Bahor faslining ilk kunida O‘zbekistonning Samarqand viloyati bilan Tojikistonning So‘g‘d viloyatini ajratib turuvchi Urgut tumanidagi “Sarazm–Jartepa” nazorat-punktida katta shodiyona bo‘ldi. Bu yerda viloyat va tuman hokimligi, ziyolilar, imom-xatiblar, yoshu keksa, erkagu ayollar guvohligida o‘n yil muqaddam yopilgan chegara nazorat punkti qayta ochildi.
So‘nggi oylarda qo‘shnilar bilan yaqin aloqalar qayta tiklandi. Mintaqadagi barcha mamlakatlar sari yaqinlashdik. Tan olish kerakki, Tojikiston bilan aloqalarni tiklashni xalqlarimiz intiqlik bilan kutgan edi. O‘zaro manfaatli, xayrixoh do‘stlik, samimiyat, tarixiy qardoshlikka asoslangan yangilanishlar ro‘y berishi Yaratganning katta marhamati bo‘ldi.
Muhtaram Yurtboshimizning sa’y-harakatlari ortidan qardosh xalqlar orasida aloqalarni mustahkamlash, ikki davlat orasidagi hamkorlikni rivojlantirish yo‘lida tashlangan navbatdagi muhim qadam chin ma’nodagi tarixiy voqea bo‘ldi.
Aytish joizki, bu xayrli yangilanishlarni ilgari turli sabablar tufayli berkitib qo‘yilgan chegaraning har ikki tomonida yashovchi kishilar teran his qilishdi. Qarindoshlari, do‘stlari bilan ko‘rishish endi avvalgiday uzoq vaqt va asabbuzarlikni talab etuvchi mushkul vazifa emas, balki quvonchli hodisaga aylandi. Axir bizning qardoshlik rishtalari bilan bog‘langan, mehmondo‘stlik bilan nom chiqargan mintaqamizda shunday bo‘lishi ham kerak.
Xalqimizga xos an’ana faqat bayram yo xursandchilikni baham ko‘rishdan iborat emas. Aksincha, qiyin vaziyatda yelkadosh, so‘z va amaliy ish bilan xalqlarimizni jalb qilgan holda, muammoni birgalikda hal etish undan-da muhim.
Chegaralar ochilishi marosimida ishtirok etganlar ikki xalq o‘rtasidagi qadim-qadimdan davom etib kelayotgan azaliy an’analar qayta jonlanayotganini ko‘rib, Yaratgan Parvardigorga shukronalar aytishdi.
O‘zbekiston musulmonlari idorasining
Samarqand viloyati vakilligi,
O‘MI Matbuot xizmati
"Agar shogird shayxulislom, agar qozidur,
Agar ustoz rozi – Tangri rozidur.
Alisher Navoiy
Alloh taolo Qur’oni karimda: "Alloh sizlardan iymon keltirgan ilm ato etilgan zotlarni (baland) daraja (martaba)larga ko‘tarur" (Mujodala 11 oyat) deb marhamat qiladi.
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallam: “Sizlarga saxiylar saxiysining xabarini beraymi? Saxiylarning saxiysi Allohdir. Men odam bolasining eng saxiysiman. Mendan keyin sizdan eng saxiyingiz, ilm o‘rganib, ilmini tarqatgan odamdir. U qiyomat kuni yolg‘iz o‘zi bir ummat bo‘lgan holida tiriltiriladi”, deganlar.
Albatta, ustozlar mana shunday yuksak mukofotlarga loyiq zotlardir.
Odamlarga harf o‘rgatib, savodini chiqarish eng yaxshi ta’lim, desak mubolag‘a bo‘lmaydi. Chunki biz butun hayotimiz davomida shu ustozlarimiz o‘rgatgan xarflardan foydalanib o‘qiymiz, yozamiz va ilmimizni oshirishda davom etamiz.
Ali ibn Abu Tolib roziyallohu anhuning bunday gapi bor: “O‘qishni bilsangiz, har bir inson bir kitobdir”. Mana shu kitobning qulfiga kalit topib, ilk xarflarni o‘rgatuvchi zotlar albatta ustozlarimizdir.
Abu Homid G‘azzoliy aytadi: “Agar sen ta’lim oluvchi bo‘lsang ustozing huzurida qo‘yidagi ishlarga amal qilishing shart: salom berish va kirishga izn so‘rash, behuda gaplarni gapirmaslik, ruxsatsiz so‘zlamaslik, "falonchi bu haqida boshqacharoq gapirgan edi" deb odobsizlik qilmaslik, odamlar "shogirdi ustozidan bilimdon ekan”, deyishlari uchun ustoz bilan bahslashmaslik, ustoz o‘rnidan turganida shogird ham o‘rnidan turishi”.
Keling, azizlar, faqat bir sana munosabati bilangina emas, ustozlarga doimiy ehtirom ko‘rsataylik. Zero, marifatparvar ajdodlarimiz aytganlaridek, dunyo imoratlari ichida eng ulug‘i maktab bo‘lsa, kasblarning ichida eng sharaflisi muallimlikdir.
Shamsutdin domla Shermatov,
Sho‘rchi tumanidagi " Mengto‘ra hojibobo" jome masjidi imom xatibi