Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhuning tug‘ilgan yillari manbalarda hijratdan 23- yoki 27-yil oldin deb ko‘rsatiladi. Bu milodiy hisobda 595 yoki 599 yilga to‘g‘ri keladi.
Sa’d roziyallohu anhu merganlik va kamondan o‘q uzish bo‘yicha o‘ta mohir sahoba edilar.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Uhud kuni u kishiga “Ot, ey Sa’d, ota-onam senga fido bo‘lsin, ot!” deganlar. Ali roziyallohu anhu “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Sa’ddan boshqa odamga bu gapni aytganlarini eshitmaganman” deganlar.
Islom diniga eng avval kirgan sahobalardan biri edilar.
Sahobalarning ichida pahlavonligi, qo‘mondonlik salohiyati borligi, merganligi, duosi tez qabul bo‘lishi bilan mashhur edilar.
Forslar o‘lkasining fath qilinishiga sabab bo‘lgan Qodisiya, Madoin janglarida qo‘mondon bo‘lganlar.
Kufaga birinchi voliy bo‘lganlar. Umar roziyallohu anhu u kishini Kufaga voliy etib tayinlaganlar.
Muhojir sahobalardan Madinada eng oxiri vafot etgan kishi shu zot edilar.
U kishi Nabiy sollallohu alayhi vasallamni qo‘riqlab yurgan zotlardan biri edilar.
Nabiy sollallohu alayhi vasallam Sa’d roziyallohu anhu kelganlarida, “Bu mening tog‘am. Biror kishi o‘z tog‘asini ko‘rsatsinchi” deganlar.
Nabiy sollallohu alayhi vasallam “Yo Alloh! U Senga duo qilganda, duosini ijobat qilgin!” deb duo qilganlar.
Nabiy sollallohu alayhi vasallam Sa’d roziyallohu anhuning peshonalariga qo‘llarini qo‘yganlar. Keyin yuzlarini, ko‘ksilarini va qorinlarini silab, “Yo Alloh, Sa’daga shifo bergin!” deb duo qilganlar. Keyinchalik Sa’d roziyallohu anhu bu voqeani eslab, “Hozirgacha u zot alayhissalomning qo‘llari taftini ko‘ksimda his qilaman” deganlar.
Sa’d roziyallohu anhu Umar roziyallohu anhuning vafotlaridan keyin yangi rahbar tanlash borasidagi Maslahat Kengashining a’zosi bo‘lganlar.
U kishi Nabiy sollallohu alayhi vasallam bilan birga barcha g‘azotlarda ishtirok etganlar.
Uhud kuni ko‘pchilik ortga chekingan paytda joyidan qimirlamay, Nabiy sollallohu alayhi vasallamning yonlarida turib, u zot alayhissalomni qo‘riqlagan kam sonli sahobalardan biri edilar.
Sa’d roziyallohu anhu Makka fathi kuni muhojirlarning uchta bayroqlaridan birini ko‘tarib borgan zot edilar.
U kishi tirikligida jannati ekanligini eshitgan baxtiyor insonlardan biri edilar.
Imom Buxoriy, Imom Muslim, Imom Ahmad kabi muhaddislar Sa’d roziyallohu anhudan ko‘plab sahih hadislar rivoyat qilishgan.
Abdulloh ibn Umar, Oisha bint Abu Bakr, Abdulloh ibn Abbos, Soib ibn Yazid, Jubayr ibn Mut’im, Jobir ibn Abdulloh, Misvar ibn Maxrama, Abdulloh ibn Omir, farzandlari Omir, Umar, Muhammad, Mus’ab, Ibrohim, Sa’id ibn Musayyib, Abu Usmon Nahdiy, Amr ibn Maymun, Ahnaf ibn Qays, Alqama ibn Qays, Ibrohim ibn Abdurahmon ibn Avf, Abu Abdurahmon Sulamiy, Mujohid, Urva ibn Zubayr roziyallohu anhum kabi ko‘plab zotlar u kishidan hadis rivoyat qilishgan.
Vafotlaridan oldin yungdan bo‘lgan kiyim (jubba)larini olib kelishni buyurganlar. Olib kelishgach, “Meni shunga kafanlanglar. Chunki, Badr g‘azoti kuni dushmanga ro‘baro‘ bo‘lganimda, ustimda shu kiyim bor edi. Kafanim bo‘lsin deb shu kungacha saqlab qo‘ygandim” deganlar.
Hijriy 55-yilda, milodiy 674 yilda, Muoviya ibn Abu Sufyon roziyallohu anhu davrida vafot etib, Madinada dafn etilganlar.
Suratda Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhuning mashhur kamonlari bo‘lib, ushbu kamon Madinai munavvaradagi “Hijoz temir yo‘li” nomli muzeyda saqlanadi.
Alloh taolo Sa’d ibn Abu Vaqqosdan rozi bo‘lsin!
Internet materiallari asosida
Nozimjon Iminjonov tayyorladi
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Musulmonlar doimo ust-boshlariga pokiza va viqor beradigan kiyimlar kiyib keladi. Islom dini, ham tashqi, ham ichki poklikni shari’at talablariga muvofiq joriy qilgan. Alloh taolo go‘zaldir, go‘zallikni yaxshi ko‘radi. Salla ana shu tashqi ko‘rinishdagi go‘zallikning bir qismi bo‘lib, boshqa kiyimlarga qaraganda o‘ziga xos madaniyatni anglatadi. Salla musulmonlarning uzoq tarixga ega bosh kiyimi hisoblanadi. U boshga o‘raladigan mato bo‘lib, kishilar uni vaziyatga va jamiyatdagi urfga ko‘ra o‘rab yurishgan. Garchi uni o‘rashning bir necha usullari mavjud bo‘lsa ham, ma’lum shakli va rangi talab qilinmaydi.
Salla issiqdan, sovuqdan va chang to‘zondan himoyalanadigan bosh kiyimi bo‘lib, bu haqda mashhur tobe’iyn, «Nahv» fani asoschilaridan biri Abulasvad Duvaliy aytgan: “Salla jangda qalqon, issiqda soyabon, sovuqdan himoya, voizga viqor, turli tasodiflardan saqlovchi, inson qomatiga ziynatdur”. Qadimdan salla erkaklarning muruvvatini va qavm orasidagi obro‘-e’tiborini bildirgan.
Hatto hazrati Umar roziyallohu anhu, salla arablarning tojidur, deganlar. Salla kiyish borasida kelgan hadislar shari’at talab darajasida joriy qilishga yetadigan quvvatli emas, lekin Rasululloh alayhissalomning qavmlari odatiga ko‘ra salla o‘raganliklari siyratlari va kundalik holatlari borasida kelgan rivoyatlarda aytilgan bo‘lib, ulardan ba’zilarini keltirib o‘tamiz:
عن إبن عمر رضي الله عنهما مرفوعا: ” عليكم بالعمائم فإنها سيما الملائكة وأرخوها خلف ظهوركم”
Ibn Umar roziyallohu anhudan Nabiy alahissalomgacha yetib borgan sanad bilan rivoyat qilingan hadisda: “Sallalarni lozim tutinglar, zero bu farishtalarning siymosidur va uning peshini ortingizga tashlab olinglar”, deganlar.
عن ابن عباس رضي الله عنهما مرفوعا: اعتموا تزدادوا حلما
.Ibn Abbos roziyallohu anhumodan rivoyat qilingan hadisda Nabiy alahissalom: “Salla kiyinglar, halimligingiz ziyoda bo‘ladi”, dedilar
عن ركانة قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: فرق بيننا وبين المشركين العمائم على القلانس
Salla o‘rash borasida O‘zbekiston musulmonlari idorasi Fatvo markazi 833-cavolga javob bergan. Javobda shunday deyilgan:
“O‘tmishda ahli ilm va fazilatli kishilar va ko‘pchilik ma’rifatparvar ajdodlarimiz sallada yurishni odat qilganlar. Lekin shuni ham ta’kidlab o‘tishimiz kerakki, Rasuli akram alayhissalomning ushbu kiyinish odatlari shari’at buyrug‘i sifatida qabul qilinmagan. Biror bir olim salla kiymagan kishi gunohkor bo‘lishini aytmagan. Balki, Islom kelganida erkaklar sallada yurishlari urf-odatlardan biri bo‘lib, bu borada kofir ham musulmon ham barobar bo‘lgan. Bu haqda Iordaniya fatvo hay’ati ulamolari shunday deyishadi:
وأما لبس النبي صلى الله عليه وسلم العمامة وحمله العصا فهو فعل عادي وقع على عادة العرب ذلك الزمن، وليس فعلا تشريعيا يدل على الاستحباب ولا يتأسى به الناس.
“Payg‘ambarimiz alayhissalomning salla kiyishlari va hassa tutishlari odatiy fe’llaridan bo‘lib, o‘sha zamon arablarining urflariga binoan qilinar edi. Bu ishlar mustahablikka dalolat qiladigan va odamlar o‘rnak oladigan shar’iy hukmlardan emas”.
Bosh kiyimlaridan yana biri bu do‘ppidir. Har bir millatning o‘ziga xosligini bildirib turuvchi libosi bo‘lib, millatning madaniyati va ba’zi o‘rinlarda diniga ham dalolat qiladi. Shuning uchun ham har bir millat o‘zligini saqlab qolish uchun milliy kiyimlar, milliy urf-an’analar, bayramlarini saqlab qolishga harakat qiladi. Ayniqsa bosh kiyim boshqa liboslardan ko‘ra o‘ziga xos o‘rin tutadi, chunki inson tanasidagi a’zolar ichida bosh eng aziz a’zo hisoblanadi. Shu e’tibordan bosh kiyimni oyoq ostida qolib ketmasligiga alohida e’tibor qaratiladi.
Shar’iy kitoblarimizga ham do‘ppi masalasi kiritilgan bo‘lib, ulamolarimiz ba’zi oyatlar va hadislardagi ma’nolarning dalolatidan sababsiz bosh kiyim kiymay namoz o‘qish makruh deb aytganlar.
Alloh taolo A’rof surasi 26-oyatida: “Ey, Odam bolalari, batahqiq, sizlarga avratingizni to‘sadigan libos va ziynat libosini nozil qildik. Taqvo libosi, ana o‘sha yaxshidir. Ana o‘shalar Allohning oyat-belgilaridandir. Shoyadki eslasalar”.
Shayx Polonpuriy hazratlari oyatdagi taqvo libosi taqvodor kishi kiyadigan libosi deb tafsir qilgan.
A’rof surasining 31-oyatida: “Ey, Odam avlodi! Har bir masjid (namoz) oldidan ziynatlaringizni (kiyib) olingiz!”.
Mufassirlar ushbu oyatdagi ziynatdan murod – kishi uchun viqor bag‘ishlaydigan kiyimlar ekaniga ittifoq qilishgan.
Bosh kiyimsiz namoz o‘qish borasida O‘zbekiston musulmonlari idorasi Fatvo markazi 109-cavolga javob bergan:
“Ko‘plab mo‘tabar ulamolar bundan bir necha asr muqaddam o‘z kitoblarida ushbu masalaga to‘xtalib, uning hukmini ochiq-oydin yozib ketganlar. Jumladan: Alloma Haskafiy o‘zining “Durrul muxtor” kitobida namozdagi makruh amallarni sanab, shunday degan:
وَصَلَاتُهُ حَاسِرًا رَأْسَهُ لِلتَّكَاسُلِ, وَلَا بَأْسَ بِهِ لِلتَّذَلُّلِ ، وَلَوْ سَقَطَتْ قَلَنْسُوَتُهُ فَإِعَادَتُهَا أَفْضَلُ إلَّا إذَا احْتَاجَتْ لِتَكْوِيرٍ أَوْ عَمَلٍ كَثِيرٍ
“Namozxon (bosh kiyim kiyishga) erinchoqlik qilib, yalangbosh holda namoz o‘qishi namozning makruhlaridandir. Agar o‘zini xokisor tutish uchun shunday qilsa, zarari yo‘q. Agar bosh kiyimi (namoz asnosida boshidan) tushib ketsa uni qaytarib olishi afzaldir. Lekin, uni o‘rashga yoki ko‘p harakat qilishga ehtiyoj bo‘lsa, bunday qilmaydi”.
Qolaversa, bosh kiyim bilan namoz o‘qish odob, namozga hurmat hisoblanadi. Shuning uchun namozni bosh kiyim bilan o‘qish afzal”.
Murtazoyev Arabxon,
Toshkent Islom instituti talabasi.