Alloh taologa hamdu sanolar bo‘lsin. Payg‘ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam), oila a’zolari va ilm buloqlari bo‘lgan sahoba (roziyallohu anhum)larga salavot va salomlar bo‘lsin.
Taomning halol va haromligi inson hayoti, tutgan yo‘li, xulqu odobi va ma’naviy dunyosida muhim o‘ringa ega. Shuning uchun Alloh taolo Payg‘ambar (alayhimussalom)larga hamda mo‘min-musulmonga quyidagicha amr qiladi:
“(Payg‘ambarlarimizga shunday dedik:) «Ey, payg‘ambarlar! Pok (taom)lardan tanovul qilingiz va ezgu (ish) qilingiz! Albatta, Men qilayotgan ishlaringizni biluvchidirman (Mu’minun, 51).
“Ey, imon keltirganlar! Allohgagina ibodat qiluvchi bo‘lsangiz, sizlarga Biz rizq qilib bergan pokiza narsalardan yeb, Unga shukr qilingiz!” (Baqara, 172).
Oyati karimada zikr qilingan pokiza narsalar Alloh taolo Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) orqali mo‘min bandalarga halol qilgan narsalardir. Bu haqida Qur’oni karimda shunday marhamat qilinadi:
“U (payg‘ambar) ularni yaxshilikka buyuradi, yomonlikdan qaytaradi va pok narsalarni halol qilib, nopok narsalarni ularga harom qiladi” (A’rof, 157).
Banda barcha a’zolari hamda ruhiy-ma’naviy olami bilan ro‘za tutmog‘i – eng buyuk hamda mukammal ro‘zadir. Inson Ramazonda ko‘z, og‘iz va quloq singari a’zolarini halol bo‘lmagan joylarga qarash, g‘iybat qilish va lag‘v narsalarni eshitish kabi illatlardan tiygani kabi qornini ham harom narsalardan asrashi lozim. Banda harom luqmadan saqlanish, Ramazon kunduzida taom va ichimlikdan tiyilish, iftor vaqtida halol bo‘lmagan narsalarni yemaslik bilan qorin ro‘zasini tutadi. Shuningdek, boshqalar haqidan qo‘rqib, yetimning haqini o‘z o‘rniga qo‘yadi va ribo (sudxo‘rlik)dan yemaydi. Zero ribo yeguvchilarga olamlar Rabbisi g‘azab qiladi. Bu haqida Alloh taolo shunday marhamat qiladi:
“Ey, imon keltirganlar! (Bergan qarzlaringizni) ikki baravar va undan ham ko‘paytirib, ustama shaklida yeb yubormangiz! Allohdan qo‘rqingiz! Zora (shunda) tole topsangiz” (Oli imron, 130).
“Holbuki, Alloh bay’ni halol, sudxo‘rlikni (esa) harom qilgan” (Baqara, 275).
Ibn Mas’ud (roziyallohu anhu)dan rivoyat qilinadi: “Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) ribo haqida: “Alloh taolo sudxo‘rlik qiluvchi, unga vakil bo‘luvchi, yozib turuvchi va guvoh bo‘luvchilarni la’natladi. Ularning barchasi gunohda barobar”, dedilar” (Imom Muslim).
Muqaddas dinimiz inson boshqaga muhtoj bo‘lmasligi uchun kasb qilishga buyuradi hamda halol rizq talab qilishga chaqiradi. O‘tgan barcha payg‘ambar (alayhimussalom)larning o‘z kasblari bo‘lgan. Zakariyyo (alayhissalom) duradgorlik, Davud (alayhissalom) temirchilik, Payg‘ambarimiz Muhammad (sollallohu alayhi va sallam) qo‘y boqqanlar, tijorat bilan shug‘ullanganlar.
Alloh taolo kasb qilish, halol rizq talab qilish hamda yetim va boshqalarning haqini yeyishdan qaytarib, Qur’oni karimda shunday marhamat qiladi:
“Yetimlarning mol-mulklarini zulm yo‘li bilan yeydigan kimsalar, albatta, qorinlarida olov yegan bo‘lurlar va albatta, do‘zaxda kuygaylar” (Niso, 10).
“Mol (va boylik)laringizni o‘rtalaringizda botil (yo‘llar) bilan yemangiz! Shuningdek, bila turib, odamlarning haqlaridan bir qismini gunoh yo‘li bilan yeyish (o‘zlashtirish) maqsadida uni hokimlarga havola etmangiz!” (Baqara, 188).
“Hadisi sharifda ham aytilgan: “Men ham bir insonman. Mening huzurimga haq talashib, da’vo bilan kelib turasizlar. So‘zga ustalik qilib, nohaqlik bilan o‘zgalar haqini o‘zlashtirib olsangiz, bilib qo‘yingki, o‘sha narsa do‘zaxning bir cho‘g‘idir. Xohlagan uni olsin, xohlamagan olmasin” (Imom Buxoriy rivoyati).
Ilm va taqvoda namuna bo‘lgan buyuk zotlar shubhali bir luqma yeb qo‘ysalar, qalblari o‘zgarib qolar ekan. Shunda qalblarini sof qilish uchun bir muddat taom va ichimlikdan tiyilarkanlar, natijada o‘zgarishni his qilarkanlar.
Bahriddin PARPIYEV
100 ta SIR-ASRORLI IBORA
yoxud
ODAMLAR BILAN
MULOQOT (oila, uy, ishxona, jamoat joylari) DAGI
100 ta “SЕHRLI SO‘Z”ni
ULUG‘ USTOZ ULAMOLARIMIZ bayon qilib berganlar:
(3-qism)
DONO XALQIMIZ MAQOLLARIDAN:
O‘zgaga ham ravo ko‘rma!
Ilon inidan chiqar.
Achchiq-achchiq so‘zlasang,
Musulmon dinidan chiqar.
Sening ham ko‘nglingni og‘rituvchilar bor!
So‘z – inson ziynati.
Til bilan ovla!
Bug‘doy so‘zing bo‘lsin!
Shirin so‘zing bo‘lsin!
Bir – yomon gap.
Oldiga kelganni yemak — hayvonning ishi.
Shirin javob kutma.
Chuchuk tilga – jon qurbon.
Aytmas so‘zdan qayt!
Tuzsiz gapning epi qiyin.
Odamni – so‘z.
Aqlsizga – ko‘z.
Ming qayg‘uning qal’asin.
Bir shirin so‘z bitkazar
Ming ko‘ngilning yarasin.
Gapi to‘ngning o‘zi to‘ng.
Odamni – so‘z.
Yomg‘ir bilan yer ko‘karar.
Qarg‘ish olgan – yomondir.
Yo – imonga.
Gapirgan so‘zi qursin.
Sovuq so‘z – zahar.
So‘z quvgan – baloga.
Odamni – so‘z.
Osh – tuzi bilan.
Hayvon – hidlashib.
Oz bo‘lsa ham – soz.
Olqish olgan ko‘p yashar.
Bezdirgan ham til...
Yomon so‘z – dilni.
“Siz” ham...
Kuydirgan ham til.
Og‘izdan chiqsa, tutib bo‘lmas.
O‘ttiz ikki narxi bor.
So‘zlab edim – boshimga tegdi tayoq.
Mahmadanalik – ofat.
Til bor – balo keltirar.
Oyoq yugurigi – oshga.
Til yomoni xor etar.
Dilni bog‘la til bilan.
Til jarohati bitmas.
Bo‘yinga – sirtmoq.
Zahar ham tilda...
Achchiq so‘z – bo‘yniga arqon.
Og‘zi yomon – el.
Yomon gapga uloq sol.
Yomon gapning – ham...
Yomon og‘izga – tosh.
Yomon so‘z kuydiradi.
Yomon so‘z o‘ldirar.
Yomon so‘z kuyuntirar.
Yomon so‘z – go‘rga.
Yomon so‘z – yurak dog‘i.
Yomon so‘z pand yedirar.
Yomon so‘zga pashsha kuchi fil bo‘lar.
Yomon so‘zdan – vabo.
Qishlar edim elimda.
Yashil tilim bo‘lmasa,
Yayrar edim elimda.
Yomonning so‘zi – bolta.
Yomonning so‘zi boshni chiritar.
O‘ttiz uruqqa tarqalar.
So‘z – mingni.
Yomonlikka yomonlik – har kishining ishidir.
Yomon so‘zning izzasini bilmas.
Ko‘ngilga borib muz bo‘lar.
Yaxshi til ber!
Yomon gap bilan pichoq qinidan chiqar.
Shirin suhbat qil!
Dushman orttiraman desang,
Chaqirtikan bo‘l!
Yomonning so‘zi – to‘qmoq.
Kunda tariqday yaxshilik qo‘shilar emish.
Yomon-yomon desa,
Kunda tariqday yomonlik qo‘shilar emish.
Odam lazzati – so‘zida.
Har so‘zning o‘lchovi bor.
Kulib turar iqboling.
Yaxshi til davlat, dunyo keltirar.
Balki bir kun o‘zing bo‘lasan mazlum...
Qisqasidan hissasi yaxshi.
(3 – qism tugadi. Davomi bor...).
Ibrohimjon domla Inomov