بسم الله الرحمن الرحيم
ISLOMDA AYoLLARGA MUNOSABAT
Muhtaram jamoat! Dinimizda har bir insonning u xoh erkak bo'lsin, xoh ayol bo'lsin jamiyatdagi o'rni va hurmati belgilab berilgan. Alloh taolo har bir jins vakiliga uning jismoniy, ruhiy va ijtimoiy holatiga mos, adolatli martaba ato etgan.
Insonni mukarram deb e'lon qilgan dinimiz bu hurmatda erkak va ayolni barobar o'ringa qo'yadi. Ularni Odam alayhissalomdan paydo bo'lgan tug'ishganlar, deb e'tiborga oladi. Bu ilohiy ta'limotlarga amal qilib kelayotgan islom ummatida ayollarni ona, opa-singil, juft va dindosh sifatida qadrlash mustahkam o'rnashgan. Lekin guruch kurmaksiz bo'lmaydi, deganlaridek gohida ayollarni sha'nini erga uradigan, ularni xo'rlab, zulm o'tkazadigan johil kimsalar ham uchrab turadi. Unday kishilarga doimo oyati karima va hadisi shariflar bilan tanbeh berib turiladi.
Islomdan avvalgi johiliyat davrida ayollarning holatiga nazar solsak, ularda qat'iy belgilab qo'yilgan huquqlar bo'lmagan. Ular nafaqat merosdan mahrum qilingan, balki erining vafotidan keyin o'zlari bir buyum sifatida merosxo'rlar o'rtasida taqsimlangan. Hatto kelajakda qo'liga qurol olib jang qila olmaydi, asirga tushib bizni nomusimizni erga uradi, kambag'allikka sabab bo'ladi, deb qiz chaqaloqlarni tiriklay ko'mish holatlari ham uchrab turar edi.
Islom kelganidan keyin ayollarning jamiyatdagi mavqe'lari tiklanib, bir qancha haq-huquqlarga ega bo'ldilar. Qur'oni karimning o'ndan ortiq suralarida va ko'plab hadisi shariflarda ayollarning haq-huquqlari va ularga tegishli hukmlar keltirilgan. Hatto, Qur'oni karimda alohida “Niso” (“Ayollar”) deb nomlangan sura ham mavjud. Bularning hammasi Islom dinida ayollarga bo'lgan yuksak e'tibordir.
Ba'zi shar'iy istisnolarni hisobga olmaganda ayol kishi erkaklar bilan barobar dinga amal qiladi. U ham namoz o'qiydi, ro'za tutadi, boy bo'lsa, zakot beradi, imkon topsa, haj qiladi.
Ayollar turli ibodat va yaxshiliklar uchun savob olishda ham erkaklarga tengdirlar. Bu haqida Alloh taolo shunday deb marhamat qiladi:
وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ
ya'ni: “Alloh mo'minlar va mo'minalarga ostidan anhorlar oqib turadigan, mangu yashaladigan jannat (bog')laridagi yoqimli maskanlarni va'da qildi” (Tavba surasi 72-oyat).
Ayol kishiga Alloh taolo ikki masalada mas'uliyat yuklaydi, biri – jufti uchun ruhiy, ma'naviy xotirjamlik, sukunat bo'lish, ikkinchisi – farzand dunyoga keltirish va unga g'amxo'rlik qilish mashaqqatlari. Shariatimizda shu zalvorli mashaqqatlar muqobiliga bir nechta masalalarda ayollarning ruhiy, jismoniy holati e'tiborga olinib, ularga ikrom ko'rsatilgan, engillik berilgan:
Bu haqda Qur'oni karimda shunday deyiladi:
الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ...
ya'ni: “Erkaklar xotinlar ustidan (oila boshlig'i sifatida doimiy) qoim turuvchilardir. Sabab – Alloh ularning ayrimlari (erkaklar)ni ayrimlari (ayollar)dan (ba'zi xususiyatlarda) ortiq qilgani va (erkaklar o'z oilasiga) o'z mol-mulklaridan sarf qilib turishlaridir...” (Niso surasi 34-oyat).
Ilm olishga qiziqtiruvchi oyati karima va hadisi shariflar faqat erkaklarga xoslab qo'yilmagan, ulardan ham erkak, ham ayollar nazarda tutilgan. Buning natijasida 14 asrdan beri turli sohalarda minglab olima ayollar etishib chiqqan, ularning eng ulug'i Oisha raziyallohu anho onamizdir. U kishi sahobalar ichida sanoqli fatvo beruvchi zotlardan biri edilar. Ko'pchilik sahobalar bilmagan narsalarini Oisha onamizdan so'rar edilar.
Bu mavzuda Oisha raziyallohu anhodan hadis rivoyat qilinadi: “Nabiy sallallohu alayhi va sallamning ba'zi jufti halollari u zot sallallohu alayhi va sallamga: “Qay birimiz sizga tezroq etishamiz?” – deyishdi. U zot: “Qo'li uzunrog'ingiz”, – dedilar. Ular bir qamish olib, bilaklarini o'lchay boshlashdi. Savda ularning eng qo'li uzuni ekan. “Qo'lning uzunligi” sadaqa ekanini keyinroq bildik. U zotga eng tez etishganimiz (Zaynab) bo'ldi, u sadaqa qilishni yaxshi ko'rar edi” (Imom Buxoriy rivoyalari).
Oralarida jismoniy jihatdan qo'llari uzuni Savda bint Zam'a roziyallohu anho ekan. Ammo Muhammad mustafo sallallohu alayhi vasallam gaplarida ma'naviy jihatdan qo'l uzunligini nazarda tutgan edilar. Zaynab bint Jahsh raziyallohu anho qo'l mehnati bilan shug'ullanib, daromaddan ko'p sadaqa qilar edilar. U kishi hijriy yigirmanchi yilda Payg'ambarimiz alayhissalomning vafotlaridan so'ng mo'minlarning onalari orasida birinchi bo'lib vafot etgan. Bu Payg'ambarimiz alayhissalomning bashoratlari edi.
Yana shuni ta'kidlash kerakki, ayol kishi ishlab topgan mablag'ini hech kim majburan tortib olishga yoki majburan sarf-xarajat qildirishga haqli emas. Faqat ayol o'z ixtiyori bilan ro'zg'origa sarflashi mumkin, buning uchun u katta ajr oladi.
وَعَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ
ya'ni: “Ularni (onalarni) me'yorida oziqlantirish va kiyintirish otaning (erning) zimmasidadir” (Baqara surasi, 233-oyat).
Rasuli akram alayhissalom erkaklarga xitob qilib: “Ayollaringiz uchun sizning zimmangizda yaxshilik ila rizqlari va kiyimlarining majburiyati bordir”, – deganlar (Imom Muslim rivoyatlari).
Bir kuni Hakim ibn Muoviya ismli sahoba raziyallohu anhu: “Ey, Allohning Rasuli! Bizning zimmamizda xotinimizning nima haqqi bor?” – deb so'raydilar. Shunda Payg'ambarimiz alayhissalom: “Qachon taomlansangiz, uni ham taomlantiring, qachon kiyim (yangi kiyim) kiysangiz, uni ham kiyintiring. Yuziga urmang, qattiq haqorat qilmang va uydan boshqa joyda hijron qilmang”, – deganlar (Imom Abu Dovud rivoyati).
لِلرِّجَالِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ وَلِلنِّسَاءِ نَصِيبٌ مِمَّا تَرَكَ الْوَالِدَانِ وَالْأَقْرَبُونَ مِمَّا قَلَّ مِنْهُ أَوْ كَثُرَ نَصِيبًا مَفْرُوضًا
ya'ni: “Erkaklar uchun ota-onalari va yaqin qarindoshlari qoldirib ketgan (meros)dan ulush bordir. Ayollar uchun (ham) ota-onalari va yaqin qarindoshlari qoldirib ketgan (meros)dan ulush bordir. Bu ozmi-ko'pmi, farz qilingan ulushdir” (Niso surasi 7-oyat).
Yuqoridagi oyati karima va hadisi shariflardan ma'lum bo'ladiki, islomda ayollarning sha'ni ulug'langan, ularni aslo kamsitilmagan. Zero, Alloh taoloning barcha ishlarida adolat ustuvordir, uning ishlarida hech ham zulm yo'qdir.
Dinimizning yuksak ehtiromi va qadrlashiga shukrona qilib, o'zining ayollik iffati, hayosini saqlab yurgan va jamiyatda o'z o'rnini topgan opa-singillarimiz juda ko'p va bu bizni xursand qiladi, albatta. Afsuski, gohida ayollik sha'niga dog' tushiradigan ishlar ham sodir bo'lib turibdi.
Gohida nikohsiz tug'ilgan farzandini sotayotgan yoki chekka joylarga tashlab ketayotgan, gohida eri bilan janjallashib bolalarining joniga qasd qilayotgan onalar haqida xabarlar tarqalmoqda. To'g'ri, bu erda ikkinchi tomon – ayollarni xiyonatga chorlagan kimsa yoki noqobil er ham bor. Ular ham bu gunohlarga sherik. Lekin nima bo'lganda ham ayol-ona o'z farzandini sotmasligi yo halokatga mahkum qilib tashlab ketmasligi va ularni joniga qasd qilmasligi kerak. Bu muammolarning echimi avvalo opa-singillarimiz xiyonat, iffatsizlik va zinodan nihoyatda hazar qilsinlar. Odob-axloq va hayoni lozim tutib, nikoh bilan halol-pok oila qurib yashash, oilada esa er-xotin o'zaro kelishuv bilan, huquq va burchlariga rioya qilish ikki dunyoda ham baxtu saodat garovidir.
Dinimizda ayollarga har qancha himoya va e'tibor berilgan bo'lishiga qaramay, ba'zida bu zaif toifaga zulm o'tkazadigan nobakor kimsalar ham chiqib qoladi. Ba'zida ayollarni sababsiz urish, doimiy haqorat qilish, ularni obro'sini erga urish hollari uchrab turibdi.
Payg'ambarimiz alayhissalom ayollardagi zaiflikni doim e'tiborga olar va ularni himoya qilishga haris edilar. Hatto vidolashuv hajlaridagi mashhur xutbada ham, ayollarga nisbatan yaxshi munosabatda bo'lishni qayta-qayta vasiyat qildilar. U Zot alayhissalom birorta ayollariga qo'l ko'tarmadilar, ularga yaxshilik qilishda ummatga ibrat bo'ldilar va shu ishga targ'ib qildilar:
خَيْرُكُمْ خَيْرُكُمْ لِأَهْلِهِ، وَأَنَا خَيْرُكُمْ لِأَهْلِي
(رواه الامام الترمذي عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ رضي الله عنهما)
ya'ni: “Yaxshilaringiz – oila ahliga yaxshi bo'lganidir. Men – ahli ayoliga eng yaxshingizman” (Imom Termiziy rivoyatlari).
Dinimizda kishi o'ziga ham, o'zgalarga ham zulm qilishi katta gunohlardan sanaladi. Hususan, jufti haloli, umr yo'ldoshi va farzandlarining onasiga jabr qilish undan ham yomonroqdir. Bugungi kunda erkaklik hamiyatini yo'qotgan ba'zi kishilar jiddiy bir sababsiz o'z ayolini nafaqasiz va qarovsiz qoldirmoqdalar. Na ularni xotin qiladi, na talog'ini berib yo'lini ochadi. Bu bilan er Alloh taoloning bir qancha (oilaviy xotirjamlik, jufti halol va farzand kabi) katta ne'matlariga noshukrlik qilgan bo'ladi.
Ba'zi nomardlar ochiqchasiga: “Seni umringni oxirigacha talog'ingni bermay, arosatda qoldirib, qiynayman”, – deb po'pisa qiladi. Bu etmagandek, aslida o'zining zimmasida bo'lgan – bolalarining nafaqasini ham xotinining bo'yniga yuklab qo'yadi. Natijada ayol na erli bo'lmay, na eridan ajrasha olmay, yillar davomida sarson-sargardon qolib ketmoqda. Shuni ta'kidlab aytamizki, mana shu holatda ayol gunoh yo'lga kirsa, zinoga qo'l ursa, u bilan birga nomard er ham bab-barobar gunohkor bo'ladi.
Alloh taolo Qur'oni karimda ayollarga go'zal muomalada bo'lishga targ'ib qilib, ularga zarar berish maqsadida ushlab turishdan qaytardi. Bu ishni “haddan oshish” va “zulm” deb atadi. Taloq masalasi Alloh taoloning oyatlaridandir. Bu haqda oyati karimada shunday deyilgan:
وَإِذَا طَلَّقْتُمُ النِّسَاءَ فَبَلَغْنَ أَجَلَهُنَّ فَأَمْسِكُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ أَوْ سَرِّحُوهُنَّ بِمَعْرُوفٍ وَلَا تُمْسِكُوهُنَّ ضِرَارًا لِتَعْتَدُوا وَمَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ فَقَدْ ظَلَمَ نَفْسَهُ وَلَا تَتَّخِذُوا آَيَاتِ اللَّهِ هُزُوًا
ya'ni: “Hotinlarni taloq qilganingizda (ular idda) muddatiga etsalar, bas, ularni yaxshilik bilan olib qolingiz yoki yaxshilik bilan javoblarini beringiz. Ularga zulm qilib, zararlantirish niyatida ushlab turmang! Kim shunday qilsa, demak, o'ziga zulm qilibdi. Allohning oyatlarini hazil bilmangiz!...” (Baqara surasi 231-oyat).
Alloh taolo oila masalalarida aksar o'rinlarda erkaklarga xitob qilgan. Bu – oilada erkakning mas'ulligiga ishora! Bu rahbarlik vazifasini suiiste'mol qilib, uni ojizalarga zulm qilishga vosita qilib olmaslik kerak.
Hurmatli azizlar! Barchamizga ma'lumki, yaqin kunlarda ayollarni e'zozlash ma'nosida joriy bo'lgan 8 mart xalqaro xotin qizlar bayrami nishonlanadi. Ayol deganda avvalo ko'z o'ngimizda ona siymosi gavdalanadi. Dinimizda onaning hurmati naqadar yuksaklarga ko'tarilgani barchamizga ma'lum. Shuning uchun urfimizda ham qadri baland narsalarga “ona” so'zini qo'shib aytish bejiz emas. Masalan, “Ona vatan”, “Ona tili”, “Ona tuproq”, “Ona yurt” kabilarni bunga misol qilib keltirish mumkin. Mana shundan ham onaning naqadar ulug' zot ekanligi ma'lum bo'ladi. Shunday ekan, bu kabi ijtimoiy bayramlarni nishonlashdan maqsad ayollarga bo'lgan ehtiromni izhor qilishdir. Qolaversa, ayollarni qadrlash, ularni jamiyatdagi o'rnini yaxshilash, ularni turli zo'ravonliklardan himoyalash maqsadida hukumatimiz bir qancha qarorlar qabul qilib kelmoqda. Jumladan, joriy yilning 1 mart kuni O'zbekistonda Hotin-qizlar va oila ishlari qo'mitasi tashkil etildi. Bu qo'mita ham xotin-qizlarning haq-huquqlarini ta'minlash, ularga keng imkoniyatlar paydo qilish va ularga nisbatan ijtimoiy adolat o'rnatishga xizmat qiladi, inshaalloh.
Alloh taolo barchamizga shariatimiz ko'rsatganidek, Payg'ambarimiz sallallohu alayhi vasallam namuna bo'lganlaridek ayollarimizga hurmat-ehtirom ko'rsatish va chiroyli muomala qilish baxtini nasib qilsin! Omin!
Ba’zi ulamolar insonning hayot bilan vidolashuv damlarini “safar chog‘i”, “safar soati” deyishadi. Xususan, mashhur olim Oiz Qarniy “Sahobalar hayotidan xotiralar” kitobida Amr ibn Os roziyallohu anhuning “safar soati” haqida so‘z yuritib, bu vaqtning rostgo‘ylik, ruhning poklanishi, oshkoralik va shaffoflik onlari ekanini ta’kidlaydi.
Bu vaqtda o‘lim to‘shagida yotgan insondan dunyo bezaklariga intilish, ig‘vo, munofiqlik, soxtakorlik kabi illatlar chekinar va u o‘zining haqiqati bilan yolg‘iz qoladi. Hatto Fir’avn ham jon berish onida ichidagi maxfiy haqiqatni oshkor qilib, bunday degan:
لا إِلَهَ إِلا الَّذِي آَمَنَتْ بِهِ بَنُو إِسْرَائِيلَ وَأَنَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ
“Iymon keltirdimki, Isroil avlodi iymon keltirgan Zotdan o‘zga iloh yo‘qdir. Men ham musulmonlardanman” (Yunus surasi, ٩٠-oyat).
Mashhur sahobiy Amr ibn Os roziyallohu anhu o‘lim to‘shagida yotarkan, yuzini devorga burib olgandi. Atrofida o‘tirgan do‘stlari va o‘g‘li Abdulloh Amr ibn Osga Misrni fath etib, Islomning yoyilishiga katta hissa qo‘shganini, Allohning rahmatidan umidvor bo‘lishini eslatar, u zot bo‘lsa, o‘zini qanday oqibat kutayotganini bilmagani bois qo‘rquvdan yig‘lardi.
Amr ibn Os roziyallohu anhu so‘nggi lahzalarini boshdan kechirar ekan, yashab o‘tgan hayotini xotirlab, bunday xulosaga keladi: “Mening umrim uch bosqichda o‘tdi. Islomdan oldin jaholat bosqichida yashadim. O‘sha paytda eng yomon ko‘rganim Rasululloh sollallohu alayhi va sallam edilar. Har qancha hiyla-nayrang ishlatib bo‘lsa ham, u zotni o‘ldirishga tayyor edim. Islomni qabul qilgach, Madinaga hijrat qildim. Bu hayotimdagi ikkinchi bosqich, ya’ni kufrdan Islomga o‘tish bosqichi edi...”
Amr ibn Os Makkadan Madinaga Xolid ibn Valid bilan birga hijrat qilgandi. Ular Madinaga yaqinlasharkan, Amr ibn Os Xolid ibn Validga: “Yo oldinda yur yoki orqada qol. Mening gunohlarim ko‘p. Rasulullohga ular haqida aytmoqchiman. U zot bilan yolg‘iz qolishni istayman”, dedi. Shundan so‘ng Xolid ibn Valid oldinga o‘tib ketdi. Amr ibn Os roziyallohu anhu Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning oldilariga kelib: “Qo‘lingizni bering, bay’at qilaman”, dedi.
Rasululloh Amr ibn Osga bay’at uchun qo‘llarini cho‘zganlarida, u payg‘ambarimizning muborak qo‘llarini mahkam ushlab oldi. Nabiy alayhissalom: “Senga nima bo‘ldi, ey Amr?” deb so‘radilar. Amr ibn Os: “Men shart qo‘ymoqchiman, ey Allohning Rasuli”, dedi. U zot: “Nimani shart qo‘yasan?” dedilar. Amr ibn Os: “Rabbim o‘tgan gunohlarimni mag‘firat qilishini shart qilib qo‘yaman”, dedi. Amr ibn Os johiliyat davrida Islomga qarshi janglarda qatnashgan va ko‘pgina gunoh ishlarga qo‘l urgandi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Ey Amr, bilmaysanmi? Islom o‘zidan oldingi narsalarni yo‘q qiladi (gunohlarni kechiradi)”, dedilar.
Amr ibn Os roziyallohu anhu aytadi: «Qo‘limni Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning qo‘llariga qo‘yib, bay’at qildim. Shundan so‘ng muhabbat va itoatkorlik ila u zotga hamroh bo‘ldim. U zot men uchun insonlarning eng sevimlisi edilar. Islomdan avvalgi nafratim muhabbatga aylandi. Rasuli akram sollallohu alayhi va sallamga bo‘lgan hurmatim sababidan u zotga tik qaray olmaganman. Agar mendan u zotni tasvirlab berishimni so‘rasangiz, bu ishni uddalay olmayman. Chunki u zotga bo‘lgan muhabbatim, ehtiromim va hayoim sababli Rasulullohning yuzlariga qaray olmaganman. Ana shu muhabbat tufayli qaytadan dunyoga kelgandek bo‘ldim... Koshkiydi, o‘sha holatimda vafot topgan bo‘lsam. Chunki mazkur holat din uchun kurash, ilm, tavba va hidoyat kabi his-tuyg‘ularni o‘zida jamlagandi. Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning vafotlaridan so‘ng o‘zgarib qoldim. Bu hayotimning uchinchi bosqichi edi. Bu bosqichda dunyo men bilan oshkora o‘yin qildi. Siffin va Jamal kabi fitnali hodisalar sodir bo‘ldi. Allohga qasam, jannatga kiramanmi yoki do‘zaxgami, bilmayman!.. Hozir birgina kalima bor, xolos. Uni Allohning huzurida o‘zim uchun hujjat qilaman. Bu: “La ilaha illallohu vahdahu la shariyka lah. Lahul-mulku va lahul hamdu va huva ’ala kulli shay’in qodir” kalimasidir».
Shundan so‘ng Amr ibn Os roziyallohu anhu kaftini mahkam siqdi va ruhi tanasidan chiqib ketdi. Uning o‘g‘li Abdulloh ibn Amr aytadi: “Otamni yuvgani olib kirdik. G‘assollar uning barmoqlarini yuvish uchun ochmoqchi bo‘ldilar, lekin ular mahkam siqilgandi. So‘ng uni kafanlash uchun barmoqlarini ochdik, lekin ular yana yopilib qoldi. Uni qabrga qo‘yganimizda ham qo‘llari mahkam siqilgandi”...
Ushbu voqea zamirida barchamiz uchun ulkan saboq bor. Amr ibn Os roziyallohu anhuning naqadar samimiyligi, tavhid kalimasini dili va tilida mahkam tutib, Rabbisiga yuzlanganiga havasdamiz, albatta.
Amr ibn Os roziyallohu anhu umrini uch bosqichga bo‘ldi. Bizning “safar soati”miz qanday kecharkin? Hayotimiz necha bosqichdan iborat bo‘ladi? Umrimiz qanday kechyapti? Rabbimiz biz ojiz bandalariga bu borada ham O‘z “taklif”ini taqdim etgan. Oli Imron surasi ٨-oyatida bunday duo bor:
رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ
“Robbanaa laa tuzig‘ quluubanaa ba’da iz hadaytanaa vahab lanaa mil-ladunka rohmah. Innaka antal Vahhaab”.
“Ey Rabbimiz, bizni hidoyat yo‘liga solganingdan keyin dillarimizni (to‘g‘ri yo‘ldan) og‘dirma va bizga huzuringdan rahmat ato et! Albatta, Sen Vahhob (barcha ne’matlarni tekin ato etuvchi)dirsan”.
Mehribon Zot barchamizni ushbu duo-oyat haqiqati bilan rizqlantirsin!
Mavjuda NURIDDINOVA
tayyorladi.