✨Otalari: Abdulloh ibn Abdulmuttolib payg'ambarimiz alayhissalom tug'ilmaslaridan oldin olamdan o'tganlar.
✨Onalari: Omina binti Vahb payg'ambarimiz alayhissalomning 6 yoshliklarida vafot qilganlar.
✨Bobolari: Abdulmuttolib ibn Hoshim payg'ambarimiz alayhissalom 8 yoshliklarida dunyodan o'tgan.
✨Amakilari: Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning 9 ta amakilari bo'lgan. Ularining ismlari: Horis, Zubayr, Hamza, Ziror, Abu Tolib (Abdu¬manof), Abu Lahab (Abduluzzo), Abdulka'ba, Mug'iyra va Navfal.
✨Ammalari: Umayma, Baro, Ummu Hakiym, Safiya, Arvo, Otika.
✨Ayollari: Hadiyja bintu Havaylid, Savda bintu Zam'a, Oisha bintu Abu Bakr, Hafsa bintu Umar, Zaynab bintu Huzayma, Ummu Salama (Hind bintu Abu Umayya), Zaynab bintu Jahsh, Maymuna bintu Horis, Juvayriya bintu Horis, Ummu Habiba (Ramla bintu Abu Sufyon), Moriya bintu Sham'un, Sofiya bintu Huyay.
✨O'g'illari: Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning uchta o'g'illari bo'lgan ammo ular yoshliklarida vafot qilganlar. Ular: Qosim, Abdulloh, Ibrohim.
✨Qizlari: Zaynab, Fotima, Ruqayya, Ummu Kulsum roziyalloh anhunna.
✨Kuyovlari: Abul Oss ibn Robi' roziyallohu anhu – Zaynab bintu Muhammad alayhissalomning turmush o'rtoqlari.
Ali ibn Abu Tolib roziyallohu anhu – Fotima bintu Muhammad alayhissalomning turmush o'rtoqlari.
Usmon ibn Affon roziyallohu anhu – avval Rasululloh solallohu alayhi va sallamning Ruqayya ismli qizlariga uylanadilar, bir qancha vaqt o'tib Ruqayya roziyallohu anho vafot etganlaridan so'ng Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning kenja qizlari Ummu Kulsum roziyallohu anhoga uylanadilar. Shu sababli Usmon roziyallohu anhu «Zinnurayn» - ikki nur sohibi degan nom bilan sharaflanganlar.
✨ Nabiralari: Abul Oss ibn Robi' va Zaynab bintu Muhammad alayhissalomning farzandlari: Ali, Umoma.
Ali ibn Abu Tolib va Fotima bintu Muhammad alayhissalomning farzandlari: Hasan, Husayn, Muxassin, Zaynab, Ummu Kulsum.
Usmon ibn Affon va Ruqayya ibn Muhammad alayhissalomning farzandlari: Abdulloh.
Imom Termiziyning«Shamoili Muhammadiya» asari asosida tayyorlandi.
mehrob.uz
Islom dinining eng oliy maqsadi insoniyatni hidoyat yo‘liga boshlash, odamlar o‘rtasida mehr-oqibat, bag‘rikenglik va birdamlikni mustahkamlashdir. Alloh taolo Qur’oni karimda:
“Albatta, mo‘minlar birodardirlar, bas, ikki birodaringiz o‘rtasini isloh qiling, Allohga taqvo qiling, shoyadki, rahm qilinsangiz.” (Hujurot surasi, 10-oyat).
Mazkur oyat musulmonlarning o‘zaro birodar va do‘st ekanligiga urg‘u beradi. Biroq tarix davomida ayrim toifalar islom ta’limotini noto‘g‘ri talqin qilib, musulmonlarning o‘ziga qarshi turli fitnalar chiqarishga harakat qildilar. Shulardan eng xatarlisi takfirchilik, ya’ni musulmonni kufrda ayblash masalasidir.
Takfirchilik bir musulmonni boshqa bir musulmonga nisbatan “dindan chiqqan”, “kofir” deb hukm chiqarishidir. Qarshisidagi odamni kofir deyishning oqibatini Payg‘ambarimiz Muhammad alayhissalom quyidagicha tushuntirganlar:
“Bir kishi birodariga “ey kofir!” desa, bu gap aniq ikkisidan biriga tegishli bo‘ladi. Agar u kishi rostan ham kofir bo‘lsa, unga qaytadi. Ammo unday bo‘lmasa gapiruvchining o‘ziga qaytadi” (Imom Buxoriy va Muslim rivoyati)
Ushbu hadisdan anglashilganidek, “takfir qilish” jiddiy masala bo‘lib, uning hukmi aytovchining o‘ziga qaytishi mumkin.
Insonlarni kufrda ayblashning bir nechta asosiy sabablari bor:
Musulmon ulamolari takfirchilikka qarshi qat’iy fikr bildirishgan. Imom Navaviy rahmatullohi alayh shunday degan: “Hech bir kishi yagona gunoh sababli kufrga tushgan deb hisoblanmaydi. Modomiki, u Islom dinining asosiy va zaruriy qoidalarini qasddan inkor qilmayotgan bo‘lsa, u takfir qilinmaydi. Bir inson Islom asoslarini inkor qilganida, avval uning buni bilib-bilmasdan qilgani aniqlanishi kerak. Agar u jaholat sababli yoki ma’lumotsizlik tufayli xatoga yo‘l qo‘ygan bo‘lsa, takfir qilinmaydi.
Shuningdek, Imom Tohaviy rahmatullohi alayh o‘z mashhur aqida risolasida: “Qibla ahlidan bo‘lgan biror-bir musulmonni gunohi kabira tufayli kofir sanamaymiz”, deb ta’kidlaydilar.
Bu so‘zlardan ma’lumki, bir inson shahodat kalimasini aytgan va islomning asoslariga ishongan bo‘lsa, uni kufrda ayblashga yo‘l yo‘q.
Takfirchilik faqat diniy jihatdan emas, balki ijtimoiy barqarorlik uchun ham xavflidir:
Takfirchilik islom ta’limotiga zid bo‘lgan xatarli g‘oyadir. U insonlarni Allohning rahmatidan uzoqlashtiradi, musulmonlar o‘rtasida birodarlik rishtalarini uzadi va fitna-fasodga sabab bo‘ladi. Har bir musulmonning vazifasi — birodarini kufrda ayblash emas, balki uni hidoyat va xayrli amallarga chorlashdir.
Shu boisdan, barcha holatlarda bo‘lgani kabi bu masalada ham ulamolarning yo‘liga ergashish lozim. Musulmonlar orasida birlik, bag‘rikenglik va inoqlikni mustahkamlash bugungi kun musulmonlarining eng muhim vazifasi bo‘lib qolmoqda.
Xorazm viloyati Shayx Qosim bobo jome masjidi
imom-xatibi Shermuhammad Boltayev