида карантин даврида ҳам оилалар мустаҳкамлигини таъминлаш, аёл-қизлар ўртасида муқаддас динимизнинг асл моҳияти ва аҳамиятини кенг тарғиб қилиш, аёлларнинг турли оқимлар таъсирига тушиб алданиб қолишининг олдини олишда жонбозлик кўрсатган барча отинойиларни тақдирлаш маросими бўлиб ўтди.

Тадбир, табиийки, каломларнинг энг улуғи – Қуръони карим тиловати билан бошланди.

• Бутун башарият, шу жумладан, халқимиз бошига тушган оғир синовли дамларни мардонавор енгиб ўтяпмиз, – дейди Тошкент шаҳар бош имом-хатиби ўринбосари Абдуқаҳҳор домла Юнусов. – Пандемия одамларнинг сабрини синовдан ўтказяпти. Шундай оғир вазиятда карантин талабларига қатъия риоя қилган ҳолда ўз вазифасини муваффақиятли уддалаётган бир гуруҳ отинойиларни тақдирлашга қарор қилдик. Аслида бугунги ҳадялар – рамзий: динимиз вакилаларини рағбатлантириш, холос. Ҳақиқий мукофотни Буюк Раббимиз беради, иншоаллоҳ. Бунга асло шубҳа йўқ.

Йиғилишда фаол бўлган отинойилар сўзга чиқиб, ўз тажрибалари билан ўртоқлашдилар.

Тадбир қатнашчиларига Қуръони карим туҳфа этилди.

Тадбир сўнгида яна Қуръони карим тиловат қилиниб, савоби коронавирус инфекциясини юқтириб олиб вафот этган барча юртдошларимиз, хусусан, имом домлалар, отинойиларнинг руҳониятларига бахшида қилинди.

Т. Низом

Маънавий комил киши Аллоҳ йўлида дунё ва оҳират учун бирор бир яхшилик қилса руҳи яйраб, завқланади. Агар ўша яхши амали вафотидан кейин ҳам башариятга нафи етиб турадиган бўлса, унинг ажру-савоби хам тўхтамасдан соҳибига етиб туради.
Язид Раққоший Анас ибн Моликдан ривоят қилади:
"Вафот этгандан сўнг етти нарса бандага ажр бериб туради. Масжид қурдирган бўлса, унинг ажри шу масжидда бир киши намоз ўқиса ҳам, бориб туради; ариқ қазиб сув оқизиб қўйган, модомики, у оқиб одамлар ундан ичиб турган бўлса ҳам, ажри бориб туради; кимики қуръон ёзиб, одамлар ундан фойдаланса, савоб бориб туради; кимики бир кўчат экиб кўкартирса, унинг ажри одамлар ва қушлар еб туриши билан бораверади. Ким илм ўргатган бўлса ва Фарзанд қолдирган бўлса, гуноҳларини кечиришини сўраб, ўтганидан кейин дуо қилиб турса, у фарзанд солиҳ бўлса, ота фарзандига Қуръон, одоб ва илмни ўргатган бўлса, унинг ажру-савоби фарзанднинг савобидан камаймасдан боради. Агар ота фарзандига Қуръон ўргатмаса, ёмон йўлларни ўргатган бўлса, унинг гуноҳи ўз гуноҳидан камаймасдан отасига бориб туради."
Илоҳо умримиз мобайнида юқоридаги барча савобли ишларни қилиб улгуришга Аллоҳ мададкор бўлсин! ОМИН.

Шофиркон туман

"Қори Фазлиддин" масжиди имоми М. Исоев.

Аллоҳ ва Унинг Росулидан юз ўгит!  15-ўгит: Ўлчовда хушёр бўлинг! 

Аллоҳ таоло айтади: “Ўлчаган чоғингизда тўлиқ ўлчанг ва тўғри тарози ила тортинг. Ана ўша яхшидир ва оқибати гўзалдир”  (Исро сураси, 35-оят).

Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан шундай хушхабар бор: «Ростгўй, омонатли тожир набийлар, сиддиқлар ва шаҳидлар билан биргадир»  (Имом Термизий ривояти).

Хулоса:

1. Ушбу оят барча мусулмонларга, хоссатан, савдо сотиқ билан шуғулланадиган кишиларга қилинган хитобдир.
2. Ўлчаб сотиладиган барча нарсаларда ўлчовни тўлиқ қилинг. Бунда ўлчовнинг қайси тури бўлишининг фарқи йўқ. Муҳими, тўлиқ бўлсин.
3. Аллоҳ таоло яна такрор ва хоссатан тарозининг тўғрилигига эътибор беришга буюрмоқда. Бу эса масаланинг нақадар муҳим эканлигини таъкидламоқда.
4. Ўлчовда ва тарозида ҳушёр бўлиш шу дунёнинг ўзида ҳам кўп яхшиликларнинг калитидир.
5. Энг муҳими, оқибати гўзал ишдир. Яъни, кишини жаннатда улкан мақомлар топишига сабаб бўладиган амалдир.
6. Савдода рост сўзлаган, омонатга хиёнат қилмаган савдогар жаннатда Пайғамбарлар, сиддиқлар ва шаҳидлар билан биргадир.
7. Жаннатнинг энг олий даражаларида бўлиш учун ростгўйлик, омонатдорлик ва ўзгаларнинг ҳаққига хиёнат қилмаслик ҳам сабаб бўлади.

Аллоҳ таоло барчамизга инсоф берсин. Хусусан, омонатдор ва ростгўй савдогарларнинг  ризқига барака  берсин. Ўзгалар ҳаққидан ҳазар қиладиган, мўминларнинг ҳожатини чиқарадиган, ҳалолига қаноат қилган ҳолда жаннатдаги даражаларни қўлга киритган савдогарлардан қилсин.

Олмазор туманидаги “Мевазор”

масжиди имом ноиби:  Ёрбек Ислом