Har yili musulmonlar tomonidan intiqib kutiladigan, Alloh taoloning oylari ichida eng suyuklisi bo‘lmish Ramazonning ham yarmi ortda qoldi. Har bir inson bilib-bilmay kichik va katta gunohlar qiladi, juda bo‘lmasa birovning ko‘nglini og‘ritib qo‘yadi, haqqiga xiyonat qilib qo‘yadi. Alloh taoloning va’da bergan marhamatiga ixlos ila, ana shu ishlardan poklanish hamda onadan yangi tug‘ilgan kabi begunoh bo‘lib chiqish maqsadida ushbu oyga doim intiq bo‘ladi. Alloh taoloning marhamatining kengligini qarangki, har yili bandasiga yangidan imkon beradi, yilda bir marotaba uni tozalaydi, poklaydi. Biz insonlar esa bundan har yili foydalanaveramiz, foydalanaveramiz. Xuddi ona farzandini oq yuvib, oq tarab ko‘chaga chiqarib yuborgandan keyin uning ko‘cha-kuyda o‘ynab, yana kir-chir bo‘lib kelganidek. Chunki bola uyda uni yana yuvib-tarab qo‘yadigan onajoni borligiga ishonadi-da. Shu kabi, inson ham Kechirguvchi Alloh taologa shu kabi “erkalik” qilsa kerak. Lekin afsuski, bu uning so‘nggi Ramazoni bo‘lishi mumkinligini doim ham anglay olmaydi.
----- O‘n besh kundan beri saharlikka ham iftorlikka ham alohida tadorik. Mana hozir ham navbatdagi iftorlikka ona qizi bilan oshxonada tayyorgarlik ko‘rayapti. Iftor dasturxoni deganda, turli nozu-ne’matlar, dasturxonga sig‘may ketadigan taomlar emas, balki me’yorida, isrofdan nari bo‘lgan dasturxon. Ana ota ham qo‘lida tarvuz ko‘tarib ishdan qaytdi. Oila otani iliq tabassum ila kutib oldi. O‘g‘il otaning qo‘lidan tarvuzni olib oshxonaga olib kirdi. Iftorlik vaqti bo‘lib ota-ona va ulardan o‘rnak olayotgan ikki farzand Alloh taoloning va’da bergan mag‘firatidan umid qilgan holda, uzundan-uzun duo qilib og‘izni ham ochdilar. Ana shu lahzalardagi rohatni til bilan ta’riflab bo‘lmasa kerak. Buni faqat boshdan o‘tkazish kerak. Shom namozini ado etib taomlangandan so‘ng tarovih namoziga harakat boshlandi.
“Qush uyasida ko‘rganini qiladi” deganlaridek, qanday go‘zal namuna.
----- Saharlikka yaqin vaqt. Ona chanqadi shekilli, oshxonaga suv ichgani chiqdi. Oshxonaning esa chirog‘i yoqiq, qizi saharlik qilish bilan ovora:
- Bugun ham ro‘za tutmoqchimisan? Axir, o‘qishga borasan, toliqib qolasan. Och qoringa darslarni tushuna olmaysan. Hali ulgurasan ro‘za tutishga, hozir faqat o‘qishing haqida o‘ylashing kerak. Sen yoshsan, kattaroq bo‘lganingda tutarsan.
- Oyijon, ko‘pchilik ro‘za tutayapti. Men ham saharlik va iftor qilganimda hamma-hamma tilaklarimni aytayapman, o‘qishimni a’lo baholarga bitirishimni ham Alloh taolodan so‘rayapman. Siz xavotir olmang, qiynalmayapman, oyijon.
Farzandga to‘g‘ri yo‘lni ko‘rsatadigan, nima to‘g‘ri-yu, nima noto‘g‘ri ekanligini ilk ta’lim beradigan va o‘rnak bo‘ladigan ota-ona emas-mi?
----- Ramazon oyi davom etmoqda. Bu xonadondan esa afsus uning tarovati taralmayapti. Har kungi kundalik tartibdagi hayot davom etmoqda. Ertalab nonushta, o‘qishda va ish joyida tushlik, kechki ovqatning iftor vaqtiga umuman aloqasi yo‘q. Xuddi osmondan yerga taralgan Ramazonning nuri qalin parda tortilgan ushbu xonadonning derazasidan kira olmagandek.
Alloh taolodan barchamizning qalbimizni Ramazon kabi barcha marhamatlari bilan to‘ldirishini so‘raymiz.
----- Yo‘nalishli taksining ichi to‘la. Haydovchi rulga o‘tirib mashinani o‘t oldirdi va shu vaqtning o‘zida papirosini ham tutatdi. Mashina derazasi ochiq bo‘lgani bilan shamol ham atay qilgandek hamma tutunni ichkariga haydadi. Hammayoq papiros hidiga to‘ldi. Shunda keksa onaxon haydovchiga qarab dedi:
- O‘g‘lim, shu papirosingni mashinaga o‘tirishingdan oldin cheksang bo‘lmaydimi? Hammayoqni tutatib yubording-ku? Bu tutinni hidlab biz ham zaharlanishimizni qo‘ya tur, axir hozir Ramazon oyi bo‘lsa, oramizda qancha ro‘zadorlar bor. Nahot Ramazonga hurmating yo‘q?
Haydovchi bir ensasini qotirgandek bo‘ldimi yoki uyaldimi, sekin papirosini derazadan uloqtirdi.
Biroz vaqt o‘tmasdan xuddi kelishib olgandek, orqa o‘rindiqda kimdir pisillatib gazli ichimligini ochdi.
Kim nima uchun Ramazon ro‘zasini tutmayotganining ming bir sababi bordir. Lekin, oramizda ro‘za tutmaydiganlar bo‘lsa-da, uning mohiyatini bilmasliklariga ishonmaysiz. Chunki bu haqida ommaviy axborot vositalari tomonidan har kuni qanchadan-qancha ma’lumotlar berib borilmoqda, ko‘rsatuvlar namoyish etilayapti. Nahot, Ramazonning hurmatini qilish shunchalar mushkul bo‘lsa?
Xulosa o‘rnida... Bir necha yillar oldin, ko‘p qavatli uyning oltinchi qavatida yashagan paytlarimiz derazadan qaraganda boshqa bir necha ko‘p qavatli uylar ko‘rinib turar edi. Ramazon oyining birinchi kunlaridan boshlab saharlikka turganimizda doim derazadan tashqariga qarardim. Qorong‘i bo‘lganligi sababli oshxona chiroqlari yoqiq bo‘lgan, saharlikka unnagan xonadonlarni sanash qiyin emas edi. Bugun qancha odam ro‘za harakatida ekanligi bilinardi. Ramazon oxirlab borgan sari ba’zi chiroqlar yonmay boshlardi, safimiz kamaygani yaqqol ko‘rinardi.
Alloh taolodan qalbimizdan hidoyatini darig‘ tutmasligini, Ramazonning so‘nggi kunlarigacha ihlosimizni bardavom qilishini va g‘aflat girdobi o‘z domiga tortishidan panoh so‘raymiz.
Imom Buxoriy nomidagi Toshkent islom instituti va
Hadichai Kubro ayol-qizlar o‘rta maxsus islom bilim yurti
o‘qituvchisi Saodat Valiyeva
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Arab o‘lkalarida jismoniy jihatdan muammoli shaxslarga nisbatan invalid yoki nogiron so‘zlari ishlatilmaydi. Shuningdek, aqliy rivojlanishdan ortda qolgan, autizmdan azob chekayotgan yoxud nutq yoki eshitish muammosiga ega bo‘lgan kishilar, Daun sindromiga chalingan va hokazolarga nisbatan ularni ranjitishi mumkin bo‘lgan so‘zlar qo‘llanmaydi. Balki, ular (jismoniy va aqliy nuqsoni borlar) "أصحاب الهمم" «himmatlilar» ,«irodali shaxslar» deb ataladi.
Ushbu istilohni ilk bora Dubay amiri shayx Muhammad bin Roshid Oli Maktum 2016 yili taklif qilgan va shundan beri barcha arab davlatlarida keng ko‘lamda qo‘llanib kelmoqda.
Unga qadar ham jismoniy, aqliy, hissiy, nutqiy, ijtimoiy, ta’limiy qobiliyatlarida to‘liq yoki juz’iy nuqsonga ega bo‘lgan shaxslarga nisbatan umumiy tarzda "ذوو الاحتياجات الخاصة" «maxsus ehtiyoj sohiblari» degan chiroyli atama qo‘llangan.
2016 dan beri esa bunday shaxslar umumiy tarzda «irodalilar», «himmatlilar» deb atalmoqda.
Ular autizmni ham «tavahhud», ya’ni «yolg‘izlanish» so‘zi bilan ifoda qiladilar, autizmga chalinganlarni esa «mutavahhid» deydilar.
Arablar qadimdan evfemizmga murojaat qilib keladilar, qo‘pol yoxud ruhiy jihatdan «yuki og‘ir» bo‘lgan so‘zlarni go‘zalrog‘iga almashtiradilar. Masalan, tilanchiga rad qilmoqchi bo‘lsalar "الله يفتح عليك" «Alloh sizga baraka eshiklarini ochsin!» degan duodan iborat go‘zal so‘z ishlatadilar, «bor, yo‘qol, ket!» demaydilar.
Qadimda biror kimsaning majnun va devona bo‘lib qolgani haqida gapirmoqchi bo‘lsalar "به لطف الله" ya’ni, «Alloh lutf qilgan odam» deganlar.
Nabiy sollallohu alayhi vasallam ham yaxshi so‘zdan xushlanar, salbiy ma’noga ega bo‘lgan nomlarni ijobiysiga o‘zgartirar edilar. «Yasrib»ni «Toba»ga, o‘zgartirganlari, ba’zi kimsalarning salbiy ma’no tashigan ismini yaxshirog‘iga o‘zgartirishlari va boshqa shu kabi ko‘plab holatlar so‘zimizga dalildir. Siyratda bunga misollar ko‘p.
Qur’oni Karimda ham bunga misollar juda ko‘p. Masalan, jinsiy aloqa, jimo’, qo‘shilish kabi so‘zlarning o‘zi ham aslida evfemizm hisoblanadi. Lekin, Qur’oni Karim bu so‘zlardan ham qochib, mazkur tushunchani "الملامسة", "المباشرة" (tegmoq, teginmoq), "قرب" (yaqinlashmoq), "اتيان" (kelmoq) kabi so‘zlar bilan ifoda qiladi.
Sahobalar ham so‘zni go‘zal qilish va so‘zda odobga rioya qilganlar. Agar kimningdir kasalligi haqida xabar berilsa, xasta yoki kasal emas, solim ya’ni sog‘lom so‘zi ishlatilgan. Masalan, falonchi qanday deb so‘ralganda «solim (sog‘lom)» deb javob berilsa, bu uning xastaligini anglatgan.
Bir kuni hazrat Umar roziyallohu anhu huzurlarida bir inson boshqasiga falon narsa qo‘ltig‘ing tagida turibdi, deganda (ehtimol, chalqancha yotgan yoxud qo‘lini uzatib yotgan bo‘lib, mazkur a’zosi ostida nimadir bo‘lgan bo‘lishi mumkin), hazrati Umar roziyallohu anhu «so‘zlaringizni go‘zallashtiring «qo‘ltig‘ing tagida emas, qo‘ling tagida» deng!», deya so‘zlarni chiroyliroqlariga almashtirib, xunuklaridan kinoya qilishga buyurganlar.
Xulosa shuki, musulmon kishi imkon qadar qo‘pol so‘zlardan qochishi, kalomini go‘zallashtirishi matlub va bu islom odobi hamdir.
Ba’zilar, tilda borku deya o‘ta xunuk va qo‘pol so‘zlarni bemalol ishlatishlariga guvoh bo‘lamiz va buni xato deb bilamiz. Musulmon kishi imkon qadar xunuk va qo‘pol, fohish so‘zlarni ochiq gapirmasdan yengilrog‘i, chiroylirog‘i bilan o‘zgartirib, unga neytral so‘zlar vositasida ishora qilishi maqsadga muvofiq.
Alisher Sultonxodjayev