Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар бўлсин.
Пайғамбаримизга мукаммал ва батамом салавоту дурудлар бўлсин.
Анас розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:
«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам жумада хутба қилиб турганларида бир одам ҳузурларига келиб: «Ё Аллоҳнинг Расули, чорвалар ҳалок бўлди, йўллар кесилди. Аллоҳга дуо қилинг!» – деди. Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам дуо қилдилар».
Бошқа бир ривоятда:
«У зот қўлларини кўтариб: «Аллоҳим! Бизга нажот (ёмғири) бер! Бизга нажот (ёмғири) бер! Бизга нажот (ёмғири) бер!» – дедилар. Жумадан жумагача ёмғирда қолишди. Шунда ҳалиги одам келиб: «Эй Аллоҳнинг Расули, уйлар йиқилди. Йўллар қирқилди. Чорвалар ҳалок бўлди», – деди.
Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам: «Аллоҳим! Тоғлар ва адирлар устига, водийлар ичига ва дарахтлар ўсадиган жойларга», дедилар».
Бошқа бир ривоятда:
«Аллоҳим! Атрофимизга, бизнинг устимизга эмас!» – дедилар. Ўшанда (булутлар) Мадинадан худди кийим ечилгандек суғурилиб кетди. Унинг атрофига ёға бошлади. Унга бир қатра ҳам ёғмай қўйди. Мадинага назар солсам, худди гул билан ўралган тошдек бўлиб турган экан», дейилган.
Бешовларидан Термизий ривоят қилмаган.
“Жума ҳақидаги оят ва ҳадислар” китобидан
مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً
"Эркагу аёл, ким мўмин ҳолида яхши амал қилса, Биз унга яхши ҳаёт кечиртирамиз" (Наҳл сураси, 97-оят).
Саъид ибн Жубайр айтади: “Яхши ҳаёт Аллоҳ сени бировга муҳтож қилмаслигидир”.
Гўзал ҳикмат. Яна бир нарса "Яхши ҳаёт дегани касал бўлмай, камбағал бўлмай яшаш дегани эмас. Мансабдор, эл оғзидаги одам бўлиш, дегани ҳам эмас. Балки Аллоҳ битганига рози бўлиб яшашда яширинган. Аллоҳнинг тақдирига норози бўлиш зиқ, танг, хор ҳаётдир. Аллоҳ ҳар ишга розилик неъматини сизга бердими, фаровон кунда шукр қилиб, қийин кунда сабр қилиб яшаяпсизми, демак, Аллоҳ сизни яхши ҳаётга қўйибди".
Шарқовий. "Қуръондан мактублар".