Гуноҳ – бадан хасталигидан оғирроқ бўлган қалб хасталигидир. Афсуски бу дардга чалинган киши хаста эканини билмайди. Гўёки унинг оқибати бу дунёда кўринмайди. Дардини аниқламаган киши давосини ҳам топа олмайди.

Гуноҳда бардавом бўлишнинг сабаби ғафлат ва шаҳватдир. Бу ҳолатда ғафлатга илм билан, шаҳватга эса сабр билан қарши турилади.

Қуръони карим оятлари, ҳадиси шарифлар ва хабарларда ўтган қавмларга гуноҳлари сабабли етган мусибатлар ҳақида қиссалар ва ҳикояларда кўп зикр қилинган.

Қалб хасталиги бўлмиш гуноҳнинг касофати бу дунёда ҳам уради. Бандага дунёда етаётган мусибатлар ана шу дарднинг сабабидандир.

Аллоҳ таоло бошимизга келаётган мусибатларга ўзимиз айбдор эканимизни бундай таъкидлайди: “Сизга қайси бир мусибат етса, бас, ўз қўлингиз қилган касбдандир ва У зот кўпини афв қилур” (Шуро сураси, 30-оят.)

Аллоҳ ўта меҳрибон Зотки, биз бандаларни ҳар бир гуноҳимиз учун эмас, фақатгина баъзиси учунгина мусибатга дучор қилади, кўпларини кечириб юборади.

Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: “Йўқ! Уларнинг қилган касблари қалбларига моғор бўлиб ўрнашиб қолгандир” (Мутоффифун сураси,14-оят).

Ҳа, банда гуноҳ қилаверса қалбини моғор босиб, ҳеч нарса таъсир қилмайдиган бўлади. Бу ҳақда Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Мўмин киши гуноҳ қилса, қалбида бир қора нуқта (доғ) пайдо бўлади. Агар тавба қилиб, у гуноҳдан бутунлай қайтиб, истиғфор айтса, қалби покланади. Агар гуноҳни зиёда қилса қалбидаги қора (доғ) ҳам зиёда бўлади. Мана шу Қуръондаги «Каллаа! Бал, рона ъала қулубиҳим» (Йўқ! Уларнинг қилган касблари қалбларига моғор бўлиб ўрнашиб қолгандир), – дедилар» (Имом Термизий ривоят қилган).

Ҳасан Басрий раҳматуллоҳи алайҳи: “Савобли, хайрли амал қалбга нур ва баданга қувват бўлса, гуноҳ, маъсият эса қалбга зулмат ва баданга беҳоллик келтиради”, деганлар.

Аллоҳим! Астойдил, илтижо ила қилаётган тавбаларимиз сабаб гуноҳларимизни фазлинг билан кечиргин. Инсоният бошига тушган ушбу бало-вабони қудратинг ила кўтаргин. Қалбимизга нур, баданимизга қувват бўладиган савоб ишларда собит қилгин. Қалбимизга зулмат ва баданимизга беҳоллик бўладиган турли гуноҳ ва маъсиятлардан Ўзинг асрагин, омин.

Худойберди қори САИДОВ,

Тошкент шаҳар Олмазор тумани

“Иброҳим ота” жоме масжиди имом-хатиби.

Шаъбон ойи ҳам ўтиб, Рамазон ойи кириб келишига саноқли кунлар қолмоқда. Саҳобалар розияллоҳу анҳум Рамазон ойи рўзасини тутиб бўлганларидан сўнг ярим йил мобайнида тутилган рўзалари қабул бўлишини Аллоҳ таолодан сўраб дуо қилсалар, кейинги қолган ярим йил давомида эса яна муборак Рамазон ойига етказишини Аллоҳ таолодан илтижо қилиб сўрашарди.

Рамазон ойи бошқа ойлар ичида энг улуғидир. Салмон Форсий розияллоҳу анҳу айтадилар: “Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам Шаъбон ойининг охирги кунларида хутба ўқиб: “Эй инсонлар сизларга улуғ, муборак ой яқинлашиб келяпти. У бир ойдирки унда минг ойдан ҳам кўра яхшироқ бўлган бир кеча бор . Аллоҳ таоло у ойнинг кундузларини рўза ҳолда ўтказишни фарз қилди ва кечаларида қоим туриб ибодат билан ўтказишни нафл қилди. Кимки бу ойда бир нафл ибодатни қилса, бошқа ойларда фарз амални қилган савобга эга бўлади. Кимки бу ойда бир фарз амални адо этса, бошқа ойларда етмишта фарз амалини адо қилган кабидир. Бу ой сабр ойидир. Сабрнинг мукофоти эса жаннатдир . Бу ой инсонпарварлик ойи. Бу ойда мўминнинг ризқи зиёда бўлади. Кимки бу ойда рўзадорга ифторлик қилиб берса, унинг гуноҳи кечирилиб, дўзахдан гарданини озод қилган бўлади ва рўзадорнинг савобидан бирор нарсани камайтирмасдан унга ҳам рўзадорга бериладиган савоб мислича ажр берилади”, дедилар. Шунда саҳобалар розияллоҳу анҳум: “Ё Аллоҳнинг Расули ҳаммамиз ҳам рўзадорга ифторлик қилиб берадиган нарса топа олмаймиз”, дедилар. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Ким бир ҳўплам сут билан ёки бир дона хурмо билан ёки бир қултум сув билан бўлса ҳам рўзадорга ифторлик қилиб унинг оғзини очса ҳам, Аллоҳ таоло ўша кишига ифторлик қилиб берганнинг савобни бераверади. Ким рўзадорнинг қорнини тўйдирса Аллоҳ таоло унга ҳавзи кавсаримдан бир ҳўплам сув ичиради ҳатто жаннатга кирганича чанқамайдиган бўлади. Бу ой шундай ойки унинг аввалги ўн куни раҳмат, ўртасидаги ўн куни мағфират, охирги ўн куни эса дўзахдан озод қилиш кунларидир. Кимки бу ойда қўл остидагиларга енгиллик ва шароит яратиб берса, Аллоҳ таоло гуноҳини кечиб, уни дўзахдан озод қилади”, дедилар.

Пайғамбаримиз алайҳиссалом Рамазон ойи кирмасдан аввал Шаъбон ойида Рамазон ойини нечоғли улуғ ой эканини хабарини беришларидан, биз бу ойлардан ғафлатда қолмаслигимиз, ҳар бир мусулмон киши бу ойга тайёргарлик қилиши ва уни сабрсизлик билан кутиши лозимлиги келиб чиқади ҳамда Рамазон ойи бошланишидан аввал Аллоҳ таолога кўплаб истиғфор айтиб, гуноҳларга тавбалар қилиш, кимнидир кўнглини оғритганлар бўлса узр сўраши, хақдорлари бўлса хақларини бериш, кўплаб яхшиликларни қилиб, қариндош уруғлар ҳолларидан хабар олиш каби ишларни тушинишимиз, айтилган ажр ва савоблардан умидвор бўлиб, кундузлари рўза тутишга, кечаларини хатми Қуръон ва таровиҳ намозлари ҳамда дуо ва бошқа ибодатлар билан ўтказишга, хайр ва саховат кўрсатиб, кам таъминланганлар ҳолларидан хабар олиш, ифторликлар қилиб, савобларидан баҳраманд бўлиш каби хайрли ишларга тайёрланиб бориш кераклиги маълум бўлади. Яна шуни алоҳида айтишимиз лозимки, Рамазон ойларига тайёргарлик ўлароқ Рамазон рўзаси ҳақидаги илмларимиз, рўзани бузувчи амаллар, таровиҳ намозини ўқиш тартиби, фитр садақа, фидя, махсус дуо ва тасбиҳлар каби бу ойга тааллуқли масалаларни ўрганишимиз ҳам юқорида келтирилган Рамазон ойларига тайёргарликлар сарасига киради. Зеро, улуғ ойни яхши ният ва пухта тайёргарлик ила қарши олиш мақсадга мувофиқдир. Азалдан ота боболаримиз ҳам бу тавсияларга амал қилиб келганлар.

Лекин минг афсуслар бўлсинки, бугунги кунда деярли бутун дунёни забт этаётган коронавируси бизнинг юртимизни ҳам четлаб ўтмаганлиги сабабли бу касаллик кенг тарқалишини олдини олиш мақсадида юртимизда карантин эълон қилинди. Ўзбекистон мусулмонлари идораси Уламолар Кенгаши томонидан ҳам барча мусулмонларни мамлакатда эпидемиологик вазият барқарорлашгунга қадар намозхонлар беш вақт намозларни ва жума намозлари ўрнига уйда пешин намозини ўқишларини ҳамда жаноза намозларини ҳам вафот этганнинг яқин қариндошлари иштирокида хонадонларида ўқиш ҳақидаги фатво эълон қилинди.

Куни кеча Ўзбекистон мусулмонлари идораси Уламолар кенгашининг Рамазон ойини ўтказиш ҳақидаги баёноти ҳам чиқарилди. Унда Рамазон ойида мўмин-мусулмонлар таровиҳ намозлари ва хатми Қуръонларни ўз оила аъзолари билан хонадонларида ўтказишлари, хатми Қуръонлар онлайн тарзда амалга оширилиши, саховатпеша мусулмонларимиз ифторлик маросимлари учун мўлжаллаган маблағларини “Ҳомийлик хайрияларини мувофиқлаштириш марказлари” орқали моддий кўмакка муҳтож оилаларга етказилиши, барча мўмин- мусулмонлар карантин талабларига риоя қилишлари, закот маблағларини ҳамда фитр ва фидя садақаларини Вақф хайрия жамоат фонди ва унинг ҳудудий бўлинмалари ҳисоб рақамларига ёки “Ҳомийлик хайрияларини мувофиқлаштириш марказлари”га топширишлари кабилар эълон қилинган.

Бу баёнотдаги кўрсатмаларга амал қилишимиз бугунги кун ва динимиз талабидир. Зеро, динимизда зарар бериш ҳам йўқ, зарарланиш ҳам йўқдир. Агар биз ҳамжиҳат бўлиб, барча талаб ва кўрсатмаларга амал қилиб, муборак Рамазон ойларида Аллоҳ таолодан балоларни даф этишини сўраб дуолар қилсак бу балолар биздан кетиши аниқ.

Барчамизга яқинлашиб келаётган Рамазон ой муборак бўлсин!

Зиёуддин МИРСОДИҚОВ,
Тошкент шаҳар Чилонзор туманидаги
“Бўта бува” жоме масжиди имом-хатиби

1-чи мақолани давоми

Масжидун Набавийни кенгайтириш ва таъмирлаш ишлари:

6. Ҳижрий 654 – йил Рамазон ойида жума кечасида Масжидун Набавийда ёнғин чиқди. Ёнғин масжид томини барчасини, Набий соллаллоҳу алайҳи васалламни минбарлари, эшикларни, жавонларни, хоналарни ва сандиқларни қамраб олди. Одамлар уни ўчира олмадилар. Аббосий халифа Мустаъсим Биллаҳ ҳижрий 654 – йилда (милодий 1257) масжид қурилишини бошлади, лекин мўғуллар Боғдодни истило қилишлари сабабли қурилишни охирига етказа олмади. Миср ва Яман султони бу муборак ишга бошлиқ бўлди. У султон Зоҳир Бийбарс. Бу ишда унинг ҳизмати беқиёс эди. Масжид томи ёнишдан аввал қандай бўлса шундай ҳолатда қурилиш якунланди.
7. Султон Ашраф Қайитбой ҳижрий 886 – 886 йиллар (милодий 1481 – 1483) оралиғида масжидни кенгайтирди. Масжиднинг кўп қисмларини қайтадан қурди ва Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳужралари устига гумбаз қурди. Ҳужрайи саодатни ўз ичига оладиган шарқий томонни 2,25 зиро (1,12 м)га кенгайтирди. Масжид баландлигини 22 зиро яъни 11 м га етказди.

Усмоний халифалардан бўлган султон Маҳмуд ИИ милодий 1813 – йилда Набий соллаллоҳу алайҳи васалламнинг ҳужралари устига қўрғошиндан янги қубба қурдирди ва уни яшил рангга бўятди.

8. Усмонийлар ҳижрий 923 – йилда (милодий 1017 – йил) Мисрдаги Мамлукийлар султонлиги тугатилганидан сўнг Масжидун Набавийни барча ишларига бошлиқ бўлдилар. Султон Ашраф Қайитбой масжидни кенгайтирганидан кейин масжиднинг баъзи жойларида деворларни ёрилиш ҳолати кузатилти. Уша пайтдаги Масжидун Набавий Шайхи Довуд Пошшо Султон Абдулмажид[1]га Масжидун Набавийни таъмирлаш ҳақида хабар юборди. Султон Абдулмажид И ҳижрий 1265 – йилда(милодий 1848 – йил) муҳандис Рамзи Афанди ва Усмон Афандилани масжид биноси учун нималар керак бўлишини аниқлаш учун юборди. Мадина аҳли масжид қурилиши ва таъмирлаши учун керак бўлҳан нарсаларни аниқлашда ёрдам беришди. Рамзи ва Усмон афандилар Истанбулга қайтиб, Султон Абдулмажид И га Масжидун Набавийни қайта қуриш ва таъмирлашга эҳтиёж борилигини айтишди. Султон Абдулмажид И Ҳалим афандини масжид қурилишига бошлиқ қилиб жўнатди. Ҳалим афандига қўшиб масжид қурилиши учун керакли бўлган муҳим иш қуроллари, пуллар, мутахассислар, тош терувчи усталар ва ишчиларни юборди. Мутахассислар етиб боргач тош терувчи усталарни бошлиғИ Иброҳим Ўга улардан бир қанчасини уша атрофдан мармар ва тош минералларини излаш учун юборди. Улар масжид қурилишига керак бўлганини топа олишмади. Мадина атрофидаги тоғларни қидиришаётганида Абяр Алини рўпарасидаги Ақийқ водийсидаги тепаликдан керакли тошларни топишди. Улар тоғ этагига тош терувчи усталар учун чодирлар қуришди. Улар ўзлари билан болғалар ва керакли асбобларни олдилар ва тоғни тепасига кўтарилдилар. Аллоҳнинг номи билан ишни бошлаб, ёмон тошларни пасга ота бошладилар, ҳатто ҳақиқий маъдан чиққунича. Тош йўнувчи усталар ҳақиқий маъданни устига туриб искана билан маъданларни қазишни бошлашди. Ундан тош қотишмаларни чиқариб олишди. Ушбу тоғни ёнига: “Ушбу тоғда Ҳарами Шариф учун тош олинган” – деб ёзиб қўйилган. Ушбу қизил тошлардан масжид устунлари ва қуббаларини қуришди. Ушбу тошлар ўймакорлик учун осон ва ранги чиройли эди. Тўртта деворни қора ўйиб ишлов берилган тошлардан қуришди. Масжидга Қуръондан бир қанча суралар, Расулуллоҳ соллаллоҳ алайҳи васалламнинг исмлари “Сулс” хатида ёзилди. Ёзилган ёзувлар устидан олтин сув юргизиб чиқилди. Султон Абдулмажид И Масжидун Набавийга Қуръон таълим олиш учун мактаб очтирди.

Ҳижрий 1277 – йилда (милодий 1861) масжид қурилиши ўз ниҳоясига етди. Масжидга умимий 1293 м²  майдон қўшилди. Масжиднинг умумий майдони 10303 м² га етди. Эшиклар сони 5 тага, миноралар сони 5 тага етказилди. Ҳижрий 1326 – йилда Масжидун Набавий тўлиқ электирлаштирилди. Бу ислом оламидаги биринчи тўлиқ электирлаштирилган иншоот бўлди.

Шайхонтоҳур тумани “Эшон 

 Бобохон” жоме масжиди имом

 ноиби Абдулаҳадов Абдулмўмин

[1] Sulton Abdulmajid I ibn Sulton Mahmud II. Hijriy 1238 – yil (milodiy 1823 – yil) tug’ilgan. Hijriy 1255 – yilda (milodiy 1839 – yil) sulton bo’lgan. Hijriy 1277 – yilda (milodiy 1861 – yil) vafot etgan.