Сайт тест ҳолатида ишламоқда!
19 Декабр, 2024   |   18 Жумадул сони, 1446

Тошкент шаҳри
Бомдод
06:19
Қуёш
07:44
Пешин
12:25
Аср
15:15
Шом
16:59
Хуфтон
18:19
Bismillah
19 Декабр, 2024, 18 Жумадул сони, 1446
Мақолалар

Аллоҳ таоло сизни зикр қилишингизни истади

2.12.2024   1286   1 min.
Аллоҳ таоло сизни зикр қилишингизни истади

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм

Сиз ўзингизча Аллоҳни зикр қила олмаслигингизни, фақат Унинг Ўзи изн берсагина зикр қилишингиз мумкинлигини биласизми?

Сиз Аллоҳни зикр қиляпсизми, билингки, Аллоҳ таоло сиз Уни зикр қилишингизни истади. Бас, Аллоҳга ҳамд айтинг, фурсатни ғанимат билинг. Фақат сиз Уни зикр қилишингизни эмас, балки У ҳам сизни зикр қилишни истади.

Ишонинг, Аллоҳ таоло шу топда сизни исмингизни Ўзининг ҳузуридаги фаришталар олдида эсламоқда.

Қуръони каримда айтади: "Мени зикр қилинглар, шунда Мен ҳам сизларни эслайман" (Бақара сураси, 152-оят).

Ҳадиси қудсийда айтилади, Мусо алайҳиссалом: "Эй Роббим, бандаларинг орасида Сен яхши кўрадиган бандангни билсам эдим, мен ҳам уни яхши кўрар эдим", дедилар. Аллоҳ таоло деди: "Қачон бир бандамни Мени кўп зикр қилаётганини кўрсанг билгинки, Мен унга Мени зикр қилишига изн берганман. Ана ўша бандамни мен яхши кўраман. Агар банда мени зикр қилмаётганини кўрсанг билгинки, Мен уни зикримдан тўсиб қўйганман. Мен у бандани ёмон кўраман".

Ҳомиджон домла ИШМАТБЕКОВ

Мақолалар
Бошқа мақолалар

Она ва ожиз бола

18.12.2024   11681   2 min.
Она ва ожиз бола

Бир бола авто ҳалокат сабаб кўзи ожиз бўлиб қолди. У шифохонадан уйига қайтаркан, тўсатдан останада йиқилиб тушди. Шу пайт она ўғлига насиҳат қилди: 

– Болам, шифокорлар ҳеч нима қила олмасликларини айтишди. Шундай экан, яшаш учун курашишимиз керак. 

Ўғил:
– Ҳа, онажон, биламан, – дея кўзига ёш олди у. 

Она:
– Ўғлим, йиғлашни бас қил. Ёлғиз қолсанг, сенга ҳеч ким меҳрибонлик қилмайди. Шунинг учун кўз ёшингни арт. 

Ўғил:
– Хўп, онажон! 

Она:
– Мен сенга фақат бир марта хато қилсанг, ёрдам бераман. Қолганига ўзинг ҳаракат қилишинг керак. Қани тур ўрнингдан. Ёдингда тут. Сени қўзинг ожиз бўлиши мумкин, аммо нодон эмассан. Бу хонада нималар борлиги эсингдами? 

Ўғил:
– Ҳа. 

Она:
– Ундай бўлса, ақлингни ишлат. Бутун борлиққа диққатли бўл ва қўлларингни ишга сол. Она ўғлини қўлларидан тутиб уй томонга юзини қаратди.
Сўнгра:

– Қўлларингни чўз ва у сенинг кўзларинг эканини тасаввур қилгин, – деди. Ўғил хонани пайпаслаб, яна йиқилиб тушди ва “Вой, онажон, қаердасиз, менга ёрдам беринг”, дея бақирди. 

Она бир четда ўғлини кўзларида ёш билан кузатарди. Ўғил анча вақт ўзига келмай, кўз ёш тўкди. Она ҳам бир четда уни кузатганича фиғон чекди. Шунда ўғил ён-атрофдаги овозларга эътибор қарата бошлади. Ташқаридан келаётган машиналар, қайнаб турган чойнак ва йиғлаб турган онасининг овозини эшитиб, ўрнидан туриб, онаси томон кела бошлади. Она ўғлини қаттиқ бағрига босди. 

Ўғил:
– Онажон, нега йиғлаяпсиз?  

Она:
– Бахтиёрлигимдан, чунки сен мустақил бўла бошладинг. – дея жавоб берди. 

Азизим, бизнинг-чи? Кўзимиз кўряпти, оёғимиз юряпти, қўлларимиз ишлаб турибди. Алҳамдулиллаҳ, беҳисоб неъматлар ичидамиз. Бироқ қанчадан-қанча одамлар бу дунёни кўришга, овозларни эшитишга, бир бор бўлса-да ўз оёғи билан юришга орзуманд. Шундай экан, АЛЛОҲ томонидан бизга берилган неъматларга шукр қилинг. Уларни қадрига етинг.  
 

Акбаршоҳ РАСУЛОВ