Ulug‘ sahobiyya Xavla binti Sa’laba (raziyallohu anho) Islom tarixida nom qoldirgan mashxur ayollardan. U Payg‘ambar (salollohu alayhi vasallam)ga birinchilar qatori iymon keltirib, mashhur sahoba Avs ibn Somitga turmushga chiqqan edi.
Soliha ayol Xavla eriga vafodorligi, bola tarbiyasida sabri, matonati bilan mashhur qozongan edi. Xavla zukko va dono ayol bo‘lib, oilasi, farzandlaridan mehrini ayamas edi, ularga chavandozlikni, kamondan o‘q otishni o‘rgatar edi.
Tarixchilar Xavla bilan bog‘liq mashxur voqeani manbalarda bunday zikr qiladi. Johiliyat davrida Avs ibn Somit xotiniga: “sen menga onam kabi san” deb qo‘ydi va bu aytgan gapidan pushaymon bo‘ldi. Xavla bu gapni Payg‘ambar (salollohu alayhi vasallam)ga aytganda “ey Xavla endi sen eringga xarom bo‘lding” dedilar. Xavla erini oqlab “Ey Allohning rasuli, erim keksayib, aqli zaiflashib qolgan, bolalarim esa yosh, endi men nima qilaman?” deb eridan ayrilgisi kelmayotganini bildirdi. Payg‘ambarmiz yana avvalgi javobni qaytardilar. Shunda Xavla binti Sa’laba yig‘lab Alloh taologa bunday duo qildi: “Allohim senga arz qilaman, meni bu mushkulotdan o‘zing qutqar. Robbim bu ishimizni yechimini Payg‘ambaring tiliga o‘zing tushurgin” dedi.
Oisha onamiz (raziyallohu anho) rivoyat qiladilar: men ham, boshqalar ham Havlaning holiga achinib yig‘ladik. Shu payt uning iltijolari, ohu faryodi Alloh taologa yetgani ma’lum bo‘ldi. Alloh taolo o‘z habibiga vahiy tushurib, ayolni sevintirdi. Payg‘ambar (salollohu alayhi vasallam) tabassum qilib, tushgan oyatni tilovat qildilar:
قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجَادِلُكَ فِي زَوْجِهَا وَتَشْتَكِي إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ يَسْمَعُ تَحَاوُرَكُمَا إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ (1) الَّذِينَ يُظَاهِرُونَ مِنْكُمْ مِنْ نِسَائِهِمْ مَا هُنَّ أُمَّهَاتِهِمْ إِنْ أُمَّهَاتُهُمْ إِلَّا اللَّائِي وَلَدْنَهُمْ وَإِنَّهُمْ لَيَقُولُونَ مُنْكَرًا مِنَ الْقَوْلِ وَزُورًا وَإِنَّ اللَّهَ لَعَفُوٌّ غَفُورٌ
“Ey Muhammad Alloh o‘z jufti haqida siz bilan bahslashayotgan va Allohga arz qilayotgan ayolning so‘zini eshitdi. Alloh ikkovingizning so‘zlashuvungizni eshitur. Albatta Alloh eshituvchi va ko‘ruvchidir. Oralaringizdagi o‘z xotinlarini “zihor” qiladigan kishilarga ular (xotinlarni also) onalari emasdirlar. Ularning (chin) onalalari (ularni) tuqqan ayollardir. Ular, haqiqatan, nomaqbul va yolg‘on so‘z ayturlar. (Lekin) Alloh afv etuvchi va kechiruvchidir”.
Xavla binti Sa’laba eriga bu xabarni aytganda Avs nihoyatda sevinib ketdi.
Xavla erining vafotidan so‘ng turmush qurmadi. U eriga ko‘p achinar, doim uning haqqiga duo qilar edi. Eriga Allohdan mag‘firat tilardi. Payg‘ambar (salollohu alayhi vasallam) qachon Havlani ko‘rsalar: “Assalomu alaykum, ey duosini Alloh ijobat etgan ayol, ey so‘zini Alloh tinglagan ayol” deb salomlashar edilar.
Bir kuni Umar ibn Hattob (raziyallohu anhu) masjiddan qaytayotganda bir ayol yo‘lini to‘sib chiqib, nasihat qila boshladi: “Ey Umar sen bir vaqtlar “Umarcha” deyishardi, keyin “Umar” deb ataladigan bo‘ldining. Bugun esa “Mo‘minlar amiri” deyishmoqda. Ey Umar, ma’sulyat bobida Alloh taolodan qo‘rq, kim qiyomat kunidan qo‘rqsa, kim o‘limdan qo‘rqsa, o‘tkinchi narsalar ham uni qo‘rquvga soladigan bo‘ladi”.
Hamrohlari Hazrati Umarga: “Shu kampirning gapini quloq solib o‘tiribsizmi?” deyishdi. Shunda Hazrati Umar: “Bu ayolning kimliginni bilmaysizmi? U Avs ibn Somitning xotini Xavla binti Sa’laba bo‘ladi. Bu ayolning so‘zini Alloh taolo eshitgan-u, Umar eshitmasinmi?” dedilar.
Zihor muommosi hal etilishida sababchi bo‘lgan taqvodor, eriga vafodor bo‘lgan bu ayol sahobiyyalar ichida ko‘rkam va iforli gul misli yashab o‘tdi. Alloh taolo undan rozi bo‘lsin.
Davomi bor...
Manbalar asosida
Toshkent Islom Instituti 4-kurs talabasi
Tojiddinov Abdussomad Abdulbosit o‘g‘li tayyorladi
Tushlik vaqtida ust-boshi kir bo‘lgan odam tamaddixonaga ovqatlanish uchun kirib, qo‘l yuvish xonasini so‘radi. Uni bu ahvolda ko‘rgan xizmat ko‘rsatuvchining yuzi burishib, qo‘l yuvish xonasini ko‘rsatib yubordi. Qo‘lini yuvib bo‘lganidan keyin qayerga o‘tirsa bo‘lishini so‘radi. Xizmat ko‘rsatuvchi unga tashqaridan joy ko‘rsatdi. Shu payt bashang kiyingan boshqa bir odam kirib keldi. Uni ko‘rgan xizmat ko‘rsatuvchi darrov oldiga borib yaxshi joy qilib, nima ovqat yeyishini so‘radi.
Qisqasi, ikki odamga ikki xil muomala-munosabat ko‘rsatildi. Biriga deyarli xizmat ko‘rsatilmadi, boshqasi tavsiya qilingan taom yoqmagani uchun haq to‘lashdan bosh tortsa ham, indalmadi. Ish boshqaruvchi taom pulini o‘zimiz to‘laymiz, deb uni kuzatib qo‘ydi.
Birinchi bo‘lib kelgan odam taom pulini to‘lash uchun ichkariga kirganida boya bashang kiyingan kishiga xizmat ko‘rsatgan xizmatchini ish boshqaruvchi urishib, taom pulini oyligidan olib qolishini aytayotgani ustidan chiqdi. Ish boshqaruvchiga salom berib, har ikkala taomning pulini o‘zi to‘lashini aytdi. Xizmatchi unga xijolatona qarar ekan, odamning tashqi ko‘rinishiga qarab muomala qilish xato ekanini angladi.
Bunga o‘xshash holatlarni hozir tez-tez uchratib turamiz. Kim yaxshi avtoulov, yaxshi kiyim kiysa, unga nisbatan o‘ta yaxshi muomila qiladigan odamlar uchraydi. Holbuki, zohirgamas, botinga, amalga, tushunchaga, muomalaga qaragan inson adashmaydi.
Akbarshoh Rasulov