Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи ва саллам бундай деганлар: “Мусулмоннинг (бошқа) мусулмон зиммасидаги ҳаққи олтитадир: “Унга рўбарў келсанг, салом бер, сен (бирор нарсага) таклиф этса, уни қабул қил, сендан насиҳат сўраса, унга насиҳат қил, агар аксириб, Аллоҳга ҳамд айтса, унга ташмит айт, бетоб бўлса, уни зиёрат қил, вафот этса, (жанозасига) эргаш (яъни қатнаш)” дедилар” ( Имом Муслим ривояти). Бу олти ҳақнинг бири насиҳат беришдир. Агар мусулмон бошқа мусулмондан насиҳат сўраб келса, унга холис насиҳат бериши лозим. Зеро, насиҳат қилиш ҳар бир мўъмин-мусулмоннинг бошқа мўъмин-мусулмондаги ҳақларидан биридир.

Насиҳат қилишнинг қуйидаги одоблари бор: 

1. Насиҳат сўраб келган кишини очиқ юз билан қарши олиш.
2. Насиҳат сўраб келган кишидан ҳол-аҳвол сўраш.
3. Насиҳат сўраб келган кишининг фикрини охиригача тинглаш.
4. Насиҳат беришни яхши ният билан бошлаш.
5. Насиҳат сўраб келган кишининг кўнглига тегмасдан унга чиройли насиҳат қилиш.
6. Насиҳат ўзида дунё ва охират манфаатларини қамраб олиши.
7. Насиҳатда  ишонарли нақлий ва ақлий далиллар келтириш.
8. Кишининг хато ва камчиликлари бўлса, ётиғи билан тушунтириш;
9. Насиҳатда кишининг ижобий томонларини кўрсатиб ўтиш.
10. Насиҳатнинг ўрни ва вақтини топа билиш.
11. Кўпчилик орасида насиҳат қилишдан тийилиш.
12. “Худо хоҳласа, ҳаммаси яхши бўлади”, деб яхши умид бериш.

Хулоса қилиб айтамизки, ҳар томонлама яхши ниятда, таъсирчан услубда, самимият билан қилинган насиҳат катта ажр-савобларга сабаб бўлади. У инсонлар ўртасида ёмонликни мавҳ қилиб, яхшиликни бардавом бўлиши учун хизмат қилади. 

Руҳиддин Акбаров,

Ўзбекистон мусулмонлар идорасининг

Қашқадарё вилояти вакиллиги ходими