23 Ноябр, 2024, 22 Жумадул аввал, 1446
23 Ноябр, 2024, 22 Жумадул аввал, 1446
Аввал хабар берганимиздек, муфтий ҳазратлари Тошкент шаҳар, Шайхонтоҳур тумани “Оқлон” маҳалласидаги уйлари ёниб кетган саккизта хонадонга ташриф буюриб, талофатдан азият чеккан хонадон аҳлларига ҳамдардлик билдирган эдилар.
Ўзаро суҳбат давомида хонадон аҳлларидан бирлари: “Энг ачинарлиси, мен учун бебаҳо бойлик бўлган кўплаб китобларим ҳам ёнғинда ёниб кетди. Уларнинг аксарияти диний китоблар эди”, дея нафсус билан сўзлаб берган эди. Муфтий ҳазратлари йўқотилган китоблар ўрнини тўлдирилишини ўз зиммаларига олиб, албатта етказиб берилишини таъкидлаган эдилар.
Бугун ана шу хонадонларга муфтий ҳазратларининг ваъдалари етказилди. Ўзбекистон мусулмонлари идораси Масжидлар бўлими мудири Муҳаммадназар домла Қаюмов саккизта хонадоннинг ҳар бирига Қуръони карим ва ўндан ортиқ, жами юзга яқин диний-маърифий китобларни муфтий ҳазратлари номларидан топширдилар. Бундан ташқари, тез орада диний идора тарафидан моддий ёрдам ҳам кўрсатилишини билдирдилар.
“Аллоҳга шукурки, маҳалла аҳли бугун ҳаммалари бизга ёрдам кўрсатмоқда. Бу борада алҳамдулиллаҳ, кўнглимиз таскин топяти. Фақат мен йўқотган китобларимга ачинаётган эдим, мана бугун улар ҳам қайтиб келди! Муфтий ҳазратлари бизга Қуръони карим ва бошқа кўплаб мўтабар китобларни юборибдилар. Аллоҳ таоло ҳазратимизни Ўз паноҳида асрасин. Бошига синов тушган барча инсонлар номидан у кишига катта миннатдорчиликларимизни билдирамиз”, дейди Фатҳуллоҳ ҳожи ота.
Мўминларнинг бир-бирларини мусибат онларида ёлғизлатиб қўймаслик, дардларига малҳам бўла олишлик бу динимиз ва олийжаноб халқимизнинг гўзал анъаналаридандир. Аллоҳ атолодан мусибат етган хонадон аҳилларига нажот ва баракотлар беришини сўраб қоламиз.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси Масжидлар бўлими
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳ бир куни илмий мажлисларида шундай дедилар: «Инсонга ҳаётда ғам, мусибат ва машаққатлар етади. Агар банда чуқурроқ ўйлаб кўрса, бу машаққат ва қийинчиликлар Аллоҳ таолонинг неъматлари эканини англайди. Масалан, беморлик ҳам бир неъмат. Фақирлик ва муҳтожлик ҳам неъмат. Қалб кўзи очиқ инсон бу нарсалар Аллоҳ таолонинг неъматлари эканини кўради. Ҳақиқатда, машаққат ва қийинчиликлар неъматдир. Аммо бизнинг қосир ақлимиз уларнинг неъмат эканини сиғдира олмайди».
Шу ўринда мусибат ва қийинчиликлар қандай қилиб неъмат бўлади? деган савол туғилади. Бу саволнинг жавоби ҳадиси шарифда келади. Унда айтилишича, Аллоҳ таоло охиратда машаққат ва мусибатларга сабр қилган бандаларига беҳисоб ажр-мукофотлар беради, ўшанда дунёда у қадар мусибатга учрамаган одамлар у бандаларни кўриб, кошки, ҳаёти дунёда бизга ҳам мусибат ва машаққатлар етганда эди, биз ҳам сабр қилган ва сабримизга мана шундай ажр-савоблар олган бўлар, бу кунда сабр қилувчилар билан бирга турар эдик, деб орзу қиладилар.
Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳ шундай деб турганларида, мажлисга бир одам кириб келди. У ногирон бўлиб, турли хил дардларга мубтало эди. У келиб, Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳга: «Менинг ҳаққимга дуо қилинг, Аллоҳ таоло менга бу машаққатлардан нажот берсин», деди.
Мавлоно Ашраф Али Таҳонавий раҳматуллоҳи алайҳ айтадилар: «Биз ўша мажлисда ҳозир эдик. Ўшанда ҳайрон бўлдик, Ҳожи Имдодуллоҳ Маккий раҳматуллоҳи алайҳ бутун мусибатлар ва қийинчиликларнинг неъмат эканини айтиб турибдилар. Бу ёқда эса бу одам ўзидан машаққат ва қийинчиликларнинг кетишини истаб дуо сўраяпти. Агар бу ногирон одамдан машаққатлар кетишини сўраб дуо қилсалар, у ҳолда неъматнинг зое бўлишини сўраган бўладилар-ку? Ҳожи Имдодуллох Маккий раҳматуллоҳи алайҳ шу пайт қўлларини дуога кўтардилар ва: «Аллоҳим! Ҳақиқатда, барча мусибат ва машаққатлар неъматдир. Лекин, Аллоҳим, биз ожизмиз. Сен бизнинг ожизлигимизга назар сол ва бу машаққат неъматини саломатлик неъматига алмаштириб бер!» деб дуо қилдилар».
«Насиҳатлар гулдастаси» китобидан
Иймон 
Намоз 
Рўза 
Закот 
Ҳаж 
Қуръон 
Ислом сабоқлари 
Aлоқа 