بسم الله الرحمن الرحيم
Huquqimiz kafolati
الحَمْدُ للهِ الَّذِي أَمَرَ عِبَادَهُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ، وَنَهَى عَن البَغْيِ وَالظُّلْمِ وَالعُدْوَانِ، وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى نَبِيِّنَا محمد الَّذِي نَشَرَ العَدْلَ وَالأَمَانَ، وَحَفِظَ كَرَامَةَ الإِنْسَانِ، وَعَلَى أَلِهِ وَأَصْحَابِهِ الكِرَامِ، أَمَّا بَعْدُ
Muhtaram azizlar! Ma’lumki, muhtaram Yurtboshimiz bevosita tashabbuslari bilan Qoraqalpog‘iston Respublikasida “Imom Eshon Muxammad” jome masjidi rekonstruksiya qilinib, xalqimiz ixtiyoriga topshirilishi, Xorazm viloyatining Urganch shahridagi “Oxun bobo” masjidini qayta qurilishi, Qashqadaryo viloyatining Qarshi tumanidagi “Abu Muin Nasafiy” majmuasini tubdan yaxshilanishi, Surxondaryo viloyatida Imom Termiziy xalqaro ilmiy-tadqiqot markazi, Samarqand viloyatida Imom Buxoriy xalqaro ilmiy-tadqiqot markazi, Buxoro viloyatida “Mir Arab” Oliy madrasasining ochilishi, Toshkent shahrida O‘zbekistondagi islom sivilizatsiyasi markazini hamda O‘zbekiston xalqaro islom akademiyasini tashkil etilishi, Qur’oni karim musobaqasini yuqori darajada o‘tkazilgani, turli diniy mavzulardagi adabiyotlar yetarli darajada yetkazib berilayotgani, albatta bu – diniy sohada olib borilayotgan islohotlarning amaliy ifodasi hisoblanadi.
Alohida ta’kidlab o‘tish lozimki, so‘ngi yillarda umra ziyorati faqat bahor fasli va Ramazon mavsumida tashkil etilgan bo‘lsa, fuqarolarimizning vijdon erkinligi va diniy e’tiqodga bo‘lgan konstitutsiyaviy huquklarini to‘liq ta’minlash maqsadida joriy yildan umra safarini yil davomida amalga oshirish belgilandi. Hozirgi kunda mazkur topshiriq ijrosi to‘liq ta’minlanib, uch mingga yaqin ziyoratchilarimiz hozirgi kunga qadar umra amallarini bajarib, mamlakatimizga qaytib keldilar.
Ziyoratchilarimiz uchun barcha shart-sharoitlar to‘liq yaratilgan bo‘lib, Madina shahrida besh yulduzli “Pulman Zamzam” mehmonxonasi, Makka shahrida esa to‘rt yulduzli “Abraj al-Kisva” mehmonxonlari hizmat ko‘rsatmoqda.
E’tirof etishimiz lozimki, mazkur islohotlar huquqimiz kafolatlangani va erkinligimiz to‘liq ta’minlanayotganligidan dalolatdir.
Bu yutuqlarimizning barchasi yurtimizda hukm surayotgan tinchlik va xotirjamlik sabablidir. Bunda, albatta, yurtimizda qabul qilingan xalqaro me’yorlarga javob beradigan Bosh Qomusimizning o‘rni beqiyos.
Muxtaram jamoat! Bosh Qomusimizda keltirilgan qonun-qoidalarga bo‘ysunish, jamiyat farovonligi uchun mehnat qilish, uning tinchligi va xavfsizligini saqlashdan bo‘yin tovlamaslik – davlatning jamiyat oldidagi haqlaridan sanaladi. Alloh taolo O‘zining Kalomida shunday marhamat qiladi:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ وَأُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ
ya’ni: “Ey, imon keltirganlar! Allohga itoat etingiz, Payg‘ambarga va o‘zlaringizdan (bo‘lmish) boshliqlarga itoat etingiz! ...” (Niso surasi, 59-oyat).
Ushbu oyatdan Alloh va Uning Rasulining buyruqlariga itoat qilish bilan birga musulmonlar o‘zlaridan bo‘lgan din va davlat boshliqlariga ham itoat qilishning vojibligi ma’lum bo‘ladi. Modomiki rahbar yoki ota-onalar gunoh ishlarga buyurmas ekanlar, ularga itoat etish shar’an vojibdir (Imom Tahoviyning “Aqoid”iga qaralsin).
Asosiy qomusimizning muhim bo‘lgan bandlarida Alloh taolo tomonidan berilgan ulug‘ ne’mat – insonning hayoti daxlsizligi va vijdon erkinligi huquqi haqida ta’kidlanadi. Shuningdek, islom dinida oila va nikohga katta e’tibor qaratilib, jamiyatning ma’naviy holatini yaxshilashning asosiy omili oila deya e’tirof etilgan bo‘lib, qonunimizda ham bu borada oila jamiyatning asosiy bo‘g‘ini ekani, jamiyat va davlat muhofazasida bo‘lish huquqiga ega ekani belgilangan.
Islom dini ko‘rsatmalarida ham insonlarning millati, irqiga qarab ajratish qoralanadi. Bu xususda Alloh taolo qo‘yidagicha marhamat qiladi:
يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ
ya’ni: “Ey insonlar! Darhaqiqat, Biz sizlarni bir erkak (Odam) va bir ayol (Xavvo)dan yaratdik hamda bir-birlaringiz bilan tanishishlaringiz uchun sizlarni (turli-tuman) xalqlar va qabila (elat)lar qilib qo‘ydik. Albatta, Alloh nazdida mukarramrog‘ingiz taqvodoringizdir. Albatta, Alloh biluvchi va xabardor zotdir” (Hujurot surasi, 13-oyat).
Jamiyatdagi insonlarning o‘zaro haq-huquq va majburiyatlarni astoydil ado etib, joriy qonun-qoidalarga rioya qilib yashashi ijtimoiy adolat qaror topishida muhim o‘rin tutadi. Har bir shaxs yashash huquqiga ega ekanligi Qur’oni karimning ko‘plab oyatlarida bayon etilgan. Jumladan,
وَلَا تَقْتُلُوا النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ
ya’ni: “Alloh taqiqlagan jonni nohaq qatl qilmang!” (An’om surasi, 151-oyat). Demak, hech kimsa boshqani yashash huquqidan nohaq mahrum etishi mumkin emas. Shuningdek, ta’lim olish, mehnat qilish, davolanish, e’tiqod, mulkka egalik huquqlari ham dinimizda hamma uchun birdek kafolatlangan. Bosh Qomusimizda ham aynan mana shu huquqlar alohida moddalar bilan kafolatlab qo‘yilgan.
Dinimizda, shuningdek, har bir kishi zimmasida o‘zi yashab turgan jamiyat, undagi odamlar va vatani oldida burch, majburiyatlari borligi ham bayon etilgan. Qur’oni karimda aytiladi:
وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَلَا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا وَبِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَالْجَارِ ذِي الْقُرْبَى وَالْجَارِ الْجُنُبِ وَالصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَابْنِ السَّبِيلِ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ
ya’ni: “Allohga ibodat qiling va Unga hech narsani sherik qilmang! Ota-onalarga esa yaxshilik qiling! Shuningdek, qarindoshlar, yetimlar, miskinlar, qarindosh qo‘shni-yu begona qo‘shni, yoningizdagi xamrohingiz, yo‘lovchi (musofir)ga va qo‘l ostingizdagi (qaram)larga ham (yaxshilik qiling)!...” (Niso surasi, 39-oyat).
O‘zbekistonda millatlararo tinch-totuvlik, turli din vakillari o‘rtasida yaxshi munosabatlar, bag‘rikenglik hukm surayotgan oqilona siyosat – asosiy qonunimiz insonparvarlik, adolat tamoyillari asosida ishlab chiqilganini isbotidir.
Muhtaram jamoat! Mamlakatimiz xalqi murakkab tarixiy jarayonni boshdan kechirdi. Barcha qiyinchilik, jabr-zulm va adolatsizliklarga qaramay, buyuk ajdodlarining munosib avlodlari, jahonga dovrug‘i ketgan mashhur allomalarning qonuniy vorislari ekanini har tomonlama isbotladi. Allohning lutfu karami ila aziz va muqaddas istiqlolga erishdi. Xalqimiz nurli kelajak sari katta ishonch bilan qaramoqda va ulug‘ orzulariga yetmoqda.
Mustaqil ona diyorimizda yashovchi barcha xalqlar tomonidan yakdillik bilan qabul qilingan Asosiy Qonunimizda inson huquqlari, burch va vazifalari kabi vijdon erkinligi ham alohida belgilab qo‘yilgan.
Quyidagi oyatlar insonning qadr-qimmati naqadar yuqori ekanligi, har bir shaxsning haq-huquqlari Alloh tomonidan daxlsiz qilib belgilangani va kafolatlanganini ta’kidlaydi:
لَا إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ ...
ya’ni: “Dinda majburlash yo‘q, to‘g‘ri yo‘l yanglish yo‘ldan ajrim bo‘ldi…” (Baqara surasi, 256-oyat).
Demak, har bir shaxs o‘z vijdoni va e’tiqodidan kelib chiqqan holda biror dinni o‘z ixtiyori bilan tanlashi, bunda hech qanday zo‘ravonlik bo‘lmasligi lozim.
Bu ham Konstitutsiyamizda o‘z aksini topgan: “Hamma uchun vijdon erkinligi kafolatlanadi. Har bir inson xohlagan diniga e’tiqod qilish huquqiga ega. Diniy qarashlarni majburan singdirishga yo‘l qo‘yilmaydi” (31-modda).
Bundan tashqari, islom dini azaldan oila va nikohga katta e’tibor qaratib kelgan. Nasl-nasabni saqlash, jamiyatning ma’naviy holatini yaxshilashning asosiy omili oila deya e’tirof etilgan.
Konstitutsiyaning 63-moddasida ham oilaga alohida to‘xtalib o‘tiladi: “Oila – jamiyatning asosiy bo‘g‘inidir hamda jamiyat va davlat muhofazasida bo‘lish huquqiga ega”.
Shuningdek, shariatimizda ota-onaning farzandi oldida uchta burchi borligi aytiladi. Chiroyli ism qo‘yish, go‘zal xulq-atvorli etib tarbiyalash va voyaga yetgach, agar o‘g‘il bola bo‘lsa, soliha qizga uylantirish, qiz bo‘lsa – imon-e’tiqodli musulmonga turmushga berishdir. Bu borada ham islom dinimizning qarashlariga Asosiy Qomusimiz hamohang.
“Ota-onalar o‘z farzandlarini voyaga yetgunlariga qadar boqish va tarbiyalashga majburdirlar” (64-modda).
Qur’oni karimda shunday deyiladi:
وَعَلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ ...
ya’ni: “...Ularni me’yorida oziqlantirish va kiyintirish otaning zimmasidadir...” (Baqara surasi, 233-oyat).
Ana shunday hamohanglik Konstitutsiyaning deyarli barcha moddalarida sezilib turadi. Unda O‘zbekiston hududida yashovchi har bir fuqaroning manfaatlari, huquq va burchlari qonun asosida belgilab qo‘yilgan. Asosiy Qonunimiz O‘zbekiston fuqarosining millati, irqi va dinidan qat’i nazar teng huquqli deb biladi.
Muhtaram jamoat! Xulosa qilib aytganda, kishilik jamiyatida qonunlarning ahamiyati juda ham katta. Darhaqiqat, adolatli qonunlar xalq farovonligi hamda dunyo va oxirat obodligining asosidir. Demak, muqaddas islom dinimiz qonun-qoidalariga rioya qilish bilan birga davlatimiz qonunlarida qayd etilgan insonparvarlik g‘oyalariga ham rioya qilishimiz zarur bo‘ladi.
Ilova: Muhtaram jamoat! Mav’izamiz davomida ba’zi oilaviy munosabatlar haqida suhbatlashamiz.
Ayollarga go‘zal muomala qilish dinimizda buyurilgan amallardandir. Bu haqda Alloh taolo Qur’oni karimda shunday marhamat qilgan:
وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِنْ كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا...
ya’ni: ...Ular (ayollar) bilan totuv turmush kechiringiz. Agar ularni yomon ko‘rsalaringiz, (bilib qo‘yingki) balkim sizlar yomon ko‘rgan narsada Alloh (sizlar uchun) ko‘pgina yaxshilik paydo qilishi mumkin (Niso surasi, 19-oyat).
Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi vasallam ahli oilaga go‘zal muomalada bo‘lish kishining imoni komil ekanini namoyon etadigan, insoniyligini ko‘rsatadigan mezon deya uqtirib, shunday deganlar:
أَكْمَلُ الْمُؤْمِنِيْنَ إِيْمَانًا أَحْسَنُهُمْ خُلُقًا، وَخِيَارُكُمْ خِيَارُكُمْ لِنِسَائِهمْ
ya’ni: “Mo‘minlarning imoni komilrog‘i – xulqi go‘zalrog‘idir. Sizlarning yaxshilaringiz – o‘z ayollariga yaxshi bo‘lganlaridir” (Imom Termiziy rivoyati).
Demak, shariatimizning mezoniga ko‘ra, kishi oshna-og‘aynisi, hamkasblari, rahbar-xo‘jayinlari, qarindosh-urug‘i, mahalla-ko‘yi hamda ota-onasi bilan yaxshi munosabatda bo‘lishining o‘zi bilan eng yaxshi inson bo‘la olmas ekan, balki o‘z ahliga yaxshi bo‘lgan kishi odamlarning eng yaxshisi hisoblanar ekan. Haqiqatan ham kishi qo‘l ostidagi, o‘zidan quyi, zaif odamlarga, o‘ziga qaram bo‘lganlarga bo‘lgan munosabat uning haqiqiy axloqini namoyon qiladi. Shuning uchun Rasululloh sallallohu alayhi vasallam o‘z ahli oilasiga yaxshi bo‘lgan kishini “odamlarning eng yaxshisi” demoqdalar.
BMT ma’lumotlariga ko‘ra, o‘tgan yili dunyo bo‘yicha 87 mingga yaqin xotin-qiz o‘ldirilgan. Ulardan 50 ming nafari uydagi zo‘ravonlik qurboni bo‘lgan. Ma’lumotlarga ko‘ra, dunyoda uy zo‘ravonligi soni oshgan. Xususan, 2017 yilda yaqinlari yoki qarindoshlari zo‘ravonligi oqibatida hayotdan ko‘z yumgan ayollar soni 58 foizni tashkil etdi.
Albatta, bu holatlar dinimiz tomonidan qattiq qoralanadi. Lekin, afsuski, mazkur mudhish hodisalar musulmonlar istiqomat qiladigan hududlarda ham kuzatilgan.
Ma’lumki, kishi o‘z nikohidagi ayoliga yaxshi muomalada bo‘lishidan tashqari, uning yemoq-ichmog‘i, kiyim-kechagi va turar-joyi bilan ta’minlashi erlik vazifasidan hisoblanadi. Bu haqda Allox taolo Baqara surasida bunday deydi:
وَعلَى الْمَوْلُودِ لَهُ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ…
ya’ni: “U(ona)larni ma’ruf ila yedirib, kiyintirish otaning zimmasidadir” (Baqara surasi, 233‑oyat).
Payg‘ambarimiz sallallohu alayhi vasallam ayollarning nafaqalariga befarq bo‘lmaslikka undab, ularga berilgan har bir luqmada savob borligini biz ummatlarga bildirganlar:
إِذَا أَنْفَقَ الرَّجُلُ عَلَى أَهْلِهِ نفقَةً يحتَسبُها فَهِي لَهُ صدقَةٌ
(متفقٌ عَلَيهِ)
ya’ni: “Kishi o‘zining ahli ayoliga savob umidida nafaqa qilsa, bu uning uchun sadaqadir” (Muttafaqun alayh).
Afsuski, hozirgi kunda ba’zi erlar o‘z zimmasidagi vazifalarini unutib, o‘z zimmasida bo‘lgan nafaqai ro‘zg‘orga beparvolik qilmoqda. Natijada ayollar turli yo‘llar orqali o‘zining nozik xilqatiga munosib bo‘lmagan kasblar bilan mashg‘ul bo‘lishi, hatto mardikor bozoriga chiqib, pul topish holatlari uchramoqda. Bundanda achinarlisi – ba’zi ayollar chet ellarga borib, qanchadan-qancha mashaqqatlarni boshidan o‘tkazib, dinimiz va o‘zbekchiligimizga to‘g‘ri kelmaydigan yo‘llar bilan pul topishga urinmoqda.
Ochig‘ini aytganda, hozirgi ba’zi odamlar oilaviy tutumda, er-xotin munosabatlarida, muomala va yurish-turishda ota-bobolarimiz tutgan yo‘lga, milliy va diniy qadriyatlarimizga zid bo‘lgan yo‘lni tutmoqdalar. Qayerdagi shariatimiz va milliyligimizga zid bo‘lgan oilaviy munosabatlarni o‘zlariga namuna qilib, turli muammolarga duch kelmoqdalar. Aslida esa musulmon kishi uchun Rasululloh sallallohu alayhi vasallamning oilaviy munosabatlari va tutgan yo‘llari har taraflama yetarli namunadir! Unda sevgi-muhabbat, mehr-oqibat, axloq-odob, ta’lim-tarbiya va barcha go‘zal xislatlar o‘z ifodasini topgandir.
Alloh taolo xalqimiz hayotini bundan ham farovon aylasin! Yurtimizni turli xildagi samoviy va aroziy ofatu balolardan hifzu himoyasida saqlab, barchamizni O‘zi rozi bo‘ladigan amallar bilan yashab o‘tmog‘imizga muyassar qilsin! Omin!
Muhtaram imom-domla! Ushbu mavzuni yoritishda Imom Nasafiyning “Madorikut-tanzil” va Abu Lays Samarqandiyning “Bahrul-ulum” nomli tafsirlari hamda undan boshqa mo‘tabar manbalarga murojaat qilgan holda atroflicha bayon qilib berishingiz so‘raladi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam zamonlarida asosiy manba Allohning Kitobi va Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sunnatlari bo‘lgan. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ummatga hamma ishlar – hukm, fatvo, iqtisodiy va siyosiy nizomlarda asosiy manba bo‘lganlar. U zotdan keyin hadislar islom shariatida asosiy tayanch bo‘lib kelmoqda.
Lekin vaqt o‘tishi bilan hadislarga bo‘lgan qarash o‘zgarib ketdi. Ayrim siyosiy oqimlar tarafidan hadislarga hujum boshlandi. Islom dinidagi shar’iy hukmlar faqatgina Qur’oni karimdan olinishi, undan boshqa hech qanday narsadan hukmlar olinmaslik da’vosi ko‘tarildi. Jumladan, hozirgi kundagi shohidiylar va qodiyoniylar kabi firqalar o‘zlarini “Qur’oniy – faqat Qur’oni karim hukmiga amal qiluvchi” sanab hadislarini inkor qildilar. Qodiyoniylar fikricha hadislar tarixiy e’tibordan o‘rganiladi, hadis shar’iy dalil bo‘lmaydi.
Ayrim firqalar hadislarni ochiqdan-ochiq inkor qiladi. Lekin ayrim toifalar hadislarni ochiqdan-ochiq inkor qilmasa ham “Qur’oni karimga amal qilish” shiori ostida hadislarni inkor qiladi. Shu sababli hadisni inkor qiluvchilar da’volari va ularga raddiya berishdan oldin hadis va hadislarni Qur’oni karim bilan bog‘lik ekani haqida ma’lumot berib o‘tish zarurati tug‘iladi.
Hadis muhaddislar istelohida. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan so‘z, fe’l, taqrir, xalqiy (tana tuzilishiga oid) yoki xulqiy (xulq-atvorga oid) sifat va siyratdan iborat nubuvvatdan oldingi va keyingi qolgan asarlar. Siyrat, xulq, shamoil, xabarlar, so‘zlar va fe’llarni naql qiladilar. Bular bilan shar’iy hukm sobit bo‘lishi yoki hukm sobit bo‘lmasligini e’tiborga olmaydilar. Muhaddislar Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni hidoyatga boshlaguvchi ekanliklari e’tiboridan hadis haqida bahs yuritadilar.
Usul olimlari istelohida hadis. Nabiy sollallohu alayhi vasallamdan so‘z, fe’l va taqrirdan iborat naql qilingan so‘zlar. Usul olimlari o‘zlaridan keyingi mujtahidlarga qoidalarni joriy qilgan va hayot dasturini insonlarga bayon qilgan Rasululloh sollallohu alayhi vasallam haqlarida bahs yuritadilar. Usul olimlari Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni shar’iy qonunlarni joriy qiluvchi sifatida hadislarni o‘rganadilar.
Faqihlar istelohida hadis. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan farz va vojib bo‘lmasdan, balki bularga muqobil bo‘lib sobit bo‘lgan hukmlar. Faqihlar Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni fe’llari shar’iy xukmga dalolat qilishdan tashqariga chiqmasligini e’tiborga olishadi. Shuning uchun shar’iy hukmlar bandalarga nisbatan vojib, xarom va mubohligi haqida bahs yuritadilar.
Biz usul olimlari ixtiyor qilgan isteloh haqida bahs yuritamiz. Chunki, bu qismning mavzusida hadisning hujjatligi haqida so‘z boradi.
Rasullulloh sollallohu alayhi vasallam Qur’oni karimdagi ochiq-ravshan bo‘lmagan oyatlarni sharhlar, bayon qilish vojib bo‘lgan o‘rinlarni sahobalarga bayon qilar edilar. Bu esa qisqacha aytilganlarni batafsil aytish, umumiy kelganini qaydlash va maqsadlarini ravshan qilishlari bilan bo‘lar edi. Bayon qilib berish esa so‘zlari va qilgan ishlari, buyruqlari, qaytariqlari va hayotliklarida sahobalarini qilgan ishlarini tasdiq qilishlari bilan bo‘lgan.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning ijtihodlari ham vahiyni o‘rnida. Chunki Alloh taolo u zotning ijtihodlarini xatoga borishdan saqlab qo‘ygan. U zotning ijtihodlari oyatdan olingan bo‘lishi ham shart emas. Masalan, namoz iymondan keyingi juda muhim bo‘lgan ibodat. Unda ruku’ va sajdani hukmi beriladi. Qiyom va qa’daning ham zikri aytiladi. Lekin bular Qur’oni karimning biror joyida to‘liq aytilmagan. Bu ishlarning tartibi qanday bo‘ladi? Namoz vaqtlarining har-xilligi, rak’atlarining soni qanday bo‘ladi? Namozni qanday holatda o‘qiladi? Bularning hammasini Rasululloh sollallohu alayhi vasallam o‘z so‘zlari va amallari bilan mukammal bayon qildilar va sahobai kiromlarga ularni amallarini o‘rgatdilar.
Rasullulloh sollallohu alayhi vasallam vafotlaridan keyin vahiy to‘xtadi. Qur’oni karim va hadisdan boshqa narsa qolmadi. Sahobalar Alloh taoloning Hashr surasining 7-oyatidagi:
وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا
“Rasululloh nimani bersa uni olingiz, va nimadan qaytarsa qaytingiz”, degan buyrug‘iga bo‘ysunib, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sunnatlarini mahkam ushlashga harakat qildilar.
Payg‘ambarimiz alayhissalomning hadislari Alloh taoloning kalomi Qur’oni karimdan keyingi ikkinchi mo‘tabar manba hisoblanadi. Bu haqida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning o‘zlari ham:
تركت فيكم امرين لن تضلوا ما تمسكتم بهما كتاب الله و سنة نبيه
“Sizga ikki narsani qoldirdim. Agar, ularni mahkam tutsangiz, hech adashmaysiz: Allohning Kitobi va Nabiyyining sunnati” (Molik rivoyati), deganlar.
Shu sababdan hadislarning islom jamiyatidagi o‘rni har doim ham yuqori bo‘lib kelgan. Zero, hadislarda islom dinining farz, vojib, sunnat, mustahab, halol, harom, muboh, makruh kabi hukmlar yoritilgan. Undan tashqari har qanday jamiyat uchun zarur bo‘lgan, ma’naviy komil insonlarni tarbiyalashga xizmat qiladigan, yuksak fazilatlarga chorlovchi qoidalar majmuasi ham o‘z ifodasini topgan. Shu aqidadan kelib chiqib aytadigan bo‘lsak, hozirgi paytda ham hadislarning jamiyatimiz uchun tarbiyaviy va amaliy ahamiyati beqiyos hisoblanadi. Mo‘minlar Qur’oni karimning ko‘pgina oyatlarida avvalo, Alloh taologa itoat qilishga amr qilinadi, so‘ngra O‘zining Payg‘ambariga itoat qilishga amr qilinganlar. Alloh taolo aytadi:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ
“Ey iymon keltirganlar Allohga itoat etinglar va Rasuliga itoat etinglar” (Niso, 59-oyat).
Allohga itoat qilish Qur’oni karimdagi buyruq va qaytariqlarga itoat qilish bilan bo‘ladi. Rasuliga itoat esa, u zotning tirikliklarida o‘zlariga itoat etish bilan bo‘lgan bo‘lsa, vafotlaridan keyin esa sunnatlariga amal qilish bilan bo‘ladi. Allohga itoat va Rasuliga itoat qilish alohida-alohida narsa emas, balki bir xil tushuncha ekannini anglash kerak. Chunki Payg‘ambarimiz alayhissalom doimo Alloh itoatida bo‘lganlar. Allohning itoatidan tashqari narsaga hech qachon, hech kimni buyurmaganlar.
Qur’oni karim lafz va ma’no jihatidan Allohning kalomi. Uni Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamga yuborgan vahiysi. Sunnat va hadis esa mohiyatan Payg‘ambarimiz alayhissalomning shaxsiy fikrlari emas balki, Allohdan nozil bo‘lgan vahiylarning u zotning iboralari bilan taqdim etilishi hisoblanadi.
Islomning birinchi kunidan boshlab musulmonlar har bir katta-yu kichik narsani Payg‘ambarimizidan ola boshladilar. Ular ilohiy dastur – Qur’oni karim oyatlaridan tortib hojatxonada qanday o‘tirishgacha bo‘lgan narsalarni qabul qilib olar edilar.
Muhammad sollallohu alayhi vasallamning muborak hayotlarining hech bir lahzasi sahobalarning diqqat-e’tiborlaridan chetda qolmas edi. Chunki u zotning og‘izlaridan chiqqan har bir so‘z, o‘zlaridan sodir bo‘layotgan har bir harakat shariat hukmi, o‘rnak, hikmat va nasihatdan iborat edi. Dunyo tarixida hayoti bunchalik ochiqchasiga ommaviy ravishda o‘rganilgan shaxs yakkayu yagona Muhammad sollallohu alayhi vasallam bo‘lganlar. U Zotningng hatto o‘ta nozik va xos hayotlari bugungi kun atamasi bilan aytganda shaxsiy oilaviy hayotlari ham to‘laligicha o‘rganilib rivoyat qilingan. Chunki islom dini mukammal din bo‘lgani sababidan inson hayotining barcha sohalarini qamrab olgan. Bularning hammasi Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning shaxsiy o‘rnaklari bo‘lgan.
Bir so‘z bilan aytganda, u zot Qur’oni karimni o‘z shaxslarida tatbiq qilib, insonlarga ko‘rsatishlari kerak edi. Shuning uchun ham sahobai kiromlar Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning ortlaridan uzluksiz birga yurishar, u zotdan sodir bo‘lgan har bir narsani o‘ta aniqlik bilan yodlab olishar va rivoyat qilishar edi. Hatto o‘z ishlari bilan mashg‘ul bo‘lgan vaqtlarida boshqa kishilardan Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning huzurlarida e’tibor bilan turishni, u zotdan sodir bo‘lgan narsalarni yaxshilab o‘zlashtirib olishni iltimos qilar edilar. Qaytib kelganlarida esa darhol o‘zlari tayinlab ketgan odamlaridan so‘rab, o‘rganib olar edilar. Umar roziyallohu anhu o‘z qo‘shnilari bilan kelishib olib navbat ila Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam huzurlarida turishlari haqida u kishining o‘zidan rivoyat qilinganligi ma’lum va mashhur. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan sodir bo‘lgan zarracha narsa ham sahobalarning e’tiboridan chetda qolgan emas. Buni dushmanlar ham tan olganlar. Hijratning oltinchi yili Hudaybiya hodisasida Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam boshchiligida bir ming to‘rt yuz sahobai kiromlar Madinai munavvaradan ehrom bog‘lab Ka’batullohni tavof qilib, umra qilmoqchi bo‘lib yo‘lga chiqadilar. Hudaybiya degan joyda turib qolganlarida mushriklardan vakil bo‘lib kelgan va Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bilan muzokara olib borgan kishilardan biri o‘z qavmiga qaytib borib: “Allohga qasamki, hech kim Muhammadni sheriklari hurmat qilgandek hurmat qilmaydi. U tuflasa tufugi yerga tushmayapti, sahobalari qo‘llari ila ilib olmoqdalar”, deb aytgan edi.
Mushrikning ta’biricha tufugi yerda qolmagan zotning gap-so‘zlari, va’z-nasihatlari, hukmu vasiyatlari yerda qolarmidi?! Ularning hammasi nihoyatda katta e’tibor va aniqlik bilan o‘rganilgan. Ta’kidlash lozimki, sahobalar Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan sodir bo‘lgan narsalarni hoyu havas yoki bilim, madaniy saviya kabilar uchun qabul qilmaganlar. Balki Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan sodir bo‘lgan har-xil hukmlarga amal qilishni ko‘zlab qabul qilganlar. Qolaversa, ularni boshqalarga ham yetkazib, amalga chorlashni maqsad qilganlar.
Oybek Hoshimov,
Hadis ilmi maktabi o‘qituvchisi.