Аллома Муҳаммад Аввома ҳафизаҳуллоҳ:
"Ҳақиқий оқиллар мухолифлари билан боғлаб турувчи ришталарга қарайдилар:
Биринчиси: Одамгарчилик,
Иккинчиси: Ислом,
Учинчиси: Илм риштаси".
Бу ҳикматда, ақлли ва ихлосли инсонлар ҳатто ўзларига қарши фикрда бўлган одамлар билан ҳам умумий боғлиқликларни кўрадилар. Улар одамийлик жиҳатидан барибир бир инсон эканлигини, агар мусулмон бўлса, Ислом биродарлиги бирлаштиришини ва илм риштаси билан ҳам боғланишини англайдилар. Бу эса ихтилофлар чекиниб, ҳурмат, бағрикенглик ва ижобий муносабатлар учун асос бўлади.
Бир инсонни дунёда (кўп қаватли) уй орзу қилаётганини кўрасан.
Агар унга эга бўлса, энди уни ҳовли-жой орзулаётганини кўрасан.
Ҳовли жойли бўлса, энди уни ҳашаматли қасрни орзулаётганини кўрасан.
Ва шу тарз давом этаверади. Яъни, орзу-ҳаваснинг чеки йўқ.
Лекин жаннат аҳли ...
Жаннатда истиқомат қилувчилар ўзлари бўлиб турган шароит, ҳолатдан бошқасига ўзгаришини истамаслар.
Жаннат аҳли ҳақида Аллоҳнинг ушбу сўзи бор: “Унда мангу қолувчидирлар ва ундан кўчишни истамаслар” (Каҳф сураси, 108-оят).
Аллоҳим бизни жаннат аҳлидан қилгин!
Изоҳ: Жаннатнинг даражалари ўртасида улкан тафовут борлигига қарамай, у ерга кириш насиб бўлган ҳар бир инсон ўзига ато этилган манзилатга рози бўлади ва бошқа ўринга кўчишни, ўзгаришини асло истамайди.