Mamlakatimizda kam ta’minlangan oilalarni har tomonlama qo‘llab-quvvatlash, ularning yashash sharoitlarini yaxshilash borasida ibratli ishlar amalga oshirilmoqda. O‘MI Xorazm viloyati vakili Xayrulla domla Abdullayev, Urganch shahar bosh imom-xatibi Hasanboy domla Kenjayev va Urganch shahar “Ko‘zli ota” masjidi imom-xatibi Xoshimjon domla Otajonovlar homiylarni jalb qilgan holda Urganch shahrida boquvchisini yo‘qotgan, ijtimoiy himoyaga muhtoj uchta oilaga Urganch shahrida qurib bitkazilgan barcha qulayliklarga ega ko‘p qavatli uylardan, 3 ta yangi xonadon hadya qilindi. Yangi uylarni topshirish marosimida Urganch shahar hokimi Bunyod Rajabov, mahalla ahli va mutasaddilar ishtirok etdi. Xayrulla domla Abdullayev uy-joyli bo‘lganlarni muborakbod etib, yangi uylarda yaxshi kunlar, to‘ylar bo‘lishini tiladilar. O‘z o‘rnida uy sohiblari ham bunday e’tibor va g‘amxo‘rlikdan ko‘ngli tog‘dek ko‘tarilib, bu ishning boshida turganlarni, insonparvarlik yordami ko‘rsatganlarni duo qildilar.
Mazkur xayrli tadbirda xizmati va saxovati bilan ishtirok etgan barcha saxiy insonlarni Alloh taoloning O‘zi mukofotlasin!
“Yaxshilikning mukofoti, faqat yaxshilikdir”!
Ayoli vafot etganidan keyin eri juda mayus bo‘lib qoldi. Bir kuni uning yaqin do‘sti uni koyidi:
– Haliyam uylanmadingmi?
– Yo‘q, – dedi u.
– Nega, nahotki boshqa ayollar ichida senga yoqadigani bo‘lmasa?
– Rahmatli ayolimga o‘xshagani topilmasa kerak...
– Qo‘ysang-chi, ayollarning bari bir-biriga o‘xshaydi-ku!..
– Men zohirini aytmayapman. Ichki olamini, botinini aytyapman.
Yigit hayron bo‘lib qarab turgan do‘stiga hayotida bo‘lgan birgina voqeani gapirib berdi:
“Bir kuni ayolim jahlimni chiqardi. Qattiq urishdim va uni ota uyiga haydadim. Jimgina ketdi. Oradan bir necha kun o‘tgach, qilgan ishimdan pushaymon bo‘ldim. Aslida ayb o‘zimdan o‘tganini angladim. Ming andisha bilan qaynotamnikiga bordim. Eshik oldida biroz turib qoldim. So‘ng eshikni taqillatdim. Ayolim ochdi va meni hayratda qoldirib, xuddi oramizda hech gap o‘tmaganday, baland ovozda:
– Assalomu alaykum dadajonisi, safaringiz yaxshi o‘tdimi? – deya tabassum bilan ko‘zini qisib qo‘ydi. Unga bir nimalar demoqchi bo‘lgan edim, u meni qattiq bag‘riga bosib, bunday dedi:
– Gapirmang, ota-onamga sizni “safarga ketdilar”, dedim...
Ana shunday fahmli, oqila edi ayolim. Shuning uchun ham unga hech birini o‘xshatolmay, uylanolmay yuribman, do‘stim”.
Ha, azizlar! Alloh taolo erkakni ayol uchun, ayolni erkak uchun ne’mat qilib bergan. To‘g‘ri, ba’zilar bir-birlarining kamchiliklaridan shikoyat qilib qolishadi. Ammo hech kim benuqson emas. Mukammal ayolni ham, erkakni ham axtarmang bu dunyoda. Hikoyada kelganidek, ba’zida er uchun bir jufti halol butun dunyodagi ayollardan afzal bo‘lishi mumkin. Shunday ekan, ahli ayolimizni qadrlaylik. Zero, u ham kimningdir farzandi, bolalarimizning onasi. Eng muhimi, Allohning bizga bergan omonatidir.
Akbarshoh RASULOV