Yahyo qori Turdiyev 1930 yil 21 dekabrda Sharqiy Turkistonning Qashqar viloyati Yangisor shahrida ziyoli oilada tavallud topgan. U 1943 yil Qur’oni karimni to‘la yod oldi. 1962-1968 yillar davomida Mir Arab madrasasida tahsil oldi. 1978-1984 yillarda O‘rtachirchiq tumanidagi To‘ytepa jome masjidida imom-xatiblik qildi. 1988 yildan Toshkent (hozirgi Zangiota) tumanidagi Ko‘kterak masjidiga imomlik qildi. 1995-2011 yillar shu tumandagi Hasanboyota jome masjidida imom-xatib bo‘lib ishlagan. Yahyo qori hozirda ushbu masjid imom noibi bo‘lib el xizmatida faoliyat yuritmoqda.
– Ustoz, bolalik yillaringiz, qalbingizda Qur’oni karimga ilk muhabbat uyg‘otgan ota-onangiz, ustozlaringiz, imomlik faoliyatiga kirib kelishingiz haqida so‘zlab bersangiz.
– Men dehqon oilasida tavallud topdim. Otam dehqonchilik bilan shug‘ullansada, ahli ilmga muxlis, domlalarning xizmatiga shay bo‘lgan inson edi. Onam ham juda o‘qimishli ayol bo‘lgan. Onamning aytishlaricha besh farzanddan yolg‘iz men tirik qolgan ekanman. Qolgan to‘rt nafar jigarlarim qizil chechak degan kasallik sabab vafot etishgan.
Qur’ondan ilk saboqlarni ota-onamdan (Alloh rahmatiga olsin) oldim. Ularning farzandim olim bo‘lsin degan sa’y-harakatlari bilan 13 yoshimda Qur’oni karimni to‘liq yodladim. Shuningdek ustozlarim Abduhalil va Abdunodir domlalardan ta’lim oldim. Maktab yillari ta’lim olish juda mushkul edi. Daftar, qalam oz bo‘lgani bois, taxtachaga ko‘mir yo bo‘r bilan alifboni yozib, yodlab bo‘lganimizdan so‘ng, o‘chirib boshqa harflarni o‘rganardik.
1954 yil olim bo‘lishimni istagan otam 1600 km uzoqlikda joylashgan Ro‘zihoji madrasasiga olib bordi. U yerda Hindistonda ta’lim olgan Shayx Shohimardon ismli yetuk olimdan ilm oldim, 1960 yilda madrasani tamomlaganimdan keyin domla Shohimardonning yonida mudarris bo‘lib ishladim. Biroq shu yilning o‘zida ustozimning maslahati bilan sobiq Ittifoqqa yo‘l olib, Andijonda qo‘nim topdim. 1962 yilda Mir Arab madrasasiga o‘qishga kirdim. 1968 yil madrasani tugallagach, Toshkent viloyatidagi Bektemir qishlog‘iga ko‘chib keldim. Bu yerda o‘n yildan ortiq kombinatda ishladim. Shu orada Qashqarda ustozlik qilgan minglab qorilarni chiqargan Abdulaziz qori Mahmudov bilan yana ustoz-shogirdlik munosabatlarini yo‘lga qo‘ydim. 1976 yilda Shayx Ziyovuddin ibn Eshon Boboxon (Alloh rahmatiga olsin) bilan tanishdim. U kishining taklifi bilan 1977 yili O‘rta Osiyo va Qozog‘iston musulmonlari diniy nazoratiga ishga kirdim. Shu tariqa imomlik faoliyat boshlandi.
– Qur’oni karimni yod oluvchi, tilovat qiluvchi oldin uning haqlarini to‘liq bilib olishi hamda ularga rioya etishi va bunda loqaydlikka yo‘l qo‘ymasligi lozim. Shunday ekan, Qur’onni tilovat qiluvchida Kalomullohning qanday haqlari bor?
– Qorilar Qur’onni hurmat qilishlari kerak. Binobarin, Allohning kalomi Qur’oni karim qancha e’zozlansa juncha oz. Domlalarimiz bizga Qur’onni ko‘krakdan pastga qo‘yish gunoh, deb qo‘p bora ta’kidlashardi.
Qorilarning Qur’oni karimdagi haqlaridan yana biri unga amal qilishdir. Qaysiki qori el orasida hurmatga sazovor bo‘lsa, bilingki Alloh u bandani o‘qigan Qur’oniga amal qilgani, Qur’onning haqqini ado etgani uchun aziz qilgan. Xalqimiz orasida mashhur bo‘lgan Rahmatulloh qori, Abdurashid qori, Hasan-Husan kabi qorilar aynan ilmlariga amal qilganlari uchun ham Alloh boshqa ilm egalaridan ko‘ra bu qorilarni martabasini baland qilgani hayotiy bir misol.
Bundan tashqari qori muntazam ravishda Qur’oni karimni tilovat, takror qilib turishi ham Qur’onning haqlaridandir. Shu bois, doimo shogirdlarimizga har kuni Qur’onni oz bo‘lsada takror qilishlarini ta’kidlayman. Ba’zan shogirdlarim ustoz bir kunda bir-ikki pora emas, besh-olti pora o‘qishga qodirman desa, yo‘q, oz bo‘lsada bardavom bo‘lsin, bir kunda besh-olti o‘qib, keyin bir hafta o‘qishga qodir bo‘lmay qolgandan ko‘ra, har kuni oz-ozdan takror qiling, deb maslahat beraman. Agar qori har kuni ikki poradan o‘qisa, bir yil davomida yigirma to‘rt marotaba Qur’onni hatm qiladi. Zero, Payg‘ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam): Allohga eng sevimli bo‘lgan ibodat oz bo‘lsa ham doim bo‘lganidir, deganlar.
Afsuski, hozirda ba’zi qorilarimiz Qur’onni faqatgina Ramazon oyi kirishi arafasida takror qilib, hatmga o‘tmoqdalar. Bu Qur’onni haqqini ado etmaslik hisoblanadi. O‘zim ham har kuni kamida ikki pora qilishga odatlanganman, bomdod namozidan avval bir-bir yarim pora tilovat qilaman.
– Farzandim qori bo‘lsin degan niyat bo‘lgan ota-onalar uchun tavsiyalaringizni aytsangiz.
Shuningdek, farzandini qori bo‘lishini istagan ota-onalar taqvoli, o‘qimishli bo‘lsin. Ota-onalar olimlarni hurmat qilsin, ularni yaxshi ko‘rib, olimlarga muxlis bo‘lsin. Farzandini yoshligidan boshlab odob-axloqli qilib tarbiyalasin. Bolam qori bo‘lsin degan niyatda bo‘lgan ota-ona o‘zaro bir-biri bilan janjallashmasin, uyda sokinlik hukm sursin. Farzand kelajakda yetuk olim bo‘lishi uchun juda ko‘p mashaqqat, sa’y-harakat talab etiladi. Avvalo, ota-onaning, so‘ngra talabi ilmning hamda ustozning birgalikdagi intilish va harakati bo‘lishi lozim. Shularning bari birikkandagina farzand olim, qori bo‘ladi. Ota-ona mas’uliyatsizlik qilsa yoki talaba ilm olishdan boshqa narsalarga chalg‘isa oqsash kuzatiladi, maqsadga erishilmaydi. Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): Har bir narsaga ham bir mone’lik bo‘ladiku, lekin ilmning mone’lari ko‘p bo‘ladi degan mazmundagi hadislari ilm olishda sobitqadam, bardavom bo‘lishga undaydi.
Davron NURMUHAMMAD
suhbatlashdi.
Shahzod SHOMANSUROV
suratga oldi.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Bir kishi Nabiy sollallohu alayhi vasallamga kelib: «Men qiynalgan kishiman», dedi. Ya’ni, och ekanini bildirdi.
Nabiy sollallohu alayhi vasallam xotinlaridan biriga ovqat so‘rab odam yubordilar. «U zotni haq ila jo‘natgan zotga qasam ichib aytamanki, uyimda suvdan boshqa hech narsa yo‘q!» dedi u.
Xuddi shunday qilib barcha xotinlariga ovqat so‘rab odam jo‘natdilar. Ularning bari yuqoridagidek javob berdi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Bu kecha bu odamni kim mehmon qiladi, Alloh unga rahm qilsin», dedilar. Shunda ansorlardan bir kishi turib: «Yo Allohning Rasuli! Uni men mehmon qilaman», dedi. So‘ngra uni uyiga olib ketdi. Borib xotiniga bunday dedi:
— Bu odam Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning mehmonlari. Unga taom hozirla!
Xotin dedi:
— Bolalarimizning ovqatidan boshqa ovqat yo‘q.
Er dedi:
Bolalaringni uxlatib ovqatni olib kel. Mehmon ovqatga qo‘l uzatganida chiroqni o‘chirib qo‘y. Biz qorong‘ida o‘zimizni ovqat yeyayotgandek ko‘rsatamiz. Ammo yemaymiz. Mehmon shunda ozgina ovqatga to‘yadi.
Ular shunday qilib och uxlashdi. Mehmon to‘ydi. Ertalab ular Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga borishgach, u zot dedilar:
— Alloh taolo sizning ishingizdan ajablandi. Siz haqingizda Qur’on nozil qildi:
«Garchi o‘zlarining hojatlari bo‘lsa ham (boshqalarni) o‘zlaridan ustun ko‘radilar. Kim o‘z nafsining baxilligidan saqlansa, unday kishilar ha, ana o‘shalar najot topguvchilardir» (Hashr surasi, 9-oyat).
Dunyo charxpalakdir. Zamon aylanib turadi. Bugun puling bor. Ertaga yo‘q, ishing orqaga ketadi. Bugun faqirsan, ammo ertaga boyib ketishing mumkin. Faqirlik ayb emas, boylik fazilat emas.
Muhimi qalbdagi narsadir, cho‘ntakdagi emas. Muhimi insonning boylik va faqirlik paytidagi axloqidir.
Tasavvur qilyapsizmi, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning hech bir ayollari uyidan ovqat topilmayapti! U kishi Allohning Rasuli bo‘lish bilan birga davlat rahbari ham edilar. Uylarida suvdan boshqa hech vaqo yo‘g‘-a?!
Faqirlikni uqubat, boylikni esa mukofot deb o‘ylashdan ehtiyot bo‘ling. Dunyo bor-yo‘g‘i imtihon, xolos. Imtihon savollari qanchalar qiyin bo‘lmasin, o‘tirib qolmang.
Aqlli inson boshqalarning hojatini chiqarishga harakat qiladi. Ularni qiyin ahvolda qoldirmaydi. Kishilarga ehson qilganingizda ular o‘zini aybdor va nuqsonli sanashmasin!
Bemor kishining faqirligini bilib qolsangiz, u so‘rashidan oldin ahvolidan xabar olishingiz oqilona ishdir. Ba’zilarning iffati so‘rashdan to‘sadi. In’omning eng afzali insonlarning iffatni ehtirom qilib, obro‘larini muhofaza qilib berilgan in’omdir!
Ehson qilishning ham odoblari bor. Bir kishiga hammaning oldida sadaqa yoki ehson bersangiz, uni xijolatga qo‘yasiz, iffatini jarohatlaysiz, ojizligini yuziga solgandek bo‘lasiz... Bunaqa sadaqa-ehson qilgandan ko‘ra, qilmaganing afzaldir!
Yuqorida keltirilgan ansoriyning odobiga boqing. Ovqati ozligi uchun xotiniga chiroqni o‘chirishni buyurdi. Maqsadi mehmonni xijolat qilmaslik edi. Chiroq yonib turganida mehmon ovqatning kamligini ko‘rib, uyalib, ovqat barchaga yetishi uchun ehtimol to‘yib yeya olmasdi.
Kishilardan noqulaylikni ketkazish ham ularni xotirjam qilishdir. Xotirjam qilish esa, ibodatdir!
«Nabaviy tarbiya» kitobi asosida tayyorlandi