Ўзбекистон мусулмонлари идораси

Тилини асраган аёл

2.08.2020 6533 7 min.

Абдуллоҳ ибн Муборак ҳикоя қилади:

Мен Аллоҳнинг муборак уйи Байтуллоҳни ҳаж қилиш ва Пайғамбар соллаллоҳу алайҳи ва саллам қабрларини зиёрат этиш нияти билан сафарга чиққан эдим. Йўлда бир қора шарпага дуч келдим. Яқинроқ бориб қарасам, жун кўйлак кийган ва рўмол ёпилган бир кампир экан.

Ассалому алайкум ва раҳматуллоҳи ва барокатуҳ, — деб салом бердим. У:
«Меҳрибон Парвардигор томонидан салом айтилур»,¹— деб алик олди.
Аллоҳ сенга раҳм этсин, бу ерда нима қиляпсан? — деб сўрадим. Кампир:
«Кимни Аллоҳ адаштириб қўйса, унинг учун бирон ҳидоят қилувчи бўлмас»,² — деб тиловат қилди. Унинг сўзидан йўлдан адашганини англадим. Кейин:
Қаерга кетяпсан? — деб савол қилдим.
«Бир кечада бандасини Масжидул Ҳарамдан Масжидул Ақсога сайр қилдирган Зот покдир»,³ — деб жавоб берди. Билдимки, у ҳаж ибодатини адо этиб, Байтул Мақдисга кетаётган экан. Сўнгра бу ерда қачондан бери турганини сўрадим.
«Уч кеча-кундуз»,* — деди. Нима еб-ичаётганини сўраганимда:
«Унинг ўзи мени тўйдирур ва қондирур»,⁵ — деб жавоб қилди.
Таҳоратни қандай қиляпсан? — деб сўрадим кейин. У Моида сурасининг 6-оятини ўқиди:
«Сув топа олмасангиз, пок тупроқ билан таяммум қилингиз».

Менинг овқатим бор, ейсанми? — дедим.
«Сўнгра кечгача рўзани бенуқсон қилиб тутинглар».⁶
Ҳозир рамазон ойи эмас-ку.
«Ким ўз ихтиёри-ла яхшиликни ният этса, бас, Аллоҳ шукр қилгувчи ва билгувчидир».⁷
Сафарда бизга рўза тутмасликка рухсат этилган-ку.
«Рўза тутишингиз, агар билсаларингиз, ўзингиз учун яхшидир».⁸
Нима учун мен гапиргандек оддий сўзлар билан га-пирмаяпсан, — десам:
«У бирон сўзни талаффуз қилмас, магар (талаффуз қилса) унинг олдида ҳозиру нозир бўлган бир кузатувчи (фаришта у сўзни ёзиб олур)»,⁹ — деди. Мен савол беришда давом этдим:
Сен кимсан ўзи?
«(Эй инсон,) ўзинг аниқ билмаган нарсага эргашма! Чунки қулоқ, кўз, дил — буларнинг барчаси тўғрисида (инсон) масъулдир», — деб Исро сурасининг 36-оятини тиловат қилди.
Хато қилдим, кечир — деб узр сўрадим. У:
«Бугун сизлар айбланмайсизлар. Аллоҳ сизларни мағфират қилур»,¹⁰— деди. Кейин:
Мана бу туямга ўтириб, карвонингга етиб олишни хоҳлайсанми?— деб таклиф қилдим.
«Қандай яхши амал қилсангиз, Аллоҳ уни билади»," — деди. Туяни чўктирдим. Шунда у:
«Мўминларга айтинг, кўзларини (номаҳрам аёлларга тикишдан) тўсинлар»,¹² —деган оятни ўқиди. Мен кўзимни ундан уздим ва:
Туяга чиққин, — дедим. У минмоқчи бўлганида, туя ҳуркиб кетди ва кийимини йиртиб юборди. Шунда:
«Сизларга не бир мусибат етса, ўз қўлларингиз қилган нарса-гуноҳ сабабли (етур)»,'³,—деб қироат қилди.
Шошмай тур, туяни боғлаб қўяй, — дедим. У:
«Биз уни Сулаймонга фаҳмлатдик»," — деди. Туяни боғлаб қўйиб, унга:

Мингин, — дедим. Туяга миниб олгач, у:
«Бизларга буни бўйсиндирган зот покдир. Бизлар бунга қодир эмас эдик. Албатта, биз Роббимизга қайтгувчимиз»,¹⁵— деди. Жиловдан тутиб, қичқириб туяни тез ҳайдаб кетдим. Шунда у Луқмон сурасининг:
«Юрганингда ўртача юргин ва овозингни паст қилгин»,— деган оятини тиловат қилди. Сўнгра секин юриб, шеър ўқий бошладим.
«Қуръондан муяссар бўлган миқдорда ўқийверинглар»,'⁶— деди.

Менга кўп яхшиликлар берилди, — дедим мен. У:

«Ақл эгаларигина эслайдилар»," — деб ўқиди. Бир оз юрганимиздан кейин:
Эринг борми? — деб сўрадим. У Моида сурасининг 101-оятини ўқиб жавоб берди:
«Эй мўминлар, аён бўлганда сизларни хафа қиладиган нарсалар ҳақида сўраманглар». Мен жим қолдим, карвонига етиб олгунимизча унга ҳеч нарса гапирмадим. Етиб келгач:

Мана карвон, бу ерда киминг бор? — деб сўрадим. У:
«Мол-мулк ва бола-чақа ҳаёти дунёнинг зийнатидир»,¹⁸— деди. Бу гапидан карвонда фарзандлари борлигини билдим.

Улар нима қиладилар?, — деб сўраган эдим:
«Белгилар қўйилди ва юлдузлар билан топурлар»,¹⁹ — деган оятни ўқиди. Болалари карвонларда йўл бошловчи эканликларини билдим. У чайлалар томон ишора қилди.

У ерда киминг бор? — дедим. У яна оят ўқиди:
«Аллоҳ Иброҳимни ўзига дўст тутди»,²⁰ «Мусо билан Аллоҳнинг ўзи, бевосита, гаплашди»,²¹ «Эй Яҳё, китобни маҳкам ушла».²² Мен:
Эй Иброҳим, эй Мусо, эй Яҳё! Деб, аёлнинг фарзандларини чақирдим. Олдимга ойдек йигитлар келиб салом берди. Шунда аёл ўғилларига:
«Энди бир кишини мана шу пулингиз билан шаҳарга жўнатинглар, у энг сара, покиза таомларни танлаб, сизларга ундан ризқ-насиба олиб келсин»,²³ — деди. Улардан бири бориб, таом сотиб олиб келди ва овқатни дастурхонга қўйди. Аёл яна тиловат қилди:
«Сизлар ўтган кунларда қилган амалларингиз сабабли (ушбу ноз-неъматларни) пок билиб еб-ичинглар».²⁴Шунда мен:

Бу аёл ҳақида гапириб бермагунларингизча овқатларингизни емайман, — дедим. Улар:
Бу аёл бизнинг онамиз бўлади. Қирқ йилдан бери пок Парвардигорнинг адаштиришидан, ғазаб қилишидан қўрқиб, Аллоҳнинг каломи — Қуръони каримнинг сўзидан бошқа сўзни гапирмайди, — дейишди. Шунда мен ҳам жавоб тариқасида бир оят ўқидим:
«Бу Аллоҳнинг фазл-карами, уни хоҳлаган бандасига беради. Аллоҳ улуғ фазилат эгасидир».

«Одоблар дурдонаси» китобидан.

1. Ёсин, 58	9. Қоф, 18	17. Бақара, 269
2. Аъроф, 186	10. Юсуф, 92	18. Каҳф, 46
3. Исро, 1	11. Бақара, 197	19. Наҳл, 16
4. Марям, 10	12. Нур, 30	20. Нисо, 125
5. Шуаро, 79	13. Шўро, 30	21. Нисо, 164
6. Бақара, 187	14. Анбиё, 79	22. Марям, 12
7. Бақара, 158	15. Зухруф, 14	23. Каҳф, 19
8. Бақара, 184	16. Музаммил, 20	24. Ал-Ҳаққа, 24

Ибратли ҳикоялар

МАЪЛУМОТНИ ИЖТИМОИЙ ТАРМОҚЛАРДА УЛАШИНГ

Бой бўлишни истайсизми?

25.11.2024 2291 5 min.

Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм

Ҳаётда ҳар бир инсон бой бўлишни истайди ва бу йўлда тинмай ҳаракат қилади. Агар бу ҳаракат Аллоҳ кўрсатган ҳалол тарзда бўлса динимизда унга бой бўлишга ҳеч қандай тақиқ йўқ. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: Эй Амр, солиҳ бойлик солиҳ кишининг қўлида бўлса, қандоқ ҳам яхши! деганлар (Имом Бухорий Имом, Имом Табароний ривоят қилган).

Бироқ бугун баъзи одамларнинг ҳамма нарсани бойлик билан ўлчайдиган, фойда йўлида имон, эътиқод, барча муқаддас туйғулар ва инсонийликдан ҳам воз кечаётганларини гувоҳи бўлмоқдамиз. Улар бой бўлиш йўлида ҳатто ўзининг жигарларини ҳам чув туширишдан тап тортмаяптилар. Умрларида бирор бадиий ёки илмий китоб ўқишга одатланмаган бўлсалар-да, китоб дўконларидаги “Бой бўлиш сирлари”, “Фолбинлар башоратлари” мазмунидаги китобларни топиб ўқишади. Ҳар гал янги чиққан фолбиннинг “энг яқин мижоз”ига айланиб улгурадилар. Энг ачинарлиси, мўмай даромад топиш илинжида хорижга кетаётган аёлларнинг одам савдоси бозорининг маҳсулотига айланиб қолаётганидир.

«Биз хориж давлатларидан бирига борганимиздан сўнг, алданганимизни билдик. Даромадли иш топиб берамиз, деганлар бизга ёлғон гапирганини, аслида эса фоҳишалик билан шуғулланишимиз учун сотилганимизни айтишди. Бизни бу жирканч ишга мажбурлашар, айтганларига кўнмасак, уч-тўрт эркак овозимиз чиқмай қолгунча тепкилашар, хўрлашарди...» афсуски бу гаплар ҳам айнан бойлик ортидан қувган бир ўзбек аёлига тегишли.

Маълумотларга кўра, одам савдосидан жабрланганлар сони йилига ўртача 2,7 миллион кишини ташкил этмоқда. Одам савдоси бозори наркотик ва қурол савдосидан кейинги учинчи ўринни эгаллаб келмоқда. Жаҳон бозорида одам савдосидан кўрилаётган йиллик даромад 7 миллиард доллар миқдорида баҳоланмоқда.

Нега бугун миллатдошларимиз ўз аждодлари минг йиллардан буён тарихнинг энг оғир кунларида ҳам амал қилишган дин кўрсатмаларини қўйиб, сафсаталарга ишонишмоқда. Маҳалла, турли тадбир ва жамоат жойларида уларнинг қилмишларидан эҳтиёт бўлишга қанчалик тарғиб этилмасин, уларнинг қармоғига илинганларнинг сони камаймаяпти? Бу савол жавоби сабрсизликдир.Улар сабрни бир четга суриб қўйиб, ҳамма нарсага осонгина эришмоқчи бўлмоқдалар. Қадимда ота-боболаримиз не-не қонли синовларни бошидан ўтказмаган, бир бурда нонга муҳтож бўлган бўлсаларда, лекин ҳеч қачон сабрсизлик қилмаганлар.

Фараз қилинг, бир хонадонда турли сабаблар билан бирор тангчилик бўлди. Оила аъзолари бошқа хонадонга чиқиб кетмайди-ку. Фарзандлар бошқа ота-онани ўзининг ота-онаси деб билмайди-ку.

Аксарият одамлар бойлик ортидан қанчалик югурса-да, ер юзини кезиб чиқсаларда бойликларида ҳам, умрларида ҳам барака, ҳаловатнинг йўқлигидан шикоят қиладилар. Бунга Аллоҳнинг каломи Қуръонда кўрсатиб қўйилган ҳалол йўл билан ризқ излашни унутиб қўйганлари бош сабабдир. Аслида бой бўлишнинг, бойлик, мол-дунё орттиришнинг ягона йўли тақво билан, ҳалол йўл билан бойлик топишдир. Тақводорлик ризқнинг калити ҳисобланади. Аллоҳ таоло бундай марҳамат қилади: «Кимки Аллоҳга тақво қилса, У унга (ташвишлардан) чиқиш йўлини (пайдо) қилур. Яна, уни ўзи ўйламаган жойдан ризқлантирур. Кимки Аллоҳга таваккул қилса, бас, (Аллоҳнинг) ўзи унга кифоя қилар. Албатта, Аллоҳ ўзи (хоҳлаган) ишига етувчидир. Аллоҳ барча нарса учун миқдор (меъёр ва муддатни тайин) қилиб қўйгандир» (Талоқ сураси, 2-3-оят).

Аллоҳ таоло ҳар бир жон учун ризқ тайин қилиб қўйган. Банда хоҳ ўз юртида бўлсин хоҳ хорижда бўлсин белгилаб қўйилган ризқгагина эгалик қилади. Ундан ортиғига ҳам камига ҳам эришиб бўлмайди. Айни шу ҳақиқатни ҳар биримиз яхши тушуниб олишимиз даркор. Чунки юртдошларимизнинг хорижга кетишларига ҳам айнан шу ақидага амал қилмасликлари сабаб бўлмоқда. Ота-она дуосини олиб, қалб тинч бўлиб бир бурда бўлсада нонни ўз оила аъзолари атрофида ейишга нима етсин. Аллоҳ бундай марҳамат қилади: «Агар улар Аллоҳ ва Расули уларга ато этган нарсага рози бўлиб: “Бизга Аллоҳ кифоя. Бизга, албатта, Аллоҳ ўз фазлидан ато этур ва Расули ҳам. Биз Аллоҳ (розилиги)гагина рағбат қилувчилармиз”, – десалар эди (ўзларига яхши бўлур эди)» (Тавба сураси, 59-оят).

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳу Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламдан ривоят қилади: “Бойлик мол-мулкнинг кўплигида эмас. Балки бойлик кўнгил тўқлигидир” (Имом Муслим, Термизий, Ибн Можа ва Аҳмад ривояти).

Аллоҳнинг берган неъматига шукр қилиш неъматнинг зиёда бўлишига сабаб бўлади. Ва аксинча, неъматга шукр қилмаслик, неъматнинг завол топишига олиб келади. Аллоҳ бундай марҳамат қилади: «Яна Раббингиз эълон қилган (бу сўзлар)ни эслангиз: Қасамки, агар (берган неъматларимга) шукр қилсангиз, албатта, (уларни янада) зиёда қилурман. Борди-ю, ношукрчилик қилсангиз, албатта, азобим (ҳам) жуда қаттиқдир» (Иброҳим сураси,7-оят).

Чиндан ҳам, бугун юртимиз тинч, турмушимиз фаровон. Бироқ бу неъматларнинг қадрига етмай, янада кўпроқ даромад топиш мақсадида фарзандлар, яқинларни ҳам унутиб хорижга кетаётган миллатдошларимиз яхши тушуниб олишлари лозимки аслида ота-она, фарзандлар билан бирга борига шукр, йўғига сабр қилиб, чиройли тарзда умргузаронлик қилиш, фарзандларини ўз юрти, халқи тараққиёти йўлида хизмат қиладиган авлод қилиб тарбиялаш ҳақиқий бойликдир.

Даврон НУРМУҲАММАД