Alloh Dovud va Sulaymonga (alayhimussalom) yerda hokimlik, mol-mulkda kenglik va ilmda baraka berdi. Yana ularga odamlarga qorong‘i bo‘lgan ko‘p narsalarni bildirdi. Shuningdek, ularga qurol-aslahalar berdi, jinlar, hayvon va hasharotlarni butunlay bo‘ysundirdi. “Qasamki, Biz Dovud va Sulaymonga (yetuk) bilim ato etdik va ular: “Bizlarni ko‘p mo‘min bandalardan afzal qilib qo‘ygan zot – Allohga hamdu sano bo‘lsin”, dedilar. Sulaymon (payg‘ambarlik va ilmda) Dovudga voris bo‘ldi va aytdi: “Ey odamlar, bizga qushlarning (va barcha jonvorlarning) tili bildirildi hamda (payg‘ambar va podshohlarga beriladigan) barcha narsalardan berildi. Albatta, bu ochiq fazlu marhamatning o‘zidir” (Naml, 15–16).
Alloh Dovudga (alayhissalom) tog‘ va qushlarni u bilan birga tasbeh aytadigan qilib bo‘ysundirdi. Yana unga sovut yasashni o‘rgatdi va temirni xamirdek yumshoq qilib berdi: “Aniqki, Biz Dovudga (ulug‘) bir fazl-martaba ato etdik: “Ey tog‘lar va qushlar, (Dovud) bilan birga tasbeh aytinglar!”. Va uning uchun temirni (xamirdek) yumshoq qilib qo‘ydik. (Va unga dedik): “Sovutlar yasagin va (ularni) to‘qishda aniq-puxta ish qilgin! (Ey Dovud xonadoni), yaxshi amal qilinglar! Zero, men qilayotgan amallaringizni ko‘rib turguvchiman” (Saba’, 10–11). Dovud (alayhissalom) bu kabi ne’matlarga shukr qilar, Allohga tavba-tazarru bilan zikr, duo va tasbeh aytar, odamlar orasida haq bilan hukm chiqarar edi.
“Sulaymonga esa bo‘ronli shamolni (bo‘ysundirib) uning amri bilan biz muborak qilgan zaminga (Shomga) esadigan (qilib qo‘ydik). Biz barcha narsani bilguvchimiz. Yana shayton-jinlardan (Sulaymon uchun) g‘avvoslik qiladigan va bundan boshqa ishlarni ham ado etadigan kimsalarni (yaratdik). Va biz ularni (Sulaymonning amridan chiqib ketmasliklari uchun) qo‘riqlab turguvchi bo‘ldik” (Anbiyo, 81).
* * *
Bir qavmning toklari meva tukkan edi. Qavmning qo‘yi kirib uni yanchib tashladi. Dovud (alayhissalom) qo‘yni tok egasiga berishga hukm qildi. Sulaymon (alayhissalom): “Tok novdasini qo‘y egasiga beramiz. Tok uning uyida o‘z holatini tiklab olsin. Qo‘ydan esa tok egasi foydalanib tursin. Tok novdasi oldingi holiga qaytishi bilan o‘z egasiga, qo‘y ham o‘z egasiga qaytarilib beriladi”, dedi.
* * *
Hudhud Sulaymonning (alayhissalom) xabarchisi, suvli yerlar va askarlar manzili haqida xabar beruvchi “ko‘zi” edi. Kunlarning birida Sulaymon (alayhissalom) qushlarni ko‘zdan kechirayotib Hudhudni topa olmadi va g‘azablanib, uni koyidi. Hudhud bir qancha vaqtdan so‘ng qaytib keldi va Sulaymonga (alayhissalom): “Sen va lashkaring ogoh bo‘lmagan narsadan ogoh bo‘ldim va huzuringga Saba’ va ularning malikalari haqidagi xabarni keltirdim. Ularning katta saltanati bor ekan. O‘zlari aqlli, mol-mulkli va shu bilan birga jaholatda ekan. Ular quyoshga sajda qiladi va bu ishlarining mohiyatini tushunmaydi”, dedi.
Allohning payg‘ambarini mamlakatining yonginasida u bilmagan va da’vati yetib bormagan, hanuzgacha quyoshga sig‘inadigan saltanat bor ekani g‘azablantirdi. Unda din va payg‘ambarlik hamiyati junbushga keldi. Shaharga qudratli askarlari bilan bostirib borishdan oldin mamlakatning mushrika malikasini Islomga da’vat qilib, itoat va bo‘ysunishga chorlab, maktub yozdi. Maktubda xushmuomalalik bilan jiddiylik, payg‘ambar tavozesi bilan podshohning qat’iyati jamlangan edi.
Malika oqila edi, hukm chiqarishga oshiqmadi. Lekin hali hidoyat topmagan edi. Saltanat a’yonlarini bu maktub bilan tanishtirdi. Davlat arkonlari e’tibor qozonish va tilyog‘lamalik qilish maqsadida katta qo‘shin tortishni maslahat qilishdi. Ammo malika ularning so‘zlarini qabul qilmadi: “Men Sulaymonga hadyalar jo‘nataman va uni sinab ko‘raman. Agar hadyalarni qabul qilsa, u podshoh bo‘ladi. Shunda u bilan jang qilinglar. Agar tuhfalarni qabul qilmasa, u payg‘ambardir. Unga ergashinglar”, dedi.
Malika Sulaymonga (alayhissalom) hadyalar jo‘natdi. Sulaymon (alayhissalom) yuz o‘girib, ulardan voz kechdi. So‘ng: “Shirkingizda va mulkingizda qoldirishim uchun mol berib, men bilan savdolashmoqchimisiz? Alloh menga bergan mulk, boylik va lashkar siz ega bo‘lgan narsalardan yaxshiroq”, dedi.
Malika va qavmi bo‘ysundi. Sulaymon (alayhissalom) Allohga hamd aytdi. U malikaga Allohning mo‘jizalaridan birini ko‘rsatishni istadi. Jinlarga malikaning taxtiravonini otliq qo‘shin yetib kelguniga qadar keltirishlarini talab qildi. Oz fursat ichida Sulaymonning (alayhissalom) istagan narsasi ro‘yobga chiqdi. Bu mo‘jiza edi. Sulaymon (alayhissalom) malikaning farosatini sinash uchun taxtini tanimaydigan qilib, o‘zgartirib qo‘yishga buyurdi. «Bas, u kelgach: “Taxting shundaymidi?” deyildi. U: “Xuddi o‘shaning o‘zi”, dedi » (Naml, 42).
Sulaymon (alayhissalom) malika uchun oynadan ulkan qasr qurishni va qasr ostidan suv oqizib qo‘yishni buyurdi. Oyna haqida bilmagan kishi uni suv deb o‘ylardi. U oynani oqadigan va to‘lqillanadigan nozik suv deb tushundi, oyoqlarini ochib, uni kesib o‘tmoqchi bo‘ldi. Sulaymon (alayhissalom): “Bu chinnidan silliqlangan suv”, deb uni ogohlantirdi. Shunda malikaning qalb ko‘zidagi parda ochildi: zohirga qarab baholab, quyoshga ibodat qilib, adashganini bildi. Va: “Parvardigorim, darhaqiqat men (quyoshga sig‘inish bilan) jonimga jabr qilibman, (endi) Sulaymon bilan birga barcha olamlar xojasi – Allohga bo‘ysundim”, deyishga oshiqdi” (Naml, 44)
Alloh Sulaymonga (alayhissalom) hikmat berdi. Shuningdek, Alloh unga payg‘ambarlik berdi. Yahudlar tuhmatidan u zotni pokladi: “Sulaymon kofir emas edi. Balki odamlarga sehr o‘rgatadigan shaytonlar kofir edilar” (Baqara, 102). Va yana: “Biz Dovudga Sulaymonni hadya etdik. (Sulaymon) naqadar yaxshi bandadir. Darhaqiqat, u (Alloh rozi bo‘ladigan yo‘lga) butunlay qaytguvchidir” (Sod, 30);
“Shak-shubhasiz (Sulaymon) uchun Bizning huzurimizda yaqinlik va go‘zal oqibat (ya’ni, jannat) bordir” (Sod, 40) deb marhamat qildi.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Tong sahar to‘rt muchamizning sog‘, oilamiz tinch, tashqarida hech qanday xavfning xatarisiz uyg‘onish biz har doim ham e’tibor beravermaydiganimiz, shukrini ado etishni esimizdan chiqaradiganimiz ne’matlar sirasiga kiradi. Go‘yo asli shunday bo‘lishi kerakdek yashayveramiz. Yana bir tur ne’matlar borki, bizning e’tiborimizdan chetda. Bularga suv, havo kabi biz qadrlamaydigan, lekin bular bo‘lmasa, bir soat ham yashay olmaydigan ehtiyojlarimiz kiradi.
Bu ne’matlarning shukrini ado etmaslik, ya’ni qadriga yetmaslik oqibati nimalarga olib kelishi bugungi kunda namoyon bo‘lyapti. Pala-partish foydalanish sabab Orol dengizining qurishi nafaqat mintaqamizning, balki butun dunyoning muammosiga aylanib ulgurganiga ancha bo‘ldi. Biz uchun tekinga berib qo‘yilgan bu bebaho ne’matni qadrlamaslik orqasidan bugun insoniyat jiddiy muammolar qarshisida turibdi. Alloh taolo O‘zining kalomida berilgan ne’matlarni qadrlashni ta’kidlab, «Yeb-ichinglar, ammo isrof qilmanglar. Chunki U Zot isrof qiluvchilarni sevmas» (A’rof surasi, 31-oyat), deb buyurdi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam tahorat qilayotgan buyuk sahobalardan biri Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhuning suvni ko‘proq ishlatayotganini ko‘rdilar va unga: «Hoy Sa’d! Bu qanday isrofgarchilik?!» dedilar. Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhu: «Ey Allohning Rasuli! Tahoratda ham isrof bo‘ladimi?» dedi. U Allohning ibodati uchun tahorat qilayotganda suvni sal ko‘proq ishlatish isrof sanalmasa kerak, deb o‘ylagan ekan. Shunda u zot alayhissalom: «Ha, hatto oqib turgan daryoning yoqasida bo‘lsang ham», dedilar.
Biz esa «Suv – tekin» degan tushuncha bilan bir paytlar shaharlarimiz, qishloqlarimiz, mahallalarimizda zilol suvga to‘lib oqqan ariq-anhorlarni quritdik. Borlarini chiqindixonaga aylantirdik. Oqibatda ilgari odamlar bemalol ichavergan ariq suvlari hozir hatto qo‘l yuvishga ham o‘ylanib qolinadigan holga keldi.
Yaqin-yaqingacha poytaxtning shimoli-sharq tomonidan ko‘rinib, bahri dilingizni ochgan, xush kayfiyat bag‘ishlagan purviqor tog‘lar bugun ko‘rinmay qolganiga odamlar endi-endi ahamiyat bera boshlashdi. Daraxtlarning kamayishi, avtoulovlarning ko‘payishi, mavjud yashil hududlar qisqarib, o‘rniga rejasiz qurib tashlanayotgan uy-joy ekologiyaga, ona tabiatga ta’sir qilmay qolmadi. Qalin changli parda ortiga yashiringan tog‘lar xuddi bizni yordamga chaqirayotgan, vaqtida chora ko‘rilmasa, og‘ir oqibatlar yuzaga kelishidan ogohlantirayotgandek go‘yo.
Va achinarlisi bu og‘ir oqibatlar o‘zini ko‘rsata boshladi. 60 yillik tajribaga ega IQAir tashkiloti tomonidan tayyorlangan oxirgi yillik hisobotda qayd etilishicha, havoning ifloslanishi oqibatida bir yilda dunyo bo‘yicha 7 million aholi hayotdan bevaqt ko‘z yummoqda, milliardlab inson nafas yo‘llari kasalliklari hamda boshqa og‘ir dardlarga yo‘liqmoqda. IQAir sayti ma’lumotlariga ko‘ra, 2023 yil yakunlari bo‘yicha tuzilgan reytingga muvofiq, O‘zbekiston 134 davlat orasida 23-o‘rinni band etib turganini juda achinarli. Ro‘yxatdagi havosi eng iflos uchlikni Bangladesh, Pokiston va Hindiston egallagan (iqair.com/ru/world-most-polluted-countries).
Surunkali respirator kasalliklarining dunyo bo‘ylab tarqalishi va bu jarayonlarning asoratlarini o‘rgangan bir guruh britaniyalik olimlar inson o‘limiga sabab bo‘layotgan beshta asosiy omillardan biri nafas olish tizimi kasalliklar ekanini ma’lum qilishdi. Tibbiyot sohasiga oid yangiliklarni yoritadigan «The Lancet» nashri e’lon qilgan maqolada 1990–2019 yillarda nafas yo‘llari kasalliklarining tarqalishi 39,8 foizga, ushbu dardlardan vafot etganlar soni esa 28,5 foizga oshgani aytilgan. Bronxial astma eng ko‘p tarqalayotgan surunkali respirator kasallik sifatida qayd etilgan bo‘lib, nafas yo‘llarining kasallanishi, birinchi navbatda, chekish illati, shuningdek, havoning ifloslanishi hamda sanoat ishlab chiqarishining turli xildagi salbiy oqibatlari sabab yuzaga kelmoqda.
Yurtimizdagi maktablarning birida atrof-muhitni asrab-avaylash hamda boshqa ijtimoiy muammolarni bartaraf etish, ularning oldini olishga bag‘ishlangan tadbirda bir o‘quvchi yigit Ona Yerning odamlarga qilgan murojaatini o‘qib bergan edi. Siz ham bu murojaatga bir e’tibor berib ko‘ring-a:
«Ey odamzod, nimalar qilib qo‘yding, nimalar qilyapsan! To‘xta! Bo‘ldi! Yetar endi. Daraxtlarni kesib, qancha o‘rmonlarni yo‘q qilding, havoni, suvni bulg‘atding. Ko‘lu daryolarni quritding. Juda qizib ketdim. Yaratilganimdan beri bunaqa qizimaganman. Hammayog‘imni yondirib, ilma-teshik qilib tashlading-ku! Yana nima istaysan, odamzot?! Shaharlarda tuproq qolmadi! Hammayoqni toshdek beton bilan qoplab tashlading. Mening sabrim cheksiz emas. Zaxiralarim ham tugab boryapti. Meni asramasang, ertaga o‘zing qiynalasan. O‘zingni bos. To‘xta. Atrofga qara! Aql bilan ish tutib, menga ozgina yordam berib yuborsang, u yog‘iga o‘zimni o‘zim tiklab olaman. Yaxshiyam Alloh menga o‘zimni o‘zim sovutish qobiliyatini bergan. Lekin vaziyat shu zaylda davom etaversa, ya’ni tabiat shu tarzda ifloslantirilaversa, tiklanish qobiliyatim ham ish bermay qo‘yishi mumkin. Avvalgi holga qaytishi dargumonu, lekin vaziyatni yaxshi tomonga o‘zgartirish mumkin. Yaxshi insonlar hali bor bu dunyoda. Hammangiz birlashsangiz, qo‘lingizdan ko‘p narsa keladi, Xudo xohlasa».
O‘smir yigitning bu murojaati har birimizga ko‘zingizni oching, vaqt borida imkoniyatlarni ishga soling, deyayotgandek go‘yo...
Alloh hech bir narsani bekor yaratmagan. Har bir o‘simlikning, har bir jonivorning vazifasi bor. Shuningdek, ularning mavjudligi, yashashi bir-biriga chambarchas bog‘liq. Bu zanjirni uzish mumkin emas. Bordiyu hayvonot yoki nabotot olamining bir vakili yo‘q qilinsa, buning oqibati qachondir baribir sezilishi aniq.
Achchiq haqiqat shuki, bor tabiatdagi, ya’ni atrof-muhitdagi ko‘pgina resurslar yo‘qotib bo‘lingan. Ammo o‘sha narsalarning ko‘pini tiklash, qaytarish mumkin. O‘z navbatida, borini saqlab qolish ham juda muhim. Shunday ekan, Alloh bergan buyuk ne’matlar – suv, tuproq, havo, o‘simliklaru jonivorlarga bo‘lgan munosabatimizni o‘zgartiraylik, azizlar. Zero, bizdan keyingi avlod ham ozod va obod yurtda yashashga haqli.
«Hilol» jurnali 8(65)-sonidan