Ramazon – taroveh oyi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam mag‘firatga noil bo‘lish, ajru savoblarni ko‘paytirib olish uchun bu oyda tunlari ibodatga qoim bo‘lishga targ‘ib qilib: “Kim Ramazon kechalari imon bilan, savob umidida qoim bo‘lsa, o‘tgan gunohlari kechiriladi”, deganlar (Imom Buxoriy va Muslim rivoyati). Olimlar Ramazon kechalari qoim bo‘lishdan murod taroveh namozini ado etishdir, deganlar. Tarovehni masjidda jamoat bo‘lib o‘qish Saodat asridan boshlangan amal. Hadisi sharifda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam taroveh namozi bandaning gunohlari mag‘firat bo‘lishiga sabab ekanini ta’kidlamoqdalar. Olimlar bu yerda gunohlar deyilganda kichik kichik gunohlar nazarda tutilganini ta’kidlashgan.
Tungi namoz mo‘minlar sharafi, solihlar odati, obidlar yaqinligidir. U bandani Alloh taologa yaqinlashtiruvchi eng afzal amaldir. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Tungi namozni kanda qilmang. U sizlardan oldin o‘tgan solihlar odati, Rabbinggizga yaqinlik, gunohlarga kafforat, ma’siyatlardan qaytaruvchidir” (Imom Ahmad va Imom Termiziy rivoyati).
Ramazon kechalarida qoim bo‘lish Rasululloh sollallohu alayhi vasallam sunnat qilgan ulug‘ ibodat. Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi: “Nabiy sollallohu alayhi vasallam tunda masjidda namoz o‘qidilar. U zotning bir qancha sahobalari u zotga ergashib uch kecha namoz o‘qishdi. To‘rtinchi kecha masjidga odam sig‘may ketdi. O‘sha kecha Rasululloh sollallohu alayhi vasallam masjidga chiqmadilar. Tong otganda u zot: “Sizlarning yig‘ilganlaringizni ko‘rdim. Sizlarning oldingizga chiqishdan meni to‘sgan narsa shuki, bu namoz sizlarga farz bo‘lib qolishidan qo‘rqqanim”, dedilar. Bu Ramazonda bo‘lgan edi” (Imom Buxoriy rivoyati). Bu hadisdan Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning ummatlariga shafqatlari va sahobalarning sunnatga, Ramazon kechalarini ibodat bilan o‘tkazishga qanchalik e’tiborli bo‘lganlarini ko‘rish mumkin.
Abu Zarr roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Nabiy sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Kim imom ketgunicha u bilan birga namoz o‘qisa, unga kechani ibodat bilan o‘tkazganlik savobi yoziladi” (Imom Abu Dovud va Imom Termiziy rivoyati). Ya’ni kim xufton, taroveh va vitr namozlarini imom bilan birga o‘qisa, o‘sha kechani ibodatda o‘tkazganlik savobiga ega bo‘lar ekan. Shunday ekan, bu ibodatga e’tiborli bo‘lish, unda davomli bo‘lish ko‘p ajru savob keltiradi.
Ramazonning har oni muborak, sharaflidir. Shunday ekan, musulmon kishi bu oyni g‘animat bilib ro‘za, tilovat, taroveh, duolar bilan o‘tkazishi matlubdir.
Jamshid SHODIYEV tayyorladi.
Savol: Biz tomonlarda o‘g‘il farzand uchun qilinadigan sunnat (xatna) to‘yiga kelinning otasi yoki aka-ukalari so‘qim (so‘yiladigan qoramol) olib borishlari shartdek bo‘lib qolgan. Hatto bu narsa kelin tarafdagilarning burchi degan tushuncha ham bor. Shuning uchun ayrim hollarda ba’zi otalar nevarasini sunnat to‘yiga yerini sotish yoki katta qarzlarni olishgacha majbur bo‘layapti. Shu ishlar dinimizda bormi?
Javob: Bismillahir Rohmanir Rohiym. Dinimizda xatnani bor ekanligi barchaga ma’lum va bu uchun ziyofat qilib berish ham bor. Ammo bu narsa farz yoki vojib, hatto sunnat ham emas, balki u ayrim sahobiylarning shunchaki odati bo‘lgan. Lekin u hozirgi kunda avj olgandek bema’ni dabdabozlik bilan emas, balki tor doirada kamtarona dasturxon yozib o‘tkazilgan.
Demak, aslida sunnat ham bo‘lmagan ushbu “to‘y”ga so‘qim olib kelish qiz tomonning burchi deyish mantiqsiz ekani ko‘rinib turibdi. Buni johilona hoyu havas ortidan paydo bo‘lgan xurofot desak, to‘g‘riroq bo‘ladi. Aynan mana shunaqa tayini yo‘q “majburiyat”lar tufayli qanchadan-qancha oilalar jabr ko‘ryapti va hatto ayrim oilalar “so‘qim qilinmagani yoki olib kelingan so‘qimning kichkinaligi” sababidan buzilib ketishgacha ham bormoqda.
Dinimizda hadya ulashishga targ‘ib qilingan. Ammo bu chin yurakdan hamda beruvchiga malol kelmasdan amalga oshirilishi kerak.
Shunday ekan, kuyov tomonga yuboriladigan novvoslarni hadya deb bo‘lmaydi. Chunki bu narsa oshkora yoki zimdan qilingan talab yoki kelin tomonning odamlardan uyalib yoxud “qizim xijolat bo‘lmasin”, deb qiladigan “sovg‘asi” bo‘ladi. Kuyov tomonning kelin tomonga bunday talablar qo‘yishi katta xato va gunoh sanaladi. Qolaversa, chin ko‘ngildan berilmagan narsani yeyish ham shubhali hisoblanadi. Zero Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam shunday deganlar:
لا يحل مال امرئ مسلم الا عن طيب نفسه رواه احمد
“Musulmon kishining moli boshqaga halol emas, faqatgina o‘zi rozi bo‘lib, ko‘nglidan chiqarib bersagina, halol bo‘ladi” (Imom Ahmad rivoyati).
Shunday ekan, bunday ishga chek qo‘yish lozim. Agar qilmoqchi bo‘lsalar, kuyov tomon imkoni darajasida o‘zlari qilsinlar. Agar imkonlari bo‘lmasa, qaynotani zimmasiga yuklamasliklari lozim. Imkon bo‘lmagani uchun bu kabi ehsonni qila olmasa, gunohkor bo‘lmaydi. Vallohu a’lam.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi
Fatvo markazi.