Ma’lumki, imomlik sharafli vazifa bo‘lib, bunday ulug‘ ishni Rasululloh sollallohu alayhi va sallam, xulafoi roshidinlar va tabarruk zotlar ado etishgan. Bu vazifani chiroyli amalga oshirgan va bu yo‘lda qunt bilan harakat qilgan kishilar katta ajrlarga ega bo‘ladi. Ba’zi sahobai kiromlar imomlikdagi fazilatni bilganlari uchun Muhammad alayhissalomga: “Meni qavmimning imomi qilib tayinlang”, deb aytganlar (Imom Abu Dovud).
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallamning hadislarida ham imomlik sharafli vazifa ekani haqida aytiladi. Jumladan, Ibn Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Uch kishi qiyomat kuni qo‘rquvga tushmaydilar, hisob-kitob qilinmaydilar, Alloh bandalarni hisob qilib bo‘lguncha ular mushkli tepalikda bo‘ladilar: Allohning roziligini istab Qur’on o‘qigan va u bilan bir qavmga imom bo‘lgan hamda ular undan rozi bo‘lgan kishi; Alloh roziligi uchun besh vaqt namozga chaqirgan kishi; o‘zi va Rabbi o‘rtasidagi munosabatni joyiga qo‘ygan, o‘zi va xojalari munosabatini yaxshi qilgan qul”, deb aytdilar”.
Ayni paytda unutmaslik kerakki, imom-xatiblik nihoyatda mas’uliyatli ishdir. Binobarin, bu vazifadagi kishi avvalo Alloh taolo, keyin Payg‘ambar sollallohu alayhi va sallamning nomidan so‘zlashini doimo his etishi kerak.
Imom-xatib insonlarga pandu nasihat qilib, ularni hidoyatga boshlaydi va ularga to‘g‘ri yo‘ldan og‘ishmay, sobitqadam yurishlarida ko‘makchi bo‘ladi. Dinga xizmat qilish fazilati haqida Qur’oni karimda bunday marhamat qilinadi:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ
“Ey imon keltirganlar, agar sizlar Allohga yordam bersangizlar (dinining rivoji uchun harakat qilsangizlar), U zot ham sizlarga yordam berur va qadamlaringizni sobit (barqaror) qilur” (Muhammad, 7).
Imom-xatiblik vazifasida turganlar odamlarni yaxshi amallarga buyurib, yomon ishlardan qaytaradilar. Bunda, avvalo, o‘zlari boshqalarga o‘rnak bo‘lishlari lozim. So‘z bilan amalni jam qilgan imom, solih bandalardan hisoblanadi.
Imom-xatiblar nafaqat ibodatda, balki boshqa xayrli ishlarda ham kishilar ergashadigan va o‘rnak oladigan shaxs bo‘lishi lozim. Zero, boshqalarga rahbarlik qiladigan, ularni yaxshilikka buyuradigan va odob-axloqqa chorlaydigan shaxs, avvalo, o‘zi ana shu yuksak xulqlar bilan ziynatlangan bo‘lishi kerak.
Har bir imom-xatib minbarga chiqib, Qur’oni karimdan, Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning hadisi shariflaridan va ulamolarning hikmatli so‘zlaridan nasihat qilar ekan, birinchi galda o‘zi har bir aytayotgan so‘ziga e’tibor berishi, amal qilishi lozim. Zero, Alloh taolo aytganiga o‘zi amal qilmaydiganlarni oyati karimasida bunday itob qiladi:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ كَبُرَ مَقْتاً عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ
“Ey imon keltirganlar! Sizlar nega o‘zlaringiz qilmaydigan narsani (qildik yoki qilamiz deb) aytursiz?! Sizlarning o‘zlaringiz qilmaydigan ishni (qilamiz, deb) aytishingiz Alloh nazdida katta nafrat (boisi)dir” (Saf, 2-3).
Imom-xatiblar masalalarni kitoblarda qanday keltirilgan bo‘lsa, odamlarga shunday yetkazishi kerak. Chunki, insonlar uch toifaga bo‘linadi: omi, olim va tolib. Imom-xatib mana shu uch toifa odamning har biriga mos ravishda mav’iza qila bilishi lozim.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi mamlakatimizda islomiy-diniy tashkilotlarning yagona boshqaruv organi bo‘lib, mo‘min-musulmonlarning e’tiqodiy birligini ta’minlashga xizmat qiladi. Mana shu narsani doimo yodda saqlash lozim. Imom-xatiblar mo‘min-musulmonlar ittifoqligi, e’tiqodiy birdamligiga rahna soladigan yoki fitna keltirib chiqaradigan narsalardan o‘zlarini ehtiyot qilishlari zarur. Jamiyatda yuzaga keladigan ixtilofli masalalarda diniy idora bilan maslahatlashgan holda javob berish maqsadga muvofiqdir.
Bugun shiddat bilan o‘zgarayotgan hayot talablari borgan sari ortib, qat’iylashib bormoqda. Mo‘min-musulmonlarning ehtiyoji oldimizga yangi-yangi, kutilmagan masalalarni qo‘ymoqda. Bu shiddat esa imom-domlalarni sergaklikka, o‘z ustida tinimsiz ishlashga undaydi. Shuningdek, xalqimiz bilan muloqotga kirishish va ularning dardu tashvishlarini yengillatish, muammolariga yechim topishda astoydil g‘ayrat qilish majburiyati ham davrimizning talabidir.
2017 yil Ramazon oyida mo‘min-musulmonlar hayotida ulkan tarixiy voqea sodir bo‘ldi. U ham bo‘lsa, muhtaram Prezidentimiz ulamolar va imom-xatiblarni poytaxtimizda jamuljam qilib, qalblarining to‘ridagi samimiy gaplarni aytib, din peshvolari oldida turgan muhim vazifalarni bayon qilib berdilar. O‘z navbatida ulamolar va imom-xatiblar Davlatimiz rahbarining bunday e’tiboridan ruhlanib, yanada kuch-g‘ayrat va shijoat bilan ishlashga ahd qildilar.
Bugun xonadonlarda, ko‘cha-ko‘yda yoki ta’lim maskanlarida bo‘ladimi, qayerda bo‘lmasin, barchamizning kelajagimiz bo‘lgan yosh avlod tarbiyasiga alohida e’tibor qaratish, farzandlarni to‘g‘ri yo‘ldan chalg‘itadigan turli zararli ta’sirlardan himoya qilish uchun mas’ul ekanimizni hech qachon unutmaylik. Bu boradagi beparvolik el-yurtimiz oldida, tarix va kelajak oldida xiyonat ekanini anglaydigan vaqt keldi. Bugun faol izlanish va harakatdan to‘xtagan, fidoiylik va vatanparvarlik hissi bo‘lmagan imom-xatib hamda o‘z ishiga loqaydlik va beparvolik bilan yondashadigan diniy xodim uchun oramizda o‘rin yo‘q. Shuning uchun ham imomlar o‘z ustida muntazam ishlashi, kasb mahorati, bilim saviyasi va dunyoqarashini oshirib borishi zarur. Zero, bugun imom-domlalarga “ma’rifat va ma’naviyat targ‘ibotchilari” deya qaralib, xizmatlari qadr topayotganini har birimiz chuqur anglashimiz, shunga munosib bo‘lmog‘imiz lozim.
Jamiyatimizda illat bo‘lib turgan jinoyatchilik, estremistik, aqidaparast oqimlarga qo‘shilib qolish, o‘z joniga qasd qilish kabi salbiy holatlarning fojiaviy oqibatlarini el orasida yurib, keng jamoatchilikka tushuntirish kerak. Xalq bilan muloqot qilsak, albatta ularning hayotdan rozi bo‘lib yashashlariga o‘z hissamizni qo‘shgan bo‘lamiz.
Muhtaram imom-xatiblar, xalqimizning imon-e’tiqodi butunligi taraqqiyot garovidir. Ayniqsa, hozir buning ahamiyati juda ham katta. Chunki hozirgi zamon, avvalo, hamjihatlikni, o‘zaro ahillikni talab etmoqda. Xalqimizni imon-e’tiqod, adlu insof, mehr-oqibatga va el-yurt farovonligi yo‘lida halol mehnat qilishga da’vat etish, hukumatimiz olib borayotgan islohotlarni keng targ‘ib qilish hammamizning burchimizdir.
Yuqorida bayon etilgan ishlarda barcha imom-domlalarga Alloh taboraka va taoloning O‘zi madadkor bo‘lishini so‘rayman.
Usmonxon ALIMOV,
O‘zbekiston musulmonlari idorasi raisi, muftiy
Hijriy 3-yil, rabi’us-soniy oyi (mil. 624 yil sentyabr-oktyabr) – Banu Sulaym qabilasi Madinaga hujum qilish uchun katta qo‘shin to‘playotgani haqida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga xabar yetib kelgani zahoti (yoki Quraysh karvonini ko‘zlab), u zot 300 jangchidan tashkil topgan lashkar bilan Madinaning janubiy tarafidagi Buhron degan joyga bordilar. Lekin jangsiz keyingi oyda Madinaga qaytib keldilar. Bu yurish tarixga “Buhron g‘azoti” nomi bilan kirgan.
Hijriy 4-yil, rabi’us-soniy oyi (mil. 625 yil sentyabr-oktyabr) – G‘atafon qabilasining Banu Muhorib va Banu Sa’laba urug‘laridan tashkil topgan sahroyi arablar bir joyga yig‘ilishayotgani haqida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga xabar kelganida, bu toshbag‘ir va to‘pori badaviylarning dillariga qo‘rquv solish maqsadida Najd dashtlari osha ular ustiga tezlik bilan yurish qildilar. Qaroqchilik va bosqinchilikni o‘zlariga kasb qilib olgan bu badaviylar musulmonlarning kelayotgani xabarini eshitib, qo‘rqib, tog‘ning tepasiga chiqib ketishdi. Shunday qilib, musulmonlar bu bosqinchi qabilalarning popuklarini pasaytirib, dillariga qo‘rquv solib qo‘ydi va jumodul avval oyida Madinaga sog‘-omon qaytib kelishdi. Bu yurishga “Najd g‘azoti” deyiladi.
Hijriy 6-yil, rabi’us-soniy oyi (yoki rabi’ul avval oyi / mil. 627 yil iyul-avgust yoki avgust-sentyabr) – Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Ukkosha ibn Mihsan roziyallohu anhu boshchiligida 40 nafar sahobani G‘amr suvi atrofida joylashgan Banu Asad qabilasiga yubordilar. Bu yurishga “Ukkosha ibn Mihsan sariyasi” deyiladi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Muhammad ibn Maslama roziyallohu anhu boshchiligida o‘n kishilik sariyani Banu Sa’laba diyoridagi Zulqassa degan joyga yubordilar. U yerga yetib borganlarida dushman ular uchun 100 kishilik pistirma tayyorlab qo‘ygan ekan. Musulmonlar uyquga ketganda pistirmadagilar to‘satdan hamla qilib, ularni o‘ldirib ketishdi, faqat bitta Muhammad ibn Maslama yaralangan holda tirik qoldi. Bu yurishga “Muhammad ibn Maslama sariyasi” deyiladi.
Hijriy 6-yil, rabi’us-soniy oyi (mil. 627 yil avgust-sentyabr) – Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Muhammad ibn Maslama sariyasida o‘ldirilgan sahobalarning qasosini olish uchun Abu Ubayda ibn Jarroh roziyallohu anhu boshchiligida 40 nafar sahobani yana Zulqassaga yubordilar. Ular tunlari piyoda yo‘l yurib, tong payti Banu Sa’laba qabilasiga hujum qildilar. Dushman toqqa qochib chiqib ketdi. Musulmonlar faqat bir kishini qo‘lga oldi va u musulmon bo‘ldi. Bu yurishga “Abu Ubayda ibn Jarroh sariyasi” deyiladi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Zayd ibn Horisa roziyallohu anhu boshchiligida bir sariyani Marruz-Zahrondagi Jamum suvi atrofida joylashgan Banu Sulaym qabilasi ustiga yubordilar. Bu yurishga “Zayd ibn Horisa sariyasi” deyiladi.
Hijriy 9-yil, rabi’us-soniy oyi (mil. 630 yil iyul-avgust) – Rum shohi Qaysar Mu’ta jangidan bir yil ham o‘tmay, musulmonlar yengib bo‘lmas katta qudratga aylanmaslaridan turib, ularni batamom tor-mor qilishga ahd qildi hamda rumliklar, ularga tobe bo‘lgan G‘asson va boshqa arab qabilalari ishtirokida juda katta qo‘shin hozirlab, katta urushga tayyorlana boshladi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bo‘lajak urushga tayyorgarlik qilish maqsadida ayollaridan bir oy davomida iylo qildilar, ya’ni ularga yaqinlashmaslikka qasam ichdilar va ulardan chetlanib, bir hujrani maskan tutdilar.
O‘sha kunlarda munofiqlar o‘z fitna va makr-hiylalariga o‘choq bo‘lishi uchun masjid suratida bir markaz barpo qildilar. U masjidning nomi “Ziror” ya’ni, musulmonlarga zarar yetkazish masjidi edi. So‘ng ular Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan ushbu masjidlarida namoz o‘qib berishlarini so‘rashdi, lekin Rasululloh sollallohu alayhi vasallam urushga tayyorgarlik qilish bilan band bo‘lganlari uchun u yerda namoz o‘qishni keyinga surdilar.
Hijriy 18-yil, rabi’us-soniy oyi (mil. 639 yil aprel) – hazrati Umar roziyallohu anhu xalifalik davrida Shom mamlakatidagi musulmonlarning ahvolidan xabar olib kelish maqsadida Madinadan sahobalar bilan yo‘lga chiqdilar. Shom chegarasidagi Sarg‘ qishlog‘iga yetganida, Shomda o‘lat tarqagani haqida xabar yetib keldi va Shomga kirmasdan ortlariga qaytishdi. O‘sha o‘lat sababli, Shomda 25-30 ming musulmon vafot etgan. O‘lganlar ichida Abu Ubayda ibn Jarroh, Muoz ibn Jabal, Yazid ibn Abu Sufyon va Suhayl ibn Amr singari mashhur sahobalar ham bor edi. Shunda hazrati Umar roziyallohu anhu Amr ibn Os roziyallohu anhuga maktub yozib, shahar aholisini tog‘li hududlarga ko‘chirishni buyuradi. Chunki o‘lat tog‘ aholisi orasida tarqalmas ekan. Shu sabab, qolgan xalq o‘limdan saqlanib qolgan. Alloh barchalaridan rozi bo‘lsin.
Hijriy 368-yil, rabi’us-soniy oyi (mil. 978 yil noyabr) – sahobalar haqida yozilgan «Al-istiy’ob fi ma’rifatil as'hob» kitobi muallifi Abu Umar ibn Abdul Barr rohimahulloh juma kuni imom minbarda xutba o‘qiyotganida tug‘ildi.
Hijriy 491-yil, rabi’us-soniy oyi (mil. 1098 yil mart) – salb urushlari boshlandi.
Hijriy 1252-yil, 21-rabi’us-soniy (mil. 1836 yil 4 avgust) – mashhur «Raddul muxtor» kitobi muallifi, hanafiy ulamolarining oxirgi muhaqqiqlaridan Ibn Obidin rohimahulloh vafot etgan.
Hijriy 1375-yil, rabi’us-soniy oyi (mil. 1955 yil noyabr-dekabr) – Saudiya davlati o‘z tarixida Masjidul Haromni ilk bor kengaytirish ishlarini boshladi.
Hijriy 1420-yil, rabi’us-soniy oyi (mil. 1999 yil iyul-avgust) – mashhur «Mabohis fi ulumil Qur’on» kitobi muallifi shayx Manno’ Qatton vafot etdi…
Abdul Azim Ziyouddin,
Toshkent Islom instituti katta o‘qituvchisi.