«Ey imon keltirganlar, taqvoli bo‘lishlaring uchun sizlardan oldingi (ummat)larga farz qilingani kabi sizlarga ham sanoqli kunlarda ro‘za tutish farz qilindi. Bas, sizlardan kim bemor yoki safarda bo‘lsa, sanog‘i boshqa kunlardandir. Madori yetmaydiganlar bir miskin kimsaning (bir kunlik) taomi miqdorida fidya (evaz) to‘lashlari lozim. Kim ixtiyoriy ravishda ko‘proq yaxshiliklar qilsa (lozim bo‘lganidan ortiq fidya bersa), o‘ziga yaxshi. Agar bilsalaring, ro‘za tutishlaring (fidya berib, tutmaganlaringdan) yaxshiroqdir» (Baqara, 183-184).
Hayotning lazzatini, irodaning qiymatini anglab yetishga xizmat qiladigan Ramazon ro‘zasi ilohiy amrlar ichida nafsga eng og‘ir keladigan amaldir.
Ramazon arabcha «ar-ramad» so‘zidan olingan, quyosh haroratining juda isib, ko‘tarilganini anglatadi. Oyning «Ramazon» deyilishiga sabab, bu oyda tavba, solih amal qilganlarning gunohlari kuydiriladi, yo‘q qilib yuboriladi.
O‘zbek tilida ro‘za ma’nosini anglatadigan arabcha «savm», «siyam» so‘zi lug‘atda nafs istaklaridan o‘zini tiyishni bildiradi. Atama o‘laroq esa, niyat qilib, nafsning eng katta istaklari bo‘lgan yeyishichish va jinsiy aloqadan kun bo‘yi tiyilishdir.
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam Madinaga hijrat qilganlaridan so‘ng oyda uch kun va ashuro kunida nafl ro‘za tutardilar. Hijratdan bir yil o‘tib, qibla o‘zgarganidan keyin sha’bon oyida Ramazon ro‘zasi farz qilindi.
Alloh taolo Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan oldin o‘tgan payg‘ambarlarning ummatlariga ham ro‘zani farz qilgan. Masalan, Odam alayhissalomga biyz kunlari (oyning 13-14-15 kunlari), Muso alayhissalomning qavmiga ashuro kunlari, nasorolarga ham ramazon oyida ro‘za tutish buyurilgan.
Ro‘za shahvatni kesadi, nafsning hoyu havaslarini mag‘lub qiladi, turli yomonliklardan, tug‘yonga ketishdan saqlaydi.
Ro‘zaning badan salomatligiga foydalari bugun barchaga yaxshi ma’lum. Ammo bu foydalar ro‘zaning farz bo‘lishi sababi va hikmati hisoblanmaydi. Ro‘za farz bo‘lishining asl hikmati Alloh taoloning amriga bo‘yinsunib, bandalikning zavqini totish, ruhni riyo asoratlaridan poklab, quvvat va ixlosni oshirish, nafsni yengib, komillikka erishishdir.
«...sanoqli kunlarda». Ya’ni, sizga farz qilingan ro‘za yilning sanoqli kunlarida – o‘n ikki oydan faqat bir oydadir hamda sizning salomatligingizga ziyon keltirmaydigan, toqatingizni toq qilmaydigan shaklda, uzrli bo‘lsangiz, ma’zur ko‘rilib, yengillik berishni ko‘zda tutilgan holatda buyurilgandir.
«Bas, sizlardan kim bemor yoki safarda bo‘lsa, sanog‘i boshqa kunlardandir». Agar ro‘za tutish sihatingizga jiddiy zarar yetkazadigan darajada bemor yoki safarda bo‘lsangiz, ro‘za tutmaslikka ruxsat beriladi. Sog‘aygach yoki safardan qaytganingizdan keyin, necha kun ro‘za tutolmagan bo‘lsangiz, shuncha kun tutib, zimmangizdagi farz qazosini ado etasiz.
«Madori yetmaydiganlar bir miskin kimsaning (bir kunlik) taomi miqdorida fidya (evaz) to‘lashlari lozim». Bu borada Ibn Abu Laylodan quyidagilar rivoyat qilinadi: «Ramazon ro‘zasi farz qilingan dastlabki paytda odamlar hali unga ko‘nikmagan edilar. Ularga kun bo‘yi och yurish juda og‘ir kelardi. Shuning uchun ro‘za tutolmaganlar oyati karimaning: «Madori yetmaydiganlar...» hukmiga asoslanib, bir kambag‘alni to‘ydirish bilan o‘zlarini farzni ado etgan hisoblaganlar. «Sizlardan har kim u oyga shohid bo‘lsa, ro‘za tutsin» mazmunli oyati karima tushgach, ro‘za tutmay, fidya berishga ruxsat faqat bemorlar va musofirlargagina tegishli bo‘lib qoldi. Qolgan barchamiz ro‘za tutishga buyurildik».
«Madori yetmaydiganlar» qatoriga juda ham qartayib, ochlikka toqati yetmaydigan qariyalar ham kirishiga mufassirlar ittifoq qilishgan.
«Kim ixtiyoriy ravishda ko‘proq yaxshiliklar qilsa (lozim bo‘lganidan ortiq fidya bersa), o‘ziga yaxshi». Ya’ni, kim buyurilganidan ortiqroq fidya bersa, o‘zi uchun yanada yaxshidir.
«Agar bilsalaring, ro‘za tutishlaring (fidya berib, tutmaganlaringdan) yaxshiroqdir». Fidya berganidan yoki qazoni tutganidan ko‘ra, qiyin bo‘lsa ham, vaqtida ro‘za tutganlaring o‘zlaring uchun afzaldir. Agar ro‘zaning fazilatini bilganlaringda, albatta, ro‘za tutmaslik joiz bo‘lgan holatlarda ham ro‘za tutgan bo‘lardilaring.
Qurtubiy va Hamdiy tafsirlari asosida
No‘mon ABDULMAJID
tayyorladi.
100 ta SIR-ASRORLI IBORA
yoxud
ODAMLAR BILAN
MULOQOT (oila, uy, ishxona, jamoat joylari) DAGI
100 ta “SЕHRLI SO‘Z”ni
ULUG‘ USTOZ ULAMOLARIMIZ bayon qilib berganlar:
(3-qism)
DONO XALQIMIZ MAQOLLARIDAN:
O‘zgaga ham ravo ko‘rma!
Ilon inidan chiqar.
Achchiq-achchiq so‘zlasang,
Musulmon dinidan chiqar.
Sening ham ko‘nglingni og‘rituvchilar bor!
So‘z – inson ziynati.
Til bilan ovla!
Bug‘doy so‘zing bo‘lsin!
Shirin so‘zing bo‘lsin!
Bir – yomon gap.
Oldiga kelganni yemak — hayvonning ishi.
Shirin javob kutma.
Chuchuk tilga – jon qurbon.
Aytmas so‘zdan qayt!
Tuzsiz gapning epi qiyin.
Odamni – so‘z.
Aqlsizga – ko‘z.
Ming qayg‘uning qal’asin.
Bir shirin so‘z bitkazar
Ming ko‘ngilning yarasin.
Gapi to‘ngning o‘zi to‘ng.
Odamni – so‘z.
Yomg‘ir bilan yer ko‘karar.
Qarg‘ish olgan – yomondir.
Yo – imonga.
Gapirgan so‘zi qursin.
Sovuq so‘z – zahar.
So‘z quvgan – baloga.
Odamni – so‘z.
Osh – tuzi bilan.
Hayvon – hidlashib.
Oz bo‘lsa ham – soz.
Olqish olgan ko‘p yashar.
Bezdirgan ham til...
Yomon so‘z – dilni.
“Siz” ham...
Kuydirgan ham til.
Og‘izdan chiqsa, tutib bo‘lmas.
O‘ttiz ikki narxi bor.
So‘zlab edim – boshimga tegdi tayoq.
Mahmadanalik – ofat.
Til bor – balo keltirar.
Oyoq yugurigi – oshga.
Til yomoni xor etar.
Dilni bog‘la til bilan.
Til jarohati bitmas.
Bo‘yinga – sirtmoq.
Zahar ham tilda...
Achchiq so‘z – bo‘yniga arqon.
Og‘zi yomon – el.
Yomon gapga uloq sol.
Yomon gapning – ham...
Yomon og‘izga – tosh.
Yomon so‘z kuydiradi.
Yomon so‘z o‘ldirar.
Yomon so‘z kuyuntirar.
Yomon so‘z – go‘rga.
Yomon so‘z – yurak dog‘i.
Yomon so‘z pand yedirar.
Yomon so‘zga pashsha kuchi fil bo‘lar.
Yomon so‘zdan – vabo.
Qishlar edim elimda.
Yashil tilim bo‘lmasa,
Yayrar edim elimda.
Yomonning so‘zi – bolta.
Yomonning so‘zi boshni chiritar.
O‘ttiz uruqqa tarqalar.
So‘z – mingni.
Yomonlikka yomonlik – har kishining ishidir.
Yomon so‘zning izzasini bilmas.
Ko‘ngilga borib muz bo‘lar.
Yaxshi til ber!
Yomon gap bilan pichoq qinidan chiqar.
Shirin suhbat qil!
Dushman orttiraman desang,
Chaqirtikan bo‘l!
Yomonning so‘zi – to‘qmoq.
Kunda tariqday yaxshilik qo‘shilar emish.
Yomon-yomon desa,
Kunda tariqday yomonlik qo‘shilar emish.
Odam lazzati – so‘zida.
Har so‘zning o‘lchovi bor.
Kulib turar iqboling.
Yaxshi til davlat, dunyo keltirar.
Balki bir kun o‘zing bo‘lasan mazlum...
Qisqasidan hissasi yaxshi.
(3 – qism tugadi. Davomi bor...).
Ibrohimjon domla Inomov