Sayt test holatida ishlamoqda!
05 Iyul, 2025   |   10 Muharram, 1447

Toshkent shahri
Tong
03:12
Quyosh
04:56
Peshin
12:33
Asr
17:42
Shom
20:03
Xufton
21:39
Bismillah
05 Iyul, 2025, 10 Muharram, 1447

Nega Payg‘ambar oilasidan o‘rnak olmaymiz?

17.09.2018   8769   8 min.
Nega Payg‘ambar oilasidan o‘rnak olmaymiz?

Hamisha kambag‘allikdan shikoyat qilib yurganlarni yoki boylik, pul topish orzusida halovatini yo‘qotganlarni ko‘rganda beixtiyor, «Payg‘ambar alayhissalomning hayotlaridan ibrat oling, u zotning ahli bayti qanday kun kechirganiga nazar soling, sahobiylarning, tobe’inlarning turmushlarini o‘rganing», deging kelaveradi. Bunga Islom tarixida misollar to‘lib-toshib yotibdi: Abu Hurayradan keltirilishicha, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam kunlarning birida yoki kechalarning birida ko‘chaga chiqqanlarida, Abu Bakr va Umarni (roziyallohu anhumo) uchratdilar. Ularga: «Sizlarni bu soatda uyingizdan nima yetaklab olib chiqdi?», deganlarida, ikkovlari:
«Ochlik, ey Allohning Rasuli», deyishdi. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Allohga qasam, meni ham sizlarni olib chiqqan narsa olib chiqdi, yuringlar», dedilar. Sahobalar u zot bilan ansoriylardan bir kishinikiga borishdi. Borishsa, u uyida yo‘q ekan. Uning xotini bularni ko‘rib: «Xush kelibsizlar, marhabo», dedi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Falon kishi (ya’ni, ering) qayerda?» dedilar. U ayol: «Bizga ichimlik suvi olgani ketdi», dedi. Shu payt haligi ansoriy kelib, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam va ikki birodarlarini ko‘rib: «Allohga hamd bo‘lsin, bugun mehmon jihatidan mendan ko‘ra hurmatliroq kishi yo‘q», dedi. Va borib, xurmosi bor bir novda ko‘tarib keldi. Unda pishmagan, quritilgan va ho‘l xurmo bor edi. U: «Yenglar», deb iltifot qildi. So‘ng qo‘liga pichoq oluvdi, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam unga: «Qo‘y, sut berib turgan jonivorni so‘yma», dedilar. Keyin xonadon sohibi bir qo‘y so‘ydi. Ular bu qo‘ydanva haligi novdadagi xurmodan yeb, ichimliklar ichishdi. Qorinlari to‘yib va tashnaliklari qonganidankeyin Rasululloh sollallohu alayhi vasallam AbuBakr va Umarga: «Allohga qasam, Qiyomat kuni bune’matlar haqida so‘roqqa tutilasizlar. Sizlarni ochlik uylaringizdan chiqargan edi, sizlar esa bune’matlarga erishib qaytmoqdasiz», dedilar (ImomMuslim rivoyati). Abdulloh ibn Abbosdan (roziyallohu anhumo) rivoyat qilinadi: «Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) vafot etganlarida ortlaridan na bir dinor yo dirham pul, na bir qul, na bir cho‘ri qoldirmay, balki sovutlarini bir yahudiyga o‘ttiz so’ (bir so’ 2,176 kiloga teng) taomga garovda qoldirib dunyodan o‘tdilar» (Imom Ahmad rivoyati).

Mo‘minlar onasi Oisha binti Abu Bakrdan (roziyallohu anho) rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning yostiqlari teridan bo‘lib, ichiga xurmo qipig‘i solingan edi” (Imom Ahmad, Abu Dovud, Termiziy, Ibn Moja rivoyati). Abu Hurayradan (roziyallohu anhu) rivoyat qilinadi. Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): «Dinor va dirhamga hamda baxmal va kimxobga (ya’ni boylik va kiyimga) qul bo‘lganlar halok bo‘lishdi. Agar ularga bersang, (sendan) rozi bo‘lishadi, bermasang, rozi bo‘lishmaydi», deganlar (Imom Buxoriy rivoyati). Sahl ibn Sa’d So’idiydan (roziyallohu anhu) rivoyat qilinadi: «Rasululloh (sollallohu alayhi vasallam): «Agar Alloh huzurida dunyoning pashsha qanotichalik qadri bo‘lganida edi, kofirlarga undan bir ho‘plam suvcha narsani ham bermas edi», deganlar (Imom Termiziy rivoyati). Ka’b ibn Iyozdan (roziyallohu anhu) rivoyat qilinadi.

Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): «O‘ar bir ummatning fitnasi bor. Mening ummatimning fitnasi mol-dunyodir», deganlar (Imom Termiziy rivoyati). Payg‘ambar alayhissalom suyumli qizlari Fotimai Zahroni Hazrati Aliga turmushga uzatishga qaror qilganlaridan keyin undan: «Mahrga biror narsang bormi?», deb so‘radilar. Hazrati Ali: «Yo‘q, ey Allohning Rasuli», dedi. «Hutamiyya sovuting qani?», dedilar Payg‘ambarimiz. «O‘zimda, ey Allohning Rasuli», dedi Hazrati Ali. «O‘shani ber, bo‘lmasa», dedilar. Sovut Usmon ibn Affonga 470 dirhamga «sotildi». Ana shu pulga atir- xushbo‘yliklar, kelinga bir sidirg‘a (!) sarpo xarid qilindi. To‘y ziyofati qilishga mablag‘ yo‘q edi. Sa’d ibn Muoz qo‘y olib keldi. Sahobalar jo‘xori va boshqa yeguliklar topishdi. Payg‘ambarning suyumli qizlari Hazrati Ali xonadoniga kelin bo‘ldi (Imom Abu Dovud va Termiziy rivoyati). Hannod ad-Dinavriy Sha’biydan bunday rivoyatni keltiradi: «Hazrati Ali aytadilar: «Muhammad alayhissalom qizlari Fotimaga uylanganimda mening ham, uning ham bir qo‘y terisidan (po‘stak) boshqa to‘shagimiz yo‘q edi. Kechasi ustida uxlar edik, kunduzi unda suvchi tuyaga yem berardik.

Mening undan (Fotimadan) boshqa xizmatchim yo‘q edi». Rasululloh alayhissalom qizlari Fotimani Hazrati Aliga nikohlab berganlarida u bilan birga teridan bo‘lgan to‘shak, ichiga xurmo qipig‘i solingan bolish, tosh tegirmon, suv idishi va ikkita meshcha yuborgan ekanlar. Tarixchilar bunday hikoya qilishadi: Bir kuni Hazrati Ali Fotimai Zahroga: «Quduqdan suv tortaverib ko‘kragim og‘rib ketdi. Otangizga Alloh ko‘p asirlarni bergan, birorta xizmatchi so‘rasang qandoq bo‘larkin?», dedi. Fotima ham: «Men esa tegirmon aylantiraverib qo‘llarim qavarib ketdi, borib xizmatchi so‘rayman», dedi.

Fotima birinchi gal otalaridan hayo qilib so‘rolmay qaytdilar. Keyin er-xotin ikkovlashib xizmatchi so‘ragani borishdi. Suv tortaverib, tegirmon aylantiraverib qiynalib ketishganidan arzi hol qilib, xizmatchi berilishini so‘rashdi.

Endi Rasulullohning (sollallohu alayhi va sallam) suyumli qiz va kuyovlariga qilgan javoblarini tinglang: «Allohga qasam, sizlarga berib ahli suffani och qoldirolmayman. Hozir mablag‘ topa olmay asirlarni sotib, tushgan mablag‘ni ahli suffaga sarflamoqchiman». Ular noiloj orqaga qaytishdi.

Keyin Rasululloh xizmatchi o‘rniga qizlari va kuyovlariga namozdan so‘ng o‘ttiz uch martadan tasbeh, tahmid, takbir aytishni maslahat berdilar. Rasulullohning xonadonlari haddan ziyod kamtarona, faqirona yashar edi. Tobe’inlardan Urva ibn Zubayrning rivoyat qilishicha, Hazrati Oisha jiyani Urvaga Hujrai saodatda qanday yashaganlari haqida shunday degan: «Oydan-oyga qarab turardik. Rasul alayhissalom uylarida ko‘pincha qozon osilmasdi. Yemagimiz asosan xurmo va suv bo‘lardi. Rasulullohning ansoriy qo‘shnilari ba’zan bizga sut keltirib berishardi. Biz shuni ichardik». Payg‘ambar alayhissalom Madinada zavjai mutohharalari bilan masjidga yonma-yon qurilgan hujralarda yashar edilar. Hasan ibn Ali (r.a.)

aytadiki: «Usmon xalifaligi davrida Nabiy alayhissalom zavjalari yashagan hujralarga kirsam, qo‘lim shiftlariga tegar edi». Valid ibn Abdulmalik zamonida bu hujralar masjidga qo‘shib yuborilgan edi. Said ibn Musayyib aytadi: «Agar bu hujralar shu holida buzmasdan qoldirilganida edi, dunyoning xazina kalitlari qo‘llarida bo‘laturib, Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) rozi bo‘lgan narsalarni odamlar o‘z ko‘zlari bilan ko‘rishar edi».

Allohning suyukli payg‘ambari, butun Islom olamining rahbari va yo‘lboshchisi, Alloh taolo «agar xohlasangiz, tog‘larni oltinga aylantirib beraman», deya va’da qilib turgan zot eng suyumli qizlariga qo‘sha-qo‘sha ko‘rpa-to‘shaklar, ko‘plab chorva mollari, keragicha uy jihozlari, son-sanoqsiz kiyim-kechaklarni sep qilib berishlari mumkin edi. Butun Madina ahlini, hatto boshqa o‘lkalardan mehmonlarni chorlab shohona to‘ylar qilib berishlari mumkin edi.

Ammo u zot bunday qilmadilar. Chunki, bunga axloqlari yo‘l qo‘ymas edi, dinlari, diyonatlari ijozat bermas edi. Aksincha qizlari va kuyovlarini kamtarlikka chaqirdilar, buyuk qanoatga yo‘lladilar. Muhammad alayhissalomning ummatlari bo‘lgan bizlar bugun nima qilyapmiz? Nega u zotdan, Payg‘ambar oilasidan o‘rnak olmaymiz, ibratlanmaymiz? Aksincha, qizimizni uzatsak, qo‘sha-qo‘sha jihozlar, behisob kiyim-kechaklardan iborat sep qilishga urinamiz.

O‘g‘limizni uylasak, buncha mebel qilasan, falondaqa uy olib berasan, buncha odamga ziyofat berasan, to‘yga falon artistni chaqirasan, degan shartlar qo‘yamiz. Nikoh to‘ylarini serhasham, dabdabali qilib o‘tkazishda kimo‘zarga musobaqalashamiz. Farzandlarimizning baxt-saodatini, iymonini, insofini, diyonatini o‘ylamaymiz. Bu mol-dunyo, hasham va dabdabalar ularga yaxshilik keltiradi, deb o‘ylaymizu bularning oxiratdagi hisob-kitobi haqida mutlaqo bosh qotirmaymiz. Agar bu dabdabayu- as’asalar dinimizga, axloqimizga, oxiratdagi ahvolimizga foyda berganida Alloh ham, Uning Rasuli ham bunga buyurgan bo‘lur edi. Yo‘q, aksincha Rasululloh alayhissalom hayotda buning butunlay ziddiga targ‘ib qilgalar.

Xadichai Kubro ayol-qizlar o‘rta
maxsus islom bilim yurti

O‘MI Matbuot xizmati

Siyrat va islom tarixi
Boshqa maqolalar

O‘ng qo‘ling bilan ye!

30.06.2025   4913   5 min.
O‘ng qo‘ling bilan ye!

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.



عَنِ ابْنِ عُمَرَ رَضِي اللهُ عَنْهُ ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: إِذَا أَكَلَ أَحَدُكُمْ فَلْيَأْكُلْ بِيَمِينِهِ، وَإِذَا شَرِبَ فَلْيَشْرَبْ بِيَمِينِهِ، فَإِنَّ الشَّيْطَانَ يَأْكُلُ بِشِمَالِهِ وَيَشْرَبُ بِشِمَالِهِ. رَوَاهُ مُسْلِمٌ وَأَبُو دَاوُدَ وَالتِّرْمِذِيُّ.

Ibn Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Qachon birortangiz yesa, o‘ng qo‘li bilan yesin. Qachon birortangiz ichsa, o‘ng qo‘li bilan ichsin. Chunki shayton chap qo‘li bilan yeb, chap qo‘li bilan ichadi», dedilar (Muslim, Abu Dovud, Termiziy rivoyat qilganlar).


Demak, chap qo‘li bilan yeb-ichgan odam Rohmanning amridan yuz o‘girib, shaytonga ergashgan va uning ishini qilgan bo‘ladi.

Shuning uchun bu masalaga katta e’tibor bilan qaramog‘imiz, farzandlarimizga ham o‘rgatmog‘imiz lozim.
 

عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْأَكْوَعِ رَضِي اللهُ عَنْهُ: أَنَّ رَجُلًا أَكَلَ عِنْدَ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بِشِمَالِهِ، فَقَالَ: كُلْ بِيَمِينِكَ، قَالَ: لَا أَسْتَطِيعُ، قَالَ: لَا اسْتَطَعْتَ، مَا مَنَعَهُ إِلَّا الْكِبْرُ، قَالَ: فَمَا رَفَعَهَا إِلَى فِيهِ. رَوَاهُ مُسْلِمٌ.


Salama ibn al-Akva’ roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:

«Bir kishi Nabiy sollallohu alayhi vasallamning huzurlarida chap qo‘li bilan taom yedi. Bas, u zot:

«O‘ng qo‘ling bilan ye!» dedilar.

«Qodir emasman», dedi u.

«Qodir bo‘lmagin! Uni kibrdan boshqa narsa man qilmadi», dedilar u zot. Haligi odam qo‘lini og‘ziga ko‘tara olmay qoldi» (Muslim rivoyat qilgan).

Ushbu hadisi sharifdan dinimizda ovqatlanish madaniyatiga qanchalik ahamiyat berilganligini yorqin ko‘rib turibmiz. Albatta, gap ovqatlanishning islomiy madaniyati haqida ketmoqda. Ovqatlanishning islomiy madaniyatlaridan biri o‘ng qo‘l bilan yeyishdir. Har bir musulmon inson bu muhim ishga alohida e’tibor bilan qarashi lozim. Ba’zi bir kishilar bu islomiy madaniyatga rioya qilmasalar, ularni ogohlantirish kerak.

Ushbu rivoyatning qahramoni ham Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning huzurlarida ovqatlanishning islomiy madaniyatiga rioya qilmay, chap qo‘li bilan taom yeyishga tutindi. Albatta, Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam bu holga beparvo bo‘lishlari mumkin emas edi. Shuning uchun mazkur odobsiz kishiga ta’lim berib:


«O‘ng qo‘ling bilan ye!» dedilar».

Bunday paytda har qanday odam ta’lim beruvchiga tashakkur aytib, o‘zini o‘nglab olishga urinadi. Odob-axloq taqozosi shu. Ammo haligi odam Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamga tashakkur aytib, o‘z xatosini tuzatib, o‘ng qo‘li bilan taom yeyishga o‘tish o‘rniga:

«Qodir emasman», dedi».

Ya’ni, bu «Ovqatni o‘ng qo‘li bilan yeya olmayman. Chap qo‘lim bilan yeyaveraman», degani edi. O‘zi noto‘g‘ri ish qila turib, unga mehr ko‘rsatib, xatosini to‘g‘rilab qo‘ygan zot Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamga nisbatan bunday betgachoparlik qilgan nobakor har qanday jazoga va qarg‘ishga loyiq edi. Shuning uchun ham Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam ochiq-oydin qilib:


«Qodir bo‘lmagin!» dedilar».

Ya’ni, «O‘ng qo‘ling bilan taom yeya olmasang, bir yo‘la yeya olmay qolgin», dedilar. Hamda u yerda hozir bo‘lganlarga tushuntirish uchun:


«Uni kibrdan boshqa narsa man qilmadi», deb, qo‘shib qo‘ydilar. Ya’ni, u odam yuqoridagi gapni haqiqatda o‘ng qo‘lida nuqson borligi uchun emas, kibr bilan xatosini tan olishdan bosh tortib aytgan edi.

Shuning uchun ham Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam uni duoibad qildilar. U zot sollallohu alayhi vasallamning duolari joyida qabul bo‘ldi.


«Haligi odam qo‘lini og‘ziga ko‘tara olmay qoldi».

Ajab bo‘ldi! Battar bo‘lsin! O‘z foydasini bilmagan, shariat hukmidan ko‘ra o‘zining kibrini ustun qo‘yadiganlar uchun bu ham kam!


Ushbu hadisi sharifdan olinadigan foydalar:

1. Chap qo‘l bilan taom yeb bo‘lmasligi.
2. Birovning chap qo‘l bilan yeganini ko‘rgan odam tanbeh berib, o‘ng qo‘l bilan yeyishini eslatib qo‘yishi kerakligi.
3. Diniy hukmlar bo‘yicha nasihat eshitgan odam mutakabbirlik qilmasligi kerakligi.
4. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning duolari darhol qabul bo‘lishi.

«Hadis va hayot» kitobi 16-juz