وَإِلَٰهُكُمۡ إِلَٰهٞ وَٰحِدٞۖ لَّآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ٱلرَّحۡمَٰنُ ٱلرَّحِيمُ١٦٣
163. Ma'budingiz yagona Ilohdir. Undan o'zga iloh yo'qdir, U nihoyatda rahmli va mehribondir.
Barcha payg'ambarlar, shu jumladan Payg'ambarimiz Muhammad alayhissalom ham insonlarni yagona ilohga – Alloh taologa sig'inishga chaqirganlar. Alloh taolo aytadi: "Yolg'iz Allohgagina ibodat qilaylik, Unga hech narsani sherik qilmaylik va Allohni qo'yib bir-birlarimizni iloh qilib olmaylik" (Oli Imron, 64). Muoz ibn Jabal roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: "Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Ey Muoz, Alloh taoloning bandalardagi va bandalarning Alloh taolodagi haqqi nimaligini bilasanmi?" dedilar. Men: "Alloh va Uning Rasuli biluvchidir", dedim. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Bandalarning faqat Alloh taologa sig'inishlari, Unga hech narsani sherik qilmasliklari Alloh taoloning bandalardagi haqqidir. Alloh taoloning O'ziga biror narsani sherik qilmaganni azoblamasligi bandalarning Alloh taolodagi haqqidir", dedilar" (Buxoriy, Muslim rivoyati). Usmon ibn Affon roziyallohu anhu rivoyat qiladi: "Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Alloh taoloning yagona haqiqiy ilohligiga iqror bo'lib vafot etgan jannatga kiradi", dedilar" (Muslim rivoyati). Alloh taoloning yagona ilohligiga iqror bo'lish quyidagilarni: yolg'iz Alloh taologagina chin ixlos bilan ibodat qilishni; soxta "iloh"lardan xalos bo'lishni; ularga sig'ingan, ularni do'st tutganlardan uzoqlashishni; shirkning barcha turlari va darajalaridan saqlanishni hamda unga olib boradigan yo'llardan ehtiyot bo'lishni taqozo etadi.
"Allohdan o'zga ma'bud yo'q" kalimasi dunyoda Allohning xohish-irodasisiz, o'zicha va nazoratsiz harakat qiladigan hech narsa yo'qligini anglatadi. Alloh – hadiklarga, qo'rquvlarga va umidvorlikka munosib Yagona zotdir. Kim kasalliklar, mikroblar, mirshablar kaltagi, hukmdorlarning qo'shinlaridan qo'rqsa, demak, u ana shu o'ylab topilgan "ilohcha"larga "yo'q!" deya olmaydi. Ularga sig'inishdan to'xtamabdimi, bu bilan ana shu soxta "iloh"larini o'zining Yaratuvchisiga sherik qilib qo'ygan bo'ladi. U "Allohdan o'zga ma'bud yo'q" kalimasini aytish bilan yolg'onlayapti, xolos.
"Allohdan o'zga ma'bud yo'q!" – bu ahd-va'da, qonun, shior, hayot dasturi va harakatlar niyati, bu – ana shu so'zlarga amal qilgan holda ishlash va yashash, demakdir. Shundagina u uni aytgan odamga haqiqiy mayoq bo'ladi, unga barcha saodat eshiklarini ochadi, unga bu dunyoda ham, oxiratda ham najot kaliti, jannat eshigi bo'ladi. Uni behuda valdirash – g'irt befoyda ish! "Allohdan o'zga ma'bud yo'q!" kalimasi falsafiy mazmundan ham ko'proq narsani anglatadi. Doktor Zakiy Najib Mahmud aytadiki, "Allohdan o'zga ma'bud yo'q" deb guvohlik berish quyidagi uchta asos bilan tasdiqlashdir: guvohlik beruvchi bo'lishi kerak; guvohlik berilayotgan bo'lishi kerak; huzurida guvohlik berilayotganlar bo'lishi kerak. Demak, bu Allohning, shaxsning va boshqa barcha moddiy dunyoning mavjudligini ochiq tan olishdir. Bu bilan Islom idealizm va materializm falsafasini qo'shib rad etadi, o'nglikni ham, so'llikni ham rad etadi va ular orasidagi o'rtachalikni tanlaydi.
إِنَّ فِي خَلۡقِ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَٱخۡتِلَٰفِ ٱلَّيۡلِ وَٱلنَّهَارِ وَٱلۡفُلۡكِ ٱلَّتِي تَجۡرِي فِي ٱلۡبَحۡرِ بِمَا يَنفَعُ ٱلنَّاسَ وَمَآ أَنزَلَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مِن مَّآءٖ فَأَحۡيَا بِهِ ٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ مَوۡتِهَا وَبَثَّ فِيهَا مِن كُلِّ دَآبَّةٖ وَتَصۡرِيفِ ٱلرِّيَٰحِ وَٱلسَّحَابِ ٱلۡمُسَخَّرِ بَيۡنَ ٱلسَّمَآءِ وَٱلۡأَرۡضِ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ١٦٤
164. OsmonlarvaYerningyaratilishida, kechavakunduzalmashinuvida, dengizdaodamlargakeraklinarsalarbilansuzayotgankemalarda, Allohosmondantushirgansuvbilano'likernitiriltirganidavaundaturlijonivorlarnitarqatganida, osmonvazaminoralig'idagihavoningo'zgarishiyubulutlaritoatidaaqlliodamlaruchunishoratlarbor.
Alloh taoloni tanish, Uning yaratuvchilik qudratiyu buyuk azamatini anglash uchun uncha ko'p bosh qotirishning hojati yo'q. Siz bu qat-qat osmonlaru, undagi sayyoralar va hisobsiz yulduzlarga bir boqing. Keyin esa nigohingizni asta so'nayotgan Oyu porlab chiqayotgan Quyoshga qarating. Ho'sh, ularni kim yaratib, kim mana shunday aniq hisob-kitob bilan, biror kunni kanda qilmay chiqadigan va botadigan qilib qo'ygan? Nega ular aqli bo'lmasa-da, hisobidan adashib ketmaydi, birining o'rniga boshqasi ko'tarilmaydi? Samovotdagi millionlab yulduzlar-chi? Ularni cheksiz koinotda kim ana shunday holatda ushlab turibdi? Bu koinotni kim bunchalik mukammal va sobit holda yaratgan? Kanada dorilfunini professori Frank Aleyn bunday deydi: "Biz yashab turgan zaminni tashqi samoviy jismlardan himoya qilib turish uchun qalinligi qariyb sakkiz yuz kilometrli himoyachi gazlar (atmosfera) yaratilgan. U har kuni soniyasiga yuz ellik kilometr tezlikda Yerga tushishi mumkin bo'lgan yigirma million dona samoviy toshlarni qaytarib, zaminni ulardan himoya qilib turadi, bu toshlarning hammasi atmosferada to'qnashadi. Bundan tashqari atmosfera zamin sirtida hayot uchun zarur bo'lgan issiq haroratni birday saqlab turadi. Bordiyu bu jarayon uzluksiz suratda davom etmaganida, erda yashab bo'lmasdi".
Yoki atrofimizdagi nabotot olamiga bir ibrat nazari bilan qaraylik. Shayx Sa'diy "Daraxtlarning ko'm-ko'k yaproqlari har oqilga Hudoni tanitadigan daftardur", degan edi. Ro'paramizdagi yashnab turgan daraxtlarning o'zi mo''jiza emasmi? Bir xil ko'rinishdagi, bir xil rangdagi bu daraxtlardan nega rangi, ko'rinishi, mazasi, shakli har xil turfa mevalarni uzib olamiz. Uni bizga kim shunday qilib berib qo'yibdi? Ehtimol, bog'bon deb o'ylayotgandirsiz? Agar bog'bon niholni Allohning tuprog'iga ekmasa, U yuborgan suv bilan sug'ormasa, Uning quyoshidan harorat olmasa, daraxt ko'kararmidi, o'sardimi, hosil tugarmidi? Qudrat va hikmat sohibi Alloh taolo xohlasa, tuproqdan turfa ne'matlar o'sib etishadi, xohlamasa, quruq kaltak yoki xas-xashak qoladi. Ana shu daraxtga shakl, rang bergan ham, mevasiga ta'm, maza va shifobaxsh moddalarni joylagan ham Allohning O'zi!
"La ilaha illa huva" jumlasida Alloh taoloning zoti tavhidi va "Ar-Rohmanul-Karim" kalimalarida sifati tavhidi sobit bo'lgan edi. Endi "Inna fi xolqis-samavati..." oyatida af'oli tavhidi ham sobit bo'ldi. Ya'ni, Alloh taolo zotda ham, sifatda ham, af'olda ham yakka va yagonadir, "Vahdahu la sharika lahu"dir, ya'ni Uning sherigi yo'q, tanhodir.
Islom tarixidagi eng ulug‘, ma’naviy jihatdan eng ibratli kunlardan biri Ashuro kunnidir. Har yili muharram oyining o‘ninchi kuni nishonlanadigan bu sana nafaqat ro‘za tutish fazilati bilan, balki Alloh taoloning bandalariga ko‘rsatgan marhamati, Muso alayhissalom va uning qavmini najot etganligi bilan ham ahamiyatlidir. Payg‘ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallam ushbu kunga alohida e’tibor berganlar va ummatlarini ham uning fazilatlaridan bahramand bo‘lishga chorlaganlar. Ashuro kuni musulmonlar uchun ma’naviy poklanish, gunohlarga kafforat va sunnatni hayotga tatbiq etish imkonidir.
Bu kun musulmonlar uchun ro‘za tutish tavsiya etilgan kunlardan biri bo‘lib, ulamolarning ko‘pchiligi bu kunni ro‘za bilan o‘tkazishni mustahab deb hisoblaydi. Ashuro kuni ro‘za tutish sunnat amallardan biri bo‘lib, uning fazilati juda katta. Tasu’o (to‘qqizinchi) va Ashuro (o‘ninchi) kunlarida ro‘za tutish payg‘ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallamdan qolgan sunnatlardandir. Bu Allohning kunlaridan biri bo‘lib, U Zot o‘z bandalariga marhamat ko‘rsatgan, ya’ni U zot Kalimulloh Muso alayhissalom va Uning qavmi Bani Isroilni Fir’avn va uning qo‘shinining zulmidan najot etgan kundir.
Ashuro kunini ro‘za bilan o‘tkazishning asosiy sababi bu kunda Alloh taolo Muso alayhissalom va Bani Isroilni Fir’avn va uning qo‘shinidan najot etganidir. Payg‘ambar Muhammad sollallohu alayhi vasallam Ashuro kuni ro‘zasini juda ahamiyatli deb bilar edilar. Ibn Abbos roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Men Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamni biror kunni boshqalardan afzal deb ro‘za tutishga uringanlarini ko‘rmaganman, faqat ushbu kun — Ashuro kuni va ushbu oy — Ramazon oyidan tashqari” (Imom Buxoriy rivoyati).
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam musulmonlarni Ashuro kuni ro‘za tutishga rag‘batlantirar va: “Ashuro kuni ro‘zasi o‘tgan bir yilning gunohlariga kafforat bo‘lishini Allohdan umid qilaman”, der edilar (Imom Muslim rivoyati).
Musulmonlar bu sunnatni Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam Madinaga hijrat qilganlaridan so‘ng amaliyotga tadbiq eta boshladilar. U kishi yahudiylarni Ashuro kuni ro‘za tutayotganini ko‘rdilar va buning sababini so‘raganlarida, ular: “Bu yaxshi kun bo‘lib, Alloh ushbu kunda Bani Isroilni dushmanlaridan najot etgan, shuning uchun Muso alayhissalom ushbu kunni ro‘za bilan o‘tkazgan”, deyishdi. Shunda Payg‘ambarimiz alayhissalom: “Men Musoga sizlardan ko‘ra yaqinroqman”, deb, o‘sha kuni ro‘za tutdilar va boshqalarga ham ro‘za tutishni buyurdilar.
Shu kundan boshlab bu amal sunnat sifatida amalga oshirila boshlandi va musulmonlar uchun o‘tgan yilning gunohlaridan poklanish, katta savob va fazilatga erishish imkoni sifatida qaraladi.
Ashuro kuni bu barcha musulmonlar uchun muhim sana hisoblanadi. Ko‘plab insonlar bu kunda ro‘za tutishga va ibodat qilishga intiladi.
Ko‘pchilik Ashuro kunini yagona holda ro‘za tutish mumkin emas, deb hisoblaydi. Ammo Azhar muassasasi o‘z fatvolaridan birida bu fikrni rad etgan. Unda ta’kidlanganidek, juma yoki shanba kuni Ashuro kuniga to‘g‘ri kelsa ham, uni alohida holda ro‘za tutish man qilingan emas.
Azhar ulamolarining ta’kidlashlaricha, imom Tahoviy rahmatullohi alayhdan rivoyat qilingan: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Ashuro kuni ro‘zasiga izn berganlar va unga targ‘ib qilganlar. Lekin bu kun shanbaga to‘g‘ri kelsa, tutmanglar, demaganlar. Buning o‘ziyoq, Ashuro har qanday kunga to‘g‘ri kelsa ham ro‘za tutish mumkinligini ko‘rsatadi”.
Shuningdek, agar Ashuro yoki Arafa kuni juma yoki shanba kuniga to‘g‘ri kelsa yoki insonning odatdagi ro‘zali kuni bo‘lsa, bu holda ro‘za tutishda hech qanday mone’lik yo‘q.
Dorul-Ifto (Misr Fatvo hay’atining 2023 yil 26 iyuldagi 7756 raqamli Professor Doktor Shavqiy Ibrohim Allom fatvosida) ham Ashuro kunini ya’ni muharramning 10-kunini yagona holda ro‘za tutish joizligini tasdiqlagan. Shu bilan birga, ixtilofdan qochish maqsadida, u bilan birga bir kun avval 9-kun yoki bir kun keyin 11-kun ro‘za tutish tavsiya etildi.
Misr Dorul-Ifto muassasasi ta’kidlashicha, muharramning 9-kunini ro‘za tutish qat’iy sunnatdir. Bu borada Ibn Abbos roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda keladi: Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam Ashuro kuni ro‘za tutganlarida, Payg‘ambarimizga yahudiy va nasroniylar bu kunni ulug‘lashlarini aytishgan. Shunda u zot: “Kelgusi yili, agar Alloh xohlasa, to‘qqizinchi kuni ham ro‘za tutaman”, deganlar. Ibn Abbos aytadilar: kelgusi yil kelmasdan Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam vafot etdilar. Bu hadisni Imom Muslim o‘z “Sahihlarida” keltirganlar.
Sunnatda Ashuro kuni ro‘zasi tutishning fazilati haqida bir qator rivoyatlar keltirilgan. Unga ko‘ra, muharram oyida ro‘za tutish tavsiya etilgan amallardan sanaladi. Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday dedilar:
“Ramazondan keyingi eng afzal ro‘za Allohning oyi muharram oyida tutiladigan ro‘zadir. Farz namozlardan keyingi eng afzal namoz kechasi o‘qiladigan (tahajjud) namozdir”.
Ashuro kunining fazilati shundaki, bu kun tutiladigan ro‘za o‘tgan bir yillik gunohlarga kafforat bo‘ladi. Abu Qatoda roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Bir kishi Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamdan so‘radi:
— Arafa kuni ro‘zasi haqida nima deysiz?
U zot: “Allohdan umid qilamanki, o‘tgan va kelgusi yilning gunohlariga kafforat bo‘ladi”, dedilar.
— Ashuro kuni ro‘zasi haqida nima deysiz? deb so‘radilar.
U zot: “Allohdan umid qilamanki, o‘tgan yilning gunohlariga kafforat bo‘ladi”, deb javob berdilar.
Shuningdek, Ibn Abbos roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi:
“Men Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamni biron kunni boshqalardan ko‘ra afzal deb ro‘za tutishga shunchalik intiqlik bilan intiqlik qilganlarini ko‘rmaganman, faqat ushbu kun Ashuro kuni va ushbu oy Ramazon oyi bundan mustasno”.
Ulamolarimiz Ashuro kunida ahli oilaga ko‘proq sarf qilish, ya’ni ularni quvonchli qilish, rizqda kenglik qilishning tavsiya etilgan amallardan ekanini ta’kidlaydilar. Bu Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning muborak hadislariga asoslanadi:
“Kimki Ashuro kunida o‘z ahliga (oila a’zolariga) kenglik qilsa, Alloh taolo unga butun yili kenglik beradi”.
Xulosa o‘rnida shuni eslash joizki, Ashuro kuni bu bir kunlik ro‘za orqali butun bir yillik gunohlardan poklanish umidi berilgan, Allohning maxsus marhamati to‘kilgan muqaddas kundir. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning sunnatlaridan biri bo‘lgan ushbu ro‘zani tutmoq, uni 9-kuni yoki 11-kun bilan birga ado etmoq musulmon kishi uchun katta ajru savob manbaidir.
Shuningdek, bu kunda ahli oilaga shodlik ulashish, rizqda kenglik qilish ham sunnatga uyg‘un amallardan hisoblanadi. Demak, Ashuro kuni ibodat, muhabbat va ma’naviy yangilanish kunidir. Undan oqilona foydalangan kishi na dunyoda, na oxiratda ziyon ko‘rmaydi.
Dilshod Aliyev,
"Boloi Hovuz" masjidi imomi.