Ichida Hasan Basriydek olim bo‘lgan qavm
qanday qilib zalolatga yuz tutsin?!
(Maslama ibn Abdulmalik)
Suyunchi xabarini keltirgan xabarchi Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning zavjalari Ummu Salama roziyallohu anhoga cho‘risi “Hayraning” ko‘zi yorigani va o‘g‘il ko‘rgani haqidagi xushxabarni yetkazdi.
Mo‘minlarning onasi Ummu Salama roziyallohu anhoni bu xushxabardan qalblari sururga to‘ldi. Zudlik bilan Hayraning oilasiga odam yubordilar. Chaqaloq va uning onasi tug‘ruqdan keyingi kunlarini nubuvvat xonadonida o‘tkazishlarini xohladilar. Chunki Hayra Ummu Salama roziyallohu anho uchun nihoyatda qadrli va aziz edi.
Kup o‘tmay, Hayra bolasini ko‘tarib kirib keldi. Ummu Salama roziyallohu anhoning ko‘zlari bolaga tushishi bilan mehrlari jo‘shib ketdi. Go‘dak nihoyatda chiroyli, istarali bo‘lib, ko‘rgan insonni ko‘zlarini quvontirar, qalbini asir etar edi.
So‘ng Ummu Salama roziyallohu anho:
– Unga ism ko‘ydingmi? – deb so‘radilar.
– Yo‘q, ey onajon, unga o‘zingiz istagan ismni qo‘yishingiz uchun bu ishni sizga qoldirdim, – dedi.
Ummu Salama roziyallohu anho:
– Uning ismini Allohdan baraka so‘rab, Hasan qo‘yamiz, – dedilar.
So‘ng, uni qo‘llariga olib haqqiga yaxshi duolar qildilar.
Hasanning tug‘ilishidagi xursandchilik faqat mo‘minlarning onasi Ummu Salama roziyallohu anhoning uylaridagina cheklanib qolmay, balki buyuk sahobiy, vahiy kotibi Zayd ibn Sobit roziyallohu anhuning xonadonini ham qamrab olgan edi. Chunki chaqaloqning otasi Yasor, Zayd ibn Sobit roziyallohu anhuning quli edi.
Hasan ibn Yasor (keyinchalik u Hasan Basriy bo‘lib tanildi) nubuvvat xonadonida o‘sib ulg‘aydi. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning zavjalari Ummu Salama kunyasi bilan ma’ruf bo‘lgan, Hind binti Suhayl roziyallohu anhoning bag‘rilarida tarbiyalandi. Ummu Salama roziyallohu anho arab ayollari ichida eng oqila, muruvvatli va qat’iyatlisi edilar. Shuningdek, Mo‘minlarning onalari ichida eng olimasi ham edilar. Qolaversa, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan eng ko‘p hadis rivoyat qilganlar. Rivoyat qilgan hadislarining soni uch yuz sakson yettitadan oshiq edi. Bundan tashqari, johiliyat davrida o‘qish-yozishni biladigan juda ozchilikni tashkil qilgan ayollardan biri edilar.
Ko‘pincha Hayra uy yumushlari bilan tashqariga chiqqan vaqtda emizikli chaqalog‘ining qorni ochib yig‘lar edi. Kunlarning birida go‘dak kattiq yig‘lay boshladi. Mo‘minlarning onasi Ummu Salama roziyallohu anho uni bag‘rilariga olib, ovuta boshladilar. Onasi kelgunicha tinchlantirmoqchi bo‘lib ko‘kraklarini uning og‘ziga soldilar. Bolaga mehrlari jo‘shib ketganidan muborak ko‘kraklariga sut kela boshladi. Nasibasi ulug‘ chaqaloq mo‘minlarning onasini to‘yib emgach, tinchlanib uxlab qoldi.
Shu voqea sabab, Ummu Salama roziyallohu anho Hasanga ikki jihatdan ona bo‘ldilar. Biri xar bir mo‘minga ona bo‘lishlari, ikkinchisi unga sut ona bo‘lishlari…
Mo‘minlar onalarining o‘zaro mustahkam aloqalari va uylarining bir-biriga yaqinligi bu iqboli baland bolaga Islomdagi shonli ayollarning uylariga tez – tez borib turish va buyuk murabbiyalarning go‘zal axloqlari bilan xulqlanish imkonini berdi. U o‘zining quvnoq, serg‘ayrat va tetik harakatlari bilan nubuvvat xonadonini baxtu quvonchga to‘ldirar edi.
Hasan nubuvvatning xushbo‘y ifori bilan muattar bo‘lgan, uning yorqin nuri bilan charog‘on xonadonda o‘sib-ulg‘ayar, mo‘minlarning onalarining uylaridagi totli chashmalardan to‘yib – to‘yib suv ichar, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning masjidlaridagi buyuk sahobalar qo‘llarida saboq olar edi.
U Usmon ibn Affon, Ali ibn Abu Tolib, Abu Muso Ash’ariy, Abdulloh ibn Umar, Abdulloh ibn Abbos, Anas ibn Molik, Jobir ibn Abdulloh (Alloh ulardan rozi bo‘lsin) kabi faqih sahobalardan hadislar rivoyat qildi. Sahobalar ichida mo‘minlarning amiri Ali ibn Abu Tolib roziyallohu anhuga muhabbati o‘zgacha edi. Chunki u zotdagi dinda qat’iyat va sabot bilan turish, ibodatlarni mukammal tarzda ado etish, dunyo va uning zebu ziynatlaridan voz kechib, taqvodorlikni mahkam tutish kabi xislatlari uni qoyil qoldirgan edi. Qolaversa, Ali ibn Abu Tolib roziyallohu anhuning yorqin so‘zlash latofati, yetuk hikmati, qisqa iboralardagi jamlovchi so‘zlari va qalblarni titratuvchi va’z-nasihatlari uni sehrlagan edi. U Ali ibn Abu Tolib roziyallohu anhuning taqvodorlik va ibodatda mustaxkam turishlari kabi xulqlarini o‘ziga g‘oya qilib oldi. Shuningdek, u zotning fasohat ila bayon etishlari, notiqlik uslublarini ham o‘zlashtirdi.
Davomi bor...
Manbalar asosida
Toshkent tumani “Xolmuhammad ota” jome masjidi
imom-xatibi Avazxo‘ja BAHROMOV tayyorladi
O‘MI Matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Tong sahar to‘rt muchamizning sog‘, oilamiz tinch, tashqarida hech qanday xavfning xatarisiz uyg‘onish biz har doim ham e’tibor beravermaydiganimiz, shukrini ado etishni esimizdan chiqaradiganimiz ne’matlar sirasiga kiradi. Go‘yo asli shunday bo‘lishi kerakdek yashayveramiz. Yana bir tur ne’matlar borki, bizning e’tiborimizdan chetda. Bularga suv, havo kabi biz qadrlamaydigan, lekin bular bo‘lmasa, bir soat ham yashay olmaydigan ehtiyojlarimiz kiradi.
Bu ne’matlarning shukrini ado etmaslik, ya’ni qadriga yetmaslik oqibati nimalarga olib kelishi bugungi kunda namoyon bo‘lyapti. Pala-partish foydalanish sabab Orol dengizining qurishi nafaqat mintaqamizning, balki butun dunyoning muammosiga aylanib ulgurganiga ancha bo‘ldi. Biz uchun tekinga berib qo‘yilgan bu bebaho ne’matni qadrlamaslik orqasidan bugun insoniyat jiddiy muammolar qarshisida turibdi. Alloh taolo O‘zining kalomida berilgan ne’matlarni qadrlashni ta’kidlab, «Yeb-ichinglar, ammo isrof qilmanglar. Chunki U Zot isrof qiluvchilarni sevmas» (A’rof surasi, 31-oyat), deb buyurdi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam tahorat qilayotgan buyuk sahobalardan biri Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhuning suvni ko‘proq ishlatayotganini ko‘rdilar va unga: «Hoy Sa’d! Bu qanday isrofgarchilik?!» dedilar. Sa’d ibn Abu Vaqqos roziyallohu anhu: «Ey Allohning Rasuli! Tahoratda ham isrof bo‘ladimi?» dedi. U Allohning ibodati uchun tahorat qilayotganda suvni sal ko‘proq ishlatish isrof sanalmasa kerak, deb o‘ylagan ekan. Shunda u zot alayhissalom: «Ha, hatto oqib turgan daryoning yoqasida bo‘lsang ham», dedilar.
Biz esa «Suv – tekin» degan tushuncha bilan bir paytlar shaharlarimiz, qishloqlarimiz, mahallalarimizda zilol suvga to‘lib oqqan ariq-anhorlarni quritdik. Borlarini chiqindixonaga aylantirdik. Oqibatda ilgari odamlar bemalol ichavergan ariq suvlari hozir hatto qo‘l yuvishga ham o‘ylanib qolinadigan holga keldi.
Yaqin-yaqingacha poytaxtning shimoli-sharq tomonidan ko‘rinib, bahri dilingizni ochgan, xush kayfiyat bag‘ishlagan purviqor tog‘lar bugun ko‘rinmay qolganiga odamlar endi-endi ahamiyat bera boshlashdi. Daraxtlarning kamayishi, avtoulovlarning ko‘payishi, mavjud yashil hududlar qisqarib, o‘rniga rejasiz qurib tashlanayotgan uy-joy ekologiyaga, ona tabiatga ta’sir qilmay qolmadi. Qalin changli parda ortiga yashiringan tog‘lar xuddi bizni yordamga chaqirayotgan, vaqtida chora ko‘rilmasa, og‘ir oqibatlar yuzaga kelishidan ogohlantirayotgandek go‘yo.
Va achinarlisi bu og‘ir oqibatlar o‘zini ko‘rsata boshladi. 60 yillik tajribaga ega IQAir tashkiloti tomonidan tayyorlangan oxirgi yillik hisobotda qayd etilishicha, havoning ifloslanishi oqibatida bir yilda dunyo bo‘yicha 7 million aholi hayotdan bevaqt ko‘z yummoqda, milliardlab inson nafas yo‘llari kasalliklari hamda boshqa og‘ir dardlarga yo‘liqmoqda. IQAir sayti ma’lumotlariga ko‘ra, 2023 yil yakunlari bo‘yicha tuzilgan reytingga muvofiq, O‘zbekiston 134 davlat orasida 23-o‘rinni band etib turganini juda achinarli. Ro‘yxatdagi havosi eng iflos uchlikni Bangladesh, Pokiston va Hindiston egallagan (iqair.com/ru/world-most-polluted-countries).
Surunkali respirator kasalliklarining dunyo bo‘ylab tarqalishi va bu jarayonlarning asoratlarini o‘rgangan bir guruh britaniyalik olimlar inson o‘limiga sabab bo‘layotgan beshta asosiy omillardan biri nafas olish tizimi kasalliklar ekanini ma’lum qilishdi. Tibbiyot sohasiga oid yangiliklarni yoritadigan «The Lancet» nashri e’lon qilgan maqolada 1990–2019 yillarda nafas yo‘llari kasalliklarining tarqalishi 39,8 foizga, ushbu dardlardan vafot etganlar soni esa 28,5 foizga oshgani aytilgan. Bronxial astma eng ko‘p tarqalayotgan surunkali respirator kasallik sifatida qayd etilgan bo‘lib, nafas yo‘llarining kasallanishi, birinchi navbatda, chekish illati, shuningdek, havoning ifloslanishi hamda sanoat ishlab chiqarishining turli xildagi salbiy oqibatlari sabab yuzaga kelmoqda.
Yurtimizdagi maktablarning birida atrof-muhitni asrab-avaylash hamda boshqa ijtimoiy muammolarni bartaraf etish, ularning oldini olishga bag‘ishlangan tadbirda bir o‘quvchi yigit Ona Yerning odamlarga qilgan murojaatini o‘qib bergan edi. Siz ham bu murojaatga bir e’tibor berib ko‘ring-a:
«Ey odamzod, nimalar qilib qo‘yding, nimalar qilyapsan! To‘xta! Bo‘ldi! Yetar endi. Daraxtlarni kesib, qancha o‘rmonlarni yo‘q qilding, havoni, suvni bulg‘atding. Ko‘lu daryolarni quritding. Juda qizib ketdim. Yaratilganimdan beri bunaqa qizimaganman. Hammayog‘imni yondirib, ilma-teshik qilib tashlading-ku! Yana nima istaysan, odamzot?! Shaharlarda tuproq qolmadi! Hammayoqni toshdek beton bilan qoplab tashlading. Mening sabrim cheksiz emas. Zaxiralarim ham tugab boryapti. Meni asramasang, ertaga o‘zing qiynalasan. O‘zingni bos. To‘xta. Atrofga qara! Aql bilan ish tutib, menga ozgina yordam berib yuborsang, u yog‘iga o‘zimni o‘zim tiklab olaman. Yaxshiyam Alloh menga o‘zimni o‘zim sovutish qobiliyatini bergan. Lekin vaziyat shu zaylda davom etaversa, ya’ni tabiat shu tarzda ifloslantirilaversa, tiklanish qobiliyatim ham ish bermay qo‘yishi mumkin. Avvalgi holga qaytishi dargumonu, lekin vaziyatni yaxshi tomonga o‘zgartirish mumkin. Yaxshi insonlar hali bor bu dunyoda. Hammangiz birlashsangiz, qo‘lingizdan ko‘p narsa keladi, Xudo xohlasa».
O‘smir yigitning bu murojaati har birimizga ko‘zingizni oching, vaqt borida imkoniyatlarni ishga soling, deyayotgandek go‘yo...
Alloh hech bir narsani bekor yaratmagan. Har bir o‘simlikning, har bir jonivorning vazifasi bor. Shuningdek, ularning mavjudligi, yashashi bir-biriga chambarchas bog‘liq. Bu zanjirni uzish mumkin emas. Bordiyu hayvonot yoki nabotot olamining bir vakili yo‘q qilinsa, buning oqibati qachondir baribir sezilishi aniq.
Achchiq haqiqat shuki, bor tabiatdagi, ya’ni atrof-muhitdagi ko‘pgina resurslar yo‘qotib bo‘lingan. Ammo o‘sha narsalarning ko‘pini tiklash, qaytarish mumkin. O‘z navbatida, borini saqlab qolish ham juda muhim. Shunday ekan, Alloh bergan buyuk ne’matlar – suv, tuproq, havo, o‘simliklaru jonivorlarga bo‘lgan munosabatimizni o‘zgartiraylik, azizlar. Zero, bizdan keyingi avlod ham ozod va obod yurtda yashashga haqli.
«Hilol» jurnali 8(65)-sonidan