Ислом шариатида рибо Қуръони Карим, суннат ва ижмо билан ҳаром қилинган. Аллоҳ таоло Бақара сураси 275-оятида бундай марҳамат қилади:
وَأَحَلَّ اللَّهُ الْبَيْعَ وَحَرَّمَ الرِّبَا
“Ва ҳолбуки, Аллоҳ тижоратни ҳалол, рибони ҳаром қилган” [1]. Бундан бошқа оятларда ҳам рибодан қайтарилиб, охиратда рибохўрларнинг аянчли ҳолатлари баён қилинган.
Жобир розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам рибо еювчини, едирувчисини, котибини ва икки гувоҳини лаънатладилар ва “Улар баробардир” дедилар [2].
Рибонинг ҳаромлигини билиб олдик, энди рибо ўзи нима, қандай молларда рибо бўлади, рибонинг иллати нима эканлигини ўрганиб чиқамиз.
Рибо сўзи луғатда “зиёдалик” деган маънони англатади. Фақиҳлар истилоҳида эса:
الربا هو الفضل المستحق لأحد المتعاقدين في المعاوضة، الخالي عن عوض شرط فيه [3]
“Рибо – бу мол алмаштириш жараёнида икки ақдлашувчининг бири учун шарт қилинган эваздан холи зиёдаликдир”.
Содда қилиб айтганда бир кишининг 100 минг сўм бериб 120 минг олиши айни рибодир. Мана шу 20 минг таърифдаги “эваздан ҳоли зиёдалик”дир.
Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф рибога қуйидагича таъриф берган: “Рибо – молни молга алмаштиришда эвазсиз ортиқча мол олишдир” [4].
Кўпчилик мусулмонлар рибо деганда қарз бериб фоизи билан қайтариб олишни ёки баъзи банклардаги фоизли кредитлар келади. Лекин жамиятимизда рибонинг бундан бошқа кўринишлари ҳам борки, уларга кўпчилик эътибор бермайди ёки риболигини ҳам билмайди. Бу ҳолатларни баён қилишдан олдин рибодаги асл қоида билан танишиб олишимиз керак. Рибо тўғрисида фақиҳлар ҳужжатланган асосий далил қуйидаги ҳадиси шарифдир:
Убода ибн Сомит розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Тиллага тилла, кумушга кумуш, буғдойга буғдой, арпага арпа, хурмога хурмо, тузга туз тенгма тенг, қўлма қўл (сотинглар). Энди агар ушбу моллар бир хил бўлмаса-ю қўлма-қўл бўлса, хоҳлаганингиздек сотаверинглар” дедилар [5].
Ҳадисда 6 та рибовий мол саналди ва уларни бир бирига фақатгина зиёдасиз тенг миқдорда ва “қўлма-қўл” бир вақтда, насия қилмай сотиш мумкинлиги, агар зиёда қилса рибо бўлиши ҳамда жинслари турлича бўлган вақт – масалан олтинга буғдой сотилса қўлма қўл бўлиш шарти билан зиёдалик жоизлиги айтиб ўтилди. Шу ва бошқа ҳадисларга асосланиб фақиҳлар рибо бўлиши учун қандай моллар бўлиш кераклигини ҳамда рибо икки турга бўлинишини аниқлаганлар.
Дастлаб қандай нарсаларда рибо бўлишини ўрганиб чиқамиз. “Ан-ниқоя мухтасарул виқоя” асарида қуйидагича келтирилади:
علته القدر أي الكيل والوزن مع الجنس [6[
“Рибонинг иллати миқдор яъни кайл ёки вазн билан жинснинг бир бўлишидир”.
Яъни шу сифатларга эга бўлган молларда рибо бўлади.
Кайл ва вазн – ўлчов бирлиги бўлиб, юқоридаги ҳадисда келтирилган буғдой, арпа, хурмо, туз каби махсулотлар кайл билан ўлчанган, тилла, кумуш кабилар эса вазн билан ўлчанган. Демак, рибо фақатгина кайл ёки вазн билан ўлчанадиган, жинси бир хил бўлган нарсаларда бўлар экан. Ҳозирги кунимизда эса тарозида тортиб ҳисобланадиган маҳсулотларни рибовий мол дейишимиз мумкин. Лекин доналаб ёки метрлаб ўлчанадиган нарсаларда рибо бўлмайди. Масалан, битта тухумни иккита тухумга, ёки 1 метр матони 2 метр матога алмаштириш мумкин, бу рибо ҳисобланмайди.[7] Аммо 10 кг унни 15 кг ҳудди шундай унга алмаштирса рибо бўлади. Чунки ун кайлий маҳсулотдир.
Фиқҳ китобларида рибонинг иллатларини баён қилгач, айтиладики:
"إذا بيع الوكيل أو الموزون بجنسه مثلا بمثل: جاز البيع. و إن تفاضل لم يجز. و إذا عدم الوصفان حل التفاضل و النساء و إذا وجدا حرم التفاضل والنساء . و إذا وجد أحدهما و عدم الآخر:حل التفاضل و حرم النساء."[8]
“Агар кайлий ёки вазний нарса ўз жинсига тенгма-тенг сотилса, савдо жоиз бўлади. Агар ортиқча бўлса, жоиз эмас. Агар иккала сифат (кайл ёки вазн ва жинс бир бўлиши) топилмаса зиёдаси ҳам насия қилиш ҳам ҳалол бўлади. Агар иккала сифат топилса – зиёда ҳам, насия қилиш ҳам ҳаром бўлади. Агар бир сифат топилиб, бири йўқ бўлса зиёда жоиз, насия ҳаром бўлади”.
Мана шу рибо ҳақидаги энг муҳим қоидадир.
Юқорида рибо бўлиши учун вазний ёки кайлий маҳсулот бўлиши ҳамда жинси бир бўлиши кераклигини айтиб ўтдик. Бундай маҳсулот ўз жинсига тенгма тенг сотилса, савдо жоиз. Яъни 100 кг хурмони ҳудди шунча хурмога алмаштириш жоиз. Агар ортиқча бўлса, жоиз эмас. Яъни 100 кгни 150 кг га алмаштирса. Бунда маҳсулотларнинг сифати фарқли бўлиши аҳамиятли эмас. Агар иккала сифат топилмаса зиёдаси ҳам насия қилиш ҳам ҳалол бўлади. Масалан, ун эвазига нон алмаштирса, бунда иккиси тенг миқдорда бўлиши шартмас ва насия қилиш ҳам жоиз. Агар иккала сифат топилса – зиёда ҳам, насия қилиш ҳам ҳаром бўлади. Масалан, тиллани тиллага алмаштиришда тенгма-тенг бўлсин, ортиқчаси ҳаром ҳамда қўлма қўл бир вақтда бўлса, насия бўлмасин, насия қилиш ҳаром. Агар бир сифат топилиб, бири йўқ бўлса зиёда жоиз, насия ҳаром бўлади". Масалан, тилла кумушга алмаштирилса, ортиқчаси жоиз, тенг миқдорда бўлиши шарт эмас, лекин насия қилиш ҳаром. Чунки тилла ва кумуш вазний, лекин жинси бошқа-бошқа. Булардан бошқа ҳолатларда ҳам рибо бўлиш-бўлмаслигини шу қоидага асосланиб чиқариш мумкин.
Ҳозирги пайтда рибо асосан пул билан боғлиқ масалаларда кузатилади. Олдинги даврларда тижорат масалаларида олтин ва кумуш ишлатилган. Ҳозирда биз кенг фойдаланадиган қоғоз пуллар, банк пластик карталаридаги пуллар ҳам олтин ва кумуш ҳукмидадир. Мисол учун замонамиздаги фиқҳий китоблардан бири бўлган "Ал-фиқҳул ҳанафий фий савбиҳил жадийд" китобида: "Рибо барча нақд пулларда ҳаромдир, улар олтин ё кумуш бўладими ёки қоғоз пуллар бўладими фарқи йўқ" [9] дейилган. Юқоридаги қоидадан келиб чиқадики кундалик ҳаётимизда кўп дуч келадиганимиз пул алмаштириш жараёнида ҳам икки тараф бир вақтда алмашинаётган пул миқдорларини бир-бирларига қўлма-қўл беришлари зарур. Насия қилиш ҳаром бўлади. Пластик картадаги пулни нақд пулга алмаштиришда ҳам шу қоидага асосан пул алмашиш жараёни бир вақтда содир бўлиши талаб этилади. Агар икки тарафдаги пул жинси бир хил бўлса, яъни сўмга сўмни ёки долларга долларни алмаштирса зиёда қилиш ҳам ҳаром бўлади.
Хулоса ўрнида айтиш керакки кундалик ҳаётимизда тез-тез дуч келадиган савдо-сотиқ ва бошқа муомалат масалаларида янада эътиборли бўлишимиз, қайси ҳолатларда ҳалол савдо бўладию, қайси ҳолатларда рибо бўлишини билишимиз ва шунга кўра иш тутишимиз лозим. Зеро рибо гуноҳи кабиралардан саналади, барча мусулмонлар бундан сақланишга ҳаракат қилишлари вожибдир.
Жаннатхон САЙДИЛЛАЕВА,
Тошкент Ислом институти талабаси.
Фойдаланилган адабиётлар:
Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф. Ҳадис ва ҳаёт. 11-жуз. – Т.: Ҳилол-Нашр, 2022. – 304 б.
Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф. Кифоя. 3-жуз. – Т.: Ҳилол-Нашр, – 640 б.
Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф. Тафсири Ҳилол. 1-жуз. – Т.: Ҳилол-Нашр, 2008. – 664 б.
الإمام الحافظ أبوالحسين مسلم بن الحجاج النيسابوري. صحيح مسلم. – رياض: بيت الأفكار الدولية، ١٩٩٨.-١٤٧٣ص
الإمام علي بن أبي بكر المرغيناني. الهداية. الجزء الرابع. – المدينة المنورة: دار السراج. ٢٠١٩. ٦٠٨ ص
الفقه الحنفي في ثوبه الجديد. عبد الحميد محمود طهماز. الجزء الرابع. – بيروت: الدار الشامية. ٢٠١٨. ٥٠٤ ص
عبيد الله بن مسعود. النقاية مختصر الوقاية. دار الإيمان للمعرفة. ٢٠١٨. ٢٢٤ ص
[1] Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф. Тафсири Ҳилол. 1-жуз. – Т.: Ҳилол-Нашр, 2008. 286-б.
[2] Муслим, Абу Довуд ва Термизий ривоят қилишган. Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф. Кифоя. 3-жуз. – Т.: Ҳилол-Нашр.2023. 133-б.
[3]. الإمام علي بن أبي بكر المرغيناني. الهداية. الجزء الرابع. – المدينة المنورة: دار السراج. ٢٠١٩. – ٥٣٣ ص
Мусулмонлар Ҳунайн ғазотида ғалаба қозонишди. Ҳунайн ғазоти Шаввол ойида, ҳижратнинг саккизинчи йили, Макка фатҳидан сўнг Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам билан Ҳавозин ва Сақийф қабилалари ўртасида бўлиб ўтган эди. Жангда ғалаба қозонган мусулмонлар катта ғаниматга (ўлжага) эга бўлдилар.
Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам бу ғаниматларни қалби Исломга мойил бўлган янги мусулмонларга тақсимлаб бердилар. Қавмнинг катталари Абу Суфён, Уяйна, Ақраъ, Суҳайл ибн Амр ва бошқаларга ҳам бердилар.
Ваҳоланки, улар Қурайш мушрикларининг энг катталари бўлиб, узоқ йиллар Пайғамбаримизга қарши урушган кишилар эди. Ушбу ғаниматлар тақсимланишидан бир неча кун олдингина исломни қабул қилишган эди. Лекин Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам ансорларга (Мадиналик саҳобаларга) ушбу ғаниматлардан ҳеч нарса бермадилар.
Ҳолбуки, улар Исломни ёйиш ва Пайғамбар алайҳиссаломни ҳимоя қилиш учун қонларини тўккан, жонларини фидо қилган кишилар эди. Бу ҳолат уларнинг қалбларига оғир ботди ва хасратланиб шундай дейишди: «Қиличларимизнинг тиғидаги душманнинг қони ҳали қотгани йўқ, аммо ғаниматлардан бошқалар баҳраманд бўлди. Бизга эса, ҳеч нарса берилмади».
Бу борада Саъд ибн Убода розияллоҳу анҳу келиб Пайғамбаримизга бўлаётган гаплар хақида, одамларнинг қалбидаги хафаликни айтди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Эй Саъд, сен бу ҳақда нима дейсан?” дедилар. Саъд: “Мен ҳам қавмим тарафидаман”, деб жавоб берди. Шунда Пайғамбаримиз алайҳиссалом: “Қавмингни менинг ҳузуримга йиғ”, дедилар. Улар тўпланганларидан кейин, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламжуда буюк, ниҳоятда таъсирли, қалбларни жумбушга келтирувчи, кўзларни ёшга тўлдирувчи хутба қилдилар.
У зот уларга мулойимлик ва муҳаббат билан қуйидагича мурожаат қилдилар: “Эй ансорлар! Мен сизларни гумроҳ ҳолда топмаганмидим? Аллоҳ таоло мен туфайли сизларни ҳидоят қилмадими? Сизлар тарқоқ ва пароканда эмасмидинглар, Аллоҳ таоло мен сабабли сизларни бирлаштирмадими? Сизлар фақир ва муҳтож эмасмидинглар, Аллоҳ таоло мен орқали сизларни бой қилмадими?”.
Ҳар сафар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам савол билан мурожаат қилганларида, улар: “Аллоҳ ва Унинг Расулидан миннатдормиз”, деб жавоб қайтаришарди.
Сўнг Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Нима учун менга жавоб қайтармаяпсизлар?” дедилар. Улар яна: “Аллоҳ ва Расулидан миннатдормиз!”, дейишди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: «Агар истасангиз, сизларнинг ҳам шундай дейишга ҳаққингиз бор: “Сиз бизнинг ҳузуримизга қавмингиз томонидан инкор қилинган ҳолда келдингиз, биз эса, сизни тасдиқладик. Сиз қавмингиз томонидан ёлғончига чиқарилган эдингиз, биз сизга ишондик, имон келтирдик ва сизга ёрдам бердик. Сиз ўз юртингиздан қувилдингиз, биз эса, сизга паноҳ бердик. Сиз муҳтож ҳолда келдингиз, биз эса, Сизни ўз мол-мулкимизга шерик қилдик”.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам ушбу сўзларни айтганларида улар: Аллоҳ ва Унинг расулигина бизларга миннат қилишга ҳақли, дейишди. Аслида Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бу сўзларни уларга тавозелик ва инсоф юзасидан айтган эдилар. Лекин, ҳақиқатан олганда, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам миннат қилишга ҳақли эдилар, улар ҳар қанча миннатдор бўлсалар арзийди. Чунки агар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг Мадинага ҳижратлари бўлмаганида, уларнинг орасида яшамаганларида, уларнинг бошқалардан фарқлари бўлмас эди. Ансорларнинг шаъни юксалмас эди, қадрлари кўтарилмас эди.
Шунинг учун Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уларга қараб: “Эй ансорлар! Нима деб ўйлайсизлар, бошқалар қўй ва туялар билан уйларига қайтсалар, сизлар Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан уйларингизга қайтишни истамайсизларми? Бундан розимасмисизлар?”-дедилар.
Бу гапнинг нақадар улуғлиги, ансорларнинг қалбига етиб боришлигини билганлари учун ҳам Расулуллоҳ уларга ғаниматдан бермаган эдилар.
Сўнгра Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам бундай дедилар: “Агар ҳижрат қилмаганимда, албатта мен ансорлардан бўлар эдим, агар одамлар бир водийда юрсалар, мен ансорлар юрган йўллардан юрар эдим, ансорлар мен учун ички кийимимдек, бошқалар эса ташқи кийимимдек”, дедилар ва: “Аллоҳим ансорларга раҳматингни ёғдир, уларнинг фарзандларига ва фарзандларининг фарзандларига ҳам”, деб уларнинг ҳаққига дуо қилдилар.
Бу сўзларни тинглаган ансорларнинг кўзларидан ёшлар тўкилди, соқоллари хўл бўлди. Улар йиғлаган ҳолатда: Биз Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламни биз билан бўлишларига розимиз, бизнинг ғаниматимиз, бизнинг улушимиз бўлганларидан розимиз!” — дейишди.
Шундан кейин Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам уларни келажакда бўладиган фитналардан огоҳлантириб шундай дедилар:
“Мендан кейин сизлар ўзингизга нисбатан адолатсизликни кўрасизлар, аммо сабр қилинглар. Менинг ҳавзимда мен билан юзлашгунингизча, сабр қилинглар!”.
Ҳомиджон қори ИШМАТБЕКОВ