وَلَا تَقُولُواْ لِمَن يُقۡتَلُ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ أَمۡوَٰتُۢۚ بَلۡ أَحۡيَآءٞ وَلَٰكِن لَّا تَشۡعُرُونَ١٥٤
154. Alloh yo'lida halok bo'lganlarni "o'lik" demanglar, yo'q, ular tirik, lekin sezmaysizlar.
Alloh dinining g'olib bo'lishi yo'lidagi janglarda fidoyilik ko'rsatib, halok bo'lganlar aslo "o'lik" sanalishmaydi, ular hamisha barhayotdir. Chunki ular bu jasoratlari bilan Parvardigorlari roziligini topishdi, Uning dini ravnaqi yo'lida eng shirin jonlaridan ham kechishdi. Oxiratda ulardan ham baxtli, ulardan ham yuqori imtiyozga ega, ulardan ham oliy maqomga erishgan kimsa bo'larmikin?!
Oyati karimadagi “Alloh yo'lida qatl qilinganlar”dan murod, shahidlardir. “Shahid” so'zi lug'atda «jangda qurbon bo'lgan» ma'nosini bildiradi. Jang maydonida kofir dushmanlar qatl qilgan, shar'iy hukumatga qarshi bosh ko'targan osiylar, yo'lto'sarlar o'ldirgan, tunda uyiga kirgan o'g'ri tosh kabi biron narsa bilan halok qilgan, jang maydonidan jarohatli o'lik jasadi topilgan odamlar «shahid» hisoblanadi. Bir musulmon kishi tomonidan qasd qilib, keskir qurol bilan nohaq o'ldirilgan musulmon ham shahid sanaladi. Yuqoridagilarning shahid bo'lishi uchun ular balog'atga etgan, hayz, nifos, junublikdan pok bo'lishi, hayotdan naf ko'rmay joni uzilgan bo'lishi kerak. Shuningdek, shariatda tug'ish paytida o'lgan, kasallik tufayli qorni shishib o'lgan, tom bosib yoki suvda cho'kib halok bo'lganlar ham shahidga tenglashtirilgan. Shahidlarning qonli kiyim-boshlari echilmay, jasadi yuvilmay, janozalari o'qilib dafn etiladi.
وَلَنَبۡلُوَنَّكُم بِشَيۡءٖ مِّنَ ٱلۡخَوۡفِ وَٱلۡجُوعِ وَنَقۡصٖ مِّنَ ٱلۡأَمۡوَٰلِ وَٱلۡأَنفُسِ وَٱلثَّمَرَٰتِۗ وَبَشِّرِ ٱلصَّٰبِرِينَ١٥٥
155. Va Biz sizlarni ba'zan biroz qo'rqinch va ochlik bilan, molga, jonga, mevalarga nuqson etkazish bilan imtihon qilamiz. (Ey Muhammad), sabrlilarga bashorat beringki;
Alloh taolo bandalarini "...bir oz qo'rqinch va ochlik bilan, mol-mulkka, jonga, mevalarga nuqson etkazish bilan" sinaydi. Qiyinchiliklarda, sinovlarda odam toblanadi. "Qo'rqinch" deganda dushmandan bo'ladigan xavf-xatar tuyg'usi tushuniladi. Qahatchilik yoki boshqa sabablardan kelib chiqadigan ocharchilik ham Alloh taoloning bir nav sinovidir. Shuningdek, o'g'ri olishi, ofat etishi yoki zolimlarning tajovuzi tufayli mol-mulkka nuqson etkazish; turli xastaliklar bilan, yaqin kishilarning, yor-birodar va sheriklarning o'limi, kasalligi bilan jonga nuqson etkazish; mevalarga ofat yuborish, barakasini o'chirish bilan zarar etkazish ila sinab ko'ramiz, deydi. "Qaysi bir bandaga Alloh taolo yaxshilikni ravo ko'rsa, unga shu dunyoning o'zida jazo va uqubat beradi. Yomonlikni ravo ko'rsa, oxiratga qoldiradi" mazmunli hadisi sharif rivoyat qilingan. Banda o'z boshiga yoki musulmon yoru birodari, qavmu qarindoshining boshiga sinov kelganida sabr qiladi. Ayniqsa, biror balo yoki musibat etganida musulmon kishi sabrli bo'lishi va Janobi Haqning o'zi o'rgatgan istirjo' duosini aytishi, hamma narsa Alloh taoloniki va bari Uning O'ziga qaytadi, degan e'tiqodni mahkam tutishi kerak. Ulamolar: «Musibatga ilk to'qnashgandagi sabr muhim, chunki vaqt o'tgach kishi xohlasa ham, xohlamasa ham sabr etadi. Aqlli kishi musibatning boshida chidagan kishidir», deyishgan.
ٱلَّذِينَ إِذَآ أَصَٰبَتۡهُم مُّصِيبَةٞ قَالُوٓاْ إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّآ إِلَيۡهِ رَٰجِعُونَ١٥٦
156. ularga musibat kelganida: "Bizlar albatta Allohnikimiz va albatta Unga qaytamiz", deyishadi.
Oyatdagi "Bizlar albatta Allohnikimiz va albatta Unga qaytuvchimiz" ("Inna lillahi va inna ilayhi roji'un") istirjo' duosidir. Musibat yoki bir balo-ofat etganida musulmon kishi sabrli bo'lib, Janobi Haq O'zi o'rgatgan shu duoni aytishi lozim. Agar bu duodan so'ng "Allohumma ajirni fi musibati vaxluf li xayromminha" (ya'ni: "Allohim, menga musibatimda ajr ber va uning o'rniga yaxshirog'ini bergin") duosini qo'shsa, Payg'ambar alayhissalomning sunnatlariga amal qilgan bo'ladi. Rasululloh alayhissalom: "Birortangizning oyoq kiyimi ipi uzilsa ham, istirjo' aytsin", deganlar. Demak, kattayu kichik har bir ko'ngilsiz hodisada, ko'zining qorachig'i, jigarbandi bo'lmish bolasi o'lganida ham, oyoq kiyimining ipi uzilganida ham sabr kerak. Barcha payg'ambarlar o'z ummatlariga ibrat bo'lish uchun har qanday sinov-qiyinchiliklarga sabr etishgani tarixdan ma'lum. Musibatlarga sabr etish Payg'ambarimiz Muhammad alayhissalomning ham ulug' sifatlaridan edi. Alloh taolo Qur'oni karimning ushbu oyati orqali u zotning ummatlari bo'lmish sizu biz, musulmonlarga ham sabrni buyurgan va buning natijasi yaxshilik bilan tugashi xabarini bergan. Alloh taoloning savobiga erishish uchun sabr-chidam kerak, Haq yo'lida «chiroyli sabr qilish» kerak. Ammo sabr degani jim-harakatsiz turish, degani emas, Alloh taolo aytganiday chidam bilan yurish deganidir. Shundagina Alloh taoloning haq va'dasiga erishiladi. Hadisi sharifda: «Hech kimga sabrdan ko'ra yaxshiroq va kengroq hadya berilmagan», deyiladi.
أُوْلَٰٓئِكَ عَلَيۡهِمۡ صَلَوَٰتٞ مِّن رَّبِّهِمۡ وَرَحۡمَةٞۖ وَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُهۡتَدُونَ١٥٧
157. AnashulargaParvardigorlaridanmag'firatvarahmatbor, anashularto'g'riyo'lnitopganlardir.
Musibat etganida sabr qilib, hamma narsa Allohniki va bari Alllohga qaytadi, degan e'tiqodni mahkam tutgan, uning ma'nosini o'ziga aqida qilib olgan kishiga mukofot o'laroq Allohning salovotlari, mehri, shafqati hamda rahmati va'da qilingan. Rasululloh sollallahu alayhi vasallam marhamat qilib: "Mo'minning ishi ajoyib, Alloh unga nimani qazo qilsa, faqat yaxshilikka bo'ladi. Agar unga musibat etsa, sabr qiladi. Bu o'zicha yaxshi. Agar yaxshilik etsa, shukr qiladi, bu ham o'zicha yaxshi. Bunaqa ne'mat mo'mindan o'zga hech kimga nasib etmaydi", deganlar.
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Tong sahar to‘rt muchamizning sog‘, oilamiz tinch, tashqarida hech qanday xavfning xatarisiz uyg‘onish biz har doim ham e’tibor beravermaydiganimiz, shukrini ado etishni esimizdan chiqaradiganimiz ne’matlar sirasiga kiradi. Go‘yo asli shunday bo‘lishi kerakdek yashayveramiz. Yana bir tur ne’matlar borki, bizning e’tiborimizdan chetda. Bularga suv, havo kabi biz qadrlamaydigan, lekin bular bo‘lmasa, bir soat ham yashay olmaydigan ehtiyojlarimiz kiradi.
Bu ne’matlarning shukrini ado etmaslik, ya’ni qadriga yetmaslik oqibati nimalarga olib kelishi bugungi kunda namoyon bo‘lyapti. Pala-partish foydalanish sabab Orol dengizining qurishi nafaqat mintaqamizning, balki butun dunyoning muammosiga aylanib ulgurganiga ancha bo‘ldi. Biz uchun tekinga berib qo‘yilgan bu bebaho ne’matni qadrlamaslik orqasidan bugun insoniyat jiddiy muammolar qarshisida turibdi. Alloh taolo O‘zining kalomida berilgan ne’matlarni qadrlashni ta’kidlab, «Yeb-ichinglar, ammo isrof qilmanglar. Chunki U Zot isrof qiluvchilarni sevmas» (A’rof surasi, 31-oyat), deb buyurdi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam tahorat qilayotgan buyuk sahobalardan biri Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhuning suvni ko‘proq ishlatayotganini ko‘rdilar va unga: «Hoy Sa’d! Bu qanday isrofgarchilik?!» dedilar. Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhu: «Ey Allohning Rasuli! Tahoratda ham isrof bo‘ladimi?» dedi. U Allohning ibodati uchun tahorat qilayotganda suvni sal ko‘proq ishlatish isrof sanalmasa kerak, deb o‘ylagan ekan. Shunda u zot alayhissalom: «Ha, hatto oqib turgan daryoning yoqasida bo‘lsang ham», dedilar.
Biz esa «Suv – tekin» degan tushuncha bilan bir paytlar shaharlarimiz, qishloqlarimiz, mahallalarimizda zilol suvga to‘lib oqqan ariq-anhorlarni quritdik. Borlarini chiqindixonaga aylantirdik. Oqibatda ilgari odamlar bemalol ichavergan ariq suvlari hozir hatto qo‘l yuvishga ham o‘ylanib qolinadigan holga keldi.
Yaqin-yaqingacha poytaxtning shimoli-sharq tomonidan ko‘rinib, bahri dilingizni ochgan, xush kayfiyat bag‘ishlagan purviqor tog‘lar bugun ko‘rinmay qolganiga odamlar endi-endi ahamiyat bera boshlashdi. Daraxtlarning kamayishi, avtoulovlarning ko‘payishi, mavjud yashil hududlar qisqarib, o‘rniga rejasiz qurib tashlanayotgan uy-joy ekologiyaga, ona tabiatga ta’sir qilmay qolmadi. Qalin changli parda ortiga yashiringan tog‘lar xuddi bizni yordamga chaqirayotgan, vaqtida chora ko‘rilmasa, og‘ir oqibatlar yuzaga kelishidan ogohlantirayotgandek go‘yo.
Va achinarlisi bu og‘ir oqibatlar o‘zini ko‘rsata boshladi. 60 yillik tajribaga ega IQAir tashkiloti tomonidan tayyorlangan oxirgi yillik hisobotda qayd etilishicha, havoning ifloslanishi oqibatida bir yilda dunyo bo‘yicha 7 million aholi hayotdan bevaqt ko‘z yummoqda, milliardlab inson nafas yo‘llari kasalliklari hamda boshqa og‘ir dardlarga yo‘liqmoqda. IQAir sayti ma’lumotlariga ko‘ra, 2023 yil yakunlari bo‘yicha tuzilgan reytingga muvofiq, O‘zbekiston 134 davlat orasida 23-o‘rinni band etib turganini juda achinarli. Ro‘yxatdagi havosi eng iflos uchlikni Bangladesh, Pokiston va Hindiston egallagan (iqair.com/ru/world-most-polluted-countries).
Surunkali respirator kasalliklarining dunyo bo‘ylab tarqalishi va bu jarayonlarning asoratlarini o‘rgangan bir guruh britaniyalik olimlar inson o‘limiga sabab bo‘layotgan beshta asosiy omillardan biri nafas olish tizimi kasalliklar ekanini ma’lum qilishdi. Tibbiyot sohasiga oid yangiliklarni yoritadigan «The Lancet» nashri e’lon qilgan maqolada 1990–2019 yillarda nafas yo‘llari kasalliklarining tarqalishi 39,8 foizga, ushbu dardlardan vafot etganlar soni esa 28,5 foizga oshgani aytilgan. Bronxial astma eng ko‘p tarqalayotgan surunkali respirator kasallik sifatida qayd etilgan bo‘lib, nafas yo‘llarining kasallanishi, birinchi navbatda, chekish illati, shuningdek, havoning ifloslanishi hamda sanoat ishlab chiqarishining turli xildagi salbiy oqibatlari sabab yuzaga kelmoqda.
Yurtimizdagi maktablarning birida atrof-muhitni asrab-avaylash hamda boshqa ijtimoiy muammolarni bartaraf etish, ularning oldini olishga bag‘ishlangan tadbirda bir o‘quvchi yigit Ona Yerning odamlarga qilgan murojaatini o‘qib bergan edi. Siz ham bu murojaatga bir e’tibor berib ko‘ring-a:
«Ey odamzod, nimalar qilib qo‘yding, nimalar qilyapsan! To‘xta! Bo‘ldi! Yetar endi. Daraxtlarni kesib, qancha o‘rmonlarni yo‘q qilding, havoni, suvni bulg‘atding. Ko‘lu daryolarni quritding. Juda qizib ketdim. Yaratilganimdan beri bunaqa qizimaganman. Hammayog‘imni yondirib, ilma-teshik qilib tashlading-ku! Yana nima istaysan, odamzot?! Shaharlarda tuproq qolmadi! Hammayoqni toshdek beton bilan qoplab tashlading. Mening sabrim cheksiz emas. Zaxiralarim ham tugab boryapti. Meni asramasang, ertaga o‘zing qiynalasan. O‘zingni bos. To‘xta. Atrofga qara! Aql bilan ish tutib, menga ozgina yordam berib yuborsang, u yog‘iga o‘zimni o‘zim tiklab olaman. Yaxshiyam Alloh menga o‘zimni o‘zim sovutish qobiliyatini bergan. Lekin vaziyat shu zaylda davom etaversa, ya’ni tabiat shu tarzda ifloslantirilaversa, tiklanish qobiliyatim ham ish bermay qo‘yishi mumkin. Avvalgi holga qaytishi dargumonu, lekin vaziyatni yaxshi tomonga o‘zgartirish mumkin. Yaxshi insonlar hali bor bu dunyoda. Hammangiz birlashsangiz, qo‘lingizdan ko‘p narsa keladi, Xudo xohlasa».
O‘smir yigitning bu murojaati har birimizga ko‘zingizni oching, vaqt borida imkoniyatlarni ishga soling, deyayotgandek go‘yo...
Alloh hech bir narsani bekor yaratmagan. Har bir o‘simlikning, har bir jonivorning vazifasi bor. Shuningdek, ularning mavjudligi, yashashi bir-biriga chambarchas bog‘liq. Bu zanjirni uzish mumkin emas. Bordiyu hayvonot yoki nabotot olamining bir vakili yo‘q qilinsa, buning oqibati qachondir baribir sezilishi aniq.
Achchiq haqiqat shuki, bor tabiatdagi, ya’ni atrof-muhitdagi ko‘pgina resurslar yo‘qotib bo‘lingan. Ammo o‘sha narsalarning ko‘pini tiklash, qaytarish mumkin. O‘z navbatida, borini saqlab qolish ham juda muhim. Shunday ekan, Alloh bergan buyuk ne’matlar – suv, tuproq, havo, o‘simliklaru jonivorlarga bo‘lgan munosabatimizni o‘zgartiraylik, azizlar. Zero, bizdan keyingi avlod ham ozod va obod yurtda yashashga haqli.
«Hilol» jurnali 8(65)-sonidan