Sayt test holatida ishlamoqda!
23 Yanvar, 2025   |   23 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:20
Quyosh
07:42
Peshin
12:40
Asr
15:47
Shom
17:31
Xufton
18:48
Bismillah
23 Yanvar, 2025, 23 Rajab, 1446

Zakot va fitr – diniy va milliy qadriyatimizdir

15.06.2017   94615   5 min.
Zakot va fitr – diniy va milliy qadriyatimizdir

Islomiy va milliy qadriyatlardan biri o‘zgalarga yordam qo‘lini cho‘zishdir. Ushbu ko‘mak moddiy yoki ma’naviy bo‘lishi mumkin. Ramazon oyida beriladigan zakot va fitr ana shunday iadriyatlar sirasiga kiradi.

“Zakot” so‘zi tilimizda “poklik” va “o‘sish” ma’nolarini bildiradi. Shar’iy istilohda esa “Zakot maxsus moldan, maxsus juzni maxsus shaxsga Allohning roziligi uchun shariatda tayin qilinganidek mulk qilib berishdir”.

Zakot tufayli ijtimoiy barqarorlik yuzaga keladi. Shuningdek, zakotning faqat moddiy emas, balki ma’naviy, ruhiy, axloqiy ma’nolari ham bor. Zakotda beruvchiga ham, oluvchiga ham, ular yashab turgan jamiyatga ham katta foyda bor. Zakot berishdan asosiy maqsad kam ta’milangan faqir-fuqaro, beva-bechoralarga moliyaviy yordam berish barobarida insonni molu dunyodan ustun qilish, inson mol-duyoning, mol-dunyo insonning quli ekanini ta’minlashdir.

Imom G‘azzoliy rahmatullohi alayh:

“Alloh taolo O‘z bandasiga jon ne’mati va mol ne’matini bergan. Badan ibodatlari jon ne’matining shukridir. Moliyaviy ibodatlar mol ne’matining shukridir”, deganlar.

Zakot musulmonlarning ma’lum sanoqqa yetgan va bir yil aylangan chorva mollaridan beriladi. Uning sharti yilning ko‘p qismini yaylovda o‘tkazgan bo‘lishi kerak. Ulamolarimiz buning hikmatini quyidagicha aytgan. Odatda, chorva hayvonlar yaylovdagi o‘t-o‘simliklar bilan oziqlanadi. Vaholanki, o‘sha yaylovada ungan o‘t-o‘lanlar aholining umumiy mulki hisoblanadi. Demak, unda xalqning haqqi bor. Chorvador hamma molini xalqqa bera olmasligi tabiiy. Shu boisdan unga molidan 2,5 foizni ajratish kifoya. Ana o‘sha ajratilgan mulk, tabiiyki, o‘zi kabi mulkdor boyga emas, muhtoj odamga beriladi. 

Muayyan miqdorga yetgan, yil to‘lgan tijorat mollaridan ham zakot beriladi. Tijoratchining mulkiga shubhali mollar aralashib qolishi ehtimoli bor. Molini poklab olish uchun muhtojlarga shariat belgilagan qismini ajratishi kerak bo‘ladi. Yana uyida zakot miqdorida puli borlar, yo sotish niyatida mashina, uy-joy, qimmat baho narsalar olib qo‘ygan hamda 85 gr tillo-kumushi borlar ham zakot beradi. Tasavvur qiling, bir odamning uyida 15 milliondan ortiq puli bor. Buni asrab qo‘yganiga bir yil bo‘ldi. Shundan u zakot berishi kerak bo‘ladi. Chunki pulni uyida saqlagani bois davlat va jamiyat zarar ko‘radi.

Zeb-ziynat va tillo taqinchoqlar hech qachon qadr-qiymatini yo‘qotmaydi va tabiiy ravishda narxi o‘suvchi mol hisoblanadi. Shuning uchun ham undan ulush beriladi. Zero, ba’zi uddaburon odamlar pulni jamg‘arish maqsadida tilloga aylantirib qo‘yishi hech kimga sir emas. Davlatga to‘lanadigan soliq sadaqa va zakot hisobiga o‘tmaydi.

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam: “Bandalar tong ottirgan har bir kunda, albatta, ikki farishta nozil bo‘ladi-tushadi. Ulardan biri: “Allohim! Infoq qiluvchiga o‘rinbosar bergin”-, deydi. Ikkinchisi esa: “Allohim! Mumsik (Ziqna baxil)ga yo‘qotish bergin”, deydi”, dedilar.

Tasavvur qiling, agar har bir musulmon inson jamiyatdagi va dinidagi vazifasini sidqidildan bajarsa, muhtojlarga yordam qo‘lini cho‘zsa, jamiyatda faqir va miskin qolmaydi.

Shu o‘rinda bir mulohaza zakotni kimlarga berishni Yaratganning o‘zi Kalomida bitib qo‘ygan. Uni kimlarga berib bo‘lmaslik ham hadislarda bayon qilingan. Yana ulamolarimiz nomaqbul yo‘llarga sarf qiladiganlarga ham zakot berib bo‘lmasligini ta’kidlaganlar.

Albatta, zakotning savobi yanada mukammal bo‘lishi uchun uni munosib o‘ringa berilishi muhim. Chunki nomunosib shaxsga berilgan mablag‘ noshar’iy ishlarga yo‘naltirilib, zakot beruvchi ham gunohkor bandalar qatoriga tushib qolishi mumkin. Shuning uchun halol topgan boylikdan ajratilgan zakot beva-bechora, yetim-yesir, kambag‘al, muhtoj oilalarga, tolibi ilmlarga berilsa, ham ulkan savoblarga erishiladi.

Meva-cheva va yerdan chiqqan narsalardan, agar uni oqin(oqar) suv yoki yomg‘ir sug‘organ bo‘lsa, ushr-1/10 (o‘ndan bir) beriladi. Xalqimizda buni qo‘ni-qo‘shnichilik va muhtojlar haqqi deb yuritiladi. Agar hosil olishda sug‘orish asboblaridan foydalangan bo‘lsa, xarajati va qo‘l mehnati ko‘proq singgani uchun 1/20 (yigirmadan bir) beriladi.

Fitr sadaqasi

Fitr sadaqasi bug‘doydan, undan olinadigan narsalardan va mayizdan 2 kg. beriladi. Xurmo va arpadan 4 kg. beriladi.

Bizning diyorda keng tarqalgani fitr sadaqasini bug‘doydan berishdir.  O‘rta hisobda bozordagi sotilayotgan bug‘doy narxi olinadi. Ba’zi olimlar kambag‘allarning foydasi uchun bozordagi eng qimmatini hisoblash yaxshi deydilar. Hanafiy mazhabimizda sadaqai fitr vojib hisoblanadi. “Fitr”ning ma’nosi “og‘iz ochish” degani. Zakot va boshqa sadaqalar moldan qilinsa, fitr sadaqasi jon boshidan qilinadi. Uning hikmati hadislarda bayon qilinganidek, ro‘zadagi kamchiliklarni bartaraf qilish, qolaversa, ro‘za tugashi va Ramazon hayiti kirishi bilan barcha musulmonlar bayram qilishidir. Tabiiyki, bayramni munosib o‘tkazish uchun dastmoya kerak. Buning uchun esa qurbi yetganlar muhtojlarga fitr sadaqasini xuddi sovg‘adek ulashadi va bayram barchaga tatiydi. Natijada jamiyat vakillari va tabaqalari o‘rtasida inoqlik, mehr-muruvvat rishtalari shakllanadi.

Ahrorbek MADAIPOV,

Ohangaron tumanidagi “Xonobod” jome masjidi imom noibi

Ramazon
Boshqa maqolalar

Robbimga ishonchim bardavom, qalbim xotirjam

14.01.2025   3757   4 min.
Robbimga ishonchim bardavom, qalbim xotirjam

Bismillahir Rohmanir Rohiym

Oisha roziyallohu anho Uhud jangida Rasululloh sollallohu alayhi vasallam duch kelgan musibatni ko‘rib, Rasulullohning hayotlaridagi eng og‘ir musibat shu bo‘lsa kerak, deb o‘ylagan ekanlar. Lekin Rasululloh sollallohu alayhi vasallam “Eh Oisha, bu qavm menga ko‘p ozorlar yetkazdi”, dedilar. Nabiy sollallohu alayhi vasallam kofirlar tufayli ko‘p qiyinchiliklarga, mahzunliklarga duch keldilar. Bu shu qadar og‘ir musibat bo‘lgan ekanki, hatto mushriklar sabab chekkan iztiroblarining birida Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamni yupatish uchun Jabroil alayhissalomning o‘zi kelgan ekan.

Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Nabiy sollallohu alayhi vasallam mushriklarning qilgan ishlari tufayli qip-qizil qonga belanib, mahzun bo‘lib o‘tirganlarida Jabroil alayhissalom kelib, «Yo Allohning Rasuli, sizga Allohning oyat-mo‘jizalaridan ko‘rsataymi?» dedilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam «Ha», dedilar. Jabroil alayhissalom ortlaridagi daraxtga ishora qilib, «Daraxtni yoningizga chaqiring», dedi. Rasululloh daraxtni chaqirgan edilar, u birdan harakatga kelib, u zotning qarshilariga kelib to‘xtadi. Jabroil alayhissalom Rasulullohga «Joyingga qayt deng», dedi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam buyurgan edilar, daraxt joyiga qaytib ketdi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam «Bo‘ldi, kifoya!» dedilar».

Nabiy sollallohu alayhi vasallam Bo‘ldi, mahzunligim aridi, Robbimga ishonchim bardavom, qalbim xotirjam bo‘ldi, demoqchi bo‘ldilar.

Nabiy sollallohu alayhi vasallam Oisha roziyallohu anhoga hayotlaridagi eng og‘ir, eng qayg‘uli hodisa Aqaba kuni bo‘lganini aytdilar.

Bu – Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning Toifga borgan kunlaridir. Bu voqea ham mahzunlik yili bo‘lgan edi. Bundan oldin Makka mushriklari Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamni, sahobalarni Abu Tolibning mahallasida uch yil qamal qilib, ularga boradigan oziq-ovqatni, suvni to‘sib, ataylab ocharchilik bilan iskanjaga olishdi. Musulmonlar uch yillik qamaldan holdan toyib, endigina chiqqanlarida Rasulullohning himoyachilari bo‘lmish amakilari Abu Tolib, biroz o‘tib esa Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning dardlariga darmon bo‘lib yashagan sirdoshlari, jufti halollari Xadicha roziyallohu anho vafot etib qoldilar.

Makka mushriklari fursatdan foydalanib, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamga, u zotning sahobalariga aziyatni kuchaytirib yuborishdi. Musulmonlarga yana qanchadan-qancha musibatlar yetdi, ularni Allohdan boshqa hech kim bilmaydi. O‘sha yili Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga juda ko‘plab qayg‘ular yetgani uchun bu yil «mahzunlik yili» deb ataldi.

Ana shunday og‘ir paytda Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam Islomni Makkadan boshqa joyda ham yetkazib ko‘rishni o‘ylay boshladilar. Bu joy o‘sha paytlarda har jihatdan Makkadan keyingi o‘rinda turadigan Toif shahri bo‘lib ko‘rindi. U zot Toifga borishga qaror qildilar.

Sarvari olam Muhammad sollallohu alayhi vasallam mavlolari (ozod qilgan qullari), tutingan farzandlari Zayd ibn Horisa roziyallohu anhu bilan birga Toif tomon yo‘lga tushar ekanlar, «shoyad Toifdan biror yorug‘lik chiqsa, mahzunlik arisa, da’vat ishlari yurishib ketsa», degan umidda edilar.

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam Toifga yetib borib, u yerlik eng katta qabila – Saqif qabilasining a’yonlari bilan uchrashdilar, ularni Islomga da’vat qildilar. Ammo ularning javobi eng yomon javob bo‘ldi. Ular u zot alayhissalomni masxara qilishdi, o‘zlarining esipastlari, qullari va bebosh bolalarini Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni so‘kishga, ortlaridan baqirib, masxara qilishga, hatto tosh otishga gijgijlashdi. Toifliklar yo‘lning ikki chetiga turib olib, u zot o‘tayotganlarida ayovsiz toshbo‘ron qilishdi. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning oyoqlaridagi shippak qonga, qalblari dardu alamga to‘ldi.

Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam qalblari iztirobga to‘lgan holda Toifdan chiqib ketdilar. Shu qadar mahzun edilarki, qayoqqa ketayotganlarini ham bilmay, yurib boraverdilar. O‘zlariga kelib qarasalar, Qornus-Sa’olibga[1] kelib qolibdilar. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shuncha masofani piyoda bosib o‘tgan edilar. Qattiq mahzun bo‘lganlaridan Qornus-Sa’olibga kelgunlaricha atrofdagi biror narsani sezmabdilar ham.

Abdulloh Abdulmu’tiy, Huda Sa’id Bahlulning
“Qulog‘im senda qizim” kitobidan G‘iyosiddin Habibulloh,
Abdulhamid Umaraliyev tarjimasi.


[1] Qornus Sa’olib – Toifdan 40 km uzoqlikda joylashgan, sel suvlari to‘planadigan joy. Bu yerni Qarnul Manozil ham deyishgan. Najdliklar haj uchun shu joydan ehrom bog‘lashadi.