Ассалому алайкум, онажон! Яхшимисиз? Мен яхшиман, туғилишимга жудаям оз вақт қолди. Сизга айтишим керак бўлган бир гапим бор: мен баъзи нуқсонлар билан, ёруғ дунёдагилар тили билан айтганда ногирон бўлиб туғиламан. Аммо бунинг учун ҳеч кимнинг олдида бошим эгик бўлмайди, биргина сиздан ташқари…
Сиздан узр сўрайман…
Кутганларингизнинг ҳаммасига жавоб беролмаслигим учун…
Қўшнилар болаларини мен билан бирга ўйнатишни хоҳлашмаган пайтларда чекадиган изтиробларингиз учун…
Мен сабабли эшитган, қулоғингиз остидан кетмай қалбингизни поралайдиган “Боламас, бутун умрга етадиган ташвиш туғдинг”, каби гаплар учун…
Дўконма-дўкон юриб, велосипед қидиришнинг ширин завқларини ҳис этиш ўрнига, ногиронлар аравачаси ахтаришнинг азобига рўбарў қилганим учун…
Сиз чақирилмай қолиб кетадиган тўй-маърака, тадбирлар учун…
Ёки чақирилсангиз ҳам, мени ташлаб боролмайдиган йиғинлар учун узр сўрайман, Онажон!
Сиздан бир илтимосим ҳам бор: мендан воз кечманг! Ва эсингиздан чиқарманг:
Қувватсиз оёқларим билан зинапоялардан чиқишим машаққатга айланса ҳам, мени кўтариб чиқаришга уринманг. Майли, тўсиқларни биргаликда енгайлик, аммо қўлларимдан тутманг. Ёрдам беришни истасангиз, юқорига чиқинг ва “Кел!” денг. Балки уддалашга қийналиб, аламимдан йиғларман. Аммо шунда ҳам пастга тушманг, аксига, мени олға чорланг. Шундай қилмасангиз, ҳеч қачон кучли бўлолмайман.
Қулоқларим яхши эшитмагани учун гапиришга ўрганишимга анча муддат керак бўлар, балки… Бироқ, онажон, умидингизни узманг, мен билан кўпроқ гаплашинг, жим бўлиб олманг. Қўшиқлар куйланг, китоблар ўқиб беринг, шундай қилмасангиз… ҳеч қачон гапира олмаслигим ҳам мумкин…
Ҳамиша эътиборда бўлишим кераклигини имтиёз билиб, инжиқлик, қайсарлик қилсам, менга “Йўқ!” дея олинг. Раҳм-шафқатингиз ҳамма истаганларимни бажаришга ундамасин. Мени қувонтирганингиздек, йиғлата билинг. Йиғласам ҳам, мени оёқда туришга мажбур қилингки, келажакда биргаликда йиғламайлик.
Балки… дунёга келганимда бошқалардан юзу кўзим, аъзоларим бошқача бўлар, чиройли кўринмасман… Лекин сиз менга доим муҳаббат билан қаранг. Шундай қилингки, ойнага қараганимда ҳамманики сингари нуқсонсиз чеҳрани кўра олай…
Балки бошқа болалардек бир нарсани тезда тушунолмасман, англолмасман. Бироқ сиз тушунтиришдан эринманг, Онажон, юз марталаб такрорланг. Бўлмаса шундайимча ўтиб кетишим ҳам мумкин.
Яна бир гап, бу сатрларни ўқиётганда, кўзёш тўкманг, хўпми? Чунки мен буларни ёзаётиб асло йиғламадим. Ахир, сиз менинг онамсиз, Онажонимсиз, шундай эмасми?!
Ирфон тақвимидан
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дедилар: «Кимки Аллоҳнинг ҳузурида унга нима борлигини билишни истаса, ўзида Аллоҳ учун нима борлигига қарасин».
Имом Суютий «Жомеъус соғир»да ривоят қилиб, Дорақутнийга нисбат берганлар.
Шарҳ: Банда ўзини қайси мавқеъга мос кўрса, Аллоҳ таоло ўша мақомга туширади. Банданинг қалбида Аллоҳнинг манзилати, банда қай даража Аллоҳнинг таниши, маърифати, билиши, Уни олий санаши, Уни улуғлаши қадарича бўлади. Шунингдек, банданинг қалбида Аллоҳдан ҳаё қилиши, Ундан қўрқиши, Унинг амрлари ва қайтариқларини қоим қилишдаги ҳурмати, қалбини хотиржам бўлиши, У Зотга жисми билан, руҳи ва қалби билан таслим бўлмоғи, ишларида Унинг муроқабасини ҳис этиши, Унинг зикрини ўзига лозим тутиши, неъматларига эришиш йўлида машаққатларни кўтариши, маишат роҳатини У учун тарк этишида, У ҳақдаги яхши гумони миқдорича бўлади.
Шунингдек, одамларнинг бу ўриндаги даража ва насибалари юқоридагилардан олган насибалари миқдорича бўлиб, бас, уларнинг насибалари улканроқ даража бўлади, унинг акси бўлса акси қадар бўлади.
Имом Муновийнинг «Жомеъус соғийр»га ёзган шарҳи,
«Файзул қодир»дан.