Sayyidul istig‘for
Rivoyat qilinishicha, istig‘forlarning eng afzali ushbudir: «Allohumma anta Robbi. La ilaha illa anta. Xolaqtani va ana ’abduka va ana ’ala ’ahdika va va’dika mastato’tu, a’uzu bika min sharri ma sona’tu va abu’u laka bini’matika ’allayya va a’tarifu bi zunubi, fag‘firli zunubi innahu la yag‘firuz-zunuba illa ant».
Yo Alloh! Sen mening Rabbimsan! Sendan o‘zga iloh yo‘q. Meni Sen yaratding. Men Sening qulingman. Men kuchim yettuncha Senga bergan ahd va va’damda sobitman. Qilgan ishlarim yomonligidan asrashingni so‘rayman, bergan ne’matlaringni e’tirof qildim. Gunohlarimni tan olaman. Meni kechirgin, Yo Alloh! Sendan o‘zga kechirguvchi yo‘qdir (Imom Termiziy. «Da’vat», 3393-hadis).
Yana bir istig‘for duosi
«Astag‘firulloh, astag‘firulloh, astag‘firulloh al-’aziym al-Kariym, allaziy la ilaha illa hu, al-Hayyul- Qoyyo‘m va natubu ilayh va nas’aluhut-tavbata val-mag‘firota val-hidayata lana innahu huvat-tavvabur-rohiym. Tavbata ’abdin zolimin linafsihi la yamliku linafsihi mavtan vala hayatan vala nushuro».
Ma’nosi: Allohdan mag‘firat so‘rayman! Azim va Karim, Undan boshqa hech iloh bo‘lmagan, Hayy va Qayyum Allohdan mag‘firat so‘rayman. Unga qaytamiz. Tavbamizni qabul etib, mag‘firat va hidoyat nasib qilishini tilaymiz, chunki U tavbalarni qabul qilguvchi, rahmli, mehribondir. Nafsiga zulm qilgan, o‘ldirish va qayta tiriltirishga ojiz bo‘lgan bandaning tavbasi kabi tavba qilamiz.
O‘MI matbuot xizmati
Ayoli vafot etganidan keyin eri juda mayus bo‘lib qoldi. Bir kuni uning yaqin do‘sti uni koyidi:
– Haliyam uylanmadingmi?
– Yo‘q, – dedi u.
– Nega, nahotki boshqa ayollar ichida senga yoqadigani bo‘lmasa?
– Rahmatli ayolimga o‘xshagani topilmasa kerak...
– Qo‘ysang-chi, ayollarning bari bir-biriga o‘xshaydi-ku!..
– Men zohirini aytmayapman. Ichki olamini, botinini aytyapman.
Yigit hayron bo‘lib qarab turgan do‘stiga hayotida bo‘lgan birgina voqeani gapirib berdi:
“Bir kuni ayolim jahlimni chiqardi. Qattiq urishdim va uni ota uyiga haydadim. Jimgina ketdi. Oradan bir necha kun o‘tgach, qilgan ishimdan pushaymon bo‘ldim. Aslida ayb o‘zimdan o‘tganini angladim. Ming andisha bilan qaynotamnikiga bordim. Eshik oldida biroz turib qoldim. So‘ng eshikni taqillatdim. Ayolim ochdi va meni hayratda qoldirib, xuddi oramizda hech gap o‘tmaganday, baland ovozda:
– Assalomu alaykum dadajonisi, safaringiz yaxshi o‘tdimi? – deya tabassum bilan ko‘zini qisib qo‘ydi. Unga bir nimalar demoqchi bo‘lgan edim, u meni qattiq bag‘riga bosib, bunday dedi:
– Gapirmang, ota-onamga sizni “safarga ketdilar”, dedim...
Ana shunday fahmli, oqila edi ayolim. Shuning uchun ham unga hech birini o‘xshatolmay, uylanolmay yuribman, do‘stim”.
Ha, azizlar! Alloh taolo erkakni ayol uchun, ayolni erkak uchun ne’mat qilib bergan. To‘g‘ri, ba’zilar bir-birlarining kamchiliklaridan shikoyat qilib qolishadi. Ammo hech kim benuqson emas. Mukammal ayolni ham, erkakni ham axtarmang bu dunyoda. Hikoyada kelganidek, ba’zida er uchun bir jufti halol butun dunyodagi ayollardan afzal bo‘lishi mumkin. Shunday ekan, ahli ayolimizni qadrlaylik. Zero, u ham kimningdir farzandi, bolalarimizning onasi. Eng muhimi, Allohning bizga bergan omonatidir.
Akbarshoh RASULOV