Сайт тест ҳолатида ишламоқда!
10 Январ, 2025   |   10 Ражаб, 1446

Тошкент шаҳри
Бомдод
06:24
Қуёш
07:48
Пешин
12:36
Аср
15:32
Шом
17:16
Хуфтон
18:35
Bismillah
10 Январ, 2025, 10 Ражаб, 1446

Сарвари коинотнинг вафотлари

29.11.2017   6800   2 min.
Сарвари коинотнинг вафотлари

Туғилиш, яшаш ва вафот этиш ҳақидаги тушунчалар борасида Ислом дини таълимотларида батафсил баён қилинган. Жумладан, ўлим ҳақида Қуръони каримда шундай дейилган:

كُلّ نَفْسٍ ذآئِقَةُ المَوْتِ

“Ҳар бир жон ўлимни тотгувчидир” (Оли Имрон сураси, 185-оят).

Ушбу оятнинг мазмунидан ўлим шубҳасиз ҳақ эканлиги ва ҳар бир инсон дунёга келганидан кейин вафот этиши очиқ-ойдин билиниб турибди. Ҳаттоки, Аллоҳнинг пайғамбарлари ҳам бундан мустасно эмаслар. Бандалар орасида Аллоҳ таолога энг суюклиси бўлмиш Пайғамбаримиз Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламнинг вафотлари дунёдаги энг улкан мусибат бўлди.

Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам видолашув ҳажини адо этиб, Арафотда турганларида Аллоҳ таоло у зотга қуйидаги оятни нозил қилди:

“Ана, энди бугун, динингизни камолига етказдим, неъматимни тамомила бердим ва сизлар учун Исломни дин бўлишига рози бўлдим” (Моида сураси, 3- оят).

Ушбу оятнинг нозил бўлиши, Пайғамбаримиз алайҳиссаломга умрлари ниҳоялаб қолганига ишора эди. Шунинг учун ҳам видолашув ҳажида саҳобаларга “Мен сизлар билан кейинги йил учрашмасам керак”, деган эдилар.

Пайғамбаримиз алайҳиссалом Зулҳижжа ойининг тугашига 5 кун қолганида ҳаждан қайтдилар. Янги 11-ҳижрий йилнинг Муҳаррам ойи ҳам ўтди. Сафар ойининг охирига келиб, хасталиклари бошланди. Расулуллоҳ алайҳиссалом вафотларидан 8 кун олдин Оиша онамиз розияллоҳу анҳонинг уйларига борган эдилар. У зотнинг охирги имом бўлиб ўқиб берган намозлари Рабиул аввал ойининг пайшанба кунидаги шом намози эди. Ҳижрий 11-йил, Рабиул аввал ойининг 12-санаси, душанба куни зуҳо (чошгоҳ) вақтида вафот этдилар. Мазкур сана милодий 632-йилнинг 6-июнига тўғри келади. Набий алайҳиссалом Мадинаи мунавварадаги Масжидун набавийнинг шарқий деворига туташ ҳужраи саодатларига дафн қилиндилар. У зот соллаллоҳу алайҳи васалламнинг дафн этилган кунлари ҳижрий 11-йил, Рабиул аввал ойининг 13 дан 14 га (яъни, сешанбадан чоршанбага) ўтар кечаси бўлиб, у милодий 632-йил 7-8- июнга тўғри келади. Набий алайҳиссаломнинг муборак жасадларини Али розияллоҳу анҳу ювдилар.

Бутун оламларни яратган Аллоҳга ҳамду-саноларимиз бўлсин. Умри давомида инсонлар учун қайғуриб, сўнги нафасигача “Умматим!” деб бу дунёдан у дунёга риҳлат қилган зот Муҳаммад соллаллоҳу алайҳи васалламга дуруду-саломларимиз бўлсин.

 

“Кўкалдош” ўрта махсус ислом билим юрти талабаси

Ойбек МАЪРУПОВ.

Сийрат ва ислом тарихи
Бошқа мақолалар
Мақолалар

Дунёнинг йўқдан бор қилингани баёни

10.01.2025   449   5 min.
Дунёнинг йўқдан бор қилингани баёни

 - 59وَدُنْيَانَا حَدِيثٌ وَالْهَيُولَى عَدِيمُ الْكَوْنِ فَاسْمَعْ بِاجْتِذَالِ


Маънолар таржимаси: Дунёмиз йўқдан бор қилингандир ва “ҳайуло” эса бўлмаган нарсадир (буни сен) шодлик билан эшитгин.


Назмий баёни:

Дунёмиз яратилган, “ҳайуло” эса,
Шодлик-ла эшитгин бўлмаган нарса.

Луғатлар изоҳи:

وَدُنْيَانَا – мубтадо, музоф музофун илайҳ. Бу калимадан Алоҳ таолодан бошқа мавжудотлар кўзда тутилган.

حَدِيثٌ – хабар. “Ҳодис” луғатда “янги”, “яқинда бор бўлган” маъноларига тўғри келади. Дунё йўқдан бор қилингани учун унга нисбатан шу калима ишлатилади. فُعْلَى вазни музаккар ва муаннисликда тенг ишлатилгани учун хабар музаккар шаклда келтирилган.

وَ – “ибтидоия” маъносида келган.

الْهَيُولَى – ушбу калима ташдидли қилиб هَيُّولَى деб ҳам ўқилади. Бу калима, аслида, юнонча сўз бўлиб, “асл”, “асос” ва “модда” каби маъноларни англатади. Жумҳур файласуфлар ҳайулони “қадим жавҳар” ёки “бирлашиш ва ажралишни қабул қилувчи қадим нарса”, деб ҳисоблашган.

عَدِيمُ – хабар, музоф. Луғатда “номавжуд” маъносига тўғри келади.

الْكَوْنِ – музофун илайҳ. Луғатда “мавжуд” маъносига тўғри келади.

اسْمَعْ – амр феъли. Фоили зоҳир келтирилмаслиги вожиб бўлган замирдир.

بِ – “мусоҳаба” (бирга бўлиш) маъносидаги жор ҳарфи.

اجْتِذَالِ – “шодланиш”, “хурсанд бўлиш” маъноларини англатади. Жор мажрур اسْمَعْ га мутааллиқ.


Матн шарҳи:

Баъзи жоҳил файласуфлар ҳайуло ҳар бир нарсанинг аслидир, яъни бутун олам ҳайуло деб аталадиган бирламчи моддадан вужудга келган, уни биров яратмаган, деган фикрни илгари суришган. Ушбу байт ўша жоҳилларнинг даъволарига раддия сифатида ёзилган. Уларнинг “илмий” даъволари мусулмонлар томонидан кескин рад этилган. Чунки бу гапни айтаётган киши оламни қадим, яъни у ўз-ўзидан бор бўлган деяётган ва Аллоҳ таолонинг бутун борлиқни Ўзи яратгани тўғрисидаги хабарларини инкор этаётган бўлади. Бундай инкор этиш эса очиқ-ойдин куфр ҳисобланади. Ҳақиқий мўмин киши эса барча нарсаларни Аллоҳ таоло йўқдан бор қилган, деган тушунчада бўлади.

Ўший раҳматуллоҳи алайҳ ушбу “бирламчи модда” тўғрисида қандай эътиқодда бўлиш лозимлигини қисқагина қилиб “ҳайуло – бўлмаган нарса” дея баён қилган. Қуръони каримда осмонлару ердагиларнинг ҳаммаси истаса ҳам, истамаса ҳам, Аллоҳ таолонинг белгилаб қўйган қонунларига бўйсуниб яшашларини, борлиқдаги бирор нарса ўз-ўзидан бор бўлиб қолмаганини, балки барча нарсаларнинг яратувчиси Аллоҳ эканлиги баён қилинган:

“Осмонлар ва Ердаги барча жонзот ва уларнинг соялари хоҳ ихтиёрий, хоҳ мажбуран, эртаю кеч саждани Аллоҳга қиладилар. (Эй Муҳаммад!) Айтинг: “Осмонлар ва Ернинг Парвардигори ким?” (яна ўзингиз) “Аллоҳ”, – деб жавоб қилинг! “Бас, Уни қўйиб, ўзларига на фойда ва на зарар етказишга қодир бўлмайдиган (бут ва санам)ларни дўст тутдингизми?” – денг! Яна айтинг: “Кўр (гумроҳ) билан кўрувчи (ҳидоят топган киши) баробар бўлурми? Ёки зулматлар билан нур баробар бўлурми?” Ё улар Аллоҳга Унинг яратиши каби ярата оладиган бутларни шерик қилиб олишган ва улар ҳам яратганлар-у, сўнгра уларга (икки) яратиш ўхшаш бўлиб қолдими?! Айтинг: “Аллоҳ барча нарсанинг яратувчисидир ва У Танҳо ва Ғолибдир”[1].

Яъни осмон ва ер аҳлларининг барчалари истасалар ҳам, истамасалар ҳам ёлғиз Аллоҳ таолога бўйсунишдан ўзга чоралари йўқ. Ҳасан раҳматуллоҳи алайҳ ушбу оят ҳақида: “Мўмин киши Аллоҳ таолога ўз ихтиёри билан бўйсунган ҳолда сажда қилади, кофир эса даҳшатга тушган ва чорасиз қолганида мажбуран сажда қилади”, – деган.
Шунингдек, уларнинг соялари ҳам куннинг аввалида ва охирида сажда қилади. Ушбу оятда коинотдаги барча мавжудотни, ҳатто одамларнинг сояларини ҳам Ўзига сажда қилишга бўйсундириб қўйган Зотнинг буюклиги хабари берилган. Ояти кариманинг давомида “Кўр (гумроҳ) билан кўрувчи (ҳидоят топган киши) баробар бўлурми?”, – дейилган. Бу ерда кўзи кўрдан кофир киши, кўрувчидан эса мўмин киши ирода қилинган. Зулматлардан залолат йўллари, нурдан эса ҳидоят ирода қилинган. Умумий маъноси шуки, кўзи кўр билан кўрувчи, зулматлар билан нур баробар бўлмагани каби, ҳақиқат зиёсини кўрадиган мўмин киши билан, бу зиёни кўра олмайдиган кофир ҳам ҳеч қачон баробар бўла олмайди. Шунга кўра шариатда берилган хабарларни тасдиқлаш ҳақиқат зиёсини кўриш, бу хабарларни инкор қилиш эса ушбу зиёни кўра олмасликдир.

Кейинги мавзу:
Жаннат ва дўзахнинг яратиб қўйилгани баёни

 


[1] Раъд сураси, 15, 16-оятлар.

Кутубхона