Sayt test holatida ishlamoqda!
10 Yanvar, 2025   |   10 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:48
Peshin
12:36
Asr
15:32
Shom
17:16
Xufton
18:35
Bismillah
10 Yanvar, 2025, 10 Rajab, 1446

Nurul izoh: HAJ KITOBI (1-qism)

3.11.2020   4276   20 min.
Nurul izoh: HAJ KITOBI (1-qism)

HAJ KITOBI

"Haj" so'zining lug'aviy ma'nosi qasd qilish demakdir. Shar'iy istilohda esa, maxsus amallarni ma'lum bir joyda, muayyan bir vaqtda ado etishni qasd qilishdir.

Izoh: Maxsus joy Ka'ba va Arafotdir, muayyan vaqt esa, haj mavsumi, ya'ni Shavvol, Zulqa'da va Zulhijja oyining ilk o'n kunidir. Maxsus amal esa, Baytullohni tavof qilish hamda Arafotda turishdir.

Hajning farz bo'lish vaqti

Haj hijratning to'qqizinchi yili farz qilindi. Umr davomida bir marta ado etish farz. Sharoit bo'lganida kechiktirmaslik lozim.

Hukmi va farz bo'lishining dalili

Haj islomning besh ruknidan biridir va umr mobaynida bir marta ado etiladigan farzdir. Farzligi Qur'oni karim bilan sobit. Dalili esa Alloh taoloning ushbu mazmundagi oyati karimasidir: "...va yo'lga qodir bo'lgan kishilar zimmasida Alloh uchun mana shu uyni haj qilish burchi bordir..."(Oli Imron, 97).

Shuningdek, hajning farzligi quyidagi hadis bilan ham sobitdir: "Ey insonlar! Haj sizlarga farz qilindi, bas, haj qilingiz!" Hajning farzliga masalasida barcha musulmon olim va faqihlar yakdildir. Shuning uchun inkor qilgan kofir bo'ladi.

Butun Islom dunyosiga iqtisodiy, siyosiy va diniy hayotlarida behisob foydalar keltirgan hikmatlari tufayli haj yo'lga qodir bo'lganlarga farz qilindi.

Ka'baning qisqacha tarixi

Ka'ba er yuzidagi eng birinchi ibodatgohdir. Alloh taoloning amri bilan bir farishta, rivoyatlarga ko'ra, Jabroil, alayhissalom, tomonidan qurilgan. Ammo vaqt o'tishi bilan uning faqat poydevori qolgan.

Odam alayhissalom, yaratilgach, Alloh unga eski poydevor ustida Ka'bani qayta qurishni buyuradi. Keyinchalik Ibrohim alayhissalom yana eski poydevor ustiga Ka'bani yangidan kuradilar.

Islomiyatga qadar Ka'ba Amalika, Jurhun qabilasi, Payg'ambarimizning buvalari Qusayy va nihoyat Quraysh qabilasi tomonidan turli davrlarda ta'mir qilinadi. Islomiyat davrida esa, Umaviylardan dastlab Yazid, so'ngra Abdulmalik davrida ikki marta qurshab olinadi va natijada Ka'ba zarar ko'radi. Har ikki qurshovdan so'ng Makka amiri Abdulloh ibn Zubayr, roziyallohu anhu, tomonidan ta'mir qilinadi.

Endi xajning fazilatlaridan ba'zilarini bayon qilib o'tamiz:

  1. Haj Islomning porloq o'tmishini eslatadi, musulmonlarning diniy shuurini uyg'otadi. Chunki hajda musulmonlar Allohning uyi Ka'bai muazzamani tavof qiladilar. Ibrohim, alayhissalom, davrlarini yodga oladilar, namoz o'qiydilar. Payg'ambarimizning, sollallohu alayhi va sallam, masjidlarida ravzalarini ziyorat qiladilar. Islomning shon-shuhratini yuksaklarga ko'targan qahramon Sahobalarning qadamjolarini ko'radilar. Shu sabab ular qalbida Islomga muhabbat kuchayadi, ulug' ajdodlardan ibrat olish ishtiyoqi jo'sh uradi.
  2. Haj mo'minlarning gunohlardan poklanishi Allohning marhamati va barakoti bandalari ustiga yog'ilishi uchun bir vasiladir. Chunki ba'zi olimlar aytishlaricha, shunday gunohlar borki, faqat Arafotda vuquf tufayligina Alloh ularni kechirishi mumkin.
  3. Haj oylari musulmon mamlakatlarining turli san'at asarlarini tashuvchi xalqaro ko'rgazma, barakotli tijorat mavsumidir.

Hajda nafaqat vahiy ingan tuproqlarda yashayotgan xalqlarning, balki uzoq diyorlardan kelgan ziyoratchilarning ham katta iqtisodiy manfaatlari bor.

  1. Haj ulkan hayot maktabi, ya'ni musulmonlar orasida o'zaro yordamlashuv va ma'lumot almashinuviga sabab bo'lgan safardir. Kishi haj safari asnosida ko'plab mamlakatlar, turli-turli millatlarni ko'radi. Ularning hayot tarzlari va urf-odatlari bilan tanishadi, ibratlanadi, hayotiy tajribalar orttiradi.
  2. Haj kuchli irodaga ega bo'lgan, Allohning tavfiq va yordamiga chin dildan ishonib, tavakkul qilgan kishilar bajara oladigan bir mashaqqatli ibodatdir. Bu mashaqqatlar hojining axloqini go'zallashtiradi, qo'pollikni ketkazib, unga oddiy imkonlar bilan yashashni, kamtarlikni, sabr-bardoshli bo'lishni o'rgatadi.
  3. Haj boyu kambag'al, amaldor-xizmatchi hammasi ham Allohning ojiz bandalari ekanini ko'rsatuvchi, haqiqiy tenglik va birodarlik ko'zgusidir. Chunki hajda barcha hojilar dunyo va uning ziynatlaridan qalban uziladilar, barcha bir xil libos – ehrom kiyib, yaxshi so'zlarni aytib, xuddi bir insondek oydin tuyg'ularga to'lgan qalb bilan yagona Alloh taologa yolvoradi.

Hech kim o'zini dunyoviy martabasi va boyligi tufayli boshqalardan afzal ko'ra olmaydi. Faqat taqvodagina ba'zilari ba'zilaridan ustun bo'lishi mumkin. Payg'ambarimiz, sollalloxu alayhi va sallam, aytganlaridek: «Arab ajamga nisbatan faqat takvo jihatidan fazilatli bo'lishi mumkin».

Hammaning kiygani ehrom barcha musulmonlar orasidagi haqiqiy tenglikka ishorat qiladi. Ayni paytda insoniyatga bu dunyo va uning go'zalliklaridan ayrilib, narigi dunyoga yuzlangan dastlabki holatni eslatadi. Chunki kishi qabrga ham ehromga juda o'xshash matoga o'ralib ketadi. Bu esa, kishini solih amallar bilan oxiratga tayyorgarlik qilishga tashviq qiladi. Oyati karimada aytalganidek: «Oxirat uchun tayyorlangan zodi rohilalar ichida eng xayrlisi taqvodir».

  1. Haj butun dunyo musulmonlarini bir davraga yig'uvchi xalqaro anjumandir. Dunyonning turli burchaklaridan kelgan milyonlab insonlar Islom manfaatlarini ko'zlab maxsus kunlarda Allohni zikr qilish uchun to'planadilar. Islomiyat ularning ko'ngillarini, fikr va tuyg'ularini birlashtirib turadi. Hojilar hajga kelib bir-birlari bilan tanishadilar, sevishadilar, muammolarini hal qilishda bir-birlariga yordam beradilar.
  2. Alloh taolo Qur'oni karimda aytadi, «... va o'sha vaqtni eslangizki, Biz bayt (Ka'ba)ni insonlar uchun savob qozonish va himoyalanish joyi qildik». Harami Sharifda nafaqat insonlar, balki hayvonlar ham xavfsizlik va huzur ichida bo'ladilar. Bu jihatdan dunyoda Haramga teng keladigan makon yo'q. Rivoyat qilinishicha, Hazrati Umar roziyallohu anhu: «Ka'bada otam Hattobning qotilini ushlab olsam, u erdan chiqqunicha (unga) qo'limni tekkizmayman», degan ekanlar.
  3. Haj Alloh taoloning insonlarga bergan ne'matlariga bir shukronadir. Chunki Alloh insonlarga sihat-salomatlik, zaruriy ehtiyojlaridan tashqari mol-davlat va yana ko'plab ne'matlar bergan. Shunday bo'lgach, Alloh bergan ne'matlarga shukr qilish farzdir.

Farz bo'lishining sababi

Hajning farz bo'lish sababi Baytul Haram Ka'baning mavjudligidir. Shuning uchun inson umr davomida bir necha marta hajga borishi shart emas.

Farz bo'lishining shartlari

  1. Musulmon bo'lish.
  2. Balog'atga etganlik.
  3. Aqlli bo'lish.
  4. Ozod (hur) bo'lish.
  5. Hajdan qaytgunicha, qaramog'idagi kishilarning ehtiyojlaridan tashqari o'zining barcha safar harajatlarini ham qoplaydigan mablag'ga ega bo'lish.
  6. Dorul harbda yashaydigan musulmonning haj farz ibodat ekanini bilishi.
  7. Vujud salomatligi.
  8. Yo'lning xavfsiz (bexatar) bo'lishi.
  9. Safar kamida uch kunlik bo'lsa, ayollarga mahramining hamroh bo'lishi.
  10. Qamoqqa tushib qolmaslik, oshkora to'siq yo'qligi.

Sahih ado bo'lishining shartlari

  1. Ehromga kirish.
  2. Belgilangan vaqtlar va joylarda amallarni bajarish.

Vaqt

Hajning vaqti ma'lum haj oylaridir. Ular Shavvol, Zulqa'da va Zulhijja oyining dastlabki o'n kunidir.

Ruknlari

Hajning ikki rukni bor.

  1. Bir lahza bo'lsa ham, Arafotda vuquf qilish, turish.
  2. Ziyorat tavofini ado etish.

Tavofning uch turi mavjud:

  1. Qudum tavofi. Bu makkalik bo'lmagan hojilar uchun sunnatdir.
  2. Ziyorat tavofi. Bu hajning asosiy shartlaridan bo'lib, Qurbon hayitining uch kuni mobaynida barcha hojilar tomonidan ado qilinishi shart.
  3. Sadar. Bu vado tavofi bo'lib, haj amallari tamomlangach, Ka'badan ayrilayotganida makkalik bo'lmagan barcha hojilarga vojib tavofdir.

Hajning vojiblari

Hajning yigirmadan oshiq vojiblari bor. Quyidagilar shular jumlasidandir:

  1. Miyqotdan boshlab ehromga kirish.
  2. Qurbon hayitining birinchi kuni tong otgach, kun yorishgunicha bir lahza bo'lsa ham Muzdalifada turish.
  3. Safodan boshlab, Marvada bitirish sharti bilan Safo bilan Marva orasida etti marta sa'y qilish (yugurshp).

Izoh: Safo bilan Marva Makka shahri ichidajoylashganbo'lib, orasitaxminan405metrchabo'lganikkitepalikdir. Oralaridagi ushbu masofa bugungi kunda ikki tomoni do'konlardan iborat ko'chadir.

Rivoyat qilinishicha, Ibrohim alayhissalom xotini Hojar onamiz bilan o'g'li Ismoilni alayhissalom egulik va suvsiz bugungi Makka shahri joylashgan vodiyga tashlab, o'zlari Falastinga qaytadilar. Shundan so'ng yolg'izlik va chanqoqlikdan siqilgan Hojar onamiz biror bir kishini yoki suv topish umidida bu ikki tepalik orasida yugurib etti marta uyoqdan-bu yoqqa borib keladilar. Haj asnosida hojilar tomonidan bajariladigan sa'y ibodati ushbu hodisadan qolgan.

  1. Makkalik bo'lmagan hojilarning vido (xayrlashuv) tavofi qilishlari.
  2. Qurbon hayiti va tashriq kunlarida shaytonga tosh otish.
  3. Soch oldirish yoki qisqartirish.
  4. Tikilgan kiyimlarni kiymaslik yoki bosh va yuzni yopish kabi nojoiz harakatlarni qilmasdik.

Qurbonlik qilishni lozim etadigan amallar (hajning) vojiblaridir.

  1. Ehromli holda qilinishi taqiqlangan barcha harakatlardan o'zini chetga olish.
  2. Ka'bani tavof qilayotganida junub va betahorat bo'lmaslik hamda avrat joylarining yopilishi.
  3. Baytni har etti marta aylanganidan so'ng ikki rakat namoz o'qish.
  4. Har bir tavofni Hatim deb nomlangan joyning (Ka'baning eski poydevori) orasidan boshlash.
  5. Hajarul Asvad qarshisidan boshlab, Baytullohni chap tarafida tutgan holda tavof qilish.

Hajning sunnatlari

Hajning sunnatlari juda ko'p bo'lib, asosiylari quyidagilardir:

1) Ehromga kirishdan avval g'usl qilish.

2) Ehromga kirayotganida ehromning sunnati niyatida ikki rakat namoz o'qish.

  1. Ehromga kirgach talbiyani ko'p aytish.
  2. Makkalik bo'lmaganlarning tavofi qudum qilishlari.
  3. Tavofni ko'p qilish. Bu tavof makkalik bo'lmaganlar uchun nafl namozdan afzaldir.
  4. Imomning hajdagi ibodat tartiblarini tushuntirish maqsadida Zulhijjaning ettinchi kuni peshindan so'ngra Makkada xutba o'qishi.
  5. Tarviya (Zulhijjaning sakkizinchi) quni kuyosh chiqqach Makkadan Minoga yo'l olish va o'sha tun Minoda qolish.

Izoh: Mino Makkadan 6,5 km sharqda joylashgan shaharchadir. «Mino» istak, orzu degan ma'noni anglatadi. Allohningamri bilanIbrohimalayhissalom o'g'illariIsmoilni, alayhissalom mana shu erda qurbonlik qilishga kirishganedilar.

  1. 8. Zulhijjaning to'qqizinchi kuni quyosh chiqqach, Minodan ayrilib, Arafotga chiqish.
  2. 9. Iloji boricha xushu' bilan va yolvorgan holda, ko'proq duo-iltijoga g'ayrat qilish.

Ehrom

Ehrom muayyan (jinsiy yaqinlik, soch va tirnoq olish, xushbo'ylanish, bosh va yuzni yopish, tikilgan kiyim kiyish, ov qilmaslik va unga undamaslik, daraxt kesmaslik kabi) narsalarni qilmaslikka azm etishdir.

Ehromning rukni talbiya aytish (Allohni ulug'lash), sharti esa niyat qilishdir.

Miyqot

(Ehromsiz o'tish mumkin bo'lmagan joylar)

Haj amallari ado etiladigan ma'lum bir vaqtlar bo'lganidek, uni ado etish uchun yo'lga chiqqanida ehromsiz o'tib bo'lmaydigan joylar ham bor. Haj va umra qilmoqchi bo'lganlarning bu joylardan ehromsiz o'tishlari joiz emas. Bu joylar esa quyidagilardir:

  1. Madinaliklar va u erdan kelganlar uchun Zulhulayfa.
  2. Iroqliklar va u erdan kelganlar uchun Zotu Irq.
  3. Misrliklar, shomliklar va bo' yo'ldan kelganlar uchun Juhfa.
  4. Najdliklar va Najd orqali kelganlar uchun Qornul Manozul.
  5. Yamanliklar va Yaman orqali kelganlar uchun Yalamlam ehromga kiriladigan joylardir. Bu joylar miyqot deyiladi.

Ushbu miyqot joylariga kelmasdan avval hojilar. Ehromga kirishlari va hajda taqiqlangan amallarni qilishdan saqlanishlari joiz. Makkaga kirishni xohlagan, makkalik bo'lmagan hojilarning miyqot joylaridan ehromga kirmasdan o'tishlari joiz emas. Makkaliklarning ehromga kiradigan joyi Hilldir. Harami Sharifda o'tirgan kishining haj uchun ehromga kiradigan joyi Harami Sharif, umra uchun esa Hilldir.

Hajni ado etish tartibi

Haj qilmoqchi bo'lgan kishi quyidagi amallarni bajarishi kerak:

  1. Miyqotda yo undan oldin ehromga kirish.
  2. Ehromga kirishdan oldin tirnoqlarni, ortiqcha tuklarni olish.
  3. Mo'ylablarni qisqartirish.
  4. G'usl yoki tahorat qilish.
  5. Yangi yoki yuvilgan izor va rido kiyish, ular oq va yangi bo'lgani afzaldir.
  6. Agar bor bo'lsa xushbo'ylik sepish.
  7. Ikki rakat namoz o'qish (bu amallar mustahab).
  8. Namozdan so'ng «Allohumma inniy uriydul hajji fayassirhu li va taqobbal minniy» deb duo qilish. Ma'nosi: «Allohim, men haj qilmoqchiman.Uni menga oson qil va mendan uni qabul et».
  9. Ikki rakat namozdan so'ng hajni niyat qilib talbiya, ya'ni "Labbayka" aytadi. Talbiyaga boshqa kalimalarni ham qo'ishb aytish joizdir. Niyat qilib talbiya aytgach, ehromga kirgan hisoblanadi.
  10. Talbiyadan so'ng Payg'ambarimizga sollallohu alayhi va sallam salavot aytish.
  11. Shundan so'ng yaxshi duo qilish mustahabdir.

Hajda man qilingan amallar

Ehromga kirgach, ayoli bilan jinsiy yaqinlik qilishdan, yomon so'z aytishdan, gunoh qilishdan, tortishishdan, quruqlikdagi hayvonni ovlashdan, yo ovchiga uni ko'rsatishdan, tikilgan libos kiyishdan, salla o'rashdan, oyoqqa mahsi kiyishdan, bosh va yuzni berkitishdan, atir sepishdan, soch va soqol oldirishdan, tirnoq olishdan saqlanish lozim.

Ehrom kiygan holda g'usl qilish, hammomga kirish, kajava va chodirga kirib salqinlanish, belga kamar va shunga o'xshash narsalarni taqish joizdir. Har namozdan so'ng, pastdan yuqoriga chiqayotganida yoki vodiyga tushayotganida, hojilar guruhiga duch kelganida hamda sahar vaqtida erkaklar ovozini chiqarib talbiya aytishadi.

 

KYeYINGI MAVZULAR:

Makkaga kirishda qilinadigan amallar

Umra

Umraning vaqsh va miyqotlari

Rukni

Vojiblari

Bajarish tartibi

Qiron haji

Hukmi

Qiron hajining shartlari

Ado qilish shakli

Allohga shukr

Tamattu' haji

Hukmi va sahih bo'lish shartlari

Tamattu' hajining qoidalari

Allohga shukr

Kutubxona
Boshqa maqolalar

Rasululloh ﷺ qoldirgan 2 narsa

10.01.2025   1676   10 min.
Rasululloh ﷺ qoldirgan 2 narsa

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam zamonlarida asosiy manba Allohning Kitobi va Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sunnatlari bo‘lgan. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ummatga hamma ishlar – hukm, fatvo, iqtisodiy va siyosiy nizomlarda asosiy manba bo‘lganlar. U zotdan keyin hadislar islom shariatida asosiy tayanch bo‘lib kelmoqda.

Lekin vaqt o‘tishi bilan hadislarga bo‘lgan qarash o‘zgarib ketdi. Ayrim siyosiy oqimlar tarafidan hadislarga hujum boshlandi. Islom dinidagi shar’iy hukmlar faqatgina Qur’oni karimdan olinishi, undan boshqa hech qanday narsadan hukmlar olinmaslik da’vosi ko‘tarildi. Jumladan, hozirgi kundagi shohidiylar va qodiyoniylar kabi firqalar o‘zlarini “Qur’oniy – faqat Qur’oni karim hukmiga amal qiluvchi” sanab hadislarini inkor qildilar. Qodiyoniylar fikricha hadislar tarixiy e’tibordan o‘rganiladi, hadis shar’iy dalil bo‘lmaydi.

Ayrim firqalar hadislarni ochiqdan-ochiq inkor qiladi. Lekin ayrim toifalar hadislarni ochiqdan-ochiq inkor qilmasa ham “Qur’oni karimga amal qilish” shiori ostida hadislarni inkor qiladi. Shu sababli hadisni inkor qiluvchilar da’volari va ularga raddiya berishdan oldin hadis va hadislarni Qur’oni karim bilan bog‘lik ekani haqida ma’lumot berib o‘tish zarurati tug‘iladi.

Hadis muhaddislar istelohida. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan so‘z, fe’l, taqrir, xalqiy (tana tuzilishiga oid) yoki xulqiy (xulq-atvorga oid) sifat va siyratdan iborat nubuvvatdan oldingi va keyingi qolgan asarlar. Siyrat, xulq, shamoil, xabarlar, so‘zlar va fe’llarni naql qiladilar. Bular bilan shar’iy hukm sobit bo‘lishi yoki hukm sobit bo‘lmasligini e’tiborga olmaydilar. Muhaddislar Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni hidoyatga boshlaguvchi ekanliklari e’tiboridan hadis haqida bahs yuritadilar.

Usul olimlari istelohida hadis. Nabiy sollallohu alayhi vasallamdan so‘z, fe’l va taqrirdan iborat naql qilingan so‘zlar. Usul olimlari o‘zlaridan keyingi mujtahidlarga qoidalarni joriy qilgan va hayot dasturini insonlarga bayon qilgan Rasululloh sollallohu alayhi vasallam haqlarida bahs yuritadilar. Usul olimlari Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni shar’iy qonunlarni joriy qiluvchi sifatida hadislarni o‘rganadilar.

Faqihlar istelohida hadis. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan farz va vojib bo‘lmasdan, balki bularga muqobil bo‘lib sobit bo‘lgan hukmlar. Faqihlar Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni fe’llari shar’iy xukmga dalolat qilishdan tashqariga chiqmasligini e’tiborga olishadi. Shuning uchun shar’iy hukmlar bandalarga nisbatan vojib, xarom va mubohligi haqida bahs yuritadilar.   

Biz usul olimlari ixtiyor qilgan isteloh haqida bahs yuritamiz. Chunki, bu qismning mavzusida hadisning hujjatligi haqida so‘z boradi.

Rasullulloh sollallohu alayhi vasallam Qur’oni karimdagi ochiq-ravshan bo‘lmagan oyatlarni sharhlar, bayon qilish vojib bo‘lgan o‘rinlarni sahobalarga bayon qilar edilar. Bu esa qisqacha aytilganlarni batafsil aytish, umumiy kelganini qaydlash va maqsadlarini ravshan qilishlari bilan bo‘lar edi. Bayon qilib berish esa so‘zlari va qilgan ishlari, buyruqlari, qaytariqlari va hayotliklarida sahobalarini qilgan ishlarini tasdiq qilishlari bilan bo‘lgan.

Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning ijtihodlari ham vahiyni o‘rnida. Chunki Alloh taolo u zotning ijtihodlarini xatoga borishdan saqlab qo‘ygan. U zotning ijtihodlari oyatdan olingan bo‘lishi ham shart emas. Masalan, namoz iymondan keyingi juda muhim bo‘lgan ibodat. Unda ruku’ va sajdani hukmi beriladi. Qiyom va qa’daning ham zikri aytiladi. Lekin bular Qur’oni karimning biror joyida to‘liq aytilmagan. Bu ishlarning tartibi qanday bo‘ladi? Namoz vaqtlarining har-xilligi, rak’atlarining soni qanday bo‘ladi? Namozni  qanday holatda o‘qiladi? Bularning hammasini Rasululloh sollallohu alayhi vasallam o‘z so‘zlari va amallari bilan mukammal bayon qildilar va sahobai kiromlarga ularni amallarini o‘rgatdilar.

Rasullulloh sollallohu alayhi vasallam vafotlaridan keyin vahiy to‘xtadi. Qur’oni karim va hadisdan boshqa narsa qolmadi. Sahobalar Alloh taoloning Hashr surasining 7-oyatidagi:

وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا

Rasululloh nimani bersa uni olingiz, va nimadan qaytarsa qaytingiz”, degan buyrug‘iga bo‘ysunib, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sunnatlarini mahkam ushlashga harakat qildilar.

Payg‘ambarimiz alayhissalomning hadislari Alloh taoloning kalomi Qur’oni karimdan keyingi ikkinchi mo‘tabar manba hisoblanadi. Bu haqida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning o‘zlari ham:

تركت فيكم امرين لن تضلوا ما تمسكتم بهما كتاب الله و سنة نبيه

“Sizga ikki narsani qoldirdim. Agar, ularni mahkam tutsangiz, hech adashmaysiz: Allohning Kitobi va Nabiyyining sunnati” (Molik rivoyati),  deganlar.

 Shu sababdan hadislarning islom jamiyatidagi o‘rni har doim ham yuqori bo‘lib kelgan. Zero, hadislarda islom dinining farz, vojib, sunnat, mustahab, halol, harom, muboh, makruh kabi hukmlar yoritilgan. Undan tashqari har qanday jamiyat uchun zarur bo‘lgan, ma’naviy komil insonlarni tarbiyalashga xizmat qiladigan, yuksak fazilatlarga chorlovchi qoidalar majmuasi ham o‘z ifodasini topgan. Shu aqidadan kelib chiqib aytadigan bo‘lsak, hozirgi paytda ham hadislarning jamiyatimiz uchun tarbiyaviy va amaliy ahamiyati beqiyos hisoblanadi. Mo‘minlar Qur’oni karimning ko‘pgina oyatlarida avvalo, Alloh taologa itoat qilishga amr qilinadi, so‘ngra O‘zining Payg‘ambariga itoat qilishga amr qilinganlar. Alloh taolo aytadi:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ

Ey iymon keltirganlar Allohga itoat etinglar va Rasuliga itoat etinglar” (Niso, 59-oyat).

Allohga itoat qilish Qur’oni karimdagi buyruq va qaytariqlarga itoat qilish bilan bo‘ladi. Rasuliga itoat esa, u zotning tirikliklarida o‘zlariga itoat etish bilan bo‘lgan bo‘lsa, vafotlaridan keyin esa sunnatlariga amal qilish bilan bo‘ladi. Allohga itoat  va Rasuliga itoat qilish alohida-alohida narsa emas, balki bir xil tushuncha ekannini anglash kerak. Chunki Payg‘ambarimiz alayhissalom doimo Alloh itoatida bo‘lganlar. Allohning itoatidan tashqari narsaga hech qachon, hech kimni buyurmaganlar.

Qur’oni karim lafz va ma’no jihatidan  Allohning kalomi. Uni Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamga yuborgan vahiysi. Sunnat va hadis esa mohiyatan Payg‘ambarimiz alayhissalomning shaxsiy fikrlari emas balki, Allohdan nozil bo‘lgan vahiylarning u zotning iboralari bilan taqdim etilishi hisoblanadi.

Islomning birinchi kunidan boshlab musulmonlar har bir katta-yu kichik narsani Payg‘ambarimizidan ola boshladilar. Ular ilohiy dastur – Qur’oni karim oyatlaridan tortib hojatxonada qanday o‘tirishgacha bo‘lgan narsalarni qabul qilib olar edilar.

Muhammad sollallohu alayhi vasallamning muborak hayotlarining hech bir lahzasi sahobalarning diqqat-e’tiborlaridan chetda qolmas edi. Chunki u zotning og‘izlaridan chiqqan har bir so‘z, o‘zlaridan sodir bo‘layotgan har bir harakat shariat hukmi, o‘rnak, hikmat va nasihatdan iborat edi. Dunyo tarixida hayoti bunchalik ochiqchasiga ommaviy ravishda o‘rganilgan shaxs yakkayu yagona Muhammad sollallohu alayhi vasallam bo‘lganlar. U Zotningng hatto o‘ta nozik va xos hayotlari bugungi kun atamasi bilan aytganda shaxsiy oilaviy hayotlari ham to‘laligicha  o‘rganilib rivoyat qilingan. Chunki  islom dini mukammal din bo‘lgani sababidan inson hayotining barcha sohalarini qamrab olgan. Bularning hammasi Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning shaxsiy o‘rnaklari bo‘lgan.

Bir so‘z bilan aytganda, u zot Qur’oni karimni o‘z shaxslarida tatbiq qilib, insonlarga ko‘rsatishlari kerak edi.  Shuning uchun ham sahobai kiromlar Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning ortlaridan uzluksiz birga yurishar, u zotdan sodir bo‘lgan har bir narsani o‘ta aniqlik bilan yodlab olishar va rivoyat qilishar edi. Hatto o‘z ishlari bilan mashg‘ul bo‘lgan vaqtlarida boshqa kishilardan Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning huzurlarida e’tibor bilan turishni, u zotdan sodir bo‘lgan narsalarni yaxshilab o‘zlashtirib olishni iltimos qilar edilar. Qaytib kelganlarida esa darhol o‘zlari tayinlab ketgan odamlaridan so‘rab, o‘rganib olar edilar. Umar roziyallohu anhu o‘z qo‘shnilari bilan kelishib olib navbat ila Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam huzurlarida turishlari haqida u kishining o‘zidan rivoyat qilinganligi ma’lum va mashhur. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan sodir bo‘lgan zarracha narsa ham sahobalarning e’tiboridan chetda qolgan emas. Buni dushmanlar ham tan olganlar. Hijratning oltinchi yili Hudaybiya hodisasida Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam boshchiligida bir ming to‘rt yuz sahobai kiromlar Madinai munavvaradan ehrom bog‘lab Ka’batullohni tavof qilib, umra qilmoqchi bo‘lib yo‘lga chiqadilar. Hudaybiya degan joyda turib qolganlarida mushriklardan vakil bo‘lib kelgan va Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam  bilan muzokara olib borgan kishilardan biri o‘z qavmiga qaytib borib: “Allohga qasamki, hech kim Muhammadni sheriklari hurmat qilgandek hurmat qilmaydi. U tuflasa tufugi yerga tushmayapti, sahobalari qo‘llari ila ilib olmoqdalar”, deb aytgan edi.

Mushrikning ta’biricha tufugi yerda qolmagan zotning gap-so‘zlari, va’z-nasihatlari, hukmu vasiyatlari yerda qolarmidi?! Ularning hammasi nihoyatda katta e’tibor va aniqlik bilan o‘rganilgan. Ta’kidlash lozimki, sahobalar Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan sodir bo‘lgan narsalarni hoyu havas yoki bilim, madaniy saviya kabilar uchun qabul qilmaganlar. Balki Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan sodir bo‘lgan har-xil hukmlarga amal qilishni ko‘zlab qabul qilganlar. Qolaversa, ularni boshqalarga ham yetkazib, amalga chorlashni maqsad qilganlar.

Oybek Hoshimov,
Hadis ilmi maktabi o‘qituvchisi.