Sayt test holatida ishlamoqda!
11 Yanvar, 2025   |   11 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:48
Peshin
12:36
Asr
15:33
Shom
17:17
Xufton
18:36
Bismillah
11 Yanvar, 2025, 11 Rajab, 1446

Qurbonlik qissasi

27.07.2020   4135   7 min.
Qurbonlik qissasi

وَقَالَ إِنِّي ذَاهِبٌ إِلَى رَبِّي سَيَهْدِينِ ربِّ هَبْ لِي مِنَ الصَّالِحِينَ فَبَشَّرْنَاهُ بِغُلَامٍ حَلِيمٍ فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ فَانظُرْ مَاذَا تَرَى قَالَ يَا أَبَتِ افْعَلْ مَا تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِي إِن شَاء اللَّهُ مِنَ الصَّابِرِينَ فَلَمَّا أَسْلَمَا وَتَلَّهُ لِلْجَبِينِ وَنَادَيْنَاهُ أَنْ يَا إِبْرَاهِيمُ قَدْ صَدَّقْتَ الرُّؤْيَا إِنَّا كَذَلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْبَلَاء الْمُبِينُ وَفَدَيْنَاهُ بِذِبْحٍ عَظِيمٍ

«“Albatta, men Rabbim (buyurgan taraf)ga ketuvchidirman. Uning o‘zi meni (to‘g‘ri yo‘lga) hidoyat qilur. Ey Rabbim! O‘zing menga solih (farzand)lardan ato etgin!” Bas, Biz unga bir halim o‘g‘il (tug‘ilishi to‘g‘risidagi) xushxabarni berdik. Bas, qachonki u (otasi) bilan birga yuradigan bo‘lgach, (Ibrohim): “Ey o‘g‘ilcham! Men tushimda seni (qurbonlik uchun) so‘yayotganimni ko‘rmoqdaman. Endi sen o‘zing nima ra’y (fikr) qilishingni bir (o‘ylab) ko‘rgin!” – degan edi, u aytdi: “Ey otajon! Sizga (tushingizda Alloh tomonidan) buyurilgan ishni qiling! Inshoalloh, meni sabr qiluvchilardan topursiz”. Bas, qachonki, ikkisi ham (Allohning amriga) bo‘yin sunib, (Ismoilni qurbonlikka) peshonasi bilan (yerga) yotqizgan ediki, unga Biz nido qildik: “Ey Ibrohim! Darhaqiqat, sen tushni tasdiq etding. Albatta, Biz ezgu ish qiluvchilarni mana shunday mukofotlaymiz”. Albatta, bu (qurbonlikka buyurishim) ayni sinovdir. Biz (Ismoilning) o‘rniga katta bir (qo‘chqor) so‘yishni badal qilib berdik» (Soffot surasi, 99–107-otlar).

Ibrohim alayhissalom keksayib qolgan chog‘ida Alloh taolo u zotga o‘g‘il farzand ato etdi. Unga Ismoil deb ism qo‘ydi. Oradan ancha yil o‘tgani sababli Ibrohim alayhissalom farishtalarga bergan va’dasi (o‘g‘lini Alloh yo‘lida qurbonlik qilishi)ni unutib yuborgan edi.

Ismoil alayhissalom o‘n uch yoshga to‘lib, Ka’bani barpo etishda otasiga ko‘maklashgan edi. Bino bitgandan keyin Baytullohni tavof qilishgan edi. Haj arkonlarini tugatib, arafadan bir kun oldin, ya’ni tarviya kuni Ibrohim alayhissalom tush ko‘radi. Tushida nazringni bajar, degan nido keladi. Ibrohim alayhissalom uyg‘onib ketadi. Nazri nima ekanini uzoq o‘ylaydi. Shu bois o‘sha kunga “tarviya kuni” deyiladi. Bu kunbizda “yolg‘on arafa kuni” deb nomlangan.

Ertasi kuni xuddi shu tushni yana ko‘radi. Ibrohim alayhissalom bu tush Alloh taolodan ekanini anglab yetadi. Shu bois bu kunni “Arafa”, ya’ni “bilish” deb nomladi. Ammo nazri nima ekanini yana eslay olmaydi. Bayram kuni ham shunday tush ko‘radi va nazrini eslaydi. O‘g‘lini qurbonlik qilishni tushida ko‘rdi va shundan beri shu kun Qurbon bayrami bo‘lib qoldi (“Shir’atul Islam”, 219-b).

Ibrohim alayhissalom Alloh taoloning buyrug‘ini bajarishi lozim edi. Bayram kuni erta tongda Hojar onamizni chaqirib, unga o‘g‘li Ismoilni kiyintirishini aytdi. Hojar onamiz Ismoilga yangi kiyimlar kiydirib, uni bezaydi. Ota-o‘g‘il birgalikda Mino sari yo‘lga chiqishdi. Ammo nima maqsadda, qayerga ketilayotganini ona ham, o‘g‘il hambilmasdi.

Shaytoni lain bunday imtihonni aslo ko‘rmaganini va: “Ibrohim alayhissalom bu ishni amalga oshirsa, men bu masalada ularni yo‘ldan ozdirolmasam, bundan so‘ng aslo ularga ta’sir ko‘rsata olmayman, ichim kuyib halok bo‘laman”, dedi (Shir’atul Islam”, 222-b).

Shaytoni lain Ibrohim alayhissalomning yo‘lini to‘sib: “Ey Ibrohim, shunday go‘zal bolani qurbonlik qilishga ko‘zing qanday qiyadi? Ota ham o‘g‘lini so‘yadimi?” dedi. Ibrohim alayhissalom yerdan tosh olib shaytonga uloqtirdi va uni quvdi.

Shayton bu safar Hojar onamizning yoniga borib, uni aldashga kirishdi. Hojar onamiz: “Agar Alloh taolodan shunday buyruq kelgan bo‘lsa, bu buyruqqa barchamiz bosh egamiz”, dedi.

Shayton Ismoil alayhissalomning oldiga borib: “Otang seni qayerga olib boryapti, bilasanmi? Seni so‘yishga olib ketyapti”, deb uni qo‘rqitmoqchi bo‘ldi.

Ismoil alayhissalom ham: “U mening otam.U payg‘ambar. Agar bu buyruq Allohdan kelgan bo‘lsa, uni bajarishi shart”, deya javob qaytardi.

Ibrohim alayhissalom o‘zini va zurriyodini vasvasa qilgani uchun Minoda shaytonga tosh otgani oxirzamon payg‘ambari shariatiga ham sunnat amal sifatida kiritildi va bu to qiyomatgacha davom etadi.

Ibrohim va Ismoil alayhimassalom ishora qilingan joyga yetib kelishdi. Ibrohim alayhissalom uchun bu eng qiyin dam edi. Chunki u o‘g‘lini nima uchun bu yerga olib kelganini unga aytishi kerak edi.

Shunda Ibrohim alayhissalom: “Ey o‘g‘ilcham! Men tushimda seni so‘yayotganimni ko‘rmoqdaman. Bu ishga sen nima deysan, qanday fikr bildirasan?” deganida Ismoil alayhisalom qiyomatgacha insonlarga ibrat bo‘ladigan ushbu so‘z: “Ey otajon! Sizga (tushingizda Alloh tomonidan) buyurilgan ishni qiling! Inshoalloh, meni sabr qiluvchilardan topursiz”, deb javob qaytardi.

Ota-bola ilohiy amrni bajarishga kirishdi. Shu asnoda Ismoil alayhissalom: “Otajon, mening sizga bir nechta iltimosim bor. Ularni bajarishingizni so‘rayman. Avvalo, qo‘llarimni mahkam bog‘lang. Aks holda tipirchilab sizga aziyat yetkazishim mumkin. Yuzimni yerga qarating. Ko‘zimga ko‘zingiz tushsa, mehringiz iyib ketishi tayin. Ko‘ylagimni onamga eltib bering, meni eslab yursin. Onamga salom ayting. Allohning amriga sabr qiling. Meni qanday qurbonlik qilganingizni va qo‘llarimni bog‘laganingizni hech kimga aytmang. Onam yosh bolalarning oldiga bormasin. Aks holda meni eslab, Allohga isyon qilishi mumkin”, dedi.

Ibrohim alayhissalom o‘g‘lining istaklarini bajardi. Birozdan so‘ng Ismoil alayhissalom yana: “Otajon, qo‘llarimni, oyoqlarimni yeching. Meni faritashlar ko‘rib turibdi. Ular meni isyonkor bola ekan, otasi uning oyoq-qo‘lini bog‘lashga majbur bo‘libdi, demasin”, dedi.

Ota va bola Allohning hukmi oldida bosh egishdi. Ibrohim alayhissalom o‘g‘lini kundaning ustiga yotqizdi. Bo‘g‘ziga pichoq tiradi. Pichoqni jahd bilan tortdi. Shu asnoda yer yuzidagi va osmondagi barcha farishtalar sajdaga bosh qo‘yishdi: “Allohim, Ismoilni O‘zing asra!. Ibrohimni afv et!” deb yolvorishar edi.

Shunda Alloh taolo: “Ey farishtalarim, bandam Ibrohimga qarang. Mening roziligim uchun o‘g‘lining bo‘g‘ziga pichoq tortyapti. Holbuki, sizlar Odam alayhissalomni yaratayotgan paytimda:

وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ

وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ

«Eslang, (ey Muhammad!) Rabbingiz farishtalarga: “Men Yerda xalifa (Odam) yaratmoqchiman», – deganida, (ular) aytdilar: “Unda (Yerda) buzg‘unchilik qiladigan, (nohaq ravishda) qonlar to‘kadigan kimsani yaratmoqchimisan? Holbuki, biz Senga hamding bilan tasbehlar aytamiz va Seni muqaddas deb bilamiz. (Alloh) aytdi: “Albatta, Men sizlar bilmagan narsalarni bilurman”»(Baqara surasi, 30-oyat), degan edingiz.

Qurbonlik risolasi”dan.

Ibratli hikoyalar
Boshqa maqolalar
Maqolalar

Yo Rasululloh, Siz kimni yaxshi ko‘rasiz?

10.01.2025   2260   8 min.
Yo Rasululloh, Siz kimni yaxshi ko‘rasiz?

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Oisha onamiz roziyallohu anhoning barcha sifatlari ham kamolot sifatlariga daxldor ekaniga shubha bo‘lishi mumkin emas. U kishining buyuk hayotlarini diqqat bilan o‘rgangan ulamolar Oisha onamiz roziyallohu anhoda boshqalarda bo‘lmagan qirqta komilalik sifatlari bor ekanini ta’kidlaydilar. Ana shuning uchun ham bu haqda bir-ikki og‘iz so‘z aytmoqni ravo ko‘rdik.

Oisha onamiz roziyallohu anhoning kamolot sifatlari haqida so‘z yuritar ekanmiz, bu sifatlar ro‘yxatining boshida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan vorid bo‘lgan hadisi shariflar turishini aytib o‘tmog‘imiz lozim. U zot Oisha onamiz roziyallohu anho haqlarida ajoyib madhlarni aytganlar.

Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Oisha! Mana bu Jabroil, u senga salom aytmoqda», dedilar.

«Va alayhissalomu va rohmatullohi va barokatuhu! Ey Allohning Rasuli, siz men ko‘rmagan narsani ko‘rasiz», dedim».

Jabroil alayhissalom bu dunyoda payg‘ambarlardan boshqa kimga salom aytganlar?

Jabroil alayhissalom bu dunyoda payg‘ambarlardan boshqa birgina insonga – Oisha onamiz roziyallohu anhoga salom aytganlar.

Mana shu ulug‘ maqomning o‘zi bir olamga tatiydi.

Abu Muso roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:

Nabiy sollallohu alayhi vasallam:

«Erkaklardan ko‘pchilik barkamol bo‘ldilar. Ayollardan Maryam Imron qizi va Fir’avnning ayoli Osiyodan boshqasi barkamol bo‘lmadi. 

Oishaning boshqa ayollardan ustunligi sariydning boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshaydir», dedilar».

Ikkisini Buxoriy, Muslim va Termiziy rivoyat qilganlar.

Ushbu hadisi sharifda aslida ayollarning, xususan, Maryam onamiz, Osiyo onamiz va Oisha onamizning boshqa ayollardan ustun bo‘lgan fazllari haqida so‘z boradi.

«Erkaklardan ko‘pchilik barkamol bo‘ldilar».

Erkaklardan barkamol bo‘lganlar ro‘yxatining avvalida Payg‘ambar alayhissalomlar turadilar. Ulardan boshqa barkamol erkaklar ham bor. Bu haqiqat hammaga ma’lum.

«Ayollardan Maryam Imron qizi va Fir’avnning ayoli Osiyodan boshqasi barkamol bo‘lmadi».

Bu ikki ulug‘ zotning barkamol bo‘lganliklari Qur’oni karimda ularning birgalikda, xos zikr qilinishlaridan ham bilib olinadi.

Alloh taolo «Tahrim» surasida:

«‎Alloh iymon keltirganlarga Fir’avnning ‎xotinini misol qilib keltirdi. O‘shanda u: ‎‎«Robbim! Menga O‘z huzuringda, jannatda bir uy ‎bino qilgin. Menga Fir’avndan va uning ishidan ‎najot bergin va menga zolim qavmdan najot ‎bergin», deb aytdi‎», degan (11-oyat).

Fir’avnning xotini o‘sha paytdagi eng katta podshohning ayoli edi. Yemak-kiymakda to‘kin edi. Nimani xohlasa, shuni qilishi mumkin edi. Qasrlarda, turli ne’matlar ichida farog‘atda yashashiga qaramasdan, u kofir va zolim eriga hamda qavmiga qarshi chiqdi. Allohga iymon keltirdi. Allohdan jannatda uy qurib berishini so‘radi. Bu hol esa dunyo hoyu havasidan ustun kelishning oliy misolidir.

Mo‘minlarning ikkinchi misoli Maryam binti Imrondir.

«Va farjini pok saqlagan Imron qizi Maryamni ‎‎(misol keltirdi). Bas, unga O‘z ruhimizdan ‎pufladik va U Robbining so‘zlarini hamda ‎kitoblarini tasdiq qildi va itoatkorlardan ‎bo‘ldi» (12-oyat).

Imronning qizi Maryam Allohga sof e’tiqodda bo‘lganlar va o‘zlarini ham sof tutganlar. Yahudiylar tuhmat qilganlaridek, nopok bo‘lmaganlar. Alloh taolo Jabroil farishta orqali ana shu pok jasadga o‘z ruhidan «puf» deyishi bilan Iyso alayhissalomni ato qilgan.

«Oishaning boshqa ayollardan ustunligi sariydning boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshaydir».

Endi Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning zavjai mutohharalari – Oisha onamizning fazllari haqida so‘z ketmoqda. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam u kishining boshqa ayollardan fazllarini sariyd deb nomlanadigan taomning o‘sha vaqtdagi boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshatmoqdalar.

O‘sha paytda Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam va sahobai kiromlar yashab turgan jamiyatning sharoiti va taomiliga ko‘ra, sariyd boshqa taomlardan afzal taom hisoblanar edi.

Xuddi shunga o‘xshab, Oisha onamiz ham boshqa ayollardan afzal edilar.

Bu dunyoda kim ushbu maqomga sazovor bo‘libdi?!

Ushbu maqomga bu dunyoda faqat Oisha onamiz roziyallohu anho sazovor bo‘ldilar.

Termiziy va Buxoriy Amr ibn Os roziyallohu anhudan rivoyat qiladilar:

«Nabiy sollallohu alayhi vasallam meni Zotus-Salosil askariga boshliq qildilar. Qaytib kelganda:

«Ey Allohning Rasuli, odamlarning qaysinisi siz uchun eng mahbubdir?» dedim.

«Oisha», dedilar.

«Erkaklardan-chi?» dedim.

«Uning otasi», dedilar.

«So‘ngra kim?» dedim.

«So‘ngra Umar», dedilar va bir necha odamlarni sanadilar. Bas, meni oxirlarida qilib qo‘ymasinlar, deb, sukut saqladim».

Allohning Rasuli uchun odamlarning qaysinisi eng mahbub ekan?

Allohning Rasuli uchun odamlar ichida Oisha onamiz roziyallohu anho eng mahbub ekanlar.

Bu dunyoda kim ushbu maqomga sazovor bo‘libdi?

Ushbu maqomga bu dunyoda Oisha onamiz roziyallohu anho sazovor bo‘libdilar.

Imom Abu Ya’lo «Musnad»larida Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qiladilar:

«Menga hech bir ayolga berilmagan to‘qqiz narsa berilgan:

– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam menga uylanishga amr qilinganlarida Jabroil alayhissalom suratimni olib tushib, u zotga ko‘rsatgan.

– U zot menga bokira holimda uylanganlar. Mendan boshqaga bokira holida uylanmaganlar.

– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam boshlari mening quchog‘imda turgan holda vafot etdilar.

– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam mening uyimda dafn qilindilar.

– Farishtalar mening uyimni o‘rab olgan edilar. U zotga men u kishining ko‘rpalarida turganimda vahiy nozil bo‘lar edi. U zot meni o‘zlaridan uzoqlashtirmas edilar.

– Men u zotning xalifalari va siddiqlarining qiziman.

– Mening oqlovim osmondan nozil bo‘lgan.

– Men pokning huzurida pok yaratilganman.

– Menga mag‘firat va karamli rizq va’da qilingan».

Imom Qurtubiy o‘z tafsirlarida Oisha onamiz roziyallohu anhoning kamolot sifatlari haqida so‘z yuritar ekanlar, jumladan, quyidagilarni aytganlar:

«Ba’zi ahli tahqiqlar ayturlar:

«Yusuf alayhissalom fahsh ishda tuhmat qilinganida Alloh u kishini beshikdagi go‘dakning tili bilan oqladi.

Maryam fohishalikda tuhmat qilinganida Alloh u kishini o‘g‘illari Iyso alayhissalomning tili bilan oqladi.

Oisha fahsh ishda tuhmat qilinganida Alloh u kishini Qur’on bilan oqladi. Alloh u kishi uchun go‘dakning oqlashini yoki nabiyning oqlashini ravo ko‘rmadi. Alloh u kishini tuhmatdan O‘z kalomi ila oqladi».

Alloh taolo bu dunyoda kimni tuhmatdan O‘z kalomi ila oqlabdi?

Alloh taolo bu dunyoda faqat Oisha onamiz roziyallohu anhoni tuhmatdan O‘z kalomi ila oqlagan.

"Nubuvvat xonadoni xonimlari" kitobidan.

Maqolalar