Ramazon barokatli va fazilatli oy. Unda dunyo va oxirat uchun yaxshiliklar bisyor. Ayniqsa “ming oydan yaxshiroq” bo‘lgan “Laylatul qadr” – qadr kechasi Ramazonda kutiladi. “Qadr” deb nomlanishiga sabab unda rizqlar o‘lchanadi, ajallar yozilib, o‘sha yili bo‘ladigan ishlar bitib qo‘yiladi, taqdir qilinadi.
فِيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ
“U (kechada) barcha hikmatli ish(lar) ajrim qilinur”, Duxon,4 oyat
“Barcha bo‘ladigan ishlar Lavhul mahfuzdan ko‘chiriladi. Said ibn Jubayr Ibn Abbosdan rivoyat qiladilar: “Albatta, sen bir kishini bozorda uchratasan, lekin uning ismi o‘liklar safiga kiritib qo‘yilgan bo‘ladi”.[1]
Bundan tashqari qadri va sharafi ulag‘ligi uchun ham shunday atalgan. Yana kim bu kecha toat-ibodatlarga berilsa, qadri baland bo‘ladi, bu kechadagi toatlarning qadri bo‘lakcha bo‘ladi, degan ma’nolar ham aytib o‘tilgan.
Shomiy[2] aytadilar: “Me’rojud diroya”da keltiriladi: “Bilingki, qadr kechasi – fazilatli kecha bo‘lib, uni izlash, talab qilish mustahabdir. U yilning eng yaxshi tunlaridan biridir. U kechada qilingan amal yilning boshqa paytida qilingan ming amalga teng. Ibn Musayyyib aytadi: “Kim qadr huftoniga guvoh bo‘lsa, undagi nasibasini olibdi”. Shofe’iy aytadilar: “Hufton va bomdodiga guvoh bo‘lsa. Mo‘minlardan Alloh xohlagani qadr kechasini ko‘radi, ko‘rganlar esa uni yashirishlari lozim bo‘ladi. Allohga ixlos bilan duo qilinadi”.
Qadr kechasi qaysi kun ekanligi borasida 46 ta fikr bor.
“Maroqil falah”da[3] aytiladi: “Ibn Mas’ud aytadilar: “Qadr kechasi yilning barchasida bo‘lishi mumkin. U kishining gaplarini Imom A’zam ham olib, yilning istalgan paytida aylanib yuradi. Goho ramazon, goho boshqa oy ham bo‘lishi mumkin. Buni Qozi Xon ham aytgan”.
Shomiy aytadilar: “Yuqoridagi gapni oriflar sultoni, janobim – Muhyiddin ibn Arabiy o‘zlarining “Futuhotul Makkiyya” asarlarida ham keltirganlar: “Laylatul qadr haqida insonlar turlicha fikrdadirlar. Ya’ni uning payti haqida. Ulardan ba’zilari yilning barchasida aylanib yuradi deyishgan. Men ham shu fikrdaman. Men uni Sha’bonda ham, Robi’ul avvalda ham, Ramazonda ham ko‘rganman. Ko‘proq ramazonning oxirgi 10 kunligida guvoh bo‘lganman. Yana ramazonning o‘rtadagi 10 kunligidagi toq bo‘lmagan kechada ham, toq bo‘lgan kechasida ham ko‘rganman. Men shuni aniq ishonch bilan ayta olamanki, yilning barchasida toq kechasida ham, juft kechasida ham kelaveradi”.
“Mabsut”da aytiladi: “Bu borada Abu Hanifaning mazhablari qadr kechasi ramazonda bo‘ladi, lekin u oldinga surilib yoki kechikib kelishi mumkin. Ikki sohiblari nazdida esa muqaddam ham bo‘lmaydi, kechikib ham kelmaydi”.
Uning alomati: oydin, sof, sokin; sovuq ham emas, issiq ham emas; qadr kechasining tongida quyosh nursiz tog‘orga o‘xshab qoladi.
Uning aniq kuni yashirin bo‘lishi: insonlar uni topishda, izlashda jiddu jahd qilsinlar, ibodatda mujtahidlar ajrini olsinlar.
Shavkoniy aytadilar: “Ulamolar uning qaysi kun ekanligi haqida ixtilof qildilar. “Fathul Boriy”da o‘sha fikrlar keltirilgan (undan boshqa yerda bu qavllar keltirilmagan), ularni qisqacha zikr qilib o‘tamiz:
1-Qovl: Qadr kechasi odamlar orasidan ko‘tarilgan, buni Mutavalliy Rofiziylardan rivoyat qilgan. Hanafiylardan ham shu gap kelgan. Men aytaman: bu asli yo‘q gap, hanafiylar kitoblarida bunaqa gap uchramaydi.
2-Qovl: Qadr kechasi faqat bir yil uchun xoslangan bo‘lib, Nabiy sallollohu alayhi vasallam zamonlarida yuz bergan. Fokuhoniy shu gapni aytgan.
3-Qovl: Qadr kechasi mana shu ummat uchun xoslangan. Molikiylardan bir jamoaning fikrlari.
4-Qovl: Yilning istalgan patida bo‘lishi mumkin. Bu hanafiylarning mashhur gaplari va salafi solihlarning bir jamosining fikri.
5-Qovl: U ramazonga xoslangan bo‘lib, uning barcha tunlarida sodir bo‘lishi mumkin.
6-Qovl: U muayyan va yashiringan bir tunda. Nasafiy shu fikrni aytgan.
7-Qovl: Ramazonning birinchi kechasida. Abu Roziyn Uqayliy Sahobiy aytgan.
8-Qovl: Ramazooning o‘rtasidagi bir kecha. Ibn Mulaqqin aytgan.
9-Qovl: Sha’bonning o‘rtasidagi bir kecha. Qurtubiy “Mufhim”da aytgan.
10-Qovl: Ramazonning 17 kechasida.
11-Qovl: Ramazonning o‘rtadagi 10 kunligida yashiringan.
12-Qovl: Ramazonning 18 kechasi.
13-Qovl: 19 kechasi.
14-Qovl: Oxirgi o‘n kunlikning birinchi kechasi. Shofe’iy shunga moil bo‘lganlar.
15-Qovl: Agar oy to‘liq bir oy bo‘lsa, 20 kuni, noqis bo‘lsa, 21 kuni.
16-Qovl: 22 kechasi.
17-Qovl: 23 kechasi. Bunga ko‘plab sahobiy va tobe’inlar ergashganlar.
18-Qovl: 24 kechasi.
19-Qovl: 25 kechasi. Ibn Javziy Abu Bakradan rivoyat qilgan.
20-Qovl: 26 kechasi. Men buni aniq bilmadim. Faqat Iyoz shu fikrni aytgan.
21-Qovl: 27 kechasi.
22-Qovl: 28 kechasi.
23-Qavl: 29 kechasi. Ibn Arabiy keltirgan.
24-Qovl: 30 kechasi. Iyoz aytgan.
25-Qovl: Oxirgi 10 kunlikning toq kunlarida. “Fath”da mana shu to‘g‘riroq deyilgan.
26-Qovl: Ramazonning oxirgi kechalarida.
27-Qovl: Oxirgi 10 kunlikda ko‘chib yuradi. Abu Qaloba aytgan.
28-Qovl: Oxirgi 10 kunlikda, faqat ba’zi kechalar ba’zilaridan ko‘ra qadr bo‘lishi umid qilinadi.
29-Qovl: 27 kecha. Faqat 23 bo‘lishi umid qilinadi.
30-Qovl: 23 kecha. Faqat 27 bo‘lishi umid qilinadi.
31-Qovl: Oxirgi 7 kunlikning barchasida ko‘chib yuradi. Ahli ilmlar bundan nima nazarda tutilgani haqida ixtilof qildilar: oyning oxirgi 7 kunligimi yoki oydan sanaladigan oxirgi 7 kunmi? Bundan 32 qovl kelib chiqadi.
33-Qovl: Oxirgi 15 kunlikda ko‘chib yuradi. Abu Yusuf va Muhammaddan rivoyat qilingan.
34-Qovl: 16 yoki 17 kechada.
35-Qovl: 17, 19 yoki 21 kechada.
36-Qovl: Ramazoning birinchi yoki oxirgi kechasi.
37-Qovl: 19, 21 yoki 23 kechada.
38-Qovl: 1 yoki 9 yoki 17 yoki 21 yoki oxirgi kechada.
39-Qovl: 23 yoki 27 kechada
40-Qovl: 21 yoki 23 yoki 25 kechada.
41-Qovl: Oxirgi 27 kechaga cheklangan.
42-Qovl: 22 yoki 23 kechada.
43-Qovl: o‘rtadagi va oxirdagi 10 kulikning juft kechalarida.
44-Qovl: oxirgi o‘n kunlikning uchinchi yoki beshinchi kechasi.
45-Qovl: Oyning ikkinchi 15 kunligidagi 7 yoki 8 kecha.
46-Qovl: 1 yoki oxirgi yoki toq kechada bo‘lishi mumkin.
Hofiz Hajar Asqaloniy aytadilar: “Men oxirgi uchratgan qovlim mana shu. Ularning ba’zisi ba’zisini rad qilishi mumkin. Rojihrog‘i oxirgi 10 kunlikning toq kechalarida bo‘lib, ular ko‘chib yurishi mumkin. Shofe’iy nazdida 21 yo 23 bo‘lsa, jumhur nazdida ramazonning 27 kechasi deb zikr qilingan”.
Qadr kechasiga to‘g‘ri kelgan odamga zohiriy alomat bo‘ladimi yoki yo‘q, degan masalada ham ixtilof qildilar. Ba’zilar hamma narsa sajda qilgan holda ko‘rinadi, desa, ayrimlar hatto qorog‘u yerda ham nur sochilib turadi, degan. Maloikalardan gap va salom eshitiladi, ham deb aytilgan. Tobariy bularning barchasi yuz beradigan ishlar emas deganlar. Biror narsani ko‘rish yoki eshitish shart qilinmagan.
Xulosa: Qadr kechasi turli kunlarda bo‘lishi, turli kechalarda aylanib yurishi haqidagi fikrlarni inobatga olsak, uni faqat 27 kechada kutmay, ramazonning oxirgi toq kunlari, imkon bo‘lsa ramazonning g‘animat barcha kechalaridan izlagan, ko‘proq ibodat, tilovat, istig‘for va tavblar qilib qolgan ma’qul. Agar Abu Hanifa rohimahullohning ijtihodlariga nazar solinsa, laylatul qadr yilning barchasida bo‘lishi mumkin. Balki, mana shu narsa avvalgi ulamolarimizni ko‘p toat-ibodat qilishga, bugun qadr kechasi bo‘lishi mumkin degan umidda sergak yurishlariga bir sabab bo‘lgandir... Vallohu A’lam!
Ahmad Saharonfuriyning “Bazlul majhud fiy halli
Sunani Abi Davud” kitobi asosida Nilufar Saidaziz qizi tayyorladi
[1] “Tafsiri Samarqandiy”
[2] Ibn Obidiyn
[3] 264 b
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Imom Bayhaqiy, Abu Ubayd va Ibn Asokirlar Suvayd ibn G‘afla roziyallohu anhudan rivoyat qiladilar:
«Umar roziyallohu anhu Shomga kelganida ahli kitoblardan biri: «Ey mo‘minlarning amiri! Mo‘minlardan biri meni o‘zing ko‘rib turgan holga soldi», dedi. U kaltaklangan, boshi yorilgan holda edi. Umar roziyallohu anhu qattiq g‘azablandi va Suhayb roziyallohu anhuga:
«Bor, qara-chi, buning sohibi kim ekan?» dedi.
Suhayb roziyallohu anhu borib qarasa, u Avf ibn Molik roziyallohu anhu ekan.
Suhayb unga: «Mo‘minlarning amiri sendan qattiq g‘azablandi. Muoz ibn Jabal roziyallohu anhuning oldiga bor, u zot bilan gaplashsin. Umar shoshilib, seni bir narsa qilib qo‘yadimi, degan xavfdaman», dedi.
Umar roziyallohu anhu namozni o‘qib bo‘lib:
«Suhayb qani?! U odamni keltirdingmi?!» dedi.
«Ha», dedi Suhayb.
Avf Muozning oldiga borib, bo‘lgan voqeani aytib bergan edi, bas, Muoz o‘rnidan turib:
«Ey mo‘minlarning amiri! U Avf ibn Molik ekan. Uning gapini eshitib ko‘ring. Shoshilib, uni bir narsa qilib qo‘ymang», dedi. Umar unga:
«Sening bu bilan nima ishing bor?!» dedi.
«Ey mo‘minlarning amiri, qarasam, bu bir muslima ayolning eshagini yetaklab ketayotgan ekan. Eshak sakrab, ayolni yiqitib yuboray debdi. Lekin ayol yiqilmabdi. Manavi bo‘lsa, uni turtib yiqitib, o‘zini ayolning ustiga otdi», dedi Avf.
Umar unga: «Menga ayolni olib kel, aytganingni tasdiqlasin», dedi.
Avf ayolning oldiga bordi. Ayolning otasi bilan eri: «Nima qilib qo‘yding?! Bizning sohibamizni sharmanda qilding-ku!» dedilar.
Biroq ayol: «Allohga qasamki, u bilan boraman!» dedi.
Otasi bilan eri: «Biz borib, sening nomingdan gapiramiz», dedilar va Umar roziyallohu anhuning huzuriga kelib, Avf aytgan gaplarga o‘xshash gap aytdilar.
Bas, Umar amr qildi. Yahudiy osildi.
So‘ngra Umar: «Biz sizlar bilan bunga sulh qilganimiz yo‘q. Ey odamlar! Muhammadning zimmasi haqida Allohdan qo‘rqinglar! Ulardan kim bu ishni qilsa, unga zimma yo‘q!» dedi.
Suvayd: «O‘sha men ko‘rgan yahudiy Islomda birinchi osilgan odam edi», dedi».
Bu hodisada Umar ibn Xattob roziyallohu anhuning siyosat yoki tashviqot uchun emas, balki adolat uchun ish olib borishlari yaqqol namoyon bo‘lmoqda. Mazkur yahudiy qilar ishni qilib qo‘yib, makkorligini ishga solgan edi. U: «Musulmonlarning xalifasi kelib turibdi, hozir siyosat nozik paytda unga arz qilsam, siyosat uchun mening tarafimni oladi», deb o‘ylagan edi.
Darhaqiqat, ish avvaliga, sirtdan qaraganda yahudiy o‘ylaganicha boshlandi. Umar ibn Xattob roziyallohu anhu katta sahobiy Avf ibn Molik roziyallohu anhuning obro‘siga e’tibor qilmay, ishning haqiqatini surishtira boshladilar. U kishidan boshqa odam bo‘lganida bir yahudiyni deb, o‘zimizning obro‘li odamni xijolat qilmaylik, degan mulohazaga borishi mumkin edi. Ammo hazrati Umar roziyallohu anhuning tabiatlarida va u kishi ko‘rgan tarbiyada bunday mulohaza bo‘lishi mumkin emas edi.
U kishidan boshqa odam bo‘lganida siyosat uchun, nohaqdan bo‘lsa ham ularning yonini olishi mumkin edi. Ammo hazrati Umar roziyallohu anhu bunday qilishlari mumkin emas edi. U kishi aybdor kim bo‘lishidan qat’i nazar, uning aybiga yarasha jazosini berish tarbiyasini olganlar. Va shunday qildilar ham.
«Hadis va hayot» kitobining 23-juzidan olindi