Islom ulamolari o'rtasida ilk davrdan boshlab, hadislarning to'g'riligi, ya'ni, sahihligi, manbalarning ishonchliligiga alohida e'tibor berilgan. Bunga sabab o'sha davrdan boshlab, musulmonlar orasida noaniq, shubhali, hatto g'arazli maqsadlarga qaratilgan soxta hadislar ham tarqala boshlagan.
Ma'lumki, sahobalar o'z jonlari-yu mollarini din uchun, Rasululloh sollallohu alayhi va sallam uchun fido qilgan zotlar bo'lishgan. Ular Payg'ambar sollallohu alayhi va sallamning hadislariga bevosita shohid bo'lganlarki, ularning hadis to'qishi ehtimoldan yiroq ishdir. Chunki Islom tarixidan bilamizki, sahobalar har bir xato, nojo'ya ishlarga, yolg'onga jim qarab turmaganlar, balki bu kabi holatlarga juda qattiq turganlar.
Ammo, tobe'inlar davrida ilk siyosiy ixtiloflar vujudga kelishi ba'zi mavzu' hadislarning paydo bo'lishiga sabab bo'la boshladi. Lekin, bu davrda adolatpesha sahobalarning hayotliklari bu harakatlarning keng tus olishiga to'sqinlik qilgan.
Tobe'inlardan keyingi davrda Islom dinining turli xalqlar orasida keng tarqalishi, siyosiy ixtiloflarning keng tus olishi, haqiqiy diniy ilmlardan uzoqlashish turli sohalarda mavzu' hadislarning ko'payishiga olib keldi.
Hadis to'quvchilarning asosiy sabablari quyidagicha:
Siyosiy ixtiloflar: Ba'zi olimlar mavzu' hadislar hijriy 41 yilga, ya'ni Ali roziyallohu anhuning xalifalik davriga to'g'ri keladi degan fikrni olg'a surganlar.
Shialar o'z da'vosini qo'llab quvvatlash uchun quyidagi mavzu' hadislarni to'qib chiqardilar: “Mening o'rinbosarim, mening sirdoshim, ahli baytimdan mening xalifam, mendan keyin xalifalikka eng loyiq odam Alidir”, “Har bir Payg'ambarning vasiyatchisi va vorisi bo'lgani kabi mening ham vasiyatchim va vorisim Ali ibn Abu Tolibdir”, “Kim Alini insonlarning eng yaxshisi demasa, kofir bo'ladi”, “Aliga nazar tashlash ibodatdir”.
Bu boradagi to'qilgan hadislarning mazmuni asosan ba'zi shaxslarni ulug'lash ma'nosida bo'ldi. Har bir toifa o'z etakchisi, boshlig'ining fazilati haqida hadis to'qishga harakat qildi.
Manbalarda ko'rsatilishicha, bu harakatni birinchi bo'lib “shia” toifasi boshlagan.
Shu o'rinda, mazkur mazmundagi mavzu' hadislarni bazilarini misol tariqasida aytish mumkin:
“Men ilm shahri bo'lsam, Ali uning eshigidir”,
“Sizlarning qozingiz Alidir”.
Halifalik Umaviylarga o'tgandan keyin ularning tarafdorlari arab millatiga mansub bo'lmagan odamlarga nisbatan mensimaslik va kamsitish tuyg'usi bilan muomala qilganlar. Natijada, turli to'qima hadislar vujudga keldi.
Islom dushmanlari: Bular musulmonlarni aqidalaridan va Islom dinidan uzoqlashtirish maqsadida hadislar to'qib, ularga asoslangan botil aqidalarni musulmonlar orasida targ'ib qilganlar. Aytish mumkinki, Islom dushmanlari o'sha davrda keng tarqalgan turli diniy oqimlarning niqobi ostida faoliyat ko'rsatganlar.
Bunday kishilardan biri Mu'allo ibn Abdurohman vafot etishi oldidan bunday degan: “Men Alining fazli to'g'risida 70 hadis to'qiganman”. Odamlarning Islom dinini qabul qilmasliklari, qabul qilganlarni esa, undan sovitish maqsadida zindiqlar (din dushmanlari ya'ni, dinsizlar) mantiqsiz, aql bovar qilmaydigan va ertakka o'xshagan hadislarni to'qiy boshlaganlar.
Ja'far ibn Sulaymon aytadi: “Islom dushmanlaridan biri odamlar orasida Payg'ambar sollallohu alayhi va sallam aytmagan 400 hadisni tarqatganiga iqror bo'ldi”.
Qasddan emas, balki ba'zi roviylarning xato gumonlari tufayli vujudga kelgan mavzu' hadislar: Buning ko'rinishi, sahih hadis matniga ba'zi iboralar yoki so'zlarning qo'shilib qolishi shaklida bo'ladi.
Shuningdek, Allohning sifatlariga, tarixiy voqelikka hamda tibbiyot faniga zid keluvchi hadislar ham mavzu' hisoblanadi. Bundan tashqari bir irqni, mazhabni, mazhab imomlarini, adashgan firqalarni madh etuvchi va sahobalarni kamsituvchi hadislar ham mavzu' hisoblanadi.
Islom dushmanlari ham ko'pincha Islom dinini inson hayoti uchun salohiyatsiz ekanligini isbotlash maqsadida mavzu' hadislardan makr, hiyla yo'li bilan foydalandilar.
Ko'pchilik olimlar fikricha, qaysi sohaga oid bo'lsin, ya'ni, hukmga oid, qissalar targ'ib, tahdidga oid bo'lsin, mavzu' hadisni uning mavzu'ligini bilgan holda rivoyat qilish haromdir. Ammo, uning mavzu'ligini ochiq aytib o'tish bilangina joizdir. Bunga dalil o'laroq Muslim rivoyat qilgan quyidagi hadisni keltiriladi:
“Kim mendan yolg'oni ko'rinib turgan hadisni rivoyat qilsa, ikki yolg'onchining biridir”.
Bu hadis mavzu' rivoyat qiluvchiga etarli raddiya bo'la oladi, biroq mavzu' ekanligini keltirib o'tsa joiz deyishgan.
Yuqoridagi ma'lumotdan ko'rinib turibdiki, sahobalar roziyallohu anhu hadisga nisbatan juda jiddiy munosabatda bo'lganlar. Ammo, sahobalardan keyingi davrlarda payg'ambarimiz hadislariga bo'lgan munosabatlar turlicha bo'ldi.
Musulmonlar keng ommasi hadislarni yodlash, uni anglab etishdan ojiz bo'ldilar, hadislarning asl matnlari va isnodlaridan voqif bo'luvchilar kamaydi, eng achinarlisi, hadislar sha'nini toptaguvchilar ham vujudga kela boshladi. Bularning natijasi o'laroq, turli botil oqim va mazhablar, noto'g'ri aqidalarning vujudga kelganini ko'rish mumkin.
MuhammadSodiq ABDULLAYeV,
Imom Buxoriy nomidagiToshkent Islom instituti talabasi.
Mazkur maqolada islom fiqhi nuqtayi nazaridan bozordagi narxlarni sun’iy ravishda belgillash, tovarlarni ushlab turish orqali narxni ko‘tarish (ihtikor) amaliyoti shariatda qanday baholanishiga oid masalalar tahlil qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning hadislari va sahobalar rivoyatlari asosida narx belgilash va ehtikorning shariatdagi hukmi, ijtimoiy oqibatlari hamda zamonaviy xatarlari ochib berilgan.
Islom iqtisodiy tizimi adolat, o‘zaro rozilik va zulmsiz muomala asosiga qurilgan. Bozor iqtisodiyotida muhim tushunchalardan biri – narx belgilash huquqidir. Shariatda bu masala shunchaki iqtisodiy vosita emas, balki axloqiy va ilohiy qoida bilan chambarchas bog‘langan. Narxni sun’iy ravishda chegaralash yoki tijorat molini ushlab turib narxni ko‘tarish – shariatda qoralangan ishlardan hisoblanadi. Bu maqolada mazkur holatlarga Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning munosabati, ulamolar fatvolari va ijtimoiy oqibatlari tahlil etiladi.
«Narxni chegaralash» deganda mas’ul shaxs yoki taraf tomonidan narxni chegaralab qo‘yish tushuniladi.
«Ihtikor» deganda esa, turli yo‘llar bilan bir xil savdo molini egallab olib narxni oshirishga urinish aytiladi.
Anas roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: "Odamlar: "Yo Allohning Rasuli, narx ko‘tarilib ketdi bizga narxni belgilab bering" deyishdi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Albatta, Allohning o‘zi narxni belgilovchi, tutuvchi, keng qiluvchi va rizq beruvchidir. Men esa sizdan birortangiz ham mendan na qon va na molda zulm, da’vo qilmaganingiz holimda Allohga ro‘baro bo‘lishni xohlayman" dedilar (Sunan egalari rivoyat qildilar).
Qimmatchilik ko‘pchilikni tashvishga solib qo‘yadi. Chunki bu holat barchaga zarar keltirayotgan bo‘lib ko‘rinadi. Hamma bu holatdan chiqish yo‘lini istaydi. Eng oson, eng sodda va hammaga «yalt» etib ko‘rinadigan chora bozorda narxni chegaralab qo‘yish bo‘lib, ko‘rinadi. Nima uchun Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam bu ishni qilmadilar? Hatto ba’zi sahobalar bu taklifni qilganlarida ham ma’qul ko‘rmadilar. Chunki Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam hech bir narsaga yuzaki qaramasdilar.
Narxni chegaralash vaqtincha foyda bergani bilan aldamchilikdir, keyin esa zarar bo‘lishi turgan gap. So‘ngra tojirlar o‘z faoliyatlarini to‘xtatadilar. Bu hol esa el yurtga boshqa tomondan rizq kelishini ma’n qiladi. Shuning uchun ham qanchadan-qancha boy davlatlar xonavayron bo‘ladi. Faqirilk va miskinlikka ro‘baro‘ bo‘ladi.
Sotuvchi o‘z molini o‘z ixtiyori ila o‘zi xohlagan narxda sotsa, yaxshi bo‘ladi. Oluvchi o‘z ixtiyori ila o‘zi rozi bo‘lib, xohlagan narxga olsa, yaxshi bo‘ladi. Muhimi, o‘zaro rozilik bo‘lishi kerak.
Yaxshi va sifatli narsaning narxi baland bo‘ladi. Yomon va sifatsiz narsaning narxi esa past bo‘ladi. Hammasi bozor ko‘tarishiga qarab bo‘ladi. Shuning uchun ham har bir kishi bozor yaxshi ko‘taradigan molni yetishtirishga, olib kelishga qiziqadi. Hamma shunga uringandan keyin yurtda doimiy va haqiqiy serobchilik, arzonchilik hukm suradigan bo‘ladi.
Muammar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: "Kim ehtikor qilsa, o‘sha xatokordir", dedilar (Imom Muslim, Abu Dovud, Termiziy rivoyati).
«Ihtikor» lug‘atda ushlab turish ma’nosini anglatadi. Shariatda esa sotib olingan narsani narxini oshirish uchun qasddan sotmay ushlab turishga «ihtikor» deb aytiladi.
Ulamolarimiz xalq ommasining ehtiyoji ko‘proq tushadigan narsalar, xususan, oziq-ovqatning ehtikoriga alohida, boshqa narsaning ehtikoriga alohida qaraganlar.
Birinchisi mutloq mumkin emas desalar, ikkinchisini qimmatchilik vaqtida mumkin emas deganlar. Ihtikor haqida juda ko‘p hadislar rivoyat qilingan.
Abdulloh ibni Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisi sharifda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: "Kim taomni 40 kecha ehtikor qilsa, batahqiq u Allohdan voz kechgan va Alloh undan voz kechgan bo‘ladi. Qaysi yurtning ahlidan bir kishi och yotgan bo‘lsa, batahqiq, ular Allohning zimmasidan tushgan bo‘lurlar", deganlar.
Ba’zilar shu hadisga suyanib ehtikor faqat taomda bo‘ladi deydilar. Lekin jumhur ulamolar ehtikor haqida hadislar ko‘p, shuning uchun bu hadis asos bo‘la olmaydi deydilar.
Umar ibn Hattob roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: "Jalb qiluvchi rizqlantirilgandir, ehtikorchi esa la’natlangandir", deganlar.
«Jalb qiluvchi» boshqa yurtdan o‘z yurtiga kerakli narsalarni olib kelib sotuvchidir. Demak, bu ish, yaxshi ishdir. Kim bu ishni qilsa rizqi ulug‘ bo‘ladi. Ammo o‘z yurti bozorida eng kerakli narsalarni sotib olib, ushlab turib, sun’iy ravishda narxni ko‘taruvchilar la’natlangandur. Chunki unga xalq muhtoj bo‘lib turgandi, u esa ishlab chiqarmay, boshqa yurtdan olib kelmay foyda topishga uringan xaromxo‘r kimsadir.
Imom Ahmad Abu Xurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilgan hadisi sharifda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: "Kim musulomonlarning narxlariga kirishib, ularga qimmatchilik keltirish uchun harakat qilsa, Alloh uchun uni qiyomat kuni katta olovga o‘tkazmog‘i haq bo‘ladi", deganlar.
Demak, ehtikorchi bu dunyoda ham, u dunyoda ham qattiq azob-uqubatlarga duchor bo‘ladi.
Ashurov Mahmudxon Muhammad G‘ulom
Foydalanilgan adabiyotlar: