Alloh taolo bunday marhamat qiladi: “Ey Odam avlodi! Har bir masjid (namoz) oldidan ziynatlaringiz (pok kiyimlaringiz)ni (kiyib) olingiz! Shuningdek, yeb-ichingiz, (lekin) isrof qilmangiz! Zero, U isrof qiluvchilarni sevmagay (A’rof surasi, 31-oyat).
Shunday ekan musulmon kishi ovqat va ichimlik iste’molida isrofdan va haddan tashqari ko‘p yeyishdan saqlanishi lozim. Chunki Ramazon oyi sog‘lom turmush tarzini shakllantirish va jismoniy tarbiya uchun katta imkoniyatdir.
Tabiblarning ta’kidlashicha, ro‘zador kishining hazm qilish tizimi dam oladi, tanasining to‘qimalari va hujayralari zararli moddalardan xalos bo‘ladi, ortiqcha yog‘ va qand miqdori kamayadi. Shuningdek, ro‘za tanani tozalaydi va Allohning izni bilan ko‘plab jismoniy va ruhiy kasalliklarga shifo bo‘ladi.
Ro‘za nafsni tarbiyalashda katta ahamiyatga ega bo‘lib, shahvat va orzu-istaklarni nazorat qilishga yordam beradi. Shu bilan birga, shaytoniy vasvasalarni quvib, hayvoniy istaklarni zaiflashtirishda muhim rol o‘ynaydi.
Bu jihatlar musulmon kishini tarbiyalaydi, uni ovqatda me’yorga rioya qilishga o‘rgatadi va turli taomlardan haddan tashqari iste’mol qilishdan qaytaradi. Shuningdek, ro‘za tutish taom va ichimliklar qabul qilish vaqtini tartibga solishni, taom ustiga taom yeyishning zararlarini anglashga o‘rgatadi.
Ramazon oyida me’yor va iqtisod
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: “Odam bolasi qornidan ko‘ra yomonroq idishni to‘ldirmagan. Odamga belini tutish uchun ozgina lukimalar kifoya qiladi. Agar shunga ham qodir bo‘lmasa, qornini uch qismga bo‘lsin: uchdan biri taom uchun, uchdan biri ichimlik uchun va uchdan biri nafas olish uchundir” (Imom Ahmad va Imom Termiziy rivoyat qilgan).
Bir donishmand bunday degan: “Dard-alamning ko‘pchiligi taom va ichimlik sababli yuzaga keladi.”
Shu sababli, biz o‘zimizni hamisha, xususan, Ramazon oyida oziq-ovqat va ichimlikda iqtisod va me’yorga rioya qilishga tarbiyalashimiz kerak. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam va sahobalar roziyallohu anhum Ramazon oyidan boshqa oylarda ham ko‘p vaqtda och qolishgan, kam taom iste’mol qilib, hayotlarini sodda o‘tkazganlar. Bir shoir dunyo hayoti haqida bunday degan: “Bu dunyoda payg‘ambarlar och qolgani uchun sharaf topdilar, ammo hayvonlarning qorni esa to‘q holda kuzatib qo‘yildi”.
Bu so‘zlar inson hayotida moddiy ne’matlardan ko‘ra ma’naviy qadriyatlar ustuvor bo‘lishi kerakligini ta’kidlaydi. Payg‘ambarlar va solih insonlar qiyinchiliklarga sabr qilib, ochlikka duch kelgan bo‘lsalar-da, ularning maqsadi oliy bo‘lgan. Ular dunyo lazzatlariga berilmasdan, haqiqat va hidoyat yo‘lida yashaganlar. Shuningdek, bu satrlar odamlarni faqat moddiy boylikka emas, balki ruhiy poklik va taqvoga e’tibor berishga chaqirgan
Bas, shunday ekan Ramazon oyini faqat ko‘p yeyish-ichish mavsumiga aylantirmaslik kerak. Aksincha, uni tana sog‘lig‘ini tiklash, zararli moddalardan xalos bo‘lish va ichki poklikni oshirish imkoniyati sifatida qabul qilish lozim. Ramazon nafaqat jismoniy, balki ruhiy yuksalish, Allohga yaqinlashish va ko‘p savoblar yig‘ish oyidir.
Doktor Solih bin Ali Abu A’rrodning
“Ramazon maktublari” kitobidan
Ilyosxon Ahmedov tayyorladi.
Odamlardan biri Zunnundan “Kimni do‘st tutay?” – deb so‘radi. U: “Kasal bo‘lsang shifo beradigan, gunohga qo‘l ursang uni kechirib yuboradigan, so‘rasang beradigan va uning yordamiga muhtoj bo‘lsang senga yordam beradigan Zotni do‘st tut!” – dedi.
Alloh taolodan o‘zga do‘st bormi?! Sajdaga borgan paytingiz ishlaringizni maxfiy tarzda Robbingizga ayting. Zero, U Zot maxfiy narsalardan ham xabardordir. Atrofdagilardan uni maxfiy tuting, chunki muhabbat oshkor aytilmaydi. Muhabbatingizni kechalari tahajjudlarda, sahar vaqtlari namozlaringizda izhor eting.
Ayrim odamlar dinni “Buni qil!”, “Buni qilma!” kabi buyruqlar va taqiqlardan yoki halol va harom tushunchalarining jamlanmasi deb bilishadi va barisining ustida Alloh va Rasuliga bo‘lgan muhabbat turishini unutib qo‘yishadi. Ishning boshi – muhabbatdir. Muhabbat yo‘qolsa, toatu ibodatlarning bari kishini dindor musulmonga aylantira olmaydi.
Agar siz Allohga muhabbat da’vosida bo‘lsangiz, bu muhabbatingizni hayotingiz davomida ko‘rsating. Gap-so‘zingiz, yurish-turishingiz va amallaringizda ham Allohga bo‘lgan muhabbatingiz aks etib tursin.
Rivoyat qilinishicha, bir kishi safarda sohibjamol ayolga yo‘liqib qolibdi. Va unga qarata: “Sen meni butunlay o‘zingga rom etding. Mening butun xayolim sen bilan band”, debdi. Ayol ham: “Agar aytganingiz rost bo‘lsa, borim sizga fido bo‘lsin. Ammo mening bir ofatijon singlim bor. Mendan anchayin chiroyli. U ortingizda turibdi. Agar istasangiz ikkimizdan birimizni tanlashingiz mumkin”, debdi. Kishi darhol ortiga o‘girilibdi. Shunda ayol uning yuziga bir tarsaki tushiribdi va: “Qorangni ko‘rmay! Firibgar, aldoqchi! Meni sevaman deb, boshqasiga ko‘z olaytirasanmi?! Mening oldimga yalinib kelib, oshiqligingni aytding. Seni sinovdan o‘tkazgandim. Uchiga chiqqan yolg‘onchi ekansan!” – debdi. Shunda u ko‘zlariga yosh olib, o‘ziga-o‘zi shunday debdi: “Bir yaratiqning muhabbatini da’vo qilib, undan yuz o‘girganim uchun yuzimga tarsaki tushdi... Necha martalab Yaratgan Zotga oshiqlik da’vosini qilib, undan yuz burdim. Undan boshqasi bilan ovorayu sarson bo‘ldim. Qalbimga urilgan shapaloqni payqamay qolibman... Nahotki, men qalbi qoplanib qoladigan darajaga yetgan bo‘lsam-a?!” degan ekan. Zero, Alloh taolo aytadi: «Yo‘q (unday emas)! Balki, ularning dillarini o‘zlarining qilmishlari (gunohlari) qoplab olgandir»[1].
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Mutoffifun surasi, 14-oyat.