Qur’oni karimda ko‘p qissa, bitik,
Hikmatga limmo-lim, ummatga yutuq.
Bir ibrat kelmishdir Kahf surasida,
Bani isroillik Muso haqida.
So‘ylab bergaydurman solsangiz quloq,
Hikoya tarzida boshdan to oyoq.
Muso payg‘ambardan xutba chog‘inda
So‘rdilar: «Kim erur bilimli banda?»
O‘ylamay «men» deya berdilar javob,
Buning-chun Allohdan eshitdi itob:
«Ikki dengiz tutash bo‘lgan makonda,
Uchragay sendan-da bilimli banda».
Dedi: «Ey Allohim, qaydan topaman?
Axir bu borada ojiz bandaman».
Dedi: «Bir savatga baliq solasan,
Yo‘qotgan chog‘ingda uni topasan».
Xizmatkor Yusha’ga berdi-yu farmon,
Ikkovlon yo‘l oldi dengizga tomon.
Turdilar, yurdilar, qushdek yeldilar,
Oxiri manzilga yetib keldilar.
Unutib qo‘ydilar savatni aniq,
Dengizga tushdi-yu, yo‘qoldi baliq.
Sal yurgach, och qoldi, holdan ham toldi,
Yonboshlab ozgina mizg‘ib ham oldi.
Xodimga buyurdi: «Tushlikni keltir,
Rosa charchadik-ku, o‘zing ham o‘tir».
Yigit uzrin aytdi: «Kechiring, esiz,
Bunday bo‘lishini bilmabman hargiz.
Unutibman, xarsang uzra qolibdi,
Ajabo, dengizda yo‘l ham solibdi».
Baliq yo‘qolmog‘i Allohdan edi,
Muso ul yigitga jilmayib dedi:
«Qo‘yaver, bo‘lmagin hadeb pushaymon,
Biz istagan narsa shu edi, inon».
Qaytib borib darhol ko‘rdilar anda,
Yashilga burkangan solih bir banda.
Yuzida oy balqir, ko‘zida quyosh,
Tik boqishga yurak berolmas bardosh.
«Senga o‘rgatilgan rushddan o‘rgatgin»,
Deya o‘tirdilar yoniga sekin.
Dedi: «Sening sabring yetmaydi bunga,
Ulamoq kerakdir kunlarni tunga.
G‘ayb ilmi go‘yoki tubi yo‘q ummon,
Undan inju termoq aniq dargumon».
Dedi: «Inshoalloh, sabr etgaymen,
Bu ila murodga aniq yetgaymen».
Dedi: «Unda bitta shartim bor senga,
Neki ko‘rsang, savol bermaysan menga».
Shartga rozi bo‘lib, yurdilar ravon,
Kemaga chiqishdi to‘lamay tovon.
Yarim yo‘lga yetgach, o‘rnidan turdi,
Boltani oldi-yu, burchakka yurdi.
Katta bir taxtani o‘yib tashladi,
Bu amal Musoning ko‘nglin g‘ashladi.
So‘rdiki: «Yo tavba, bu nima odat?
Cho‘kib ketamiz-ku, bu ishing g‘alat!»
Dedi: «Axir menga va’da qilganding,
Sabring yo‘qligini boshdan bilgandim».
Dedi: «Unutibman, kechirgin bir bor,
Do‘stingni jazoga tortmagin zinhor».
Hamroh etmoqlikka zo‘rg‘a ko‘ndirdi,
Ammo bir amali qalbin sindirdi.
Chunki yosh bolani o‘ldirib qo‘ydi,
Muso qotillikni gunohga yo‘ydi.
Dedi: «O‘ldirding-ku, begunoh jonni!
So‘rog‘i qattiqdir to‘kilgan qonning».
Dedi: «Ikkinchi bor va’dangni buzding,
Bu bilan hamrohlik rishtasin uzding».
Dedi: «Bundan keyin bersam gar savol,
Ne chora ko‘rsang ham olmayman malol.
Oxirgi marta ham kechirgin meni,
Va’damda turmasdan qiynadim seni».
Ikkovlon safarda etdilar davom,
Bir shahar ahlidan so‘rdilar taom.
Ularni ziyofat qilmadi hech kim,
Mehmonning hurmatin bilmadi hech kim.
Yurib ketar ekan noumid bo‘lib,
Qorin och, tinka yo‘q, ko‘zga chang to‘lib,
Yiqilay deb turgan devorni ko‘rdi,
Bilakni shimarib, turg‘izib qo‘ydi.
Dedi: «Zolimlarning g‘amini yeding,
Xohlasang, buning-chun haq olar eding».
Dedi: «Ajrashmasak bo‘lmaydi endi,
Senda toqatsizlik uchquni yondi.
Endi aytib beray, eshit birma-bir,
O‘rtamizda boshqa qolmasin hech sir.
Miskinga tegishli kema erdi ul,
Teshmasam bo‘lmasdi, boisidir bul:
Daryoning ortida bir podshoh bo‘lib,
Barcha kemalarni olardi tortib.
Nuqsonli kemani kim ham olardi?
Miskinning kemasi omon qolardi.
Bolani o‘ldirdim, sababi ayon:
Ota-onasiga qilardi tug‘yon.
Chunki alar mo‘min-musulmon erdi,
Bu ishim ularga omonlik berdi.
Uning badaliga solih, mehribon
Farzandlar bermoqni xohladi Rahmon.
Ikki yetimniki edi ul devor,
Alarning otasi o‘tgan taqvodor.
Tagiga xazina joylangan edi,
Birov ko‘rmasin deb loylangan edi.
Yana qanchadir vaqt shunday turar deb,
Voyaga yetishgach, shoyad ko‘rar deb,
Rabbing u devorni tiklatdi menga,
Bu ishning boisi hikmatdir senga.
Bularning barchasi xayrli yo‘ldir,
Neki ko‘rgan bo‘lsang, ta’vili shuldir».
Hadisi sharifda berilgan darak,
O‘sha solih banda Xizrdir beshak.
Iloho, ko‘paysin bilimli banda,
Olimlar izzatda, nodon – sharmanda.
Qur’on qissalari hikmatga bisyor,
Alloh barchamizga bo‘lsin madadkor!
Erkin QUDRATOV,
Mir Arab o‘rta maxsus islom bilim yurti Hadisi sharif fani mudarrisi
Bugun 2025 yil 8 yanvar kuni Toshkent shahar, Uchtepa tumani "Vatan" tantanalar majmuasida "Jaholatga qarshi ma’rifat" nomli ma’naviy-ma’rifiy tadbir bo‘lib o‘tdi.
Unda O‘zbekiston musulmonlari idorasi raisining birinchi o‘rinbosari Homidjon domla Ishmatbekov, aholi vakillari, yoshlar va xotin-qizlar ishtirok etib, islom dini ezgulik, tinchlik va insoniylik dini ekani, fazilatlar, azaliy qadriyatlar ifodasi ekanligini targ‘ib qilish, yosh avlodga milliy qadriyatlarimiz, an’analarimizni to‘g‘ri tushuntirish, yurtimiz tinchligini asrash, ularni vatanparvarlik ruhida tarbiyalash borasida fikrlar bildirildi.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi Matbuot xizmati