1-savol: Qazo namozlarni qaysi payt o‘qigan ma’qul?
Javob: Aslida namozlarni iloji boricha o‘z vaqtida ado etishga g‘ayrat qilish kerak. Insonning o‘ziga bog‘liq bo‘lmagan holatlar bundan mustasno. Ana shu holatlar sabab namoz qazo bo‘lib qolsa, ularni ado etishga ma’lum bir vaqt ajratilmagan. Ammo kunning uch vaqtida – kun chiqayotgan, quyosh tikkaga kelgan va kun botayotgan vaqtlarda o‘qib bo‘lmaydi (“Bahrur roiq”).
2-savol: Ayol kishi umra qilayotgan vaqtida hayz ko‘rib qolsa, nima qiladi?
Javob: Ayol kishi umra qilayotib hayz ko‘rib qolsa, shu yerda umrasini yakunlaydi va sochini qisqartirib, ehromdan chiqadi. Haramdalik vaqtida hayzi to‘xtasa, umraning qazosini ado qiladi.
3-savol: Boshi bilan imo-ishora qilib ham namoz o‘qiy olmagan kishi sog‘aygach, o‘qimagan namozlarining qazosini o‘taydimi?
Javob: Boshi bilan imo-ishora qilib ham namoz o‘qishga qodir bo‘lmagan kishi ko‘zlari yoki qoshlari bilan imo-ishora qilib namoz o‘qimaydi. Sog‘aygach yoki kasali yengillagach, qaraladi, agar bir kechayu kunduzdan ortiq namoz o‘qiy olmagan bo‘lsa, qazosini o‘qimaydi. Agar undan kam bo‘lsa, qazosini o‘taydi.
4-savol: Ko‘p yillik namozlarim qazosini o‘qishim uchun tartibga rioya qilishim kerakmi?
Javob: Yo‘q. Qazo namozlar bir kunlik, ya’ni besh vaqt namoz bo‘lsa, o‘shanda tartibga rioya qilinadi. Agar, qazo namozlar olti vaqtdan ko‘payib ketsa, tartibga rioya qilinmaydi (“Hidoya”).
Payg‘ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam) va sahobalar Handaq kuni muhoraba sababli uch vaqt namoz – peshin, asr va shom namozlarini vaqtida ado etisholmaydi. Kechqurun Payg‘ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam) Bilol (roziyallohu anhu)ga azon ayttirib, tartib bilan avval peshin, keyin asr va oxirida shom namozlarining qazolarini o‘qishgan va: “Men namoz o‘qiganim kabi namoz o‘qinglar”, deganlar.
Qazo qilingan besh vaqt namozlarning orasida tartib farzdir (Jome’ur Rumuz).
Agar o‘tkazib yuborgan namozlar olti vaqtdan o‘tib ketsa, xohlaganidan boshlab qazosini o‘qisa bo‘laveradi (“Muxtasarul Viqoya”).
5-savol: Vitr namozidan keyin qazo namozlarni o‘qisa bo‘ladimi?
Javob: Ha. Vitr namozini o‘qiganidan so‘ng qazo yoki nafl namozlar o‘qilaveradi.
6-savol: Bomdod namozini uyda o‘qiymanu, lekin ish yuzasidan ba’zan peshin va asr namozlarini o‘qishning imkoni bo‘lmay qoladi. Ishdan qaytib, uyda ularning qazosini o‘qisam, gunohkor bo‘lmaymanmi?
Javob: Har bir balog‘atga yetgan mo‘min aqli joyida bo‘lsa, unga namoz o‘qish farzdir.
Qur’oni karimda: “Ey imon keltirganlar! Na mol-dunyolaringiz va na farzandlaringiz sizlarni Allohning zikridan (Unga ibodat qilishdan) chalg‘itib qo‘ymasin! Kimki shunday qilsa, bas, ana o‘shalar ziyon ko‘ruvchi kimsalardir” (Munofiqun, 9), deya marhamat qilingan.
Namoz haqida hazrat Umar (roziyallohu anhu) bunday deganlar: “Mening nazdimda sizlarning eng muhim ishlaringiz namozdir...”
Uxlab qolish, vaqt o‘tganini bilmasdan o‘tkazib yuborish uzr hisoblanadi. Unda bilgan zahoti namozning qazosini o‘qib olishi kerak bo‘ladi.
Qatoda (roziyallohu anhu)dan rivoyat qilinadi: “Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam) dedilar: “Uyquda kamchilik, mas’uliyatni sezmaslik yo‘q, kamchilik va mas’uliyatni sezmaslik uyg‘oq paytdadir. Qachon sizlardan biringiz namozni unutsa yoki uxlab qolsa, uni eslagan vaqtida o‘qib olsin. Chunki Alloh taolo: “Namozni meni eslagan vaqtingda qoim qil!” degan” (Imom Muslim rivoyati).
Ammo namozni hech qanday uzrsiz tark qilish, bilaturib o‘qimaslik ulkan gunohdir.
Ayniqsa, hozirgi paytda yurtimizda namoz o‘qish va boshqa ibodatlarni ado etish uchun barcha sharoitlar muhayyo qilingan. Bizning turli bahona va vajlarimiz o‘rinsiz ekani ayon. Chunki namozlarning vaqti bizlar ulgurishimiz uchun yetarlidir.
Shuning uchun o‘zini anglagan har bir musulmon darhol tavba qilishi, Allohga qaytishi, namoz o‘qishni o‘rganib, qazolarini ham ado etishni boshlashi lozim bo‘ladi.
7-savol: Hurmatli Muftiy hazratlari, savolim shundan iboratki, besh vaqt namoz o‘qib yurgan kishi, ishlari ko‘paysa, namozni qazo qilib o‘qishi mumkinmi?
Javob: Kur’oni karimning Niso surasi 103-oyatida: “Namoz mo‘minlarga vaqti tayin etilgan va (farz etib) belgilangandir”, deyilgan. Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): “Amallarning yaxshisi o‘z vaqtida o‘qilgan namozdir” deganlar. Demak, mo‘minlarga namozni vaqtida o‘qish farz qilingan. Uni uzrsiz kechiktirib o‘qish mumkin emas. Uzr esa uxlab qolish yoki unutib qo‘yish bilan bo‘ladi. Imkon bo‘lsa, namozni vaqt kirishi bilan o‘qish afzal, bo‘lmasa belgilangan vaqt o‘tib ketmasidan o‘qib olish lozim.
Faqat haj ibodatini bajarayotganlar Arafotda peshin bilan asrni, Muzdalifada shom bilan xufton namozlarini jamlab o‘qiydilar.
Muhammad (sollallohu alayhi va sallam): “Kim bir namozni uxlab qolib yoki unutib o‘qimagan bo‘lsa, yodiga tushganida o‘qiydi”, deganlar.
O‘MI Matbuot xizmati
Bir o‘tirib, yashab o‘tgan shuncha yillik hayotimizda boshdan kechirgan g‘am-g‘ussalarimiz haqida fikr yuritib ko‘rsak, qayg‘ular ikki xil ekanini ko‘ramiz:
Birinchisi – o‘sha paytda ko‘zimizga katta ko‘rinib, hatto yig‘lashimizga sabab bo‘lgan qayg‘ularimiz. Lekin vaqt o‘tishi bilan ular aslida oddiy narsa ekani, yig‘lashga arzimasligi ma’lum bo‘ladi. Ba’zan o‘sha kunlarni eslaganimizda kulgimiz kelib, «Shu arzimas narsa uchun ham siqilib, yig‘lab yurgan ekanmanmi? U paytlarda ancha yosh bo‘lgan ekanmiz-da», deb qo‘yamiz.
Ikkinchisi – haqiqatdan ham katta musibatlar. Ba’zilari hayotimizni zir titratgan. Bu qayg‘ular ham o‘tib ketadi, lekin o‘chmaydigan iz qoldirib ketadi. Bu izlar uzoq yillargacha qalbga og‘riq berib turaveradi. Bu qayg‘ular ba’zan to‘xtab, ba’zan harakatga kelib, yangilanib turadigan vulqonga o‘xshaydi. Bunday g‘am-qayg‘ularning yaxshi tarafi shundaki, ular hayotda ham, oxiratda ham yaxshiliklarning ko‘payishiga sabab bo‘ladi. Ular qalbimizda o‘chmas iz qoldirsa, har eslaganda ko‘zlarimizda yosh qalqisa, eng asosiysi – o‘shanda duoga qo‘l ochib, sabr bilan turib bera olsak, ko‘p-ko‘p yaxshiliklarga, ajr-savoblarga ega bo‘lamiz. G‘am-qayg‘u yangilanishi bilan yaxshiliklar ham yangilanib boraveradi.
G‘am-qayg‘usiz hayotni kutib yashayotgan qizga «Siz kutayotgan kun bu dunyoda hech qachon kelmaydi», deb aytish kerak.
Alloh taolo «Biz insonni mashaqqatda yaratdik», degan (Balad surasi, 4-oyat).
Bu hayot – g‘am-tashvishli, azob-uqubatli, mashaqqatli hayotdir. Mo‘min odam buni juda yaxshi tushunadi. Bu dunyoda qiynalsa, azob cheksa, oxiratda albatta xursand bo‘lishini biladi. Inson mukammal baxtni faqatgina oxiratda topadi. Shuning uchun ulug‘lardan biriga «Mo‘min qachon rohat topadi?» deb savol berishganda, «Ikkala oyog‘ini ham jannatga qo‘yganida», deb javob bergan ekan.
Allohning mehribonligini qarangki, oxirat haqida o‘ylab, unga tayyorgarlik ko‘rish hayotni go‘zal qiladi, qayg‘ularni kamaytirib, uning salbiy ta’sirini yengillatadi, qalbda rozilik va qanoatni ziyoda qiladi, dunyoda solih amallarni qilishga qo‘shimcha shijoat beradi, musibatga uchraganlarni bu g‘am-tashvishlar, azob-uqubatlar bir kun kelib, bu dunyoda bo‘lsin yoki oxiratda bo‘lsin, baribir yakun topishiga ishontiradi. Oxirat haqida o‘ylab, faqat solih amallar qilishga intilish insonni baxtli qiladi.
Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: «Kimning g‘ami oxirat bo‘lsa, Alloh uning qalbiga qanoat solib qo‘yadi, uni xotirjam qilib qo‘yadi, dunyoning o‘zi unga xor bo‘lib kelaveradi. Kimning g‘ami dunyo bo‘lsa, Alloh uning dardini faqirlik qilib qo‘yadi, parishon qilib qo‘yadi, vaholanki dunyodan unga faqat taqdir qilingan narsagina keladi».
Alloh taolo faqat oxirat g‘ami bilan yashaydigan (oxirat haqida ko‘p qayg‘uradigan, har bir amalini oxirati uchun qiladigan) qizning qalbini dunyoning matohlaridan behojat qilib qo‘yadi. Qarabsizki, bu qiz har qanday holatda ham o‘zini baxtli his qiladi, hayotidan rozi bo‘lib yashaydi. Xotirjamlikda, osoyishtalikda, qanoatda yashagani uchun istamasa ham qo‘liga mol-dunyo kirib kelaveradi. Zero, Alloh taolo oxirat g‘amida yashaydigan, shu bilan birga, hayotiy sabablarni ham qilish uchun harakatdan to‘xtamagan kishining rizqini kesmaydi, uni ne’matlariga ko‘mib tashlaydi.
Ammo Alloh taolo bor g‘am-tashvishi dunyo bo‘lgan qizni faqirlar qatorida qilib qo‘yadi. Bunday qiz mol-dunyoga ko‘milib yashasa ham, o‘zini faqir, bechora his qilaveradi. Natijada dardi yangilanaveradi, dardiga dard qo‘shilaveradi, fikrlari tarqoq bo‘lib, iztirobga tushadi. Afsuski, shuncha yelib-yugurgani bilan faqat dunyoning ne’matlariga erisha oladi, oxiratda nasibasi bo‘lmaydi.
Abdulloh Abdulmu’tiy, Huda Sa’id Bahlulning
“Qulog‘im senda qizim” kitobidan G‘iyosiddin Habibulloh,
Abdulhamid Umaraliyev tarjimasi.