Molekular dunyoga oid zamonaviy tadqiqotlar olimlar va ilmiy markazlarni Yaratuvchining mavjudligi to‘g‘risidagi yakdil, asosiy xulosaga kelishiga sabab bo‘lmoqda. Protein molekulasining tuzilishini batafsil o‘rganish natijasida olimlar ilohiy kuch ishtirokisiz molekulalar o‘z-o‘zidan paydo bo‘lish ehtimoli mavjud emas degan qat’iy to‘xtamga kelishmoqda.
Protein molekulalari tirik hujayraning asosi bo‘lib, u ma’lum aminokislotalardan iborat. Proteinlardagi aminokislotalarning soni 50 dan mingtagacha yoki undan ko‘p bo‘ladi. Bunday holda, aminokislotalar faqat bitta turdagi, ya’ni L-aminokislotalar bo‘lishi kerak. Ular qat’iy ketma-ketlikda joylashgan va bir-biri bilan faqat peptid bog‘i bilan bog‘lanadi. Peptid bog‘i aminokislota bog‘lamlarini bir-biri bilan bog‘laydi. Agar oqsil molekulasining tuzilishida ushbu shartlardan birortasi buzilgan bo‘lsa, u tirik materiyaning bir qismi bo‘la olmaydigan foydasiz aminokislotalar to‘plamiga aylanadi.
Masalan, 20 ta turdagi 500 ta aminokislotadan iborat o‘rtacha oqsil molekulasini qat’iy tartibga solish zarurati molekular dunyoning juda murakkab konfiguratsiyasidan dalolat beradi. Agar aminokislotalar kerakli ketma-ketlikda o‘z-o‘zidan paydo bo‘lishi mumkin deb hisoblasak, unda bunday holatning ehtimolligi 1/10⁶⁵⁰, ya’ni o‘nning 650-darajasidagi sondan biriga teng.
Bu raqam qayerdan paydo bo‘ldi? Bu oddiy matematika. 20 ta turdagi har bir aminokislotani to‘g‘ri tanlash ehtimoli 1/20 ni tashkil qiladi. Va barcha 500 aminokislotalarni to‘g‘ri tanlash ehtimolligi 1/20⁵⁰⁰ bo‘lsa, bu 1/10⁶⁵⁰ ga teng.
Endi faqat L-aminokislotalarni tanlash ehtimolligini hisoblasak. L va D-aminokislotalar bir xil kimyoviy tarkibga ega, ammo uchinchi darajali tuzilmalarning qarama-qarshi joylashuvida farqlanadi. Bundan tashqari, barcha tirik organizmlarning oqsillari faqat L-aminokislotalardan iborat va agar protein tarkibida kamida bitta D-aminokislota bo‘lsa, u yaroqsiz holga keladi. Ikki mavjud turdagi aminokislotalardan (D va L) L-aminokislotalarning bo‘lish ehtimolligi 1/2 ga teng. Proteinda 500 ta aminokislota bo‘lsa, ularning faqat L — shakllari bo‘lish ehtimoli 1/2⁵⁰⁰ bo‘lib, bu 1/10¹⁵⁰ ga teng.
Aminokislotalarning peptid aloqasi bilan bog‘lanish ehtimolligini hisobga olish kerak. Aminokislotalar bir-biri bilan turli xil birikmalar hosil qiladi, ammo oqsil molekulasini hosil qilish uchun aminokislotalar bir-biri bilan faqat peptid bog‘i bilan bog‘langan bo‘lishi kerak. Aminokislotalarni peptid bog‘i orqali bog‘lash ehtimoli 50 %ni tashkil etishi aniqlandi. Agar oqsilda 500 ta aminokislota bo‘lsa, umumiy ehtimollik 1/2⁴⁹⁹ bo‘lib, bu 1/10¹⁵⁰ ga teng.
Barcha uch omilni hisobga olish va umumiy ehtimollikni hisoblash uchun natijada yuzaga kelgan ehtimolliklarni ko‘paytirish kerak. 1/10⁶⁵⁰ x 1/10¹⁵⁰ x 1/10¹⁵⁰ = 1/10⁹⁵⁰, ya’ni 10ning 950-darajasidan bitta imkoniyat. Tasavvur qiling, ehtimollik qanchalar kam! Imkoniyatlar deyarli nolga teng! Matematikada 1/10⁵⁰ ehtimollik nolga teng hisoblanadi.
Biologiya bo‘yicha Kaliforniya ehtimollik ilmiy markazidan doktor Jeyms Kopedj hisob-kitoblarni amalga oshirdi. Olim barcha ehtimollik qonunlarini birgina oqsil molekulasining tasodifan paydo bo‘lish ehtimolligi misolida ko‘rib chiqdi. U yerning barcha jism va suyuqliklari — okeanlar, atomlar, yer qobig‘i tarkibidagi molekulalarni paydo bo‘lish ehtimolligini hisoblab chiqdi. Keyin u aminokislotalarning bog‘lanishi tabiatdagi bog‘lanish tezligidan bir yarim trillion marta yuqori tezlikda sodir bo‘lishini aniqladi. Imkoniyatlarni hisoblab, u bitta oqsil molekulasi tasodifan hosil bo‘lishi uchun 10²⁶² yil kerakligini aniqladi. Bu 262 nolga ega astronomik raqam bo‘lib, koinotning hozirgi ma’lum yoshidan ham oshadi.
Binobarin, Yaratganning ishtirokisiz tirik materiyaning oqsil molekulasidek oddiy birikmasi hosil bo‘lmas ekan, murakkabroq birikmalar, hujayralar, organizmlar va jismlarning o‘z-o‘zidan paydo bo‘lishi borasidagi ehtimolligi umuman mavjud emas.
Internet ma’lumotlari asosida
TII Hadis va islom tarixi fanlari kafedrasi
katta o‘qituvchisi Po‘latxon Kattayev tayyorladi
Bu mavzuda salaflarimizdan kelgan bir qancha ta’sirli rivoyatlar bor. Quyida ularning ayrimlarini keltiraman:
1. Shaqiq Balxiy rahimahulloh aytadi:
"Men xushu’ni Isroil ibn Yunusdan o‘rgandim. Biz uning atrofida edik, u o‘ng tomonida kim bor, chap tomonida kim borligini bilmasdi — oxirat haqida tafakkur qilardi".
2. Yusuf ibn Asbat rahimahulloh aytadi:
"Sufyon ibn Uyayna rahimahulloh menga xufton namozidan so‘ng: "Tahorat idishini (obdasta) bergin", dedi. Unga berdim. U o‘ng qo‘li bilan olib, chap qo‘lini o‘ng qo‘lining ustiga qo‘ydi va tafakkurga cho‘mdi. Men uxlab qoldim, so‘ng saharda turdim — qarasam, idish hali ham qo‘lida. "Tong otdi", dedim. U esa bunday dedi: "Sen idishni bergan paytingdan buyon shu holda oxirat haqida tafakkur qildim".
3. Abdulloh ibn Muborak rahimahullohdan rivoyat:
U Suhayl ibn Adiyni sukunatda, tafakkurda ko‘rib:
"Qaysi nuqtaga yetding?" deb so‘radi.
U: "Sirot ko‘prigidaman", deb javob berdi.
4. Muhammad ibn Vase’ rahimahullohdan rivoyat:
Basralik bir kishi Abu Zarr vafotidan keyin uning xotini Ummu Zarrga borib, uning ibodatini so‘radi. U bunday dedi: "Abu Zarr kun bo‘yi uyning bir chetida tafakkur qilib o‘tirardi".
5. Ummu Dardo (Abu Dardoning xotini) aytadi:
"Abu Dardo roziyallohu anhuning eng afzal ibodati — tafakkur va ibrat olish edi".
6. Sirriy Saqatiy rahimahulloh aytadi:
"Har kuni burnimga qarayman — yuzim qorayganmi, deb. Tanish joyda o‘lishni yoqtirmayman — yer meni qabul qilmay qo‘ysa, sharmanda bo‘lishdan qo‘rqaman".
7. Abu Shurayh rahimahulloh haqida:
Bir kuni u yurib ketayotgan edi, to‘xtab, ko‘ylagini boshiga tashlab, yig‘lashga tushdi.
Uni ko‘rib: "Nima uchun yig‘layapsan?" deb so‘rashdi.
U bunday javob berdi: "O‘tgan umrimni, kam amalimni, yaqinlashgan ajalimni tafakkur qildim".
8. Umar ibn Xattob roziyallohu anhu bir kuni yig‘ladi. Sababini so‘rashdi. U bunday dedi: "Dunyo va uning shahvatlari haqida o‘yladim. Ular tugamay turib, achchiq alam bilan almashadi. Agar buning o‘zida ibrat bo‘lmasa ham, aqlli kishi uchun unda pand nasihat bor. Endi o‘z holingizga qarang, ahli oilangiz, yaxshi ko‘rgan kishilaringiz bilan bugun jam bo‘lib turibsiz, ertagachi? Ertaga esa, albatta ulardan ajralish bor".
9. Dovud Toiy rahimahullohning holati:
U to‘lin oy kechasi uyning tomiga chiqdi. Osmonga qarab Osmon va yerning yaratilishi haqida tafakkurga cho‘mdi va yig‘lay boshladi. Shunchalik qattiq ta’sirlandiki, tomdan qo‘shnisining hovlisiga yiqilib tushganini sezmay qoldi. Qo‘shni uni o‘g‘ri deb o‘ylab, qilichiga yopishdi. Ammo kelib qarasa — Dovud ekan. "Qanday qilib tomdan tushib ketding?" - deb so‘radi. Dovud: "Qanday yiqilganimni sezganim yo‘q", deb javob berdi.
10. Sufyon Savriy rahimahulloh haqida:
U do‘stlari bilan o‘tirgan edi, chiroq o‘chib qoldi. Hamma yoqni zulmat qopladi. Keyin chiroqni yoqishdi. Qarasalar, Sufyonning ko‘zlaridan oqayotgan yoshi yuzi yuvyapti. Undan: "Senga nima bo‘ldi, nega yig‘layapsan?" deb so‘rashdi.
U: "Shu onda qabr zulmatini esladim…", deb javob berdi.
Xulosa:
Salafi solihlar har bir holatda tafakkur qilganlar — taom yeganda, yurganda, yotganda, hatto suv idishini ushlab turgan paytda ham oxiratni eslab yig‘lardilar. Ular uchun tafakkur — ibodatning qalbi edi.
Homidjon qori ISHMATBЕKOV