TAOMLANISH SIRLARI (7 qismdan iborat)ni
ULUG‘ USTOZ ULAMOLARIMIZ bayon qilib berganlar:
(4-qism)
XALQ MAQOLLARI:
Chaqirilmagan yerda senga nima bor?
Nafsini tiymagan kishi ulton bo‘lur.
Badnafslik – halokat.
Ko‘p-ko‘p yesang – neni yersan?
Oldingga shu kelar.
O‘yib yesang – o‘n kunga.
Har kuni yoqqin olovni.
Hisobini bilmagan – o‘lguncha yetim.
Hisobini puxta qilar.
Tuxumini yesang – ming yeysan.
Tejamagan – armonda.
Erta turgan ayolning bir ishi ortiq.
Ochko‘zlik – go‘rga.
TIBBIYOT OLIMLARINING TADQIQOT NATIJALARI:
yurak qisilib, tiniq ishlamaydi;
miya faoliyatiga salbiy ta’sir ko‘rsatadi;
oshqozon zo‘riqib ishlaydi;
odamning tanballigi ortadi;
kamhafsala va seruyqu bo‘lib qoladi.
shifokorlar hamisha ko‘p taom yeyishdan qaytarishgan,
kam taomlanishning ko‘plab foydalarini aytib o‘tishgan.
masalan, qatiqdan so‘ng g‘o‘r uzumni,
barcha turdagi ovqatlardan keyin o‘rik va shaftoli yeb bo‘lmaydi;
g‘o‘r uzum bilan baliqni, sirka bilan sarimsoqni, piyoz bilan sarimsoq piyozni ham aralashtirib iste’mol qilish yaramaydi.
Bu ayniqsa bolalar uchun juda muhimdir – bolalarda yolg‘iz ovqatlanish kelajakda ovqatlanish qoidalarini buzilishi xavfini oshiradi. Shunday qilib, kuniga kamida ikki marta ota-onasidan alohida ovqatlanadigan bolalarda semirish xavfi 40 % yuqori.
Oilasi bilan haftasiga 5 martadan ko‘proq ovqatlanadigan bolalarda ovqatlanish buzilishi xavfi past bo‘ladi, sog‘lom ovqat iste’mol qiladi va yaxshi o‘qiydi. Oilaviy kechki ovqat qancha ko‘p bo‘lsa, odamlar shunchalik ko‘p sabzavot iste’mol qiladilar.
Mazali taom va idishlarning chiroyli taqdimoti hazm qilish jarayonini rag‘batlantiradi; ammo bunda xavf ham bor – biz ularga berilib, psixologik muammolarni muvaffaqiyatsiz "yutishimiz" mumkin.
ZAMONAVIY FAN TADQIQOTLARI va AJOYIB MA’LUMOTLAR:
Bashariyat mavjudligi tarixi davomida odamlar har doim 3 narsani qilishgan – turmush qurishgan, vafot etishgan va ovqatlanishgan...
Bu vaqt ichida oziq-ovqat haqida juda ham ko‘p qiziqarli faktlar mavjud. Mana ulardan ba’zilari:
BMT (Birlashgan Millatlar Tashkiloti) MA’LUMOTI:
(4-qism tugadi. Davomi bor...).
Inson biror ishni qilayotganida men bu kasbni Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga ergashib, zimmamdagi haqni ado qilyapman, deb niyat qilsa, o‘sha ishga sarf qilgan har daqiqa vaqti ulkan ibodat darajasiga ko‘tariladi.
Abu Maxoriqdan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam sahobalari bilan o‘tirganlarida, yosh a’robiy yigit o‘tib qoldi. Abu Bakr va Umar roziyallohu anhumo: “Agar u yigitligiyu kuch-quvvatini Alloh yo‘lida sarflaganida, katta ajr olgan bo‘lardi”, deyishdi.
Shunda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Agar qarib qolgan otaonasiga yordam berishga harakat qilsa, u Alloh yo‘lidadir. Kichik bolalari uchun harakat qilsa, u Alloh yo‘lidadir. Agar u o‘z nafsi uchun, odamlardan behojat bo‘laman, deb harakat qilsa, u Alloh yo‘lidadir. Agar odamlar ko‘rsin va eshitsin, deb harakat qilsa, u shayton yo‘lidadir” (Imom Tabaroniy rivoyati).
Hadisdan xalq orasida keng tarqalgan “din boshqa, dunyo boshqa” degan fikrning xato ekanini anglaymiz. O‘ylab ko‘radigan bo‘lsak, biz dunyoviy ish, deb o‘ylaydigan halol rizq talab qilish ham dinning bir bo‘lagi ekan. Faqat shart shuki, talabimiz shariatga muvofiq, joiz yo‘l bilan bo‘lsin.
Shariatda: “Dinim menga ahli ayolimning nafaqasini vojib qilgan, halol yo‘l bilan luqma topib, oilamga tutay”, degan niyat bilan dalada ishlayotgan dehqon, dastgoh oldida turgan ishchi, o‘z kasbidan qolmayotgan hunarmand, o‘z vazifasini ado etayotgan idora xodimi yoki ziyoli, ibodat qilayotgan bo‘ladi. Bundan boshqa niyatni qilgan odam esa mo‘ljalidagi narsaga erishishi mumkin, ammo ajru savobga yetisha olmaydi.
Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Amallar faqat niyatlarga ko‘radir. Har kimga niyat qilganigina bo‘ladi”, deb bejizga aytmaganlar (Imom Buxoriy rivoyati).
Xullas, o‘ziga munosib qudrati, ilmi, ma’rifati yetadigan, risoladagidek ado etishiga ishonchi komil ishga kirgan inson har kuni ishga ketayotib, yaxshi niyatini takrorlaydi. Haloldan rizq topish, elga, vatanga xizmat qilish, ishni puxta ado etish, dangasalikka yo‘l qo‘ymaslik kabi narsalarni niyat qiladi. Bu bilan rizq topishga sarflagan vaqti ham ibodatga aylanadi.
Xulosa o‘rnida shuni aytish mumkinki, mo‘min-musulmon qanday ishda bo‘lmasin, eng yaxshi ishchi, eng yaxshi kosib, yaxshi dehqon, yaxshi muhandis, yaxshi xizmatchi, yaxshi tabib, yaxshi o‘qituvchi, xullas, har bir kasbning eng mohiri, eng omili, eng tadbirlisi bo‘lishga harakat qilishi, Allohning roziligini va halol rizqni niyat qilishi lozim bo‘ladi.
“Halol kasb-hunar – qut-baraka keltirar” kitobidan